เปลี่ยนคู่แค้นให้เป็นคู่รัก

10.0

เขียนโดย vintage

วันที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 18.42 น.

  3 ตอน
  3 วิจารณ์
  7,019 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ในตอนเช้าของอีกทางด้านนึงของไร่เหมือนตะวันหญิงสาวร่างบางซึ่งกำลังขี่ม้าเล่นอยู่ริมขอบรั้วก็ได้ยินเสียงพี่สาวตะโกนเรียก//เกล

เกล(ก็ได้หันไป)ค่ะพี่วินเทจ(ควบม้าไปใกล้)

วินเทจ//ไปกินข้าวกันพี่เชนเรียกแล้วเกลจะขี่ม้าไปใกล้รั้วฝังบ้านโน่นทำไมถ้าพี่เชนรู้โวยวายแน่

เกล(ลงจากม้า)//ไม่มีไรหรอกค่ะนึกถึงตอนเด็กๆที่เราแอบวิ่งไล่กันที่เนินตรงโน่นจัง(เดินเข้าบ้าน)

วินเทจ//เมื่อก่อนเราแค่แอบเล่นด้วยกันด้วยนี้บ้านโน่เค้าไม่ชอบเราแล้ว(นั่งลงที่โต๊ะ)ขอบคุณพี่เควิน(มองหน้าพี่ชายที่ตักข้าวต้มมาวางไว้ให้)

เกล//พี่เชนล่ะพี่เควิน(ถามพี่ชายที่นั่งลงข้างหน้า)

เควิน//ไอเชนออกไปตั้งแต่เช้าแล้ว

วินเทจ//นี้มันเพิ่งเจ็ดโมงเองจะรีบไปไหนนะ

เควิน//มันเอาองุ่นกับกุหลาบไปส่งในเมืองนะรีบกินซะจะได้ไปโรงเรียน(เร่งน้องทั้งสองคน)

เกล//พ่อมาทานข้าวด้วยสิค่ะ(เอ่ยชวนพ่อที่เดินลงมาจากห้อง)พ่อรู้ใช่ไหมว่าคุณอาตายเพราะโดนตัดสายเบรก

พ่อ(หันมามอง)//ใช่ลูกแต่มันมีกว่านั้นพ่อกับอาโชคเป็นเพื่อนรักกันแต่เพราะเรื่องรววันนั้นที่พ่อกับอาโชคแย่งแม่เรานั้นแหละทำให้พ่อกับอาโชคแต่หักกันและยิ่งอานวลมาตายเมื่อ3ปีก่อนทำให้ค้าปักใจเชื่อว่าบ้านเราทำแม่ของพวกเขาตาย(อธิบายให้ลูกๆฟัง)แต่พ่อไม่เคยโกรธพวกเค้าเลยจำไว้นะลูกความโกรธความเกลียดเป็นสิ่งที่ทำให้ลุกเจ็บปวดที่สุด

ลูกๆ//คับ/ค่ะพ่อ

วินเทจ//ยัยเกลไปเร็วสายแล้วนะ(ดึงมือน้องออกไปที่รถแล้วขับรถออกไป)

ที่โรงเรียน

เคน//ตั้งใจเรียนล่ะตอนเย็นพี่จะมารับนะ(ขยี้หัวน้องสาวเบาๆอย่างเอ็นดู)

คิตตี้//ค่ะพี่เคน(แล้วเดินเข้าตึกเรียนไป)

ส่วนวินเทจที่มาถึงก็ได้จอดรถที่หน้าโรงเรียน//เกลขึ้นไปก่อนนะพี่จะเอารถไปจอดก่อน

เกล//ค่ะ(แล้วเปิดประตูลง)

ในห้องเรียน

คิตตี้//วันนี้มีสอบวันสุดท้ายแล้วใช่ป่ะ(หันมาถามเพื่อนๆในห้อง)

เพื่อนๆ//อืม

อาจารย์//เอานั่งลงได้แล้วครูจะได้แจกข้อสอบ

เควิน(ที่เดินมานั่งที่โต๊ะ)//หวัดดีจ๊ะที่รัก

คิตตี้(หันมา)อย่าพูดดังสิอยากใหบ้านนายรู้หรือไงว่าเรคบกัน(ทำหน้าดุใส่)

เควิน//ขอโทษค้บ(แล้วทุกคนก็นั่งทำข้อสอบไป)

ส่วนวินเทจที่กำลังจะเดินเข้าตึกเรียนก็ได้เดินชนใครคนนึงเข้า//ขอโทษค่ะ(เงยหน้าขึ้นมา)นี้นาย

เคน//นึกว่าใครลูกครอบครัวฆาตรกรนี้เอง

วินเทจ(ได้ยินก็โกรธขึ้นมา)พวกฉันไม่ใช่ฆาตรกรนะอย่ามากล่าวหากันมั่วๆ

เคน//แล้วที่แม่ฉันต้องตายก็เพราะพวกเธอไม่ใช่หรอยัยลูกฆาตรกร(ชี้หน้าวินเทจทันที)

เผลียะ(วินเทจตบหน้าผู้ชายตรงข้างหน้าทันที)หุบปากขอนายไปซะถ้านายไม่รู้เรื่องทั้งหมด(เดินออกไปด้วยความโมโห)

เคน(จับหน้าตัวเอง)ฝากไว้ก่อนเหอะยัยตัวแสบ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา