Accidentally love บังเอิญหลงรักนาย

8.7

เขียนโดย PFไฟติ้งส์

วันที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 17.46 น.

  15 chapter
  98 วิจารณ์
  25.72K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

พลอยมาอัพตอนที่ 1 ให้เลยค่า อ่อ! เรื่องนี้อาจดำเนินช้าหน่อยไม่ว่ากันน่ะ เราไปอ่ากันน้า~

************************************************************ 

ตอนที่ 1

“งั้นเราก็รอแค่ไอ้พวกคุณชายเพลย์บอยด์นั่นมารับ T_T” แก้วพูดพลางทรุดตัวลงนั่งที่ม้าหินอ่อนไกล้ๆ

หลังจาก 3 สาวนั่งรอหน้าโรงเรียนสักพัก ก็มีรถ 3 คันมาจอดหน้าพวกเธอ แล้วตามมาด้วยเจ้าของรถ

“สวัสดีครับสาวๆ” เขื่อนหนุ่มทะเล้นคู่หมั้นเฟย์เอ่ยทัก

“เชิญครับ เราไปคอนโดกัน” โทโมะ คู่หมั้นเอ่ยแก้วหลังจากลงมาจากรถแล้ว

“เร็วเข้า นักเรียนเริ่มออกมาแล้ว อยากให้เค้ารู้หรือไงว่าเราเป็นไรกันอ่ะ” ป๊อปปี้ คู่หมั้นฟางเอ่ยแน่หล่ะเขาต้องพูดอย่างนี้เพราะเขาเป็นเพลย์บอยด์ ถ้ามีคนรู้ว่าเค้ามีคู่หมั้นเค้าอาจจะตกกระป๋องเอาง่ายๆ - - และถึงพวกเขาทุกคนจะเป็นลูกคนรวยแต่เขาก็ขอจัดงานหมั้นกันแบบเงียบๆ โดยไม่ให้นักข่าวรับรู้

“เออ!!!” 3 สาวตอบพร้อมกันห้วนๆ พร้อมกับเดินขึ้นรถ

“เห้ย!!! เดี๋ยว เอารถมา 3 คันแล้วพวกฉันนั่งคันไหน - -“ เฟย์เอ่ยถาม

“เธอ นั่งกับฉัน” ป๊อปปี้ชี้นิ้วมาที่ฟางแต่ฟางยังนิ่งเขาเลยเดินไปลากฟางมาขึ้นรถ

“ส่วยยัยทอมนั่งกับฉัน” โทโมะพูดกับแก้วแล้วลากเธอขึ้นรถไป

“น้องเฟย์นั่งกับผมน่ะครับ” เขื่อนยังไม่ทันพูดจบเฟย์ก็เดินขึ้นไปนั่งบนรถแล้ว ทำให้เขื่อนได้แต่ยิ้มตามกับความแสบของเธอ

@ คอนโด ป๊อปปี้

Fang talk

ตอนนี้ทั้ง 6 คนเดินมาหยุดที่หน้าห้อง 3 ห้อง

“นี่!!! แล้วพวกฉัน 3 คนนอนห้องไหน” ฉันถาม

“นอนห้องฉัน” ป๊อปปี้ตอบกลับมาเสียงเรียบ

“นายจะยกห้องให้พวกฉันใช่ไหม” แก้วถามด้ยความดีใจ

“ปล่าว ฉันหมายถึงให้ยัยฟางมานอนห้องฉันต่างหาก - -“ ฉันที่ได้ยินชื่อตัวเองถึงกับสะดุ้งรีบค้านทันที

“ไม่น่ะ ฉันจะนอนกับเพื่อนฉัน!!!”

“แต่เพื่อนเธอจะนอนกับฉัน” โทโมะพูด

“เห้ย!!! ฉันไปบอกเมื่อไหร่ว่าจะนอนห้องนาย”

“เธอพูดเมื่อกี้ไง” โทโมะเถียงกลับหน้าตาเฉย

“ฉันไปพูดตอนไหนห๊ะ” แก้วยังคงเถียงไม่ยอมลดล่ะ

“ก็เธอพูดว่า ‘เห้ย!!! ฉันไปบอกเมื่อไหร่ว่าจะนอนห้องนาย’ “ แก้วพูดไม่ออกได้แต่ตกใจในความเจ้าเลห์ของโทโมะ

“-_-“ หน้าแก้วใจ

“^-^” หน้านายโทโมะ มันยิ้มอะไรของมัน - - ตอนนี้ความหวังเดียวเหลืออยู่ที่ยัยเฟย์

“ยัยเฟย์นอนห้องไอ้เขื่อน เธอไม่ต้องมองอย่างมีหวังขนาดนั้นหรอก” ฉันยังไม่ทันพูดอะไร นายป๊อปปี้มันก็ขัดซะก่อน มันอ่านใจคนออกหรือไง

“แต่ว่าผู้หญิงนอนห้องเดียวกับผู้ชายมันไม่ดีน้า มันเสียหาย” ฉันพยายามหาข้ออ้าง

“เสียหายหรอ?” มันทวนคำอีกรอบ

“ก็ใช่หน่ะสิ” ยัยเฟย์ช่วยฉันแล้ว

“แต่ฉันว่าไม่น่ะ” มันพูดแล้วหันมามองหน้าฉันทำหน้าตาไร้ (ร้าย) เดียงสา ไอ้บ้าปอบหยิบ ทำหน้าได้น่าตบชะมัดเลย - -

“ทำไม!!” ฉันสามคนพูดพร้อมกัน

“ก็พวกฉันเคยนอนกับผู้หญิงไม่รู้กี่คนต่อกี่คนแล้ว ไม่เห็นมีใครบอกว่าเสียหายเลย” ไอ้เขื่อนไอ้ปากเสีย ไอ้บ้านี่

“นี่พวกนายคิดว่าฉันเป็นเหมือนผู้หญิงพวกนั้นหรือไงห๊ะ!!!” ฉันตะโกนใส่หูเขื่อน

“ปล่าวคร้าบบบบบ ^^” ปากแกบอกว่าปล่าว แต่หน้าตาแกมันบอกว่าใช่น่ะไอ้เขื่อน

“เอาเถอน่าฉันไม่พิศวาสพวกเธอนักหรอกน่ะ” นายโทโมะพูดพลางมองยัยแก้วตั้งแต่หัวจรดเท้าไปมาหลายรอบ

“นายมองอะไรห๊ะ” ยัยแก้วพูดพลางง้างหมัดจะต่อยนายโทโมะ

“ปล่าวหนิ” นายโทโมะพูดแล้วยิ้มระรื่น พวกเรา 3 คนเงียบสักพักก่อนจะตอบไปว่า

“เออ!!! นอนก็นอน (ว่ะ)” หลังจากนั้นพวกนั้นก็ลากเราเข้าห้องของตัวเอง

พอเข้าห้องนายป๊อปปี้ปุ๊ปฉันก็ต้องอึ้ง ทำไม... ทำไม...ทำไมเป็นแบบนี้

^_______________________________________________________________^

จบแล้วตอนที่ 1 เป็นไงบ้าง เม้นๆ เยอะๆ น่ะจ๊ะแล้วพลอยจะมาอัพตอนที่ 2 ให้

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา