love love คุณหนูสุดสวย

อ้อน:พี่โมะพี่ได้รักไอ้คุณเบลรึเปล่า

โทโมะ:เปล่าวถ้าเค้าเข้ากับอ้อนไม่ได้พี่ก็ไม่รักเหรอกพี่รักอ้อนมากกว่า

อ้อน:อ้อนก็รักพี่ชายค่ะ

~ฟอด~

โทโมะ:โตแล้วนะเรา (แล้วก็ลูบหัวอ้อน)

อ้อน:พี่โมะง่วงแล้วอ่ะ Zzz (พอพูดเสร็จก็หลับเลย)

โทโมะ:โธ่! เด็กน้อย

ณ บ้านไทยานนท์

โทโมะ:อ้อนถึงบ้านแล้ว

อ้อน:ฮ้าว~ 

โทโมะ:ไปเข้าบ้าน

อ้อน:ค่ะ

ในบ้าน

โทโมะ:อ้าวเกล

อ้อน:(อ้อน:พี่โมะใครอีกล่ะเนี่ย)

โทโมะ:(เพื่อนพี่เอง)

อ้อน:(อ้อนว่าเค้าชอบพี่แน่เลยถ้างั้นอ้อนเริ่มพิสูจน์เลยน่ะ)

โทโมะ:นี่อ้อนเพื่อนโมะเอง

เกล:เหรอค่ะ 

อ้อน:อ้อ ค่ะ คุณเแฃป็นอะไรกับโมะค่ะ

เกล:ฉันเป็นแฟนโทโมะ

อ้อน:หน้าด้านจังน่ะค่ะ โมะเค้า

เกล:แกกล้าด่าฉันเหรอ 

อ้อน:ทำไมฉันต้องไม่กล้าด้วยห้ะ!

เกล:แกรู้ไหมฉันลูกไคร

(ความคิดของโทโมะ:เกลน่ะสิที่ไม่รู้ว่าอ้อนน่ะลูกใคร)

อ้อน:รู้สิแกน่ะลูก แรด! ใช่มั้ยเกาะผู้ชายกินไปวันวันอย่าคิดว่าฉันไม่รู้น่ะที่แกว่ายุ่งกับโทโมะเพราะร้อนเงินใช่มั้ยล่ะ

เกล:OO ม  ไม่  จริง (บอกด้วยเสียงที่กลัวกลัว)

 อ้อน:ไปจากชีวิตโมะซะ 

เกล:ไปก็ได้

 แล้วเกลก็เดินออกไป 

 อ้อน:พี่โมะแต่ล่ะคนไม่ไหวจะเคลีย์ อีคุณเกลเกือบโดนของดี    

โทโมะ:ไม่มีใครดีเลยจริง เออ อ้อนพรุ่งนี้โรงเรียนเปิดแล้วน่ะ

อ้อน:พี่โมะอยู่ ม.อะไรแล้ว

โทโมะ:ม.5แล้ว

อ้อน:อ้อวว่าโรงเรียนนี้ต้องดีแน่ๆๆเลย แล้วมิณทร์ล่ะอยู่โรงเรียนอะไรค่ะ

โทโมะ:โทรไปถามเอง แบร่ (โทโมะแลบลิ้นให้น้องสาวแล้ววิ่งขึ้นห้องเลย

อ้อน:เชอะ ไอ้พี่ชายบ้าโทรเองก็ได้ แต่ว่ามิณทร์ยังไม่รู้ว่าเรากลับมาแล้วนี่น่า

ไปนอนบ้านมิณทร์ดีกว่า

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

โทโมะ:ว่าไง

อ้อน:พี่โมะอ้อนไปนอยบ้านมิณทร์น่ะถ้าจะไปเรียนไปรับบ้านมิณทร์น่ะ บาย บาย ค่ะ แบร่ (แลบลิ้นคืนให้โทโมะ)

โทโมะ:เดี้ยวเหอะยัยตัวแสบ