หนุ่ม HOT VS สาว sexy เกี่ยวหัวใจรัก

"หยุดเรย คุณเมิงทั้ง2 "

"ว่าแต่มาทำไมว่ะ"

"เออเกือบลืม มี'ไรกินบ้างว่ะ"

"ไม่มีว่ะ" เขื่อนได้แต่ส่ายหน้า

"อะไรว่ะ เศษขนมเต็มห้อง บอกไม่มี"

"งกเหรอเมิง"

")o( ไม่มีข้าวไง มีแต่ขนม เพราะเขื่อนทำไห้มหมดแล้ว" เฟย์ที่มีขนมอยู่เต็มปาก ตอบแทน (คู่นี้เค้าพัฒนาเร็วอ่ะมีเรียกชื่อกันด้วย)

"อยากกินข้าว"

"หิวอ่ะ" เสียง2สาว พูดออกมาพร้อมกัน

"เขื่อนบอกเฟย์แล้วนิว่า เขื่อนทำไมเป็น ก็ไม่เชื่อ"

"ชิ ก็ใครจะคิดล่ะ แค่หุงข้างเขื่อนจะทำไหม้ได้อ่ะ"

"พอๆ เหลืออะไรกินได้บ้างว่ะ" ป็อปปี้ห้าวศึก ก่อนจะหันไปถามเพื่อนตัวเอง

"มาม่า "

"เหลือแค่มาม่าเองเหรอว่ะ" โทโมะได้แต่ทำหน้าเซ็ง ก็เวลาพวกผมซ้อมดนตรีหนักๆก็กินแต่มาม่านี่ครับ เบื่อโครต

"เดี๋ยวฟางทำเอง แก้วมาช่วยหน่อย" ฟางรีบเสนอตัว เพราะกลัวๆหนุ่มๆจะทำเสียของอีก

"เย่ เฟย์ ได้กินแล้ว" เฟย์ร้องออกมาอย่างดีใจ

'เอ่อ ที่เธอกินนี่ยังไม่อิ่มอีกเหรอ ผมได้แต่มองขนมในมือเฟย์ กินหรือยัดว่ะเนี้ย ตัวก็เล็กเอาไปเก็บไว้ตรงไหนหมด'

"เออ ว่าแต่ก่อนกรูไปเคาะห้อง เมิงทำไรอยู่ว่ะไอ้โมะ" ป็อปปี้แกล้งหันไปถาม

"ไม่น่าถาม 5555" เอิ่ม หวังว่าคงรู้

"ไอ้ป็อป ขาฟางนี่ข๊าว ขาวเนอะ"ป็อปปี้หันไปมองตามสายตาโทโมะ ที่ของขาของคนตัวเล็กอยู่

'เฮ้ย มามองขาฟางได้ไงว่ะ ของกรูเฟ้ย'

"ไอ้ดมะ เมิงหลับตาไปเรยนะ"

"อะไรว่ะ ของดี วิวกำลังสวย :)"

"อ๊าย  นายมากอดฉันทำไมเนี้ย" ฟางร้องออกมาอย่างตกที่อยู่ๆป็อปปี้ก็เดินเข้าไปกอด 'จริงผมกะเอาตัวเองบังขาฟางครับ แต่การกอดคือกำไรสำหรับผม555 :)'

"ไอ้ป็อป งกเหรอว่ะ"

"เออ"

"นี่ นายปล่อยนะ จะกินมั้นมาม่าอ่ะ" ฟางพยายามดิ้นออกจากอ้อมกอดของป็อปปี้

"กิน แต่ไอ้โมะมันมองขาเธออ่ะ" ป็อปปี้ไม่กอดเปล่า ยังเอาคางไปเกยบนหัวทุยคนตัวเล็กด้วย(บ่าไม่ถึง เจ๊ฟางเตี้ยไป 5555)

"ห๊า" กลับเป็นเสียงแก้วที่ร้องออกมาแทน

"เป็นไรแก้ว" ฟางหันไปหาเพื่อนสาว งงๆ

"ห๊า หา เอ่อ หา หม้อ แก้วหาหมอนะ" ไปไม่เป็นเรยนะแก้วใจ

"ก็ที่ มือแก้วไง"

'ท่าทางจะแอบหึงไอ้โมะ ที่มันแอบมองขาฟาง 5555'

"นี่ ปล่อยน้า" ฟางพยายามผลักป็อปปี้ออกห่าง

"ไม่เอาอ่ะ"

"จะกินมั้ย"

"กิน" 'แต่ไม่อยากให้ใครมองขาเธอนิ'

'อ้อ นึกออกแล้ว'

ฉับๆๆฉึบๆๆ

"ฟาง มานี่ดิ" ป็อปปี้เรียกฟางให้ไปหา

"อะไร ของนายเนี้ย ฉันจะทำเสด็จมั้ยวั้นนี้"

"แปป เดียวน้า" ป็อปปี้เอาเสื้อที่ตัดตามยาว มาผูกที่เอวฟางจนกลายเป็นกระโปรงที่ยาวกรอบเท้าฟางพอดี

'ยัยนี่เตี้ยจริง 'ไรจริง'

"อ่ะไปได้"

"นายทำไรเนี้น" ฟางได้แต่มอง งงๆ กับชุดที่ป็อปปี้ทำให้

"ทำกระโปรงให้เธอไง ไอ้ดมะจะได้ไม่เห็นขาเธอ"

"หวง เหรอว่ะ ไอ้ป็อป" โทโมะตะโกนถามป็อปปี้ทันทีที่เห็น สิ่งที่เพื่อนทำ

"เออ หวง"

">////< บ้า" ฟางได้แต่หน้าแดงกับคำพูดของป็อปปี้ ฟางเดินกลับเข้าไปทำมาม่าต่อ ส่วนป็อปปี้ก็เดินมานั่งข้างโทโมะ

"แกเหอะไอ้ดมะ ทำเป็นมองขาฟาง ยัยแก้วหน้าบึ้งไปแล้ว"

"จริงว่ะ ต้องไปง้อก่อน" ซักพักโทดมะก็วิ่งออกมาจากห้องครัว

"ไอ้บ้า นายมาหอมแก้มฉันทำไมเนี้ย"  'อ้อ มันง้อแบบนี้นี่เอง ผมต้องจำไปใช้บ้าง5555'

"เออ ไอ้เขื่อน แล้วก้องแกเป็นแบบนี้ ไม่ดุเฟย์บ้างเหรอว่ะ"

"ดุอะไร ทำไงได้ว่ะ อยากให้เค้านอนห้องกรูนี่หว่า" เขื่อนพูดอย่างปลงตก 'ท่าทางเพื่อนผมมันจะถูกใจยัยเฟย์จริงๆ ถึงไม่ยอมดุเรื่องห้องรก'

"นี่ ห้องนายไม่มี ถ้วยเรยรึไง" ฟางออกมาถามหาถ้วย กับเจ้าของห้อง

"ฉันเพิ่งทำแตกไปอ่ะ"

"เอาตะเกียบกิน ในหม้อเอาแล้วกัน" แก้วที่ถือตะเกียบอยู่ เสนอขึ้นมา

ตอนนี้พวกเค้าต่างมี อาวุธประจำกาย (จะไปออกรบหรือไง)คือ ตะเกียบคนล่ะ1คู่

"เอาล่ะ ลุย!" หลังจากนั้นก็ต่างคนต่างจ้วงกันเรยทีเดียว

"นี่นาย อย่าแย่งดิ"แก้วหันไปบอกโทโมะที่แย่งตัวเองคีบ

"อยากกินก็ อ้าปากดิ"โทโมะทำท่าจะป้อน ส่วนยัยแก้วก็อ้าปางงับทันที

ป็อปปี้เป่าเส้นมาม่า ก่อนจะยื่นไปให้ฟาง

"กินป่ะ ยัยเตี้ย" ฟางมองหน้าป็อปปี้ที่เรียกตัวเองว่า เตี้ย

"ยี้ ไม่เอา น้ำลายนายอ่ะ" 'โห่ หมด'รมณ์เรยผม'

"อ่ะๆๆ อ้าม" ฟางยื่นตะกียบมาจ่อปากป็อปปี้แทน ทันทีที่เห็นชายหนุ่มทำหน้าเซ็ง

"กินดิ >////<" ' แล้วฌะอหน้าแดงทำไมเนี้ย ฉันเรยเขิลไปด้วยเรย'

'ว่าแต่ทำไมผูรู้สึกคำนนี้มันหวานจังนะ'

ในที่สุด ทุกอย่างก็เกลี้ยงเกา ไม่เหลือแม้แต่น้ำซักหยด

"อิ่มเว่อร์อ่ะ" เขื่อนร้องออกมาคนแรก

"นั้นดิ อิ่มมากอ่ะ" ตามด้วยโทโมะ

"แก้วหนังตาแกจะปิดแล้วอ่ะ" ฟางบอกแก้วที่ตอนนี้จะหลับมิหลับแหล่

"แก้วจ๋า เราไปนอนกันเถอะ" 'แกจะชวนไปนอนหรือ ทำอะไรกันแน่ว่ะไอ้โมะ สีหน้าอย่างแกไม่น่าไปนอนนะ'

"เออ แกไปนอนเหอะแก้ว พรุ่งนี้มีงานเช้านะ"

"ฝันดีพวกแก"

แล้วแก้วก็ตามโทโมะออกจากห้องเขื่อนไป ส่วนเฟย์ ตอนนี้สลบไปแล้ว เขื่อนเรยอุ้มไปนอนที่ห้อง

"ถ้านาย ทำอะไรน้องฉัน นายตายแน่ ไอ้หน้ายาว" ฟางเอ่ยเสียงโหด

"เราก็กลับไปนอนกันบ้างเหอะ" ป็อปปี้เอ่ย ชวนฟาง

ณ ห้อง POPPY

" นายจะนอนที่ไหนอ่ะ"

"ห้องนอนดิ" 'ยัยนี่ถามแปลก'

"ง่ะ แล้วฉันอ่ะ " ฟางชี้ที่ตัวเอง

"ก็นอนที่เตียงไง"

"นายจะยกเตียงให้ฉันเหรอ " ฟางถามอย่างมีความหวัง

"ตลกแระ"

"ง่ะ"

"ฉันไม่ทำอะไร เธอหรอกน่า" 'วันนี้นะไม่ พรุ่งนี้อ่ะไม่แน่'

"แน่ใจนะ"

"อืม ฉันเหนื่อยจนไม่มีแรงจะยกแขนแล้ว"

ป็อปปี้ลากเข้าไปในห้องนอนทันที

"นอนๆ" ฟางนังดูลังเลที่จะนอนเตียงเดียวกับป็อปปี้ เห็นอย่างนั้นป็อปปี้เรยจัดกานดึงฟางให้ล้มตัวลงนอนบนเตียง

'นี่นี้ผมไม่มีแรงจะทำอ่ะไรยัยนี่หรอก กี่อาทิตย์แล้วเนี้ยที่พวกผมไม่ได้นอน เพราะต้องตะลุยทัวร์คอนเสิตร์ทั่วประเทศ'

"อ๊าย นาย ไม่ต้องกอดก็ได้"  ฟางพยายามดิ้นออกจากกอดของป็อปปี้ แต่ชายหนุ่มแกล้งเงียบ

"นี่ นายหลับไปแล้วรึไง"

"ชิ หลับง่ายจริงนะ แต่ก็ ขอบคุณนะ "ฟางเอ่ยเสียงเบา

'ฟอด'

"นาย ยังไม่หลับนี่"

"ยังอ่ะดิ แทนคำขอบคุณไง"

"ไอ้คนเจ้าเล่ห์"

"นี่เธอ เรียกฉันว่าป็อปได้ป่ะ"

"ไม่ "

"น้าฟาง นะค่ะ"

ฟางได้แต่ หน้าแดงกับคำอ้อนของป็อปปี้

"ชิ ก็ได้แต่ ต้องเรียกฉันว่าฟางนะ"

"ตกลงครับ"

'จุ๊ฟ' ป็อปปี้จูบหน้าผากฟาง

"ฝันดีนะ" ป็อปปี้พูดก่อนจะกอดฟาง

"ฝันดีค่ะ" กอดหญิงสาวแน่กว่าเดืม 'แค่ได้กอดเธอฉันก็ฝันดีแล้ว'

END POPPY MODE

^___________________________________________________________________^

เอาไปอีกตอนน้า อยากอัพ5555

เป็นไงๆๆ PF หวานพอมั้ย

เจอกันตอนหน้าน้า ^^