ความจริงที่ปรากฎ (TK)

ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง

ป๊อป : นั่นไงแก้วมาแล้ว

เขื่อน : ไปเลยโมะ

โทโมะ : ฉันไม่กล้าหว่ะ

เคนตะ : กล้าหน่อยดิเพื่อน

จองเบ : ใช่ๆ เดี๋ยวมีคนไปขอก่อนแกไม่รู้ด้วยนะเว้ย

โทโมะ : เออๆก็ได้วะ (แล้วโทโมะก็ทำใจเดินไปหาแก้ว)

แก้ว : อ้าวโทโมะ

โทโมะ : คือ...โมะมีเรื่องจะบอก...ว่า... >///<

แก้ว : หืม

โทโมะ : โมะรั...

พิม : อ้าวโมะหวัดดีจ๊ะ

แก้ว : เอ่อ...แก้วไปก่อนนะ

พิม : โทโมะ((*$#$#$#_)()_*&^#$#%^*(

โทโมะ : เอ่อแก้ว...

ห้องเรียน

หวาย : แก้วรู้ป่าวว่าพิมเขารักโมะ

แก้ว : อืม

หวาย : หวังว่าแกไม่ได้ชอบโมะนะ

แก้ว : อืม

หวาย : ดีแล้ว

หลังเลิกเรียน

เขื่อน : เฮ้ยโมะไม่เป็นไรนะ

โทโมะ : เออ

ป๊อปปี้ : นั่นพิมกับหวายนิ

จองเบ : ซ่อนก่อนพวกเรา

พิม : ไงแกแผนสำเร็จไหม

หวาย : ระดับนี้ละแก

พิม : ดีเลย นังแก้วจะได้รู้ว่าโทโมะน่ะ ของฉัน

หวาย : สมน้ำหน้าเนอะแก

เคนตะ : เฮ้ยไปบอกแก้วดิโทโมะว่ามันคือแผนของยัยมารสองตัวนี้

โทโมะ : บอกไปก็ไม่เชื่อมันไม่มีหลักฐาน

จองเบ : ตะกี้ฉันอัดเสียงอยู่อะโมะ (จองเบยื่นโทรศัพท์ให้โมะ)

ป๊อป : เฮ้ยฉลาดหว่ะไอเบ

เขื่อน : เฮ้ยๆ เพื่อนกรูเพื่อนกรู

โทโมะ : ขอบใจนะเบ (แล้วโทโมะก็วิ่งไป)

โปรดติดตามตอนต่อไปคะ