แค้นรักนายมาเฟีย

   ชายหนุ่มค่อย ๆ ประกบริมฝีปากหนาลงบนริมฝีปากแต่เห๋นหญิงสาวเกร็จและตัวสั่น เขาจึงไม่อยากเล่นรีบกินเธอในตอนนี้เลยจัดแจงให้เธอทำภารกิจส่วนตัวเสร็จเรียบร้อยแล้วอุ้มแก้วออกจากห้องน้ำไป

โทโมะ : ไอ้ธามไปซื้อของกับข้าหน่อย

ธามไท : : ซื้อ้อะไรว่ะ 

โทโมะ : เสื้อให้แก้วว่ะ 

เคนตะ : เสื้้้ออะไรว่ะ

โทโมะ พวกนายนี่แซวกันจังกลับไปได้แล้ว 

 ธามไท - เคนตะ : กลับก็ได้ว่ะ

~ เมื่อโทโมะกับเคนตะกลับไปโทโมะก็ขึ้นไปนั่งกอดแก้วบนเตียง ~

โทโมะ : แก้วครับ ( ปลุกคนที่หลับเป็นตายอยู่บนบ่า G_G )

แก้ว : อือ แก้วง่วงน่ะค่ะ ขอนอนหน่อยน่ะ 

โทโมะ : ยังเจ็บแผลอยู่หรือเปล่า 

แก้ว : เจ็บค่ะ แต่ไม่มาก

โทโมะ : โมะขอนอนกับเตียงคนไข้กับแก้วน่ะ 

แก้ว : แต่เตียงนี้มันเล็กมากน่ะนอนสองคนคนใดคนหนึ่งต้องตกแน่ ๆ 

โทโมะ : แก้วก็นอนที่อกผมไง ( จับตัวหญิงสาวมานอนที่อก S_S )

      อาทิตย์ถัดมาฟางกะจะแวะมาเอาพวงหรีดให้แก้วต้องตกใจแต่ปรากฎว่าแก้วกับโทโมะออกจากโรงพยาบาลเรียบร้อยแล้ว โทโมะอุ้มแก้วมาที่เตียงพร้อมกอดหญิงสาวแน่

)

แก้ว : จ้องแก้วทำไมค่ะ

โทโมะ : ผมจะปั๊มลูกแทนคนที่ผมทำร้ายเขาเสียไป

แก้ว  : บ้า ๆ (ทุบอกเป็นการใหญ่ E_E 

โทโมะ : น่ะค๊าบ ๆ ยอดรัก

แก้ว : ถ้าคุณอยากมีลูกแล้วทำไมตอนเมาแก้วห้ามถึงไม่ฟัง

โทโมะ : ตอนนั้นขาดสติน่ะก๊าบ 

 จะอ้อนสำเร็จไหมค่ะ โหวตเม้น