Gossip นี่มันอะไรฉันเป็นข่าวกับนายอีกแล้ว

 

 

 ~7.00(7โมงเช้า)~

 

ฟาง:อ่าว...โทโมะ

 

โทโมะ:เออ...นี่เป็นงัยบ้าง

 

ฟาง:เดี๋ยวเย็นนี้ฉันได้กลับบ้านแล้ว

 

โทโมะ;เดี๋ยวฉันโทรบอกอัยป๊อปให้น่ะว่าวันนี้มารับฟางด้วย

 

ฟาง:ป๊อปเขารู้แล้ว แต่นายต้องปัยส่งฉันที่บ้านด้วย

 

โทโมะ:แล้วทัมมัยต้องเป็นฉันอ่ะ

 

ฟาง:ลืมปัยแล้วหรอว่านายต้องเล่นเป็นแฟนฉันอ่ะ

 

โทโมะ:อือ

 

~16.00(4โมงเย็น)~

 

ป๊อปปี้:เดี๋ยวเราไปส่งที่บ้านน่ะ

 

ฟาง:ไม่จำเป็น  เดี๋ยวเรากลับพร้อมโทโมะ

 

ป๊อปปี้:ทัมมัยอ่ะฟาง

 

ฟาง:ไม่มีเหตุผล

 

ป๊อปปี้:เพราะแกคนเดี่ยวไอโมะ

 

(แล้วป๊อปปี้ง้างมือจะต่อยโทโมะ)

 

ฟาง:ป๊อป หยุดเดี๋ยวนี้น่ะ!!!

 

ป๊อปปี้:ใช่สิ คุณก้อเข้าข้างแต่มัน

 

ฟาง:ใช่ แล้วงัย

 

แก้ว:แล้วงัยอ่ะหรอ ฉันไม่คิดเลยน่ะว่าเทอเป็นคนแบบนี้

 

ฟาง:มันไม่ใช่น่ะแก้ว

 

แก้ว:ไม่ใช้แล้วยังงัย นายด้วยโทโมะ ฉันเกลียดนาย

 

(แล้วแก้วก้อวิ่งออกจากห้องพักฟื้น ไปพร้อมกับโทโมะ)

 

โทโมะ:ฟังฉันก่อนสิ

 

แก้ว:งั้นนายก้อเล่ามาสิว่าเกิดอะรัยขึ้น

 

โทโมะ:ฉันกับฟางไม่มีรัยกันน่ะ

 

แก้ว:หรอไม่มีรัยกันยังส่งยิ้มหวานกันเลย ถ้ามีอะรัยกันคง...

 

โทโมะ:แต่ฉันกับฟางไม่มีรัยกันจิงๆๆ

 

แก้ว:นายก้อบอกฉันมาสิว่าที่นายส่งยิ้มหวานให้กันอ่ะคืออะรัย

 

โทโมะ: หึงเหรอ

แก้ว:ไม่เล่น

โทโมะ:ก้อคือ...

 

[โทโมะก้อย้อนคิดที่ฟางพูดไว้ ห้ามบอกใคร

 

โทโมะ:แก้วรู้ไว้ล่ะกันว่าฉันกับฟางไม่ได้เป็นอย่างที่คิด

 

แก้ว:แค่นี้นายยังปิดบังเลย

 

(แล้วแก้วก้อวิ่งออกไปจากโรงพยาบาล)

 

~วันจันทร์~

 

ณ มหาลัย kamikaze

 

ป๊อปปี้:ฟาง!!!(ป๊อปปี้พูดอย่างตกใจ)

 

(เพราะป๊อปปี้เห็นฟางกำลังกอดโทโมะและแก้วกับพิมก้อเดินมาพอดีพร้อมกับเห็นภาพนี้เช่นเดียวกัน)

 

แก้ว:ทัมมัยเทอทัมกับฉันแบบนี้(พูดเบาๆๆ)

 

พิม:ก้อดีฆ่ากันเองฉันจะได้ไม่ต้องออกแรงมาก(พูดในใจ)

 

(มือนึงของป๊อปปี้ที่ถือดอกไม้อยุ่ดอกไม้นั้นก้อค่อยๆร่วงหลงกับพื้น)

 

ฟลุบ!!!

 

ฟาง/โทโมะ//ป๊อป/แก้ว

 

ฟาง:มันถึงเวลาที่พูดความจิงแล้วแหละ

 

ฟาง:โทโมะนายบอกความจิงให้แก้วฟังเถอะ

 

(แล้วโทโมะกับฟางก้อวิ่งตามแก้วแต่ทันใดนั้น มีคนคว้ามือฟางไว้)

 

ฟาง:ป๊อปปี้

 

ป๊อปปี้:เทอต้องมากลับฉัน

 

(แล้วป๊อปปี้ก้อลากฟางลงข้างล่าง)

 

ฟาง:นายปล่อยฉันน่ะ

 

ป๊อปปี้:ฉันปล่อยเทอแน่ แต่เทอต้องปัยกับฉัน

 

ฟาง:ไม่

 

ป๊อปปี้:ไม่ไปใช่ไหม

 

(แล้วป๊อปปี้ก้ออุ้มฟางขึ้นรถ แล้วก้อขับรถออกไปโรงเรียน)

 

ทางด้านโทโมะกับแก้ว

 

โทโมะ:แก้วฟังผมก่อน

 

แก้ว:มีขอแก้ตัวรัยอีกละ

 

โทโมะ:คือว่า...ที่เราต้องทัมแบบนั้นก้อเพราะว่าฟางให้เราเป็นแฟน(กำมะลอ)เพื่อจะดูใจป๊อปน่ะ

 

แก้ว:จิงหรอ

 

โทโมะ:อืม...แต่ตอนนั้นฟางบอกว่าห้ามบอกครัย

 

แก้ว:แล้วนายบอกฉันทัมมัย

 

โทโมะ:แล้วเทอเชื่อป่ะละ

 

แก้ว:แล้วฟางรู้ไหม

 

โทโมะ:ก้อฟางเป็นคนให้ฉันบอก

 

แก้ว:ฉันขอโทดล่ะกัน

 

โทโมะ:ไม่ยกโทดให้ ถ้าต้องยกโทดให้ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน

 

แก้ว:ให้ฉันทัมอะรัย

 

โทโมะ;ก้อ...ให้ฉันจูบเทอทุกวันงัย

 

แก้ว:บ้า

 

(แล้วแก้วกับโทโมะก้อวิ่งไล่ตีกัน)

 

~ทางด้านป๊อปปี้กับฟาง~

 

ฟาง:นี่นายพาฉันไปที่ไหน

 

ป๊อปปี้:เดี๋ยวก้อรู้

 

(ณ ห้องของป๊อปปี้)

 

ฟาง:นี่นายจะทัมอะรัยอ่ะ

 

(ป๊อปปี้ก้อเวี่ยงฟางลงไปตรงเตียง)

 

ฟาง:อย่าทัมอะรัยฉันเลยน่ะ

 

(ป๊อปปี้ก้อค่อยๆเอาหน้าใกล้ฟางประมาณ5ซม.3ซม.แล้วก้อริมฝีปากของฟางกับป๊อปปี้ประกบกัน ฟางพยายามขัดขืนแต่ก้อไม่สำเร็จ)

 

ฟาง:ปล่อยฉันเถอะน่ะ

 

ป๊อปปี้:ฉันไม่มีวันปล่อยคุณหรอก

 

ฟาง:คุณมันเลว คุณมันชั่ว

 

ป๊อปปี้:คุณจะด่ายังงัย ผมไม่มีวันปล่อยคุณหรอก  ถ้าไม่บอกความจริง

ฟาง:เรื่องมันเป็นแบบนี้ บลาๆๆๆๆ

 

 

ฟาง:ฉันจะยกโทดให้นาย มันจ่ะเป็นครั้งสุดท้ายน่ะป๊อป(ฟางพูดพร้อมน้ำตาไหล)

 

~30 นาทีผ่านไป~

 

ป๊อปปี้:ฟาง เดี๋ยวเรากลับเข้าปัยที่หมาลัยกันน่ะ

 

ฟาง:อือ

 

ป๊อปปี้:ฉันถามอะรัยหน่อยได้ไหม

 

ฟาง:ถามรัยอ่ะ

 

ป๊อปปี้:เป็นแฟนกันนะ

ฟาง:ไม่รู้

ป๊อปปี้:ไม่รู้แสดงว่าว่าเป็น

ฟาง:อีตาบ้า

ป๊อปปี้:ไม่รู้ยังงันก้อต้องมัดจำไว้ก่อน ฟอด~

 

ฟาง: แร้วพิมล่ะ เป็นรัยกับนาย

 

ป๊อปปี้:เป็นแฟนเก่าผมน่ะ เขาเป็นคนบอกเลิกผม แต่เขากลับมาหาผมทัมมัยอีกก้อไม่รู้

 

ฟาง:หรอ

 

ป๊อปปี้:แล้วหายสงสัยยัง

 

ฟางซหายแล้ว

 

~ทางด้านหมาลัย~

 

เฟย์:นี่มันก้อเที่ยงแล้ว พี่ฟางไปไหนน่ะ

 

เขื่อน:จะห่วงทำไม

เฟย์:พี่สาวฉันทั้งคนไม่ห่วงได้งัย

เขื่อน:เหรอนึกว่าน้อง

เฟย์:น่าฉันแก่ขนาดนั้นเลยเหรอ

แล้วเฟย์ก็หยิบกระจกในกระเป๋าใบเท่าบ้านออกมา(เวอร์แล้วๆ)

เฟย์:ฉันเด็กกว่าพี่ฟางนะย่ะ

เขื่อน:เค้าแกล้งตัวเองนิดเดียวอย่างนี้ต้อง หอม ให้น้อยใจ

เฟย์:ไม่ต้องมาตัวเอง เลย เรามีอะไรกัน

เขื่อน:แล้วอยากมีป่ะหล่ะ

เฟย์:อีบ้า

 แล้วฉันจะตบหัวนายนั้นแต่ตบไม่ถึงเกิดมาเตี๊ย ไม่ใช่ นายนั้นเกิดมาสูงทำไม

แล้วเขื่อนรวบตัวเฟย์แล้วกระซิบข้างอยู่ว่าเป็นแฟนกันนะ

เฟย์:กลับบ้าน เด๋ว BBมาบอก

เขื่อน:ตอนนี้เลยนะ นะ นะ นะ

เฟย์: เออ  อืมตกลง 0///0

แล้วเขื่อนก็อุ้มเฟย์

เฟย์:ปล่อย

เขื่อน:ปล่อยทำไม แฟนผมน่ารักอ่ะ 

 

 

 

อ่านแล้ว