มันคงไม่ใช่ ...ความรัก

 

 

 อ่า ...วันดีคร้าบ  "มาเเล้วปิดฟิคจะครบเเล้ว"  เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องสุดท้ายเเล้ว

 

ก็เขาเรื่องกันเลยดีกว่าเนอะ

 

ปล.เปิดเพลงที่ไรเตอร์ลิงไปด้วยนะเวลาอ่านน่ะ เพลงก่อนตายของ big ass น่ะ เพราะม๊ากกก

 

 เวลาเกือบจะ2 เทอมผ่านไปอย่างรวดเร็ว  

 

 

tomo talk

 

 

   ดูเมื่ออาจจะไม่ค่อยมีความเปลี่ยนเเปลงเกิดขึ้น ....เเต่มันก็เป็นเเค่"ดูเหมือนไม่ค่อยมีความเปลี่ยนเเปลง"

 

เเต่ที่จริงเเล้วความเปลี่ยนเเปลงที่มันเกิดขึ้นกับ  "ความรู้สึก"  เเละ "หัวใจ"  ของใครบางคนที่ตอนนี้เขา

 

ก็ไม่เเน่ใจว่ามันเป็นความรู้สึกของ .."เพื่อน"  หรือมากกว่านั้น   ...เขาคนนั้นคือ..โทโมะ 

 

เวลาที่เขาอยู่ใกล้เเก้วมันรู้สึกมีความสุข   อยากให้เวลาผ่านไปช้าๆ  เเต่นั้นก็เถอะเขาเองก็มีเเฟนเเล้วคือพิม

 

จะมาปันใจให้เพื่อนตนเองที่คบมาเกือบ 6 ปีเต็มได้ยังไง  เฮ้อ ..มันจะพึ่งมารู้สึกรักอะไรตอนนี้   เพราะนี้ ตอนนี้

 

การที่เข้าต้องมาเข้าใกล้เเก้วก็เพื่อมาเดิมพันกับเพื่อนว่าต้องทำให้แก้วรักให้ได้   เเต่ไหง เขากับไม่เเน่ใจตัวเอง

 

เเล้วว่าเขาจะมาทำให้แก้วรัก .....หรือว่า  เขามาเพื่อหลงเเก้วกันเเน่  เเต่มั้งคนไม่ใช่ร้องมั้ง

 

โทโมะนั่งคิดคนเดียว   เเต่สุดท้ายเเล้วเขาก็หลอกตัวเองไม่ได้นาน เพราะความรู้สึกของเขาที่มีให้เเก้วมันเริ่ม

 

ชัดเจนขึ้นเมื่อ ..."รักเเรกของเเก้ว" ดันกลับมาหาเธอซะนี่ เเละดูเหมือนว่าเธอจะ ..ดีใจที่เจอรักเเรกของเธอจน

 

ลืมเข้าไปเสียได้    เเต่เขาก็ไม่รู้ทำไหมต้องหงุดงิดมากขนาดนี้ด้วย เเทนที่เขาจะดีใจกับเเก้วที่"ไอ้เบน"รักเเรก

 

ของเเก้วกับมาหาเธอ  "เห็นเพื่อนมีความสุขเเบบนี้ ...เราก็น่าจะมีความสุขไปด้วย เเต่ทำไหมเขาทำมันไม่ได้ล่ะ"

 

 

 

วันเสาร์   ที่บ้านเเก้ว

 

tomo talk

 

อ่า ..ผมมาบ้านเเก้วเเต่เช้ากะว่าจะมาทำรายงานด้วยเพราะว่าเราจับคู่กันเเต่อันที่จริวเเล้วผมเเค่จะรีบมาทำคะ

 

เเนน เเต่พอมาถึงนี้สิ ผมก็เห็นไอ้เบนมันเสนอน่านั่งกินข้าวเช้ากับเเก้ว เเทบยังคุยโม้อะไรก็ไม่รู้

 

 

"ฮะ เเฮ่ม  ขอนั่งด้วยนะคร้าบ"  ผมถือวิสาสะเข้าบ้านเเก้วโดยไม่กดกิ่งเเล้วรีบเดินไปโต๊ะอาหารน่าบ้านเเก้ว

 

"อ้าวโทโมะ  ..นายมาทำไหมเหรอมีธุระอะไรรึเปล่า" นั้นเป็นประโยคที่เเก้วทักผม ไม่รู้สิผมไม่ชอบเลย

 

เเก้วพูดอย่างนี้เเปลว่าถ้าผมไม่มีธุระคงมาหาเธอไม่ไได้สิ

 

"มาทำรายงาน"

 

"หวัดดี ไอ้โมะยังหล่อเหมือนเดิมเลยนะ ^^"  เสียงไอ้เบน

 

"เออ" ผมตอบ  อยากจะบอกผมไม่เคยเกลียดขี้น่ามันขนาดนี้มาก่อน  ยิ้มอย่างนี้ถ้าเเก้วไม่หลงรักมันก็ไม่รู้จะ

 

ว่าไงเเล้ว 

 

"ทำวันพรุ่งนี้ไม่ได้เหรอ" เเก้วหันมาพูดกับผม

 

"ทำไหมวันนี้เเก้วไม่ว่างเหรอ"

 

 

"อืม ...คือเเก้ว"  เเก้วกำลังจะพูดเเต่ "ไอ้เบน" มันขัดพูดขึ้นก่อนพอผมฟังคำตอบเเล้วเเทบอยากจะต่อยน่ามัน

 

ที่เเก้วเป็นอย่างนี้เป็นเพราะเเก้วต้องรักมันอยุ่เเน่เลย

 

"ไปดูหนังกับเราเอง"

 

"เเต่โมะว่าเรารีบทำรายงานก่อนดีกว่าจะปิดเทอมเเล้วเหลืออีก 1 อาทิตย ก็สอบเเล้ว"

 

"อ่าจริงด้วย .. vov"  เเก้วทำน่าเศร้า

 

"ไม่เป็นไรเดี้ยวเบนช่วยเเก้วติว เเล้วก็ทำรายงานด้วย อย่าทำน่าอย่างนั้นเลย"  ไอ้เบนพูดเเล้วเอามือไปยี้ผม

 

เเก้ว  คือ อย่างน้อยมันน่าจะเห้นหัวผมบ้างว่าผมก็ยืนอยุ่ เเต่นี่อะไรคุยกัน2คน ทำอย่างกับผมเป็นธาตุอากาศ

 

 

เเต่ชั่งเถอะอย่างน้อยผมก็ขัดขวาง 2คนนั้นได้ก็พอใจเเล้ว............

 

 

วันฉลองปิดเทอม.........

 

tomo talk

 

"เอาไงเอากันว่ะ" ผมบอกตัวเองก่อนจะขึ้นเวทีไปร้องเพลงทุกคนงงล่ะสิว่าผมจะทำอะไร 1 สัปดาที่ผ่านมาผม

 

ตัดสิ้นใจเลิกกับ พิม เเละยกเลิกการเดิมพันนั้น  เเละวันนี้ผมก็จะมาร้องเพลงให้เพื่อนๆฟัง เเต่ความหมาย

 

ของเพลงนี้ผมสื่อถึงเเก้วชื่อเพลงก่อนตาย

 

 

"เพลงนี้ผมขอมอบให้เเก้ว  "

 

 

เราทุกคนก็คงรู้วันเกิด แต่มีสักกี่คนที่รู้วันตาย
ก่อนทุกอย่างของฉันจะสายเกินไป
แม้อะไรดีๆมีไม่เท่าไหร่ แต่จะขอใช้สักวัน

 

เรื่องหัวนอนปลายเท้า ไม่ค่อยจะมี
แต่หัวใจยังดี ฉันขอยืนยัน
ไม่เคยแบ่งให้ใครเก็บไว้มานาน
ขอให้มันเป็นวันที่ฉันได้บอก บอกเธอให้รู้สักที

 

ยินดีให้เธอรับไป ภูมิใจที่จะรับฟัง
ได้เกิดมาหนึ่งครั้ง ฉันยังไม่ทำในสิ่งนี้
ถ้าหากพรุ่งนี้ฉันตาย ก็คงจะไม่เสียที
ชีวิตฉันถึงมันไม่ค่อยรักดี วันนี้ฉันยังได้รักเธอ

 

ไม่จำเป็นต้องรู้ พรุ่งนี้เป็นไง
มันจะเกิดอะไร ฉันพร้อมจะเจอ
หากต้องจากกันไกล ใจฉันมีเธอ
ฉันเป็นคนๆนึงที่ไม่เลิศเลอ แต่ความรักแท้ยังมี

 

ยินดีให้เธอรับไป ภูมิใจที่จะรับฟัง
ได้เกิดมาหนึ่งครั้ง ฉันยังไม่ทำในสิ่งนี้
ถ้าหากพรุ่งนี้ฉันตาย ก็คงจะไม่เสียที
ชีวิตฉันถึงมันไม่ค่อยรักดี วันนี้ฉันยังได้รักเธอ

 

คำว่ารักเธอ หลุดออกจากปากจากฉันไป
ก่อนจะหายไป มั่นใจแล้วว่ามันดี
คำว่ารักเธอ ที่หลุดออกจากหัวใจ
ก่อนที่ฉันตาย ขอให้ได้พูดคำนี้

 

ยินดีให้เธอรับไป ภูมิใจที่จะรับฟัง
ได้เกิดมาหนึ่งครั้ง ฉันยังไม่ทำในสิ่งนี้
ถ้าหากพรุ่งนี้ฉันตาย ก็คงจะไม่เสียที
ชีวิตฉันถึงมันไม่ค่อยรักดี วันนี้ฉันยังได้รักเธอ

ยินดีให้เธอรับไป ภูมิใจที่จะรับฟัง
ได้เกิดมาหนึ่งครั้ง ฉันยังไม่ทำในสิ่งนี้
ถ้าหากพรุ่งนี้ฉันตาย ก็คงจะไม่เสียที
ชีวิตฉันถึงมันไม่ค่อยรักดี วันนี้ฉันยังได้รักเธอ

 

ยินดีให้เธอรับไป ภูมิใจที่จะรับฟัง
ได้เกิดมาหนึ่งครั้ง ฉันยังไม่ทำในสิ่งนี้
ถ้าหากพรุ่งนี้ฉันตาย ก็คงจะไม่เสียที
ชีวิตฉันถึงมันไม่ค่อยรักดี วันนี้ฉันยังได้รักเธอ

 

 

 

    พอผมร้องจบทุกคนก็ปรบมือ  เเล้วหลังจากนั้นก็..........

 

 

1  วันต่อมา

 

 

"ทำไหมนายถึงชอบชั้น"

 

 

"ไม่รู้สิ"

 

"เเล้วทำไหมเธอถึงรักฉันล่ะ"

 

"อืม....น่าจะเป็นเพราะนาย ขี้เก็ก  เอาเเต่ใจ  เย็นชา มั้ง"

 

"นี้เเก้วถามไรหน่อยสิ"

 

"ว่ามา"

 

"เเล้วเธอไม่ได้รักไอ้เบนนั้นเเล้วเหรอ"

 

"ไม่ "

 

"เเล้วทำไหม"

 

"ฉันเเค่อยากรู้ว่านายน่ะหึงฉันเปล่า ..เเล้วถ้านายหึงก็เเปลว่านายชอบฉันเเล้วผมมันก็ออกมาว่า.."

 

 

"ว่า......"

 

"นายชอบฉันนายโทโมะ"

 

"เเต่ถ้าฉันบอกอะไรเธอไปเธอจะโกรธฉันไหม"

 

"ไม่่"

 

"เเน่ใจ"

 

"อืม"

 

"คือที่ฉันมาเข้าใกล้เธอเพราะฉันมาเดิมพันกับเพื่อน ..ให้เธอรักฉัน"

 

""อืม ..เเล้ว

 

 

"เธอไม่โกรธฉันเหรอ"

 

"ไม่อ่ะ"

 

"ทำไหม"

 

"ก็จะโกรธได้ไง..ก็เมื่อเรื่องนั้นฉันเป็นคนวางเเผนให้เพื่อนนายช่วยเองล่ะ"

 

"ฮะ ..ว่าไงนะ"

 

"ก็จะโกรธได้ไง..ก็เมื่อเรื่องนั้นฉันเป็นคนวางเเผนให้เพื่อนนายช่วยเองล่ะ"

 

"ยัยเเก้วตัวเเสบ"

 

"เเสบเเล้วรักไหม"

 

"ก็ ..รักน่ะสิ"

 

 

the end                 โอ้ว ..จบเเบบ งง ๆ เเต่ก็นะ บ็ายบาย