ผิดมากหรอ??? ที่เป็น...

ตอนที่ 7 ตาย!!!

หลังจากที่เขื่อนจับมิ้นโยนลงน้ำไปแล้วมิ้นก็ขึ้นมาแล้วรอเวลาที่ครูหนุ่มจะมาเพราะตนรู้อยู่แล้วว่าครูที่อยู่ในนามพี่ชายบุญธรรมของตนต้องมา เพราะพี่ชายได้เล่าให้ฟังก่อนหน้านี้ แต่ตนเองขอมากับพิมเพื่อทำผลงานที่ตนได้วางไว้ จนกระทั้ง

มิ้น//พี่เบิร์ดค่ะ

เบิร์ด//มิ้นใครทำเธอแบบนี้

มิ้น//ไม่มีใครทำค่ะ พามิ้นกลับบ้านหน่อยได้ไหมค่ะพี่เบิร์ด

เบิร์ด//ตอบพี่มาก่อนซิว่าใครทำ

มิ้น//แกรนค่ะ แต่พี่เบิร์ดอย่าทำอะไรแกรนเลยน่ะค่ะ

เบิร์ด//แต่น้องดูสภาพตัวเองก่อนซิ ไม่ใช่น้อยๆเลยน่ะ

มิ้น//แค่นี้เองค่ะ อย่าถือโทษโกรธกันเลยน่ะค่ะ

เบิร์ด//ใครทำน้องพี่มันต้องเจ็บเป็น 2 เท่า ไปมิ้นเอารถพี่ไปก่อน

มิ้น//ค่ะ นี่กุญแจรถพี่พิม รถอยู่ด้านหลังของบ้านค่ะ วันนี้พี่พิมจะนอนนี้น่ะค่ะ

เบิร์ด//อืม..เราอ่ะกลับบ้านไปเปลี่ยนเสื้อผ้าได้แล้ว

(แล้วอาจารย์หนุ่มก็วิ่งไปในงานดดยไม่ได้รู้ความจริงเลย)

มิ้น//ยัยแกรนแกเสร็จฉันแน่(จากนั้นก็เดินไปขึ้นรถเพื่อกลับบ้าน)

++ในงาน++

เบิร์ด//แกรน

แกรน//ค่ะ มีอะไรหรอ

เบิร์ด//เธอทำอะไรมิ้น

แกรน//เปล่านี่ค่ะ

เบิร์ด//เปล่าแต่น้องฉันระบมไปหมดทั้งตัวเนี้ยน่ะ ไม่เป็นไร

เมย์//มันอะไรกันค่ะ แกรนจะไปทำมิ้นได้ไง แกรนก็นั่งกับพวกหนูตลอดเวลา

พายุ//ใช่ครับพี่ แกรนยังไม่ได้ห่างจากพวกเราเลย

จองเบ//แกรนไอ้หมอนี่ใคร มาทำเก่ง

เมย์//เป็นครูของพวกเราและเป็นพี่ชายของพายุค่ะ

เบิร์ด//และที่สำคัญฉันเป็นพี่ของยัย พิม ยัยมีน

ป๊อป//แต่คุณก็ไม่ควรมาทำเก่งที่นี่ นี่มันวันเกิดไม่ใช่งานศพ

เขื่อน//มีอะไรกันหรอ

พิม//พี่กลับบ้านไปก่อนดีกว่าค่ะ

เบิร์ด//ไม่จนกว่าพี่จะคุยกับคนอันธพาลให้รู้เรื่อง

โทโมะ//แกไม่มีสิทธิ์จะมาคุยกับน้องสาวฉัน

แกรน//แกรนจะคุยกับเค้า พวกพี่ไม่ต้องหวงน่ะค่ะ

เคนตะ//จะคุยอะไรเอาความใจเย็นของแกที่มีอยู่คุยน่ะ อย่าเหมือนพวกพี่

แกรน//ไปค่ะ

++สวนหลังบ้าน++

แกรน//ว่ามาซิค่ะไอ้เรื่องที่ครูจะคุย

เบิร์ด//เธอทำอะไรน้องฉัน

แกรน//เปลี่ยนสรรพนามตัวเองเร็วจังน่ะค่ะ

เบิร์ด//อย่ามาเฉไฉ ตอบมาเอาความจริง

แกรน//ก็เอาซิค่ะก็ตามที่น้องสาวคุณว่านั้นแหละ

เบิร์ด//ไม่คิดจะแก้ตัวหน่อยหรอ

แกรน//คนดีชอบแก้ไข ส่วนคนชั่วชอบแก้วตัว

เบิร์ด//เธอว่าใคร

แกรน//เปล่าค่ะ ถ้าไม่มีอะไรขอตัวน่ะค่ะ พรุ่งนี้แกรนมีธุระนัดผู้ใหญ่ไว้ไม่อยากให้ท่านรอนาน