Death Note สมุดสิ้นรัก

8.7

เขียนโดย numspy

วันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 21.54 น.

  4 ตอน
  87 วิจารณ์
  11.99K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) เที่ยว...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เช้านี้ครูที่โรงเรียนประชุมกันจึงไม่มีการเรียนการสอนในช่วงเช้า นักเรียนจึงสามารถมาสายได้ และขณะที่โทโมะจะเดินขึ้นอาคารนั้นเองเขาก็หันไปเจอแก้วที่กำลังนั่งเครียดกับการท่องอะไรบางอย่างอยู่จึงเข้าไปทักเผื่อจะช่วยอะไรได้บ้าง

โทโมะ: แก้ว

แก้ว: อ้าวโทโมะ

โทโมะ: ทำอะไรอยู่เหรอดูเครียดจัง

แก้ว: เสียงนายเย็นชาอีกแล้วน๊ะ ไม่ยิ้มด้วยอะ  ยิ้มหน่อยซิ น๊าๆๆ

โทโมะ: เหรอ...อืม...(ว่าแล้วก็ยิ้มหวานๆที่มุมปากให้แก้ว)

แก้ว: เฮ้อ เห็นรอยยิ้มของนายชั้นค่อยมีความสุขหน่อย

โทโมะ: แล้วแก้วทำอะไรอยู่เหรอ มีอะไรให้ช่วยมั๊ย

แก้ว: ก็กำลังนั่งท่องคำสอนของพระเยซู 170ข้ออยู่อะ แก้ต้องสอบท่องเที่ยงนี้อะ แต่ท่องยังไงมันก็ไม่เข้าหัวเลยอะ

โทโมะ: ชั้นช่วยเอามั๊ย

แก้ว: อืมๆๆ ดีจังฮิๆ

แล้วโทโมะก็นั่งช่วยแก้วท่องจำ ทั้งคู่ยิ้มกันอย่างมีความสุข

โทโมะ: ~เทอทำไมทำให้ชั้นมีความสุขได้น๊ะ ทั้งๆที่เมื่อก่อนชั้นไม่เคยยิ้ม ไม่เคยหัวเราะ~ แก้ว...

แก้ว: หือ...มีอะไรเหรอ

โทโมะ: เที่ยงแล้วหิวยัง

แก้ว: ยังหรอก~จ๊อกๆ~ อุย แหะๆ หิวก็ได้

โทโมะอดที่จะขำกับความโกะของแก้วไม่ได้ก่อนจะพากันเดินไปทานข้าว

โทโมะ: จำได้ยัง

แก้ว: อือ ขอบคุณนะที่เลี้ยงข้าว อือ ใช่พรุ่งนี้วันเสาร์ไปเที่ยวกันปะ

โทโมะ: ชั้นไม่มีเวลาเที่ยวหรอก ชั้นต้องอ่านหนังสือ

แก้ว: น๊าๆๆๆ โทโมะสุดหล่อ น๊าพาแก้วไปเที่ยวน๊าๆๆๆ

โทโมะ: คิกๆๆ เทอเนี่ย เด็กชะมัด อืม ไปก็ได้ที่ไหนละ

แก้ว: เดี๋ยวก็รู้พรุ่งนี้เจอกันหน้าโรงเรียนน๊ะ อุ๊ย ต้องไปเรียนแล้วไปน๊ะ

โทโมะ: อืม

.....เช้าวันรุ่งขึ้น....

แก้ว: โทโมะรอนานมั๊ย

โทโมะ: อืม พึ่งมาน๊ะ

แก้ว: งั้นไปกัน อ๊ะแท็กซี่มาแล้ว จอดค่ะจอด(แก้วโบกรถแท็กซี่)

คนขับ: จะไปไหนครับ

แก้ว: อืม สวนสนุกค่ะ ปะ โทโมะ ขึ้นรถเร็ว

โทโมะ: อืม

....ที่สวนสนุก....

แก้ว: กรี๊ดดดดดดดดดดด ผีๆๆๆๆๆ แก้วกลัวผี(ว่าแล้วก็กระโดดกอดคอโทโมะจนร่างสูงหายใจไม่ออก)

โทโมะ: โอ้ย แก้ว แคกๆ หายใจไม่ออก ปล่อยก่อนแค่กๆ

แก้ว: อูยขอโทด แก้วกลัวผีอะ

โทโมะ: แล้วจะเข้ามาบ้านผีทำไม

แก้ว: ก็อยากเห็นผีอะ

โทโมะ: โอ้ยงง จะเล่นอะไรอีกเนี่ย

...

แก้ว: กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ว๊ายยยยยยยยยยยยยยยย

โทโมะ: อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

หลังจากที่เครื่องลงจอด

แก้ว: เฮ้อ หนุกจังเลยเนอะโทโมะ อะอ้าวโทโมะ

โทโมะ: อ้วกๆๆๆๆๆๆๆ อืมหนุกมากอ้วกๆๆๆๆ

โทโมะเมาเครื่องเล่น แก้วจึงประคองไปนั่ง

แก้ว: โทโมะจะกลับมั๊ย

โทโมะ: ไม่เป็นไร ยังไหว จะเล่นอะไรอีกละ

แก้ว:งั้นแก้วเล่นเครื่องเล่นที่เบาๆก็ได้เนอะ

โทโมะ: อืม

....

แก้ว: ว๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

โทโมะ: ย๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

เครื่องจอด

โทโมะ: อ้วกๆๆๆๆ นี่เบาแล้วเหรอ (หันมาพูดด้วยใบหน้าที่ซีดๆ)

แก้ว: อึ๋ย แหะๆ ก็แก้วอยาดเล่นเรือไวกิ้งอะ โอเคๆครั้งนี้เบาๆแล้ว

โทโมะ: จิงน๊ะ

แก้ว: อื้อ

แก้วจะพาโทโมะเล่นอะไรต่อติดตามต่อน๊ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา