เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ เพื่อนที่ฉันรู้ใจ

9.1

เขียนโดย Tonpalm

วันที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 17.15 น.

  19 ตอน
  145 วิจารณ์
  34.43K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 5

 ตู้เสื้อผ้า
“มีกระดาษอีกแล้ว”แก้วพูด
‘ให้เลือกชุดที่อยู่ในตู้ใบนี้คนละชุด แต่งตัวให้เสร็จแล้วเดินตามรอยเท้าต่อไป
ข้อบังคับ ต้องใส่ทุกคน’ เนิ้อความในกระดาษ


“โห! แต่ละชุด....”แก้วที่เป็นคนเปิดตู่พูดขึ้น
“สวยเว่อร์ๆ”เฟย์ฟางพูดพร้อมกัน
“ไม่เห็นสวยเลย เลี่ยนอ่ะ”แก้วพูด
“อะไรกันแก้ว ไปใส่เลยๆ เฟย์ฟางได้ชุดแล้วนะ”ฟางพูด
“แก้วไม่เอาอ่ะ ชุดอะไรไม่รู้”แก้วพูด
“ไม่ได้ๆ สวยออก ฟางว่าชุดนี้เหมาะกับแก้วนะ”ฟางพูดพร้อมหยิบชุดชุดหนึ่งมาทาบกับแก้ว
ชุดนั้นเป็นชุดกระโปรง(สายเดี่ยว)เหนือเข่าขึ้นมา ทรงบอลลูน สีขาว - ดำ
“ไม่เอาอ่ะ หวานชะมัด”แก้วพูด
“หรือแก้วจะเอาชุดนี้ เกาะอกซะด้วย”เฟย์พูดพร้อมหยิบเกาะอกสีแดงมาให้แก้วดู
“เอาชุดฟางดีกว่านะ แหะๆ”แก้วพูดพร้อมหยิบชุดฟางไปแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ
เมื่อ สามสาวแต่งตัวเสร็จ

สามสาวเดินตามรอยเท้าไปเรื่อยๆ จนกระทุ่งหยุดอยู่ที่หน้าบ้าน
สามหนุ่มต่างพากันแต่งตัวหล่อผิดปกติ
ทันที่ทั้งสามหนุ่มเห็นสามสาวที่เดินออกมาต่างพากันอึ้ง เพราะความ...
“น่ารัก”ป็อปปี้พูดและ
“เซ็กซี่”เขื่อนพูดและ
“สวย”ปิดท้ายด้วยโทโมะ

ฟางที่ออกมาพร้อมชุดกระโปรงสีชมพูดหวานแหวว กับทรงที่ดัดเป็นลอนๆตรงปลายผม
เฟย์ออกมาพร้อมชุดเกาะอกสีดำขาว ดัดลอนที่ปลายผมพร้อมติดมงกุฎเล็กๆ ไว้บนหัว
พร้อมรองเท้าสีดำ
และแก้วที่ออกมาพร้อมชุดที่แอบเปรี้ยวเล็กน้อย กระโปรงสั้นทรงบอลลูน รองเท้าคัตชูสีดำ
ผมสั้นที่ดัดให้หยิกแล้วเซ็ตผมให้ดูเปรี้ยวๆ (งงเนอะ)

“จะยืนมองอีกนานมั้ย ? เขินเป็นนะเว้ย”แก้วพูด
“ครับๆ”สามหนุ่มพูด
“พวกนายทำอะไรกันเนี้ย ? ให้ฉันใส่ชุดนี้ทำไม ? อายนะ”แก้วโวย
“สวยออกแก้ว นานๆจะเห็นแก้วใส่สักที”เฟย์พูด
“ขอสาบานเลยว่าครั้งนี้ จะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย”แก้วพูด
“น่าๆ ใจเย็นๆ วันนี้พวกผมสามคนขอเป็นคนเลี้ยงข้าวสามสาวสุดสวยเองนะครับ”เขื่อนพูด
“วันนี้พวกเราทำอาหารไว้เยอะแยะเลย อีกทั้งยังไปเลือกซื้อชุดที่น่าจะเหมาะกับสาวๆมาด้วย ผลเป็นไงนะโทโมะ”ป็อปปี้พูด
“สามสาว ใส่ชุดที่เราเลือกไว้ให้แต่ละคนถูกต้องหมดเลย ชุดที่ฟางใส่คือชุดป็อปปี้เลือก ชุดที่เฟย์ใส่คือชุดที่เขื่อนเลือก และชุดที่แก้วใส่เป็นชุดที่โทโมะเลือกเอง”โทโมะพูด
“พวกนายนี้!”แก้วพูด
“น่าๆ ใจเย็นอยากเซอร์ไพร์สบ้างอะไรบ้าง กินข้าวกันดีกว่าเนอะๆ”เขื่อนพูด
พร้อมกับเดินไปตักอาหารมาให้สามสาวกิน
“อร่อยมาก!”สามสาวพูดพร้อมกัน
“บอกแล้ว พวกเราซะอย่าง”ป็อปปี้พูด
“ไม่น่าเชื่อว่าจะอร่อยขนาดนี้”เฟย์พูด
“อร่อยก็กินเยอะๆนะ”เขื่อนพูด
“อ่ะแก้ว อ้ำๆ”โทโมะจะป้อน
“ไม่เอาอ่ะ อายเค้า”แก้วพูด
“อายทำไม เพื่อนกันทั้งนั้น”โทโมะพูด
“ก็ได้ๆ อ้ำๆ...”
“อร่อยมั้ย ? โทโมะทำเองเลยนะ”โทโมะพูด
“อร่อยมากเลย ขอบคุณนะ”แก้วพูด

“นอกจากนี้พวกเรายังมีของมาให้ด้วยนะ”ป็อปปี้พูด
“อะไรอ่ะ ?”สามสาวถาม
“อ่ะ รับสิ”สามหนุ่มพูดพร้อมยื่นกล่องของขวัญให้สามสาว
“ขอบคุณนะ”สามสาวรับพร้อมเปิดกล่องดู
“ว้าววววว!สวยจัง”เฟย์พูด
“ขอบคุณนะเขื่อน”เฟย์พูดอีกครั้ง
ของที่เฟย์ได้คือ...พวงกุญแจที่สลักคำว่า ‘เขื่อนเฟย์’
“น่ารักจัง ขอบคุณนะป็อป”ฟางพูด
ของที่ฟางได้คือ...เสื้อสีชมพูดอ่อนๆ ที่สกรีนคำว่า ‘ป็อปฟางงง’
“เฮ้ย!น่ารักอ่ะ ขอบใจนะ”แก้วพูด
ของที่แก้วได้คือ ลูกหมาตัวเล็กๆขนสีขาวๆ พร้อมกับป้ายชื่อว่า ‘ดอลล่าร์’
“โหย!โทโมะแอบไปซื้อมาเมื่อไหร่เนี้ย ? ถึงว่าทำไมกล่องใหญ่จริง”เขื่อนพูด
“คิดไงซื้อหมามาเนี้ย ?”แก้วถาม
“อืมมมม...มันเหมือนตัวแทนความรักของโทโมะไง ไม่สิๆ พยานรักมากกว่า จำไว้นะดอลล่าร์นี้คือแม่ ส่วนฉันคือพ่อนะ”โทโมะพูด
“บ้า >///<”
“ฉันก็มีของจะให้นายเหมือนกัน”แก้วพูด
“อะไรอ่ะ ?”โทโมะถาม
“มาใกล้ๆสิ”แก้วพูดพร้อมกับใบหน้าที่แดงขึ้นๆ
“อ๊ะ ? อะไร”โทโมะถามพร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้แก้วอีก
“Chub ” แก้วหอมแก้มโทโมะ
“นี้แหละของที่ฉันให้นาย ไปนอนแล้วนะ ฝันดี”แก้วพูดแล้วรีบวิ่งเข้าไปในบ้าน(บังกะโล)ของตัวเองทันที
“เห้ย!ถึงกับอึ้งเลยหรอว่ะ ?”เขื่อนถาม
“ไม่คิดว่าแก้วจะ...”โทโมะพูดพร้อมกับลูบแก้มตรงที่แก้วหอมไปเมื่อกี้ด้วยสีหน้าที่เ
ริ่มแดงขึ้นมาเรื่อยๆ
“ฟาง เค้าอยากได้บ้าง”ป็อปปี้อ้อน
“ฝันไปเถอะ แบร่ๆ”ฟางพูดพร้อมกับเดินกลับไปยังที่พักของตน
“เฟย์...”เขื่อนเรียก
“นายก็ฝันไปเถอะย่ะ”เฟย์พูดแล้วเดินไป

“ดอลล่าร์ราตรีสวัสดิ์นะ”แก้วพูดหลังจากที่ตนเองอาบน้ำเปลี่ยนชุดเสร็จแล้ว

เช้าวันรุ่งขึ้น

“โทโมะรอด้วยสิ”แก้วเรียก
“ตามมาให้ทันละกัน ฮ่าๆๆๆๆ”โทโมะพูดพร้อมกับปั่นจักรยานหนีไป
“ดอลล่าร์ดูป๊าเราสิ แกล้งม๊าอ่ะ”แก้วฟ้องดอลล่าร์
“อ่ะๆ ไม่แกล้งแล้วๆ ขึ้นมาๆ”โทโมะพูดขณะที่ตัวเองหยุดปั่นจักรยานแล้ว

ตกเย็น
“วันพรุ่งนี้ก็ต้องกลับแล้วสิเนี้ย”ฟางบ่น
“นั้นสิ ยังไม่อยากกลับเลยอ่ะ”เฟย์พูดพลางยัดเสื้อผ้าเข้ากระเป๋าของตัวเอง
“เอาน่าๆ งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา”แก้วพูด
“งั้นวันนี้เราจัดปาร์ตี้กันมั้ย ?”เฟย์เสนอ
“อีกแล้วหรอ ? เมื่อวานพึ่งจัดเองนะ”แก้วพูด
“โธ่!แก้วก็นั้นมันเมื่อวานนี้น่า วันนี้ก็ส่วนของวันนี้สิ นะนะ”เฟย์อ้อน
“ไม่เอาอ่ะ แก้วขี้เกียจจัด”แก้วบอกปัด
“โธ่!ถือซะว่าเราจัดขอบคุณหนุ่มๆที่ทำให้เราเมื่อวานดีมั้ย ?”ฟางเสนอ
“พูดแบบนี้อยากร่วมด้วยใช่มั้ย ฟาง ?”เฟย์พูด
“แหะๆ ทำนองนั้น นะนะแก้ว”ฟางพูด
“ก็ได้ๆ แล้วเราจะทำไงอ่ะ ?”แก้วถาม
“อืมมม ไม่รู้สิ แก้วคิดว่าไงละ”เฟยืถามกลับ
“เอางี้มะ ? ซุบซิบๆๆๆ”แก้ววางแผน

เวลา 18.00 น.
“เขื่อนจ๋าาาาาาา”เฟย์เรียก
“ว่าไง ฮันนี่!”เขื่อนพูด
“โทโมะกับป็อปปี้ละ”เฟย์ถาม
“ป็อปทำงาน ส่วนโทโมะอาบน้ำอยู่ทำไมหรอ ?”เขื่อนถามในขณะที่กำลังกินขนมอยู่
“อ๋ออออ ไม่มีไรหรอก งั้นเฟย์ไปแล้วนะบายๆ”เฟยืพูดแล้วรีบวิ่งไป

แกร๊ก!
“เสียงอะไรอ่ะ ?”เขื่อนสงสัย
“ช่างมันเถอะ”เขื่อนพูด(คนเดียว)

“เขื่อนเมื่อกี้ใครมาว่ะ ?”โทโมะถาม
“เฟย์อ่ะ มีไร ?”เขื่อนถาม
“ไม่มีไรอ่ะ ฉันว่าจะไปหาแก้วไปมั้ย ?”โทโมะพูด
“เออๆ เดี๋ยวตามไป ไปกินน้ำก่อน”เขื่อนพูดแล้วเข้าห้องครัวไป

จากนั้นโทโมะก็เดินไปที่ประตู
“เฮ้ย! ทำไมประตูเปิดไม่ได้ว่ะ”โทโมะโวยวาย
“ไหนๆ ทำไมจะเปิดไม่ได้เมื่อกี้เฟย์ยังเข้ามาอยู่เลย”เขื่อนพูดพร้อมกับเดินไปที่ประตูอย่า
งรวดเร็ว
“เปิดไม่ได้จริงๆด้วยว่ะ ทำไงดี ป็อปๆ มานี้ดิ”เขื่อนเรียก
“มีไรเนี้ย ? งานยิ่งยุ่งๆอยู่”ป็อปปี้พูดด้วยท่าทีที่หงุดหงิด
“ประตูเปิดไม่ออกอ่าดิ”เขื่อนพูด
“หลบไปดิ”ป็อปปี้พูด พร้อมทำท่าหมุนลูกบิดแต่ดันเปิดไม่ออกจริงๆ
“จริงด้วย ใครอยู่ข้างนอกเปิดประตูให้หน่อย เฟย์ฟางแก้วอยู่มั้ย ?”ป็อปปี้ตะโกนเรียก

ทางด้านนอก
“เอาไงดีแก้ว ? พวกนั้นจะพังประตูมั้ยอ่ะ ?”ฟางกังวล
“ไม่หรอกน่า อีกแปปก็เสร็จแล้ว เฟย์ๆจัดโต๊ะสิ”แก้วพูด
“อย่ามัวแต่กินได้มั้ย ? มาเร็วๆเลย”แก้วโวย
“แหมม โทษทีๆ มันอร่อยนี่น่า”เฟย์พูดพร้อมกับเดินมาช่วยแก้วจัดโต๊ะ

‘เนื่องจากตอนนี้มีคนคนนึงกำลังว้าวุ่นในใจ จะทนเก็บคำคำนั้นเอาไว้ได้นานแค่ไหนไม่รู้เลย’
“ตายแล้วเฟย์ โทโมะโทร.มาทำไงดี ?”แก้วพูด
“ทำไงดีฟาง ?”เฟยืถามฟางอีกคน
“เอางี้ๆ แก้วรู้แล้ว”แก้วพูด

ทางด้านโทโมะ
“ฮัลโหลแก้ว อยู่ไหนอ่ะ”โทโมะถาม
‘แก้วไม่รู้อ่ะ โทโมะ แก้วอยู่ที่ไหนไม่รู้ โทโมะช่วยแก้วด้วย’แก้วตอบ
“โทโมะออกไปไม่ได้ แต่โทโมะจะไปช่วยแก้วนะ เห้ย!หาหน้าต่างสิ”ประโยคแรกโทโมะพูดกับแก้วแต่ประโยคหลังโทโมะหันไปตะโกนใส่เพื่อนๆ

ทางด้านแก้ว
“มันจะดีหรอ ? แก้วโทโมะจะไม่ด่าหรอ ?”ฟางถาม
“ไม่รู้สิ มันแวบขึ้นมาอ่ะ โทโมะไม่ว่าหรอก”แก้วตอบแบบกังวล
“เค้าจะไม่โกรธเราหรอ ?”เฟยืถามต่อ
“ไม่หรอกมั้ง ฉันว่าเรารีบไปที่จัดงานเหอะ เขียนจดหมายแล้วใช่มั้ย ?”แก้วถามฟาง
“ไม่ได้เขียนเอง แต่ให้คนอื่นเขียนให้อ่ะ”ฟางพูด
“ทำไมอ่ะ ?”เฟย์ถาม
“พวกผู้ชายเค้ารู้ลายมือเรา เดี๋ยวก็จับได้พอดี”ฟางพูด
“อ๋อๆๆ งั้นไปเถอะๆ”เฟย์พูด 
จากนั้นสามสาวก็ไปยังสถานที่ที่จัดงาน ซึ่งไม่ไกลจากบ้านพักสักเท่าไหร่

“แก้ว แก้ว แก้วอยู่ไหน”โทโมะเรียก
“ไอ้โมะ จดหมายเว้ย!”ป็อปปี้พูดพร้อมกับยื่นจดหมายไปให้โทโมะ
‘ถ้าอยากรู้ว่าผู้หญิงในบ้านหลังนี้อยู่ไหน ถ้าอยากตามไปฉันมีแผนที่ให้ไปตามแผนที่นั้นซะ ก่อนตะวันตกดิน’เนื้อความในจดหมาย
“ไปเร็วเว้ย!”โทโมะพูดแล้ววขับรถไปตามแผนที่ที่มีอยู่

เมื่อมาถึง
“แก้ว แก้ว เธออยู่ไหน ?”โทโมะเรียก
“เฟย์ๆ where are u ?”เขื่อนเรียก
“ฟาง ฟางอยู่ไหน ?”ป็อปปี้เรียกอีกคน

“เฮ้ยๆ! ดูโน่นกระดาษอะไรอ่ะ ?”เขื่อนเรียก
“ของคนอื่นหรือป่าว ?”โทโมะบอก
“จะมีใครอยู่นี้เองล่ะ ดูดิ”เขื่อนพูด
“เออ จริงว่ะ”โทโมะพูด จากนั้น 3 หนุ่มก็เดินไปที่โต๊ะที่มีจดหมายฉบับนั้นอยู่

‘ถ้าได้อ่านจดหมายนี้แล้ว ลองหันไปมองข้างหลังสิ’
“Surprise”3 สาวพูดพร้อมกัน พร้อมกับยื่นช่อดอกไม้ให้หนุ่มๆ
“พวกเธอไม่ได้โดนจับตัวไปหรอ ?”โทโมะถาม
“ไม่”แก้วตอบ
“นี้พวกเธอหลอกพวกเราหรอ ?”เขื่อนถามต่อ
“แหะๆ ไม่ได้หลอกนะ แค่ surprise เท่านั้นเอง”ฟางพูด
“งั้นที่พวกเราติดอยู่ในบ้านก็ฝีมือพวกเธอใช่มั้ย ?”ป็อปปี้ถาม
“ใช่...”สามสาวตอบด้วยน้ำเสียงที่เบาและอ่อนลง
“พวกเราอุส่าต์เป็นห่วง แต่ผลคือพวกเธอหลอกเรางั้นหรอ ?”โทโมะถามต่อด้วยน้ำเสียงที่นิ่ง
“เราไม่ได้หลอกนะ โทโมะ...”แก้วพูดแล้วเดินเข้าไปหาโทโมะ
“พวกเธอทำไมทำแบบนี้ห๊ะ ? ทำไม ?”ป็อปกับเขื่อนพูดแล้วเดินไปเขย่าตัวเฟย์และฟางเหมือนจะคาดคั้นคำตอบ
“ฮึก ฮือๆๆ ขอโทษๆๆๆๆ”เฟย์ฟางพูด
“พวกนายพอได้แล้ว ฉันเป้นคนคิดเอง เฟย์ฟางไม่เกี่ยวนะ”แก้วพูดพร้อมกับวิ่งเข้าไปห้าม
“ฮือๆๆๆๆ แก้วๆๆๆ”เฟย์ฟางพูดแล้วเดินไปหลบอยู่ข้างหลังแก้ว
“ก็แค่เล่น ทำไมต้องโมโหด้วย”แก้วถาม
“ก็พวกฉันเป็นห่วง แต่เธอกลับเอาความเป็นห่วงของพวกเรามาเล่นงั้นหรอแก้ว ?”โทโมะพูด
“ฉันไม่ได้คิดอย่างนั้นนะ ฉันแค่กะจะเซอร์ไพร์สพวกนายเฉยๆ”แก้วพูด
“เธอเห็นว่าความเป็นห่วงของพวกเราเป็นเรื่องสนุกงั้นสิ”โทโมะพูด
“ไม่ใช่อย่างนั้นซะหน่อย”แก้วพูดพร้อมน้ำตาที่เอ่อล้น พร้อมตัวที่เริ่มเกิดอาการสั่นเทา เฟยืฟางที่หลบอยู่ข้างหลังก็เริ่มรู้สึกแล้วว่าแก้วกำลัง...

ชุดแก้วใจ

http://www.keedkean.com

ชุดเฟย์

http://www.keedkean.com

ชุดฟาง

http://www.keedkean.com

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา