รักร้อน แต่ใจรักจริง

แก้ว//นี่คุณชาย ชั้นไปก่อนนะ

โทโมะ//ไปไหน

แก้ว//ไปเรียน

โทโมะ//แล้วจะไปไง

แก้ว//ขึ้นรถเมย์ไป

โทโมะ//ก้อไปกะชั้นไม่เห็นมีไร

แก้ว//คุณชายไม่กลัวโดนนินทารึไง

โทโมะ//ไม่ 

ณ มหาวิทยาลัย หรูสุดตัว แห่งหนึ่ง

แก้วกะโทโมะขับรถเข้าไปส่งหลังตึกพร้อมยื่นแผนที่ให้ แก้วได้อยู่คณะครุศาสตร์ โดยที่โทโมะจัดไว้ให้

แก้ว//ที่นี้ ที่ไหน มหาลัยนี่หว่า

แก้วเดินไปเรื่อยถามคนโน่นคนนี้ก้อไม่มีใครตอบ เพราะมีแต่คนไม่ชอบแก้วกันทั้งนั้น วกไปวกมาจน.....

แก้ว//โอ้ย! ขอโทดค่ะ

...?//มีอะไรให้ช่วยมั้ยครับ

แก้ว//เออ อยากถามว่าตึกครุศาสตร์อยู่ตึกไหน

...?//เดินไปเรื่อยๆ แล้วเลี้ยวขวาแล้วก้อ บลาบลาบลา (ครไรวะหล่อเป็นบ้า)

แก้ว//ขอบคุณมากนะคะ ขอตัว นะคะ

..?//เดี๋ยวครับ ชื่ออะไรหรอ

แก้ว//แก้วค่ะ

..?//ผมชื่อเควินนะ

แก้ว//ยินดีที่ได้รู้จักนะ เพื่อนคนแรกของชั้น

เควิน//เพื่อนคนแรก??

แก้ว//เราเพิ่งย้ายมาอยู่ใหม่น่ะ

เควิน//เด็กเฮียรึป่าว

แก้ว//เฮีย??

เควิน//ก้อโทโมะไง

แก้ว//อ๋อ ป่าวหรอก ชั้นมาใช้หนี้เค้าแล้วก้อมาเรียนที่นี้

เควิน//หรอ ชั้นคือรองประธานนะ

แก้ว//ระระระรอง ปะปะประธาน

เควิน//อืมมีอะไรหรอ

แก้ว//คือ แสดงว่าเป็นเดือนคนที่สองของโรงเรียนนี้ด้วยใช่มั้ยคะ

เควิน//อืม คงงั้นมั้ง

แก้ว//ฮึก

เควิน//มีอะไรหรอ

แก้ว//ปะป่าวค่ะรองประธาน

เควิน//เรียกเราว่า เค อย่างเดียวนะ

แก้ว//ไม่ดีมั้งคะ ชั้นเด็กใหม่ ไม่สมควรเรียกอย่างงั้น

เควิน//งั้นชั้นไม่คบกะเธอ

แก้ว//ก้อได้ก้อได้ เค

เควิน//ดีมากแก้ว

แก้ว//อืม

ในห้องเรียน

แก้วเข้ามาอย่างไม่รู้เหนือใต้ออกตก เปิดประตูมามีแต่คนหันมาทางแก้ว

แคท//เนี่ยน่ะหรอ เด็กใหม่ ของคณะเรา

มิน//นั่นสิ งั้นๆแหละ

จินนี่//แต่ขาวกว่าพวกเราอีก

อาจารย์//นี่พวกเธอ เค้าเปนเดกใหม่ทำไมว่าเค้าอย่างงั้น มาเลยจ้ะ งั้นนั่งข้างเกลนะจ้ะ

เกล//ไม่เอาอ่ะ หนูไม่อยากนั่งกะแม่นี่

แก้ว//อ้าว

อาจารย์//โบว์

โบว์//ไม่ค่ะ

อาจารย์//บูม

บูม//NO

อาจารย์//งั้นเธอนั่งคนเดียวนะ

แก้ว//ไม่เป็นไรค่ะ นั่งได้ (ชั้นไม่ใช่เสนียดนะยะ)

พักกลางวัน

แก้ว//หิวข้าว หิวข้าว เอ๊ะ! มุงไรกัน

แก้วเดินเข้าไปใกล้ๆ แต่ปรากฎว่า เป็นผู้ชายรูปร่างหล่อไม่จากคนเมื่อเช้า มีคนมารุมดูเค้านั่งเล่นกีต้าร์แล้วร้องเพลง

..?//จบแล้วคร้าบบบ เพลงสุดท้าย ผมขอมอบให้กับทุกคนนะครับ

แก้ว//เฮ้อ กินข้าวดีกว่า

แก้ว//ป้า ข้าวแกงจานนึง

ป้าแหวว//อ้าวหนู ไม่ไปกินในโรงอาหารหรูหรอกหรอ

แก้ว//ที่ไหนคะ

ป้าแหวว//ในโรงอาหารนั้นไงที่มีของแพงๆขาย ของพวกคุรหนูอะไรพวกนี้ เค้าให้ป้าตั้งเพื่อเก็บอาชีพเท่านั้น

แก้ว//ไม่เป็นไรป้าแหวว

ป้าแหวว//หนูรู้ชื่อป้าได้ไง

แก้ว//ป้ายหน้าร้านป้าบอกหนิ

ป้าแหวว//อ๋อ

แก้ว//งั้นเอาข้าวแกงส้มชะอมทอด และก้อไข่เจียวนะป้า

ป้าแหวว//จร้า หนูชื่ออะไรล่ะลูก 

แก้ว//แก้วค่ะป้า

ป้าแหวว//จร้า รอแแปนะ

10นาทีผ่านไป

ในขณะที่แก้วนั่งกินอย่างอร่อยในร้านเพียงคนเดียว กะป้าขายกับข้าว

แก้ว//ป้าทำอาหารอร่อยอ่ะ

ป้าแหวว//ถึงป้าจะทำอร่อยแค่ไหนก้อคงไม่มีใครมากินหรอกไอ้หนูเอ้ย!

แก้ว//หนูเข้าใจค่ะป้า เดี๋ยวหนูจะมากินทุกวันเลย

ป้าแหวว//จร้า เดี๋ยวป้าไปล้างจานหลังครัวแปปนะ

...?//เธอ

แก้ว//หือ (แก้วหันมาถึงกะตะลึง นี่มันคนดีดกีต้าร์เมื่อกี้นี้หนิ มาร้านนี้ได้ไงน่ะ)

...?//เธอเด็กใหม่หรอ

แก้ว//อืม

...?//ชั้นรองประธานคนที่สองนะ

แก้ว//เอ๋??

...?//ยินดีที่ได้รู้จัก

แก้ว//จร้า แต่มารู้จักชั้นทำไม

...?//ก้อตั้งแต่ที่ชั้นเล่นกีต้าร์มา ไม่เคยมีใครเบียนหน้าหนี จะไปตอนที่ชั้นเล่นเสร็จเท่านั้น ชั้นเล่นไม่ดีหรอ

แก้ว//ป่าว ป่าว นายเล่นเพราะมาก

...?//หรอ ชั้น พิชชี่

แก้ว//จร้า

พิชชี่//เะอล่ะ

แก้ว//แก้วจร้า

...?//ยัยเห่ยมาหาชั้นที่ห้องประธานนักเรียน (เสียงประกาศทางวิทยุดังขึ้นต้องไม่ใช่ใครนั่นคืออีตาคุณชายนี่เอง)