สาวใช้สุดซ่าป่วนหัวใจคุณชายจอมเฟี้ยว

 1 วันผ่านไป ร่างสูงก็มาทำงานตามปกติ แต่ไม่ปกติก็คือ

 

 

 

"เฮ้อออ!! " ทั้งคู่ถอนหายใจออกมาพร้อมกัน

" หือ!! " หันมามองหน้ากันทันที

" นี้ตกลงคิดได้ยังว่าจะไปไหน " หันไปถามร่างบางตอนนี้ที่จะดูเซ็งๆ

" ไม่รู้สิค่ะ ก็ธุระ ธุระ ธุระ แต่ว่า คุณโทโมะ มาสนใจสาวใช้อย่างแก้วด้วยหรอค่ะ " หันไปยิ้มตาหยีให้ร่างสูง

" ทำไมฉันต้องสนใจเธอด้วย ฉันแค่ถามเฉยๆ อ่อหรือไม่อย่างนั้นเธอก็ลงไป เชิญ" กดปุ่มปลดล๊อคประตู 

"ไม่ค่ะ แก้วไม่หลงกลคุณโทโมะหรอกค่ะ เอาเป็นว่า คุณโทโมะขับตรงไปเรื่อยๆ เลี้ยวตรงไหนเดี่ยวแก้วบอกเอง" ชี้นิ้ว สั่งร่างสูง

" นี้ๆๆๆ ฉันไม่ใช้คนขับรถเธอน่ะ ที่เธอจะใช้นิ้วชี้สั่งๆ ฉันอ่ะ" ร่างบางที่โดนร่างสูงว่าให้ ก็รีบหุบนิ้วเข้ามาทันที 

"ขอโทษค่ะ" จากนั้น ร่างสูงก็ขับมาเรื่อยๆ มาจอดอยู่ที่หน้าร้ายซักรีดแห่งหนึ่ง ซึ่งนั้นก็คือร้านของพี่ชายแก้วนั้นเอง 

"ขอบคุณ คุณโทโมะมากนะค่ะ ที่มาส่ง แก้วไปแล้วนะค่ะ" ลงจากรถ แต่ก็ถูกร่างสูงดึงไว้ก่อน

" งั้นฉันรอเธออยู่แถวนี้ละกัน เร็วๆละ"

"ไม่เป็นไรมั้งค่ะ คุณโทโมะกลับไปก่อนเลยก็ได้" 

" ไม่ ฉันจะรอ" ทำหน้ายู่ยี่ใส่ร่างบาง 

" อ่อค่ะ ตามใจละกัน แก้วจะรีบไปรีบมา" 

"อืม" ตอบร่างบางสั้นๆ แล้วก็หาที่จอดรถทันที 

 

 

//// tomo part////: 

  

   

   ผมก็ไม่เข้าใจทำไมผมต้องรอยัยเบ๊อะนี้ด้วย ทั้งๆที่ผมก็ชิ่งหนีไปได้แท้ๆ เพราะคำสั้งคุณยายละมั้ง ช้างเหอะ

 

 

"ร้านซักรีดหรอ ยัยบ้านั้นมาทำไรที่นี้ว่ะ" สายตาของผมก็ไปสะดุด กับผู้หญิงคนนึง ผมจำเธอได้ คนรักของผม พิม 

"พิม พิม " ผมรีบลงจากรถ แต่ว่าผมช้าไปหน่อยมั้ง เธอขับรถออกไปแล้ว โว๊ยๆ!!! อะไรว่ะ ได้คุยกับเธอสักคำก็ยังดี 

" อ้าว คุณโทโมะ ลงมาทำอะไรค่ะ " อืม เธอมาเร็วจริงๆ ผมว่าผมบ่นไปไม่ถึง10 นาทีนะ 

" เร็วไปป่ะ?!" ผมถามเธอทันที"

" ก็คุณโทโมะ บอกให้เร็วๆไงค่ะ แก้วกลัวคุณโทโมะ เบื่อ เลยรีบมา ไปค่ะ ขึ้นรถ" จากนั้นเธอก็ดันตัวผมขึ้นรถ สั่งเป็นแม่เชียว โว๊ะ! 

 

 

///End tomo///

 

 

:::: เช้าวันต่อมา::::

 

 

///Kaew part /// :

 

 

    ได้เวลาเอาทำความสะอาดห้องทำงานคุณโทโมะแล้วสินะ สู้ๆ อือหือ รูปผู้หญิงเต็มเลย คงจะเป็นแฟนเก่าคุณโทโมะสินะ แต่หน้าคุ้นๆแหะ ช่างเหอะเริ่มเลยดีกว่า ฉันก็เก็บรูปเก่าๆออกแล้วเอารูปธรรมชาติ ขึ้นไปตั้งแทน แล้วก็ปัดกวาดเช็ดถูนิดหน่อย เสร็จละ ออกไปดีกว่า 

 

 

" อ้าวคุณโทโมะ จะไปทำงานหรอค่ะ" ฉันรีบแบกกล่องรูปซ่อนไว้ข้างหลัง กลัวคุณโทโมะเห็น มีหวัง ตายๆ 

" เรื่องของฉัน ไม่เกี่ยวกับเธอหลบไป" ทำหน้ากวนๆใส่อีก ชิส์ 

" เอ่อ เดี๋ยวค่อยเข้าไปได้ไหมค่ะคุณโทโมะ พอดีว่าแก้วพึ่งถูพื้นเสร็จอะคะ กลัวคุณโทโมะลื่น " ขืนเข้าไปตอนนี้ แล้วเห็นว่าเปลี่ยนรูป ฉันก็ตายสิยะ

" ทำไม ฉันจะเข้า" อีตานี้นิ ดื้อจริงๆ 

" งั้นเอาเป็นว่า คุณโทโมะรอให้แก้วไปก่อน แล้วคุณโทโมะค่อยเขาไปนะค่ะ" 

" อย่างกับฉันอยากเห็นหน้าเธอตายล่ะ อยากไปไหนก็ไป" อย่างกับฉันอยากเห็นหน้านายตายอะแหละ ชิ 

" งั้นรอให้แก้วไปก่อนนะคะ" จังหวะที่ฉันกำลังเดิน อีตาบ้านี้ดันเอาเท้ามาสกัดฉันไว้

 

 

โครมมม!! 

 

 

"โอ๊ย!!! อือหือ คุณโทโมะ" กระจายเลยค่ะ กล่องรูป เวรกรรมละ ถ้าเห็นมีหวังเป็นเรื่องแน่ 

" ^^. " นี้แกยังมีหน้ามาอมยิ้มอีก โอ๊ย ความซวยมาเยือนแล้วไง หน้าเศร้าเลยแหะ สงสัยจะหวงจริงๆ รีบเดินมาดูเชียว 

" ใครสั่งให้เธอมายุ่งกับของๆฉัน ?!" หายนะมาเยือนแล้ว อีตานี้โกรธ น่ากลัวชะมัด

" คือไม่มีใครสั่งหรอกค่ะ แก้วทำของแก้วเอง คุณโทโมะจะเก็บรูปพวกนี้ให้ได้อะไรขึ้นมาค่ะ ยังไงเธอก็ไม่กลับมาอยู่ดี " 

 

 

///End keaw///

 

 

สิ้นเสียงร่างบางร่างสูงก็กระโจนเข้าใส่ทันที

 

 

"โหยๆ คุณโทโมะ โอ๊ย !! " ร่างสูงบีบแขนร่างบาง 

"นี้ ถ้าฉันไม่เห็นเธอเป็นผู้หญิงนะ ฉันต่อยเธอไปแล้ว จริญญา ไป!!!" ผลักร่างบางไปชนกับกำแพง ดัง อั๊ก! 

" โอ๊ย ! " ร่างบางทรุดลงนั้งทันที แล้วมองร่างสูงที่เอารูปมากอดเอาไว้

 

 

 

 

" เพราะคุณโทโมะ จมอยู่แต่กับเรื่องเดิมๆ คุณยายก็เลยให้แก้วทำ แบบนี้แหละค่ะ" เอาน้ำเย็นเข้าลูบโทโมะ

"งั้นเดี๋ยวแก้ว ช่วยคุณโทโมะ เก็บตรงนี้แล้วกันนะค่ะ " 

"ออกไปจากชีวิตฉันทีได้ไหม?!!!" ปากรอบรูปใส่มือแก้ว 

"โอ๊ย!! คุณโทโมะแก้วเจ็บนะค่ะ" ปล่อยกรอบรูปลง ตอนนี้เลือดอาบมือไปหมด เพราะกระจกแก้วที่แตกบาดเข้า

" เจ็บหรอ ยายฉันให้เงินเดือนเธอเท่าไหร่ ฉันจะจ่ายให้เธอสิบเท่า ร้อยเท่า เลิกยุ่งกับชีวิตฉันสักที!!! " โวยวายใส่แก้ว

" ไม่ค่ะ ไล่แก้วยังไงแก้วก็ไม่ยอมไป แก้วทนเห็นคุณยายทุกข์เพราะเห็นหลานจมปักอยู่กับความทุกข์ ไม่รู้จักจบจักสิ้น"

" จริญญา !!! ดี งั้นมานี้ ฉันจะลากเธอไปหาคุณยายแล้วถามว่า คุณยายจะเลือกใคร ระหว่างฉันที่เป็นหลานกับสาวใช้อย่างเธอ มีเธอต้องไม่มีฉัน มีฉันต้องไม่มีเธอ !!!! " เอานิ้วจิ้มลมหน้าผากร่างบาง แล้วชุดกระชากลากร่างบางให้ลงตามมา แต่ร่างบางก็เอามือจับราวบันไดไว้

" อ่อ แก้วจะตอบแทนคุณยายให้นะค่ะ ยังไงคุณยายก็ต้องเลือกคุณโทโมะ"

"เธอก็รู้ดีนิ ถ้าไม่มีเธอ ชิวิตฉันคงไม่เป็นแบบนี้" ตะคอกใส่ร่างบาง

" หึ เพราะคุณเป็นแบบนี้ไง คุณยายถึงให้แก้วมาทำเรื่องแบบนี้ " ร่างสูงที่โดนร่างบางว่าให้ เริ่มรู้สึกผิด ค่อยปล่อยมือที่บีบร่างบางเอาไว้ 

"......."

" เห๊ย! เลือด " 

" เป็นอะไรของเธอเนี้ย?!"

" คงโดนเศษกระจกบาดมั้งค่ะ " ลุกขึ้นไปหยิบกรอบรูปใส่กล่อง

" นี้เธอจะบ้าหรอ?! เจ็บขนาดนี้ยังทำงานอยู่อีก" ว่าให้ร่างบาง 

"ก็มันเป็นหน้าที่คนใช้อย่างแก้วไม่ใช่หรอค่ะ" เดินไปหยิบไม้กวาดมาเก็บเศษกระจก ร่างสูงได้แต่มองและเดินตาม ปากจะบอกขอโทษแต่ไม่กล้า

" หลบนิดนึงค่ะ" ทำเสียงชาๆใส่ร่างสูง ส่วนร่างสูงก็หลบทางให้ " แก้วว่าคุณโทโมะไปอยู่ตรงนู้นเถอะค่ะ"

" อือ" แล้วร่างสูงก็เดินไป

" 555+ เยส ในที่สุดภารกิจวันนี้ก็เสร็จสิ้นไป หึๆ " ยิ้มอย่างดีใจ ที่เอาชนะร่างสูงได้ 

 

 

 

 

********************* จบไปอีกตอนฝากด้วยนะก๊ะ **********************************