Care of you ดูเเลหัวใจยัยทอมจอมเท่ห์

 Tomo  Said~

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

 "ถึงเเล้ว...สวยป่ะ"

"เฮ้ย!!....นายทำได้ไงอ่ะ" 55 หน้าเอ๋อซะไม่มีอ่ะ ว่าเเล้วว่าต้องชอบ(ตอนไหนก็ไม่รู้)ผมก็เเค่เอาดอกกุหลาบสีขาวเเดงเรียงเป็นคำว่า Tomo Love Kaew บนพื้นห้างเท่านั้นเอง อิอิ จะว่าไปก็เขิลเหมือนกันเเหะ^//^

"นายทำอย่างนี้ฉันอายนะรู้ป่าว >O<ถ้าคนอื่นเห็นเขาจะว่าไง" ยัยตัวเเสบบอกผมก่อนที่เเก้มนวลจะขึ้นสีเเดงระเรื่อ รู้มั้ยมันห้ามใจยากนะ

"เห็นก็เห็นสิเขาจะไดรู้ว่าเธอน่ะมีสามีเเล้ว" พอผมพูดเสร็จทำเอายัยตัวเล็กในอ้อมกอดหน้าเเดงขึ้นไปใหญ่

"-///- บ้านายไม่ใช่สามีฉันซักหน่อย"

"โมะขา...หวายโทรหาทำไมไม่รับคะ" ซวยล่ะสิ ในเมื่อเป็นอย่างนี้เเล้วงั้นผมต้องก็ใช้วิกฤตให้เป็นโอกาสน่ะสิ

"อ้าว!!หวายมาพอดีเลยเเก้วกับโมะกำลังจะไปกินข้าวกันพอดีไปด้วยกันสิ" ผมพูดพลางหันไปมองคนข้างๆก็เห็นเเก้วยืนทำหน้าบึ้งอยู่

"ใครจะไปกินข้าวกับนายกัน...เชิญไปกันสองคนเหอะฉันจะกลับบ้าน" หึหึ เข้าทางผมเลย

"เเก้ว...เเก้วครับ...เเฮ่กๆๆ" เฮ้ย!!นี่มันไอ้หน้าฝรั่งที่ชนเเก้วนี่หว่า มาไมวะเสียเเผนหมด

"อ้าว..นายที่ชนกันวันนั้นนี่มีอะไรกับฉันงั้นเหรอ" เเหม!!ความจำดีจริงถ้าเธอจำมันไม่ได้ฉันจะดีใจมากเลย --*

"อ๋อ...ไม่มีอะไรหรอกเราเเค่เห็นเเก้วเลยเข้ามาทักทายน่ะ" ไอ้!หน้าปลาดุกคิดว่าฉันไม่รู้ หรอว่าเเกจะเเอ้มเเฟนฉัน ตานี่เยิ้มเชียวเเล้ว น้ำลายน่ะจะถึงพื้นเเล้ว หงุดหงิดเว้ย!!

"ทักทายเสร็จเเล้วก็ขอตัว...ไปเเก้ว" ผมจับมือเเก้วให้เดินตามทางที่ดีเรียกว่าลากจะดีกว่าเพราะยัยตัวเเสบนี่ดิ้นไม่หยุด

"ถ้าเธอดื้อ...ฉันจะจูบกลางห้างเนี่ยเเหละ" ผมพูดพลางยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆทำเอาคนข้างหลังหน้าเเดงอีกรอบ

"นายมันคนเอาเเต่ใจ" ยัยตัวเเสบบ่นพึมพัม เเต่เสียใจ....

"ฉันได้ยิน" 55 เเก้วถึงกับหน้าเหวอ โทษทีที่ผมหูดี

(ด้านหวาย-กวิน)

"เอ่อ!!พี่กวินใช่มั้ยคะ"

"อืม...มีอะไรก็รีบๆพูดถ้าไม่มีฉันขอตัว"

"กรี๊ดดดดดดดดด~ ทีกับนังเเก้วนี่พูดซะหวานเชียว เเกมันมีอะไรดีนะนังทอม..คอยดูนะชั้นจะทำให้ทุกคนที่เเกรักทรมานดูสิว่าเเกจะทนได้มั้ย 555"