ตัดใจไม่ลงและคงไม่ยอม(Rafuse)

8.0

เขียนโดย iamBAMBAMz

วันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 เวลา 15.56 น.

  3 chapter
  19 วิจารณ์
  9,559 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) เจอกัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

   'ฉันอยุ่คนเดียวมาตลอด..พ่อแม่ฉันจากไปก็เพราะ แม่ของพิม..เค้าเอาทุกสิ่งทุกอย่างจากฉันไป..

แต่อย่างน้อยฉันก็มีคอนโดอยุ่ สองห้อง ไว้เป็นที่ซุกหัวนอน..คราวนี้ ฉันจะเอาคืนบ้าง!! ไม่ว่าจะเป็นคนรัก ฉันก็แย่ง!'

 

ณ ห้างดังแห่งหนึ่ง

 

พิม : โทโมะค่ะ พิมอยากได้ชุดนั้นจัง

 

โทโมะ : ไปดูกันครับ

 

พิม : สวยจังเลย

 

จับชุดตัวนั้นขึ้นมาดู

 

พิม : แพงจังเลย ไว้วันหลังละกัน

 

โทโมะ : เดี๋ยวผมซื้อให้ก็ได้น่ะ

 

พิม : แต่...

 

โทโมะ : เอาชุดนี้ครับ

 

'ที่แท้! ก็มาหาผู้ชาย!'

 

ระหว่างโทโมะ รอจ่ายเงิน

 

แก้ว : อุ๊ย! ขอโทษค่ะ

 

โทโมะ : ไม่เป็นไรครับ

 

ร่างบางเดินเข้าชนชายหนุ่มจนล้มลงไป แต่โชคดีที่ชายโอบเอวเอาไว้ได้

ทำเอาร่างบางอีกคนไม่พอใจเป็นอย่างมาก

 

แก้ว : อ้าวพิม เป็นไงบ้างไม่ได้เจอกันนาน

 

พิม : นัง..แก้ว

 

โทโมะ : รุ้จักกันหรอครับ

 

แก้ว : ใช่ค่ะ!!

 

พิม : โมะค่ะ พิมว่าไปเถอะค่ะ

 

แก้ว : เดี๋ยวซิ่!

ควงมือโทโมะเอาไว้

 

แก้ว : คุณโทโมะค่ะ แก้วเจ็บขามากๆเลย ไปส่งแก้วได้มั้ยค่ะ

 

พิม : รถเธอก็มีนิ่!

 

'มี แต่ไม่อยากไป มีไรมั้ย'

 

โทโมะ : พิมทำไมพูดแบบนั้น

 

พิม : ก็มันซิค่ะ มารยา!

 

แก้ว : งั้นก็ไม่เป็นไรค่ะ

 

แกล้งทำเดินขากระเพกๆ

 

โทโมะ : พิม เราไปส่งคุณแก้วดีกว่าน่ะ

 

พิม : ไม่ค่ะ!!

 

แก้ว : โอ๊ย! พิมไปส่งแก้วหน่อยน่ะ เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรอ แก้วไม่แย่งคุณโทโมะหรอกหน่าา

 

พิมเดินมาหาแก้ว

 

พิม : แกอย่ามาเล่นกับฉันน่ะ!

กระซิบข้างหู

 

แก้ว : แม่เธอเริ่มก่อน!

 

พิม : อย่ามาพาดพิงถึงแม่ฉันน่ะ!

 

แก้ว : ไม่สนใจ!!

 

โทโมะ : มีอะไรหรือเปล่า

 

พิม : ไปเถอะค่ะ แก้วเค้าบอกว่า กลับเองได้

 

โทโมะ : งั้นผมกลับก่อนน่ะครับคุณแก้ว

 

แก้ว : ค่ะ

 

___________________________________________________________________

บ้านโทโมะ

 

พิม : โทโมะค่ะ

 

โทโมะ : ครับ

 

พิม : คุณรักพิมมั้ย

 

โทโมะ : รักซิครับ รักมากกก

 

พิม : คุณอย่าไปคุยกับนังแก้วมันน่ะ

 

โทโมะ : ทำไมล่ะครับ

 

พิม : นังนี่ มันเคยพาแม่มัน มาผลานเงินบ้านพิมไปจนหมดเลย...แม่มันก็ติดการพนันงอมแงม

 

อย่าไปยุ่งกับมันน่ะค่ะ พิมขอร้อง พิมกลัวคุณจะทิ้งพิม ฮึก..

 

' ที่พูดออกมา นั้นแม่ตัวเองชัดๆ '

 

โทโมะ : งั้นเอาเป็นว่า วันนี้ ผมขอโทษน่ะครับ

 

พิม : ค่ะ

 

โทโมะ : คุณจะกลับบ้านหรือยัง

 

พิม : พิมอยากนอนนี่

 

โทโมะ : แต่คุณแม่กับยัยฟาง คงไม่ยอมแน่

 

พิม : ได้ค่ะ! งั้นพิมจะกลับเอง คุณไม่ต้องไปส่ง!

พูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจและวิ่งไปขึ้นแท็กซี่กลับบ้าน

 

___________________________________________________________________

เดี๋ยวจริญญาจะร้ายให้ดู!!

เรื่องจะเป็นอยากไรน้าา ติดตามๆ เม้นๆโหวตๆ

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา