จำเลยหัวใจ

    แก้วและโทโมะช่วยกันจัดเก็บเสื้อผ้าและข้าวของของลูกพีคใส่กระเป๋าเดินทาง เมื่อจัดเตรียมเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทั้งคู่ก็อุ้มลูกพีคลงมาขึ้นรถพร้อมขนมจีนและป๊อปปี้

" ยัยพีค อย่าดื้อกับแม่ใหญ่ขนมจีน และพ่อใหญ่ป๊อปปี้น่ะลูก "

" ค่ะ ป๊า ๆ "

" ,ม๊า ๆ ขา "

" ขาลูก "

" พีครักม๊า ๆ น่ะค่ะ "

" มาให้น้าพิมพ์กอดหน่อยสิ "

    เด็กสาวโผล่เข้ากอดน้าสาวแน่นพร้อมน้ำตาหยดน้อย ๆ แล้วเกี่ยวก้อยน้าสาว

" คุณปู่ขา พีครักคุณปู่น่ะค่ะ "

" ปู่ก็รักหนูน่ะยัยพีค "

" พี่ขนมจีนครับผมฝากยัยพีคด้วยน่ะครับ "

" พี่ป๊อปปี้ค่ะ แก้วฝากดวงใจของแก้วด้วยน่ะค่ะ "

" ไม่ต้องเป็นห่วงน่ะแก้ว โทโมะ พวกพี่จะดูแลลูกพีคเป็นอย่างดี "

" ขึ้นรถกันลูกพีค "

" ค่ะป๊าใหญ่ ม๊าใหญ่ "

    น้ำตาของคนในครอบครัวไทยานนท์ไหลออกมาแถบเป็นสายเลือด ตั้งแต่รถของป๊อปปี้และขนมจีนแล่นออกไปจากบ้านเพื่อไปขึ้นเครื่องที่สนามบิน