My heart เพราะเธอคืนดวงใจของฉัน

"ม๊าคะ แล้วม๊ากับป๊าไปคืนดีกับตระกูลนั้นได้ไงล่ะคะ?" พอส่งทุกคนกลับแก้วก็มาคุยกับพ่อและแม่

"จำคำพูดของลูกและโทโมะเมื่อตอนเที่ยงได้ไหม?" พอแม่ของแก้วพูดแก้วก็นึกย้อนไปยังเรื่องตอนเมื่อกลางวัน

"จำได้คะทำไมหรอคะ"แก้วถามต่อ

"พอลูกกับเพื่อนๆออกไปม๊าของโทโมะก็โทรหาป๊าของโทโมะ แล้วเรามาปรีกษากันกับเรื่องที่ลูกๆพูดเอาไว้ แล้วเราก็ตกลงความเห็นกันว่า ' เราไม่ควรเอาเรื่องในอดีตมาผูกมัดกับเรื่องปัจจุบันคนเขารักกันเราก็ต้องปล่อยเขาไปเพราะ ความรักมันห้ามกันไหมได้ยิ่งห้ามก็ยิ่งยุ' ก็เนี่ยและน่ะคือเหตุผล แต่ว่าลูกกับโทโมะรักกันจริงๆใช่ไหมคงไม่ใช่มาเล่นละครตบตาให้คืนดีกันเฉยๆหรอกนะ" ผู้เป็นแม่ถามลูกเพื่อความแน่ใจในการแต่งงานที่ตะมีขึ้นในอีก 3 เดือนข้างหน้า

"ก็..รักกันจริงๆสิคะ ไม่เห็นสิ่งที่เขากับหนูทำหรอคะม๊า ถามไม่รักคงไม่ทำอะไรขนาดนี้หรอกคะถ้าไม่มีอะไรแล้วแก้วขอตัวก่อนนะคะ มันดึกแล้ว" แก้วพูโจบก็เดินหนีไปเลย

"สงสัยเราคิดมาไปเองล่ะมั่งเนี่ย" แม่ของแก้วพูดอยู่คนเดียว

 

ห้องของแก้ว

 

˜กับสิ่งที่เธอถามฉันจะถามใครมันเจ็บที่ถูกทิ้งต้องนานเท่าไร˜ เสียงโทรศัพท์แก้วดังขึ้นหลังจากที่เจ้าตัวพึ่งอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว

:: Tomo :: 

"โทรมาทำไมหรือว่ามีธุระอะไรรึป่าวน่ะ" พอพูดจบก็รับโทรศัพท์ทันที

"มีอะไรหรอโทรมาซะดึงเชียว" แก้วถามโทโมะ

(นอนแล้วหรอ ทำไมถึงรับโทรศัพท์ช้าจังเลย) 

"ป่าว พึ่งแต่งตัวเสร็จน่ะ แล้วมีอะไรว่ามาเลย"

(ของขวัญที่ให้น่ะชอบรึป่าว)

"ชอบแล้วนายล่ะชอบไหม" 

(ชอบสิ แต่ถ้าชอบก็ใส่ติดตัวตลอดเวลาเลยน่ะ)

"นายก็เหมือนกันนั้นแหละ" 

(งั้นเจอกันวันพรุ่งนี้น่ะเดี๋ยวไปรับ)

"โอเคๆ"

(ฝันดีนะครับที่รัก) นอกจอยังหวานได้อีก

"จ้ะๆ ฝันดีเช่นกัน" แล้วแก้วก็ตัดสาย

"ทำไมฉันเริ่มรู้สึกรักนายเข้าจริงๆแล้วสิ ได้ห้ามเพ้อถึงเขาแก้ว นอนดีกว่า"แก้วพูดจบก็นอนไปเลย

 

ด้านโทโมะ

 

"สงสัยฉันหลงรักเธอเข้าจริงๆแล้วสิ" โทโมะพูดอยู่คนเดียว

 

เช้าวันต่อมา ณ บ้านสาวๆ

 

"คุณหนูแก้วค๊า คุณโทโมะมารอแล้วคะ" คนใช้มาเรียกแก้ว

"บอกเขาว่าฉันกำลังจะไปเดี๋ยวนี้แหละ"แก้วตอบ แล้วสาวใช้ก็ออกไปบอกโทโมะทันที

"ฉันมีแฟนเป็นผู้หญิงหรือทอมเนี่ยเล่นเอาซะ หล่อกว่าฉันอีก" โทโมะบ่นเมื่อเห็นแก้ว

"อยากมีเป็นผู้หญิงหรือทอมดีล่ะ" แก้วพูดสร็จก็ขึ้นรถเลย

 

ระหว่างทางไปมหาลัย

 

"จะเอายังไงดีเรื่องแต่งงาน"แก้วเริ่มเปิดประเด็นสนทนา

"ก็แต่งๆไปนั้นแหละเดี๋ยวป๊าม๊าก็สงสัยเข้าให้" โทโมะพูด

"โอเคๆ" แก้วพูดจบก็เดินลงรถเพราะถึงมหาลัยพอดี

"ตอนเย็นจะมารับน่ะ" โทดมะพูดจบก็ขับรถไปคณะของตัวเองหลังจากที่ส่ง(แฟน)สาวไว้ที่คณะของเขาแล้วก็ขับไปเลย

 

เช้าวันต่อมา(ข้ามไปเลย)

 

ติ๊ดๆๆ ข้อความเข้าโทรศัพท์แก้ว

: ตอนสายจะพาไปเลือกชุดของชำร่วยการ์ดและแหวนน่ะ อย่าตื่นสายน่ะครับ (ไม่อยากรอ) : หลังจากแก้วอ่านข้อความเสร็จก็รีบไปอาบน้ำ

- 1 ชั่วโมงครึ่งผ่านไปโทโมะก็มารับแก้วพอดี -

"ช้าไปนิดหนึ่งนะ" แก้วแซวโทโมะ

"ถ้าไม่ส่งข้อความมาบอกจะตื่นตอนกี่โมงล่ะ" โทโมะถามแก้ว

"ก็สักบ่ายๆน่ะ" แก้วรับมุก

"ไปเถอะจะได้รบกลับมาทานข้าว" โทโมะตัดบทสนทนาลงเพียงแค่นั้น หลังจากที่ทั้งคู่ออกไป

"คุณ ผมบอกแล้วไงว่าอย่าคิดมาก เขา 2 คนคงรักกันจริงๆนั้นแหละ" พ่อของแก้วบอกแม่ของแก้ว

"นั้นสิคะ แต่เขา 2 คนก็เหมาะกันจริงนิเน๊อะ" แม่ของแก้วคุยกับพ่อของแก้วไปเรื่อยๆ

 

ณ ร้านตัดชุด

 

"สวัสดีคะ ยินดีต้อนรับคะคุณ...โทโมะ!!!" เสียงเจ้าของร้านที่มาต้อนรับลูกค้าแต่ก็สดุดตากับชายหนุ่มที่กำลังจะเป็นว่าที่เจ้าบ่าวในไม่ช้า

"เบลล์" โทโมะเรียกชื่อเจ้าของร้าน

"รู้จักกันด้วยหรอคะ" แก้วถามแบบงง

"เชิญเข้าไปด้านในก่อนนะคะเดี๋ยวเล่ารายละเอียดให้ฟัง" พอเข้าไปในร้าน

"คืออย่างนี้นะคะเรื่องของฉันกับโทโมะ

เมื่อต้นปีก่อน

'โทโมะฉันว่าเราเลิกกันเถอะ ฉันคงไม่เหมาะสมกับนาย' หญิงสาวผู้มีนามว่าเบลล์พูดกับแฟนหนุ่มของตอนที่มีนามว่า'โทโมะ'

'แต่เราก็เป็นเพื่อนกันได้นิ" โทโมะบอกเบลล์

'ขอให้นายได้เจอกับคนที่ใช่ที่ดีกว่าฉันทุกอย่างน่ะ' เบลล์พูดลาโทโมะ

'ฉันก็ขอให้เธอมีความสุขกับพี่แบงค์มากๆน่ะ' จากนั้นทั้งคู่ก็แยกกนไปคนล่ะทาง

หลังจากที่ฉันกับโทโมะเลิกกันวันนั้น ไม่กี่เดือนต่อมาฉันก็แต่งงานกันพี่แบงค์และเปิดกิจการร้านนี้ขึ้นมา ที่มาก็มีแค่นี้ล่ะ แล้วก็ไม่อยากจะเชื่อว่าโทโมะเขาจะได้เจอคนที่ดีและเหมาะสมกับเขามากขนาดนี้ เคุณเป็นคนที่โชคดีมากเลยน่ะคะ" เบลล์บอกกับแก้ว

"ขอบคุณคะที่ชม แต่ว่าเรียกว่าแก้วเฉยๆก็พอ" ก็พูดขอบคุณเบลล์

"แล้วแก้วจะเอาชุดแบบไหนดีให้เบลล์เขาเลือให้เน๊อะ เอาชุดที่สวยที่สุดในร้านร้านเลยน่ะ ฉันอยากให้เจ้าสาวของฉันสวยที่สุด ของฉันเธอก็เลือกมาเลยให้พี่แบงค์ช่วยเลือกเลยนะ" โทโมะพูดกับแก้วแล้วหันไปพูดกับเบลล์

"โอเค เจ้าสาวแกต้องสวยที่สุด และนี้แบบการ์ดแบบเวทีและของชำร่วย จะจัดกันที่ไหนล่ะ" เบลล์ถามโทโมะและแก้ว

"จัดที่บ้านฉันเองคะ คุณเบลล์ก็อย่าลืมไปนะคะ" แก้วบอกเบลล์

"ไม่ต้องเรียกคุณก็ได้คะ เรียกก็ได้คะเรียกว่าเบลล์ก็พอ"เบลล์บอกแก้ว

"งั้นเบลล์เธอไปดูชุดให้ฉันด้วยน่ะ"โทโมะบอกเบลล์

"โอเคงั้นฉันไปดูชุดก่อนนะ" เบลล์บอกโทโมะและแก้ว จากนั้นก็เดินไปดูชุดและยิบมาให้แก้วกับโทโมะ

- 15 นาทีผ่านไป -

"ได้ล่ะ ชอบไหม" แบงค์ที่เดินมาพร้อมกับเบลล์ถามแก้วกับโทโมะ

"แก้วไม่ต้องลองหรอกเน๊อะ" โทโมะบอกแก้ว

"ทำไมล่ะ" แก้วถามโทโมะ

"มันสวยแล้วแหละไม่ต้องเลือกชุดใหม่แล้วรอใส่ที่เดียวงานแต่งเลยดีกว่า"โทโมะพูด

"แต่ฉันว่ามันตัวใหญ่ไปนิดน่ะ เดี๋ยวจะตัดแบบเดี๋ยวกันแต่จะเอาขนาดเล็กลงอีกนิดหนึ่งก็พอแล้วล่ะมั่ง" เบลล์พูด

"ส่วนของโทโมะพี่ว่าไม่ต้องลองหรอกน่ะ พี่เลือกขนาดให้พอๆกับโทโมะแล้วล่ะ" แบงค์บอกโทโมะ

"งั้นเดี๋ยวเดือนหน้าจะมาเอาทั้ง 2 ชุดเลยน่ะ"โทโมะบอก

"เอาเป็นอีก 2 เดือนได้ไหมเพราะชุดของเจ้าสาวแกตัดยากมาก" เบลล์บอก

"โอเคได้เสมอ"แก้วกับโทโมะบอกพร้อมกัน

"แล้วการ์ดกับเวที และของชำร่วยเลือกได้รึยังจะได้จัดไว้ให้ก่อนเลย เดี๋ยวก่อนงานแต่งจะได้ไม่ต้องมารีบทำ" เบลล์ถาม

"ได้แล้วคะ แก้วว่าจะเอาแบบนี้ พี่แบงค์กับเบลล์ว่ายังไง" แก้วถามความคิดเห็น

"ก็เหมาะกับแก้วและโทโมะดีน่ะ เอาเป็นว่าจะรีบทำให้เสร็จเลย"เบลล์พูด หลังจากที่คุณกันได้ซักพักทั้งคู่ก็กลับบ้าน

 

- ณ วันแต่งงาน - (ไวไปป่ะไม่รู้เลยว่าใครแต่งกับใครบ้าง)

 

คู่ที่แต่งก็มี

แก้ว-โทโมะ

ฟาง-ป็อปปี้

เฟย์-เขื่อน

จินนี่-จงเบ (แอบไปปิ๊งๆกันตอนไหนเนี่ย)

มีน-เคนตะ (ไหนบอกว่าไม่มีอะไร)

หวาย-กวิน

พิม-พายุ (จนได้)

ณ ในฤทธิ์ได้เวลาส่วมแหวน

เพล้ง!!!!

"จะไม่มีการแต่งงานระหว่างพิมกับพายุ และหวายกับกวินเกิดขึ้น" เสียงคนกลุ่มหนึ่งออกมาประทวง

 

---

จะเป็นใครต้องติดตามมม ตอนแรกนึกว่าจะขัดโทโมะกับแก้วตกใจหมด