นิยายเรื่อง Just For You ร้ายนักนะยัยทอม

เช้าวันรุ่งขึ้นแก้วตื่นขึ้นมาด้วยความมึนจากการร้องไห้

ฟาง- แก้วแกเป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมหน้าเศร้าจัง

แก้ว- เปล่าไม่ได้เป็นไรนิ สบายดีออ(แล้วแก้วก็ฝืนยิ้ม)

เฟย์- แล้วเป็นไงบ้างกินข้าวเย็นเมื่อวานอ่ะ

แก้ว- ก็ดี(แล้วแก้วก็เดินไปนั่งที่)

ฟาง- แก้วเป็นไรเปล่าวเนี่ย หน้าตาไม่สดชื่นเหมือนมีอะไร

เฟย์- เป็นอะไรหรือเปล่าวก็ไม่รู้ ไม่เคยเห็นเป็นแบบนี้มาก่อนเลย

ในห้องเรียน

โทโมะ- แก้ว เมื่อวานทำไมไม่รอกลับพร้อมกันอ่ะ ไม่สบายหรือเปล่าว

แก้ว-.............................................

โทโมะ- แก้ว เป็นไรบอกฉันได้นะ

แก้ว-............................................(แกวยังคงเงียบ)

โทโมะ- แก้วมีไรบอกโมะสิ ทำไมแก้วไม่พูดกับโมะโกรธอะไรหรือเปล่า(โทโมะยังไม่เลิกความพยายามที่จะคุยกับแก้ว)

แก้ว-..............................................................

โทโมะ- ตกลงแก้วจะไม่คุยกับโมะใช่ไหม ตกลงแก้วเป็นบอกมาสิ(โทโมะเริ่มจะโมโหที่แฟนตัวเองไม่ตอบ)

แก้ว-.......................................................

โทโมะ- แก้ว! (โทโมะขึ้นเสียงจนคนข้างหน้าถึงกับหันหน้ามามอง)

แก้ว- นี่นายไม่ต้องมาสนใจฉัน ฉันจะเป็นอะไรมันก็เรื่องของฉัน

โทโมะ- แก้ว เป็นอะไรก็บอกมาสิ โมะจะรู้ได้ไง

แก้ว- ฉันไม่เคยมีความหมายสำหรับนายอยู่แล้วนิ อยากเลิกเมื่อไหร่มาบอกแล้วกัน(แล้วแก้วก็เดินออกไปจากห้อง)

โทโมะ-แก้ว.....

เฟย์- นายไม่ต้องไปเดี๋ยวฉันไปเเอง ถึงนายไปก็คุยกันไม่รู้เรื่อง

โทโมะ- ฝากด้วยแล้วกันนะ

แล้วเฟย์ก็ออกตามหาเพื่อนสาวแล้วก็มาเจอนั่งร้องไห้อยู่ที่สวนหลังโรงเรียน

เฟย์- แก้วเป็นอะไร บอกฉันได้นะ

แก้ว- เฟย์........ฮื่อ..........(แล้วแก้วก็เข้าไปกอดเฟย์)

เฟย์- ใจเย็นนะ ไหนลองบอกสิว่าเป็นอะไร

แก้ว- โทโมะ เฟย์เค้าไม่ได้รักฉันเค้ารักคนอื่น

เฟย์- แกรู้ได้ไง ฉันเห็นโทโมะรักแกจะตาย

แก้ว- เมื่อวานที่ไปทานข้าวอ่ะฉันเจอผู้หญิงคนหนึ่งเค้าบอกฉันว่าจะแย่งโทโมะแล้วพอฉันหนีออกมาแล้วโทรศัพท์ฉันก็ดังฉันเลยกดรับแล้วฉันก็ได้ยินโทโมะพูดว่ารักกับผู้หญิงคนนั้นอ่ะเฟย์

เฟย์- แก้วมันอาจจะไม่เป็นแบบนั้นก็ได้ ก็โทโมะบอกว่ารักแกคนเดียวนิ

แก้ว-แต่ในวันนี้เค้าไม่ได้รักฉันเค้ารักผู้หญิงคนนั้น

เฟย์- เอาเป็นว่าแกหยุดร้องก่อน เดี๋ยวเรื่องนี้ฉันจะหาคำตอบให้

แก้ว- อื้ม งั้นฉันขอกลับบ้านก่อนนะปวดหัว

เฟย์- จร้า ไม่ต้องคิดมาก กลับบ้านแล้วพักผ่อนให้สบาย

แก้ว-งั้นบาย

หลังจากที่เฟย์แยกย้ายกับแก้วก็ขึ้นมาบนห้องเพื่อหาต้นเหตุของเรื่องอยากรู้ว่าเกิดไรขึ้น

โทโมะ- เฟย์ แก้วล่ะแก้วอยู่ไหน

เฟย์- ให้กลับบ้านไปพักผ่อนล่ะ ฉันมีเรื่องจะถามนาย

โทโมะ- เรื่องอะไร

แล้วเฟย์ก็เล่าคนจริงที่แก้วเล่ามาเล่าให้โทโมะฟัง

โทโมะ- ไม่ใช่คือฉันไม่ได้ชอบเกล

เฟย์- ไม่ใช่แล้วมันเป็นแบบไหน

ย้อนไป

เกล-พี่โมะรักพี่แก้วหรอค่ะ

โทโมะ- รักสิ ทำไมจะไม่รัก รักมาก และจะรักคนเดียวตลอดไป

เกล- เกลได้ยินแบบนี้เกลดีใจจัง

โทโมะ- พี่ก็ดีใจนะที่เกลเข้าใจ งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่ง

เกล- ค่ะ งั้นเกลต้องตัวใจใช่มั๊ยค้ะ

โทโมะ-อื้ม พี่คิดกับเกลแค่น้องสาว

กลับมาปัจจุบัน

โทโมะ- มันก็เป็นแบบนี้แหละ แต่ฉันไม่เชื่อเลยว่าเกลจะร้ายขนาดนี้

เฟย์- ไม่รู้ก็รู้ไว้ซะ ฉันนายไปอธิบายให้แก้วฟังเลยไม่งั้นคงต้องเลิก

โทโมะ- ไม่มีทางฉันไม่เลิกฉันรักแก้ว

เรามาดูกันสิว่าป๊าจะใช้วิธีใดง้อม๊า ต้องติดตามรับลองว่าถ้าได้อ่านต้องยิ้มหวานแน่นอน

อย่าลืมมาเม้นให้กันบ้างนะ เดี๋ยวจะมาอัพให้ใหม่