สาวห้าวปะทะหนุ่มมาเฟีย TK

8.6

เขียนโดย tumm

วันที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 14.18 น.

  51 ตอน
  1152 วิจารณ์
  99.31K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

21)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

         " อยากได้บ้างอ่ะ แบบนั้น" โทโมะเอ่ยบอกเมื่อเข้ามานั่งเบาะหลังพร้อมหญิงสาว
         " ไว้อยู่กันสองคนก่อน" แก้วเอ่ยบอกอย่างยิ้มๆ เพราะตอนนี้มีลูกน้องอีกสองคนนั่งอยู่ด้านหน้า
         " ไม่ต้องอายหรอกน่ะ"
         " แก้วไม่ด้านเหมือนโทโมะนะ" หญิงสาวว่าก่อนจะนั่งกอดอกมองไปนอกหน้าต่าง
         " ไม่เป็นไร เดี๋ยวโมะเก็บไว้รวบยอด" โทโมะกระซิบบอกหญิงสาว
         " ไม่มีทาง" แก้วเอ่ยบอก
         " ไม่มีทางรอดเหรอครับ" ไม่ว่าเปล่าชายหนุ่มกดจมูกโด่งๆ ลงมาบนพวงแก้วที่แดงอมชมพูของหญิงสาว
         " ทะลึ่ง"
         " ยอมรับ"
         " ฮึ่ย!" แก้วเชิดหน้าใส่ชายหนุ่มอย่างไม่รู้จะว่าอย่างไร
         " ถึงแล้วครับ" โทโมะกระซิบบอกหญิงสาวที่ข้างหู  แก้วหันมามองก่อนจะก้าวเดินลงตามชายหนุ่มมา  โทโมะโอบเอวหญิงสาวเดินเข้าไปในร้านเวดดิ้ง สตูดิโอ
        

 


           " เสร็จหรือยังแก้ว" โทโมะตะโกนถามหญิงสาวที่อยู่ในห้องแต่งตัว
           " แปบนึงค่ะ" แก้วบอกก่อนจะจัดชุดให้เรียบร้อย  หญิงสาวเดินออกมาในชุดเจ้าสาวที่เป็นเกาะอก โดยด้านหลังเป็นเชือกผูกไขว้หลังทำให้เห็นผิวเนียนขาว
           " สวยมากเลยครับ" โทโมะเอ่ยชมว่าที่เจ้าสาว
           " เดี๋ยวเชิญคุณผู้หญิงไปแต่งหน้าก่อนนะค่ะ" พนักงานสาวเอ่ยบอกก่อนจะพาหญิงสาวเดินไปแต่งหน้า  ไม่นานหญิงสาวก็เดินออกมาหาชายหนุ่มที่นั่งรออยู่ที่สตูดิโอ
           " พร้อมนะครับว่าที่เจ้าบ่าวเจ้าสาว" ช่างภาพเอ่ยถามทั้งคู่
           " พร้อมค่ะ"  แก้วเอ่ยบอกก่อนยิ้มให้ตากล้อง
           " เดี๋ยวพี่ขอท่าโอบกอดจากด้านหลังก่อนนะครับ" โทโมะทำตามที่พี่ช่างภาพเอ่ยบอกทันที
           " ดีมากครับ น้องผู้หญิงหันไปหอมแก้มน้องผู้ชายหน่อยนะครับ แชะ~"
           " ค่ะ" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะทำตาม
           " เดี๋ยวน้องผู้หญิงนอนอยู่บนเก้าอี้ตัวยาวนะครับ ส่วนน้องผู้ชายก็นั่งบนที่วางแขนนะครับแล้วทั้งสองก็จ้องตากันอย่าวหวานซึ้งเลยนะครับ"
           " ครับ"
           " นั่นแหละครับ ดีมาก แชะ~"  ทั้งสองถ่ายไปกันอีกแปบนึงก่อนที่ทั้งสองจะไปเปลี่ยนชุดก่อนจะออกมาถ่ายรูปอีกครั้ง
           " เดี๋ยวน้องผู้ชายนั่งลงนะครับ ส่วนน้องผู้หญิงก็นั่งลงบนตัก"
           " นั้นแหละครับ แชะ~"
           " มือโอบคอได้ไหมครับ" โทโมะเอ่ยถาม
           " ตามสบายเลยครับ เอาหวานๆ ได้ยิ่งดีครับ" พี่ตากล้องเอ่ยบอก  โทโมะจึงยกมือหญิงสาวขึ้นมาโอบรอบคอตัวเอง  ทั้งสองจ้องตากันและยิ้มให้กันอย่างมีความสุข  พี่ช่างภาพกดรัวชัดเตอร์เก็บเอาไว้ทุกช็อต
           " โอเคครับ เดี๋ยวเปลี่ยนชุดแล้วออกไปเลือกภาพกันนะครับ"  ช่างภาพเอ่ยบอกก่อนจะเดินออกไป  ทั้งสองมากันก่อนจะแยกไปเปลี่ยนเสื้อผ้า  ก่อนที่จะออกมานั่งเลือกรูป การ์ด และของชำร่วย

 

            " แก้ว คืนนี้ไปนอนค้างบ้านโมะได้ไหม"
            " ทำไมล่ะ"
            " ก็วันนี้ป๊ากับม๊าของโมะกลับมาจากอเมริกานะสิ" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว  แก้วได้แต่พยักหน้าให้ชายหนุ่มชายหนุ่มพาหญิงสาวกลับมาที่บ้านก็พบว่าพ่อแม่เขากลับมาถึงแล้ว
            " ป๊าครับ ม๊าครับ นี้แก้วว่าที่เจ้าสาวของผมครับ" ชายหนุ่มแนะนำหญิงสาวข้างกายให้พ่อแม่ของเรารู้จัก
            " สวัสดีค่ะ" แก้วยกมือไหว้บิดามารดาของชายหนุ่ม
            " ไหนเข้ามาใกล้ๆ หน่อยสิ" มารดาของชายหนุ่มกวักมือเลี้ยงหญิงสาว
            " ค่ะ" แก้วตอบรับก่อนจะคลานเข้าไปหาผูใหญ่ทั้งสอง
            " ส่วนแก จะไปไหนก็ไป" บิดาเอ่ยกับลูกชายเป็นภาษาญี่ปุ่น
            " ป๊าอ่ะ แก้วเข้าฟังภาษาป๊าไม่ออกนะ ให้ผมอยู่ด้วยเถอะ" โทโมะเอ่ยพูดกับบิดาภาษาเดียวกัน
            " ป๊าบอกให้ไปไง" บิดาเอ่ยบอกลูกชายอีกครั้ง ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาวก่อนจะยอมเดินออกไป 
            " ขึ้นห้องไปเลยไอ้ลูกชายตัวแสบ" ป๊าเดินมาดูก็พบว่าเจ้าลูกชายยังยืนดูอยู่หน้าห้องรับแขก  โทโมะจำเป็นต้องเดินขึ้นไปยังห้องนอน
            " ว่าไงเรา ชื่ออะไร" บิดาเอ่ยถามหญิงสาวเป็นภาษาญี่ปุ่น
            " คุณ" หญิงวัยกลางคนเอ่ยเรียกสามี
            " หนูชื่อแก้วค่ะ" แก้วเอ่ยตอบเป็นภาษาญี่ปุ่น ทำให้ทั้งสองดูตกใจ
            " หนูพูดภาษาญี่ปุ่นได้เหรอ"  มารดาของโทโมะเอ่ยถามเป็นภาษาไทย
            " ค่ะ หนูเคยเรียนมาค่ะ" แก้วตอบแล้วยิ้มให้พ่อแม่ของชายหนุ่ม
            " เก่งนิ ไม่คิดว่าเจ้าลูกชายฉันจะเลือกคนที่ดีได้" พ่อของชายหนุ่มเอ่ยบอก  แก้วจึงส่งยิ้มไปให้
            " ม๊าว่าเราไปทำอาหารในครัวกันดีกว่า" มารดาเอ่ยบอกแล้วจับมือหญิงสาวเดินเข้าไปในครัว
            " แก้วจ๊ะ ช่วยออกไปซื้อขนมเค้กกับขนมปังให้แม่หน่อยได้ไหม ป๊าของโทโมะเขาต้องทานเป็นประจำหลังอาหารเย็น" มารดาเอ่ยบอกคนรักของลูกชาย
            " ได้สิค่ะ งั้นแก้วขอตัวก่อนนะค่ะ"
            " เดี๋ยวแม่ให้ลูกน้องตาโมะพาไปนะ" มารดาเอ่ยบอกหญิงสาวก่อนจะพามายังรถที่รถอยู่หน้าบ้าน
            " พาหนูแก้วไปร้าน...." มารดาของโทโมะเอ่ยบอกกับลูกน้องของลูกชายก่อนจะเดินกลับไปยังในครัว

 

 


            ทางด้านโทโมะที่ยืนอยู่กลางห้องก็เดินไปมาด้วยความกังวลใจ  เข้าไม่รู้ว่าพ่อกับแม่จะคุยอะไรกับหญิงสาว  และพ่อของเขายังพูดภาษาญี่ปุ่นอีก  เขาคิดว่าหญิงสาวไม่น่าจะฟังรู้เรื่องชายหนุ่มกังวลจนเดินเป็นหนูติดจั่น
      ก๊อก ก๊อก ก๊อก
         " มีอะไรครับป๊า" โทโมะที่เห็นว่าเป็นบิดาจึงเอ่ยถาม
         " เปล่า แค่จะมาตามให้ลงไปทานข้าว"
         " ครับป๊า" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเดินตามหลังบิดาลงมา
         " แม่ครับ แก้วไปไหนอ่ะครับ" โทโมะเอ่ยถามหาคนรัก
         " ไม่รู้สิ เห็นให้ลูกน้องขับรถออกไปนะ"

 

 

 

      ~~ อัพให้แล้วนะ เม้น โหวต กันด้วยนะจ๊ะ  เรื่องนี้หายไปนานเลย ไม่รู้ว่าเป็นไงบ้าง คิดถึงกันบ้างไหมเอ่ย อ่าอ่าอ่า  ~~

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา