My host,My love

"นี่นาย เล่นแบบนี้มันสนุกนักหรือไงหะ!!!"ฟางตะโกนออกมาอย่างเหลืออด หลังจากที่สองหนุ่มพาเธอสองคน

 

 

มารับออเดอร์ที่โรงเรียนทำขนม ก็มีคนแวะเวียนมาถามฟางว่า เธอเป็นอะไรกับป๊อปปี้ และป๊อปปี้

 

 

ที่นึกสนุกก็บอกว่าเลยบอกไปว่าเป็นแฟนกัน ซึ่งมันทำให้ฟางนั้นโกรธมาก

 

 

"ไม่เอาน่าฟาง อย่าคิดมากสิ"

 

 

"นายชอบล้อเล่นกับความรู้สึกคนอื่นงั้นสิ"

 

 

"ไม่ใช่ มันก็แค่..."

 

 

"สนุก ก็แค่สนุกใช่มั้ย"

 

 

"ไม่ใช่นะฟาง"

 

 

"แต่ฉันไม่สนุกด้วยหรอกนะ ฉันจะกลับบ้านเอง นายจะไปไหนก็ไปเถอะ"

 

 

"ฟาง"

 

 

"หยุดให้ความหวังฉันสักทีเถอะป๊อปปี้"

 

 

.

 

 

.

 

 

.

 

 

"เอามือออกไปนะ อย่ามาแตะตัวแก้ว"

 

 

"อะไรกันทำเป็นหวงตัวไปได้ แต่กอดนิดกอดหน่อยเอง"

 

 

"แก้วไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น ถ้าอยากอดนักก็ไปกอดผู้หญิงคนอื่นไป"

 

 

"ก็คนอื่นไม่น่ากอดเท่าแก้วนิ"

 

 

"-///-"

 

 

"เขินล่ะสิ ไปอาบน้ำได้แล้ว เดี๋ยวจะำพาไปส่งที่บ้าน"

 

 

"อืม"

 

 

หลังจากที่แก้วอาบน้ำเสร็จโืทโมะก็พาแก้วมาส่งที่บ้าน ก่อนจะขอตัวกลับก่อนเพราะมีธุระด่วน แต่หลังจากที่

 

 

โทโมะออกไปได้ไม่นาน เฟย์ฟางก็แวะเข้ามาหาแก้วที่บ้าน

 

 

"อ่ะนี่ออเดอร์ของลูกค้า"

 

 

"ขอบใจ"

 

 

"แหมๆๆ พอโทโมะกลับไป ก็เอาแต่นั่งเหม่อนะแก"

 

 

"อะไร ใครเหม่อกัน ไม่เห็นจะมี"

 

 

"อย่ามาแก้ตัวน้ำขุ่นๆ"

 

 

"พวกแกสองคนนิ แล้วป๊อปปี้กับเขื่อนล่ะ เอาไปเก็บไว้ที่ไหนแล้ว"

 

 

"หยุดพูดถึงสองคนนั้นเถอะ"

 

 

"อ้าว ทำไมล่ะ"

 

 

"พอดีพี่ฟางมีปัญหากับป๊อปปี้นิดหน่อย"เฟย์กระซิบบอกแก้ว

 

 

"อ๋อๆ งั้นฉันว่าเรารีบไปซื้อวัตถุดิบก่อนบางส่วนก่อนดีกว่า ถือโอกาสไปเที่ยวด้วยเลยดีมั้ย"

 

 

"ดีๆ งั้นไปกันเถอะ"

 

 

ณ ห้างแห่งหนึ่ง

 

 

"พี่ฟางเดินเร็วๆหน่อยสิ เฟย์หิวจะแย่แล้วนะ"หลังจากที่สามสาวเที่ยวช็อบกันจุใจแล้ว ก็แวะมากินข้าวก่อน

 

 

จะกลับบ้าน

 

 

"นั่งโต๊ะนี้แล้วกัน"

 

 

"เคๆ เฮ้ยแก้ว ผู้ชายคนนั้นหน้าคุ้นๆอ่ะ"เฟย์สกิดแก้ว

 

 

"ไหนๆ จริงด้วย"

 

 

"ใครกัน?"