My host,My love

9.6

เขียนโดย siscode

วันที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2555 เวลา 15.56 น.

  14 chapter
  125 วิจารณ์
  31.89K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ก็ไม่มีอะไร"

 

 

"ผมไม่เชื่อ"

 

 

"ที่จริงยัยแก้วไม่เคยใกล้ชิดกับผู้ชายนอกจากพ่อของแก้วคนเดียว"ฟางที่เห็นบรรยากาศเริ่มมาคุก็รีบเฉลยสิ่งที่

 

 

โทโมะสงสัย

 

 

"อ๋อ งั้นผมขอโทษด้วยล่ะกันถ้าทำอะไรไม่ดีกับคุณ"

 

 

"คะ...ค่ะ"

 

 

จากนั้นสองสาวก็กล่อมให้แก้วนั่งคุยกันก่อน ส่วนโทโมะก็อาสาจะไปส่งแก้วที่บ้านเอง

 

 

"บ้านคุณอยู่ตรงไหน"

 

 

"อยู่ตรง..."หลังจากที่แก้วบอกเส้นทางบ้านเธอ ภายในรถก็เงียบสนิท จนกระทั่ง...

 

 

"คุณเรียนอยู่ปีไหนแล้ว"

 

 

"ปี4ค่ะ ปีสุดท้ายแล้ว"

 

 

"อืม"

 

 

"ฉันอยากถามคุณเรื่องนึง"

 

 

"เรื่องอะไรหรอ?"

 

 

"คุณอายุเท่าไหร่ แล้วทำไมถึงเลือกทำงานแบบนี้ล่ะ งานอื่นมันก็มีไม่ใช่หรอ"

 

 

"คำถามแรกผมไม่ขอบอกล่ะกัน แต่จะบอกแค่ว่าผมแก่กว่าคุณ คำถามที่สองที่ผมเลือกทำงานนี้เพราะผมมี

 

 

เหตุผลบางอย่าง"

 

 

"คุณตอบอ้อมค้อมจัง งั้นฉันก็ต้องเรียกคุณว่าพี่สิ"

 

 

แต่เราก็ไม่ได้สนิทกันสักหน่อย ทำไมต้องเรียกพี่ด้วย แล้วจะเรียกเขาว่าอะไรดีล่ะ

 

 

"เรียกพี่ก็ได้หรือจะเรียกโทโมะเฉยๆก็ได้ แต่ห้ามเรียกผมว่าคุณ"

 

 

"อะไรอ่ะ เผด็จการชัดๆ"แก้วบ่นอุบอิบ

 

 

"ถึงบ้านแล้วครับ"

 

 

"ขอบคุณที่มาส่งนะค่ะ"

 

 

"แล้วอย่าลืมไปคิดด้วยล่ะว่าจะเรียกผมว่าพี่โทโมะหรือโทโมะ อ่ะนี่เบอร์ผมส่วนเบอร์คุณผมได้มาจากเพื่อน

 

 

คุณแล้ว คืนนี้ฝันดีนะครับ"โทโมะยื่นกระดาษที่เขียนเบอร์ของเขาไว้ให้แก้ว

 

 

"งั้นคุณก็ต้องเรียกฉันว่าแก้วหรือน้องแก้วสิ"

 

 

"ย้อนหรอหะ ไว้ผมจะโืทรหานะครับน้องแก้ว"

 

 

"ไม่ต้องโทรมานะ ไปแล้ว -///-"แก้วเขินหน้าแดงที่ได้ยินเขาเรียกเธอว่า'น้องแก้ว' ก่อนจะรีบผลุนผลัน

 

 

ออกจากรถแล้ววิ่งเข้าบ้านไป

 

 

ตอนกลางคืน

 

 

ครืดๆ

 

 

เสียงโทรศัพท์สั่นทำให้แก้วที่นั่งเช็ดผมอยู่หน้ากระจกลุกขึ้นไปหยิบโทรศัพท์ที่อยู่บนเตียง เบอร์ที่ไม่คุ้น

 

 

เคยทำให้เธอไม่กล้ารับสาย แก้วตัดสินใจอยู่นานจนคนที่โทรมานั้นวางสายไป

 

 

"สงสัยคงโทรผิดมั้ง"แก้ววางโทรศัพท์ไว้ที่เดิมก่อนจะเดินไปนั่งที่หน้ากระจก แต่ก็มีเสียงเตือนข้อความดัง

 

 

ขึ้น แก้วเดินไปหยิบโทรศัพท์อีกครั้งแล้วกดอ่านข้อความ

 

 

'ผมคิดว่าแก้วคงไม่ได้เมมเบอร์ผมไว้แน่ๆ เลยไม่ได้กดรับสายผม ต่อไปนี้ถ้าผมโทรมาแก้วต้องรับโทรศัพท์

 

 

ผมนะ ถ้าไม่รับผมจะตามไปถึงบ้านเลย คืนนี้ฝันดีนะครับ พรุ่งนี้เจอกัน'

 

 

"คนเอาแต่ใจ แล้วที่บอกว่าเจอกันพรุถ่งนี้มันหมายความว่ายังไงกัน?"แก้วพูดกับตัวเองอย่างงงๆ แต่คืนนี้

 

 

เธอคงนอนฝันดีทั้งคืนเป็นแน่

 

 

.

 

 

.

 

 

.

 

 

"เดี๋ยวนี้แกเลือกจะกินเด็กหรอว่ะ"เขื่อนเดินเข้ามาทักโทโมะในห้องพัก

 

 

ตอนนี้พวกเขาอยู่ในห้องพักสำหรับโฮสต์อันดับ1-3 เพื่อรอเวลาที่คลับเปิด

 

 

"แกมีปัญหาหรือไง"

 

 

"ป่าว ฉันแค่สงสัยเฉย ปกติแกชอบผู้หญิงที่เป็นนางแบบ และก็ต้องเซ็กซี่ ยิ่งนางแบบชุดชั้นในแกก็ยิ่ง

 

 

ชอบ แล้วทำไมอยู่ดีๆถึงไปกินเด็กได้ล่ะ"

 

 

"สงสัยเด็กคนนั้นคงวางยาฉันล่ะมั้ง"

 

 

"หึ! ฉันอยากรู้จริงๆว่าเด็กคนนั้นมีดีอะไร"

 

 

........................................................................................................................

 

 

ตอนนี้ไรเตอร์งานรัดตัวTT ขอโทษที่มาอัพช้า ขอโทษที่อัพให้น้อย

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา