รักสลับยัยน้องรหัส

8.3

เขียนโดย tumm

วันที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 22.14 น.

  47 ตอน
  753 วิจารณ์
  79.23K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) ตอนที่4

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

           " แก้วมากับผมก็ต้องกลับกับผมสิ"

           " ไม่ต้อง คนนี้พี่ดูแลเอง" พี่ฟลุ๊คบอกแล้วจับฉันยัดเข้าไปในรถ ก่อนจะเดินมายังที่ประจำคนขับแล้วพาหญิงสาวมาส่งที่มหาวิทยาลัย

           " พี่ฟลุ๊คโกรธแก้วเหรอ" ฉันถามเมื่อพี่ฟลุ๊คจอดรถหน้าคณะ

           " ทำไมต้องไปกับไอ้โมะด้วย มันเจ้าชู้รู้ไหม พี่เป็นห่วง" พี่ชายบอกอย่างเป็นห่วง

           " โอเค แก้วจะพยายามอยู่ห่างเขาให้มากที่สุด"

           " ก็ดี วันนี้เลิกเรียนกี่โมง" พี่ฟลุ๊คถามน้องสาว

           " บ่ายสองค่ะพี่ชาย"

           " ไปหาพี่ที่คณะ เดี๋ยวกลับบ้านพร้อมกัน" พี่ฟลุ๊คบอกแล้วฉันจึงเดินลงจากรแล้วขับออกไปทันที   ฉันเดินเข้ามาในคณะเจอพี่เคนตะที่ยืนรออยู่

           " น้องแก้วพี่เอาชีทของปีที่แล้วมาให้นะ" พี่เคนตะบอกแล้วส่งชีทปึกใหญ่ให้น้องรหัส

           " ขอบคุณค่ะ" ฉันบอกแล้วยิ้มให้รุ่นพี่

           "น้องแก้วครับ" โทโมะตะโกนเรียกหญิงสาวที่ยืนคุยอยู่กับเพื่อนตัวเองอยู่

           " แก้วขอตัวก่อนนะค่ะ" ฉันบอกแล้วรีบเดินขึเนตึกไปทันที

           " ไม่อะไรว่ะไอ้โมะ" เคนตะดึงแขนเพื่อนหนุ่มเมื่อเห็นว่าจะเดินตามน้องรหัสของผมไป

           " ข้าจะคุยกับน้องแก้วอ่ะดิ เมื่อเข้าอุตส่าห์พาไปกินเค้ก  แต่พี่ฟลุ๊คดันพาหนีออกมาก่อนนะสิ" ผมบ่นให้เพื่อนหนุ่มฟัง

           " แล้วพี่ฟลุ๊คมาเกี่ยวอะไรด้วยว่ะ" เคนตะถามเพื่อนหนุ่ม

           " ไม่รู้ดิ"

           " ไปเรียนเถอะว่ะ มีเรียนเช้าไม่ใช้เหรอ" ผมถามเพื่อนหนุ่มก่อนจะเดินแยกย้ายไปตามคณะของตัวเอง

 

 

 

             เมื่อเลิกเรียนฉันเดินมาหาพี่ชายที่คณะบริหารธุรกิจ  ก็เจอฟางนั่งอยู่ที่โต๊ะของคณะพอดีเลย ฉันเลยเดินเข้าไปหา

          " หวัดดีฟาง" ฉันบอกแล้วนั่งลงตรงข้ามเพื่อนสาว

          " ลมอะไรหอบมาถึงนี้เนี่ย" ฟางถามเพื่อนสาว

          " พี่ฟลุ๊คสั่งอ่ะ" ฉันบอกแล้วนึกถึงพี่ชายตัวเอง

          " ทำไมอ่ะ ไหนบอกว่าปล่อยแกแล้วไงอ่ะ" ฟางถามเพราะพี่ชายของแก้วหวงน้องสาวมากกกกก

          " ก็เมื่อเช้าพี่รหัสแกอ่ะลากฉันไปกินเค้ก  พี่ฟลุ๊คก็ไปกับเพื่อนพอดีก็เลย.." ฉันหยุดแค่นั้นฟางก็พอจะเข้าใจในเหตุการณ์ทั้งหมดได้แล้ว

          " มิน่า หน้าเซ็งมาก่อนเลย"

          " หวัดดีครับน้องแก้ว มาหาพี่เพราะคิดถึงเหรอครับ" ผมเดินลงมาจากห้องเรียนกพบว่าแก้วนั่งอยู่กับน้องรหัสของผมก็เลยเดินมาทักทายพร้อมนั่งลงข้างๆ

          " เอ่อ แก้วมาหาเพื่อนนะ" ฉันบอกแล้วลุกมานั่งข้างฟางแทน

          " ทำไมกลัวพี่อย่างนั้นละครับ" ผมถามหญิงสาว

          " เปล่าค่ะ" ฉันบอกเสียงสั่นๆ เพราะเห็นพี่ชายเดินลงมาก่อนจะเดินไปรอที่รถที่จอดไว้ " แก้วขอตัวก่อนนะค่ะ" ฉันบอกแล้ววิ่งตามพี่ฟลุ๊คไปทันที

          " น้องแก้วครับ พี่ไปส่งไหม" ผมเดินตามออกมาก็พบว่าแก้วขึ้นรถของพี่ฟลุ๊ค รุ่นพี่ที่คณะของผมไปแล้ว

 

 

           " เป็นอะไรว่ะไอ้โมะ" ป๊อบปี้ถามเพื่อนหนุ่มที่ทำหน้าเซ็งๆ

           " มีเรื่องเดียวว่ะ เรื่องน้องแก้วใช่ไหม" เคนตะตอบแทนก่อนจะหันไปถามเพื่อนหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้าม

           " อืม น้องแก้วเป็นแฟนกับพี่ฟลุ๊คอะไรแน่ๆ เลยว่ะ" ผมบอกเพื่อนที่นั่งอยู่

           " จริงอ่ะ ไม่น่าเชื่อ" จงเบพูดออกมาอย่างไม่ค่อยเชื่อ

           " จริงว่ะ วันนี้แก้วกลับบ้านพร้อมพี่ฟลุ๊คด้วย"

           " ปกติไม่เคยสนนิว้า เค้ามีเจ้าของก็หาใหม่ดิว่ะ" เคนตะบอกเพื่อนหนุ่ม

           " คนนี้ข้าจริงจังว่ะ จะลองสู้สักตั้งหนึ่ง" ผมบอกอย่างจริงจัง

           " หวัดดีครับพี่ๆ ทำอะไรกันอยู่เอ่ย" เขื่อนบอกแล้วเดินมานั่งด้วย

           " แล้วแฟนสาวไปไหนแล้วล่ะไอ้เขื่อน" ป๊ฮบปี้ถามรุ่นน้องที่สนิท

           " ไปเที่ยวกับเพื่อนนะครับ แล้วพี่โทโมะเป็นอะไรครับ หน้าบึ้งเชียว" เขื่อนถามออกมา

           " อกหักมั้ง" เคนตะตอบแทน

           " แก้วนะเหรอครับ"

           " ใช่ ก็โดนรุ่นพี่อย่างพี่ฟลุ๊คเอาไปกินแล้วนะสิ ถึงได้มานั่งทำหน้าเศร้าอย่างนี้" ป๊อบปี้อธิบายให้ฟัง  ทำให้เขื่อนอมยิ้มออกมาก่อนจะคว้าคอพี่ป๊อบปี้ไปกระซิบ

        ' พี่ป๊อบผมบอกอะไรให้เอาไหมครับ'

        ' อะไรเหรอเขื่อน' ป๊อบปี้ถามด้วยความสงสัย

        ' ก็พี่ฟลุ๊คคือพี่ชายยัยแก้วนะสิครับ แล้วหวงน้องมากกกกกกกกกก' เขื่อนบอกกับรุ่นพี่

        ' จริงดิ อ่าอ่า' ป๊อบปี้เมื่อได้รู้ความจริงถึงกับหัวเราะออกมาเลย  ทำให้เพื่อนหนุ่มอีกสามคนมองด้วยความงง

        " อะไรกันสองคนว่ะ" จงเบถามด้วยความสงสัย

        " เปล่า งั้นข้าขอตัวก่อนว่ะ" ป๊อบปี้บอกแล้วเดินออกมาจากลุ่มเพื่อนๆ ทันที  ก่อนจะขับรถมายังห้างเพื่อหาข้าวมือเย็นกิน

 

 

          " ฟาง เดี๋ยวเฟย์กลับก่อนนะ ที่บ้านโทรตามแล้ว" เฟย์บอกเมื่อเดินเล่นที่ห้างไม่ถึง15นาที ที่บ้านก็โทรตามให้กลับบ้าน

           " จร้าแล้วเจอกัน" ฟางบอกแล้วเฟย์เดินจากไปทันที

        โครม

           " ขอโทษครับ เป็นอะไรหรือเปล่า" ผมถามเมื่อเดินไม่ได้มองคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า  ทำให้เธอล้มลงไปนั่งกับพื้น

           " ไม่เป็นไรค่ะ" ฉันบอกแล้วเงยหน้าขึ้นมามองคนที่ชน

           " น้องฟางที่เป็นน้องรหัสของโทโมะใช่ไหมครับ" ผมบอกแล้วช่วยประคองหญิงสาวให้ลุกขึ้นยืน

           " ค่ะ พี่รู้จักฉันด้วยเหรอค่ะ" ฟางถามอย่างงง เพราะนึกไม่ออกว่าเป็นใคร

           " พี่ชื่อป๊อบปี้ไงครับ" ผมบอกกับหญิงสาว

 

 

 

    ++ ไปนอนก่อนนะ พรุ่งนี้ไปธุระ ไม่แน่ใจว่าจะกลับมาอัพทันหรือเปล่า  ถ้าทันจะมาอัพให้นะ  ขอบคุณจ๊ะ

 

         

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา