ไขรหัสหัวใจ ปิดตำนานเจ้าชายปีศาจ

9.1

เขียนโดย tietang

วันที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 18.25 น.

  31 ตอน
  981 วิจารณ์
  61.67K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เช้าแล้ว

แก้ว : นาย!!

แก้วมายืนตะโกนเรียกโทโมะอยู่หน้าบ้านเมื่อยังไม่เห็นโทโมะออกมา

แก้ว : นายไม่ไปโรงเรียนเหรอ

เมื่อไม่เสียงตอบรับแก้วถกกระโปร่งนักเรียนขึ้นก่้อนจะปืนข้ามกำแพงสีข้าวนั่นแล้วเดินเข้าไปเลย

ฟึ่บ~

แก้ว : นายอยู่รึป่าวเนี่ยยย

เดินเข้าไป จับกลอนประตูบ้านปรากฎว่าไม่ได้ล๊อก เดินเข้าไปดููหลายๆห้องก็ไม่มีจนถึงห้องสุดท้าย

แก้ว : เฮ้ย!1นาย

โทโมะนอนอยู่บนเตียงหน้าซีดเหมือนไม่มีเลือด

แก้ว : นายไปทำอะไรมาทำไมเป็นแบบนี้

โทโมะ : ฉันไม่ได้เป็นอะไร

แก้ว : ไม่ไดเฃ้เป็นได้ไงก็เห็นอยู่ว่าหน้านายไม่มีเลือดเลยไปโรงบาลดีกว่า

โทโมะ : ไม่

แก้ว : นี่ไม่ใช่เวลาดื้อนะ นายหน้าซีดมากรู้ตัวรึเปล่า

โทโม : เดี๋ยวมันก็หาย

แก้ว : จะหายได้ยังไงไปหาหมอเร็ว

แก้วจะจับให้โทโมะลุกขึ้น แต่โทโมะปัดมืออก

โทโมะ : อย่ามายุ่งกับฉัน!!

แก้ว : นายอยากตายรึไง ไม่ไปก็ไม่ไปว่ะ

แก้วเดินไปในห้องน้ำโทโมะมันไม่มีอะไรนเลย เห็นเสื้อกล้ามเลยขว้า่มาชุบน้ำแล้วเดินกลับมาที่โทโมะ

แก้ว : ไม่ไปก็ได้แต่เช้ดตัวหน่อย ถ้ายังไม่ดีขึ้นต้องไปโรงบาลน๊ะ

โทโมะ : อย่ามายุ่งหน้า

แก้ว : นายนี้มันดื้อจริงๆอยู่เฉยๆดิ๊เช้ดไม่ถนัด

โทโมะหลบซ้ายหลบขว้าทำให้แก้วเช้ดตัวลำบากแต่ก็เสร็จจนได้

แก้ว : เอ้าเสร็จแล้วนายสบายตัวขึ้นบ้างไหม เดี๋ยวกินข้าวหน่อยดีกว่า

โทโมะ ; ไม่ต้อง

แก้วไม่ฟังเสียงเเดินไปห้องครั้ว

แก้ว : เค้าอยู่ได้ยังไง รกก็รก แถมไม่มีอะไรกินด้วย

แก้วววิ่งกลับบ้านเพื่อไปทำข้างต้มแล้ววิ่งกลับมาใหม่

แก้ว : ข้าวมาแล้วกินเร็ว

โทโมะ: ไม่เอา!!

แก้ว : กินข้างไปจะได้กินยา

โทโมะยังคงไม่เตะข้าวแก้วเลยขว้าช้อนตักข้าวแล้วมาจ่อที่ปากโทโมะ

แก้ว : นยายเร็วฉันรีบ

โทโมะ : ไม่!!

แก้ว : กินเร็ว(จ่อใกล้ปากโทโมะเข้าไปอีก)

โทโมะ: มันกินยังไง

แก้ว : นายก็อ่าปากเคี้ยๆแล้วก็กลืนมันลงไป ไม่เคยกินไง

โทโมะ : เออไม่เคยกิน

จริงเมื่อก่อนโทโมะอยู่ข้างล่างไม่เคยต้องกินอาหาร นี่คงเป็นสาเหตุที่ทำให้เค้าไม่มีแรงก็เป็นได้ พอกินได้โทโมะก็เคี้ยวใหญ่เลย

แก้ว : อร่อยหล่ะซิ

โทโมะ : เฉยๆ

แก้วเหลือบมองนาฬิกา 07.30

แก้ว : เฮ้ย!1 07.30แล้วฉันไปก่อนเดี๋ยวเย้นจะแวะมา

วิ่งไปแล้วก็ต้องวิ่งกลับมาอีก หยิบยยาให้โทโมะ

แก้ว : นี่นายยากินกับน้ำที่อยู่บนโต๊ะแล้วพักผ่อน ฉันไปน๊ะ

รียวิ่งออกไปทัยที

 

............................................................................

จบไปแล้วอีกหนึ่งฝากด้วยน๊ะค๊ะพิมพ์ผิดมากไปอย่าถือกันเลยมันรีบมากอ๊ะ แม่จะกินหัวไรเตอร์แล้ว

รักรีดเดอร์ทุกคนจุฟฟม๊วฟฟฟ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา