บอกได้มั้ย...บอกว่า(รักกัน) จะได้มั้ย

8.7

เขียนโดย To_oNg0909

วันที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 23.57 น.

  16 ตอน
  206 วิจารณ์
  39.60K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13) "My Honey"

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

บอกได้มั้ย....บอกว่า (รักกัน) จะได้มั้ย

 

 

ตอนที่ 12 ‘MY Honey’

 

“เขื่อน”  เฟย์วิ่งเข้ามาหาหนุ่มหล่อทันที ที่เห็นเข้าเปิดประตูเข้ามาในห้องพัก

 

“อ๊ะ...”

 

ขมวดคิ้มมองรอยนิ้วมือที่ปรากฎบนใบหน้าขาว

 

“ฮ่าๆๆ”  ไม่ต้องบอกเธอก็พอจะเดาได้ว่าเป็นรอยนิ้วมือของใคร เพราะเขาบอกเธอตั้งแต่เมื่อวานแล้วว่าวันนี้เขาจะ

 

ไปเคลียรืกับมีนให้จบ

 

“เฟย์อ่ะ” เขื่อนทำหน้าบูด เหอะดูที่รักผมเหอะครับ นอกจากจะไม่เป็นหว่งกันแล้วยังมาขำซ้ำเติมอีก แล้วถ้าตาไม่

 

ฝาด ผมว่าเห็นแววตาสะใจเล็กๆในแววตาเธอด้วยใช่มั้ยเนี้ย

 

คนหล่อน๊อย ครับงานนี้  เดินผ่านเธอมากระแทกตัวนั่งเซ็งๆ

 

“โอ๋ๆๆ กบอย่างอนเลยน้า เฟย์แค่ล้อเล่นเอง”  เห็นแบบนั้นเฟย์ต้องรีบเดินมาง้อก่อนที่คนหล่อของเธอจะทำหน้า

 

หิวแมลงไปมากกว่านี้

 

“เหอะ ไม่หน่อยแล้ว เล่นลงไปนอนขำขนาดนั้น”

 

“เจ็บมากมั้ย” ลูบรอยแดงเบาๆ

 

“เจ็บ เจ็บมากด้วย ปลอบหน่อยซิ”  จากใบหน้างอง้ำ เริ่มจะมีแวววิบวับอย่างคนเจ้าเลห์ทันที

 

รวบร่างบางให้มานั่งบนตัก กอดเอวบางเอาไว้แน่น

 

“แน่ะ ปล่อยเลยนะ ฉวยโอกาศตลอด” พยายามปลอดมือหนาที่ล็อคเอวเธอเอาไว้ออก แต่ยิ่งปลอดเขากลับยิ่งรัด

 

แน่นขึ้นกว่าเดิน จนเธออ่อนใจที่จะขัดขืน

 

“เฟย์ครับ คบกันนะ” 

 

เอ่ยปากขอความชัดเจอจากคนสวย เขาจำได้ที่เธอเคยบอกว่าถ้าจัดการเรื่องของมีนแล้วเธอจะยอมคุยกับเขาเรื่อง

 

ของเราอีกที

 

“นะครับ” เอ่ยถามซ้ำกับคนที่ยังมองหน้าเขานิ่ง

 

“เขื่อนจะรักแค่เฟย์ใช่มั้ย”

 

ถามกลับ รู้ดีว่าเธอกับเขามันเริ่มต้นแบบไม่ถูกต้องนัก ‘ของที่แย่งใครเขามา สุดท้ายก็ต้องโดนคนอื่นแย่งได้

 

เหมือนกัน’  เธอกลัว กลัวว่ามันจะเป็นความจริง ถ้าเป็นแบบนั้น สู้เธอตัดใจเสียแต่ตอนนนี้จะไม่ดีกว่าเหรอ

 

“แล้วเฟย์พร้อมจะเชื่อในความรักของเรารึเปล่าล่ะ”

 

“ถ้าเฟย์ เชื่อเฟย์จะต้องเจ็บมั้ย?” ตอบคำถามด้วยคำถาม

 

เขื่อนถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ดูท่าวันนี้ถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ คืนนี้คงไม่มีใครต้องนอนกันหรอก

 

“เขื่อนรักเฟย์นะครับ และมีแค่เฟย์ด้วย เชื่อใจเขื่อนได้มั้ย”

 

“...”

 

“ค่ะ แต่ถ้านอกใจกันเมื่อไหร่ เตรียมจองเมรุได้เลยนะค่ะ คุณกบ”

 

“ฮ่าๆๆ ขี้หึงจริงแฟนผมเนี้ย” ยิ้มกว้างให้คนบนตัก

 

“ชิ”

 

“อืม ถ้าแบบนี้ ขอได้ป่ะ” มองหน้าแฟนหนุ่ม งงๆกับคำขอของเขา

 

“ว๊าย เขื่อน ปล่อยนะ”

 

“ไม่เอา เขื่อนหิวววววว”

 

รวบร่างบางเดินเข้าห้องนอนไปท่ามกลางเสียงโวยวายของเฟย์ ไปตลอดทาง

 

วางรางบางลงกลางที่นอน ตามลงมาทาบทับเอาไว้ก่อนที่เธอจะทันได้พลิกตัวหนี สายตาเจ้าเล่ห์ที่เธอเพิ่งจะ

 

เข้าใจว่าเขาร้องขออะไรจากเธอ 

 

ไม่ใช่ว่าไม่อยากให้ แต่มันเร็วไปรึเปล่า เพิ่งจะตกลงคบกันเมื่อกี้ อ๊ายยยย

 

ถ้าพ่อกับแม่เธอรู้ มีหวังได้ไล่เธอออกจากตะกูลแทบไม่ทันแน่

 

“อือ...”

 

เขื่อนกดจูบแผ่วๆเข้าหาปากบางของอีกฝ่าย ก่อนจะเรียกร้องให้เธอยอมตอบสนองจูบของเขา

 

มือหนาลูบไล้ไปตามโคร่งร่างของเธออย่างหลงไหล กอบกุมหน้าอกสวย ผ้าเสื้อยืดตัวบางที่เธอสวมอยู่

 

เคล้าคลึงเร้าอามรณ์ให้เธอคลอยตามเขา

 

“อือ...ขะ...เขื่อน”

 

มือบางกำผ้าปูที่นอนแน่น เพราะเขารุกลามไปยังกลางลำตัวของเธอ ปรนเปรอให้เธอพบความเสี่ยวซ่าน ที่ทำเอา

 

เธอแทบขาดใจ เผลอหยัดร่างสนองตอบแรงสัมผัสอย่างลืมตัว

 

“ขอเขื่อนนะ”

 

“อือ...” นาทีนี้เธอยอมเขาหมดทุกอย่างแล้ว ขอเพียงเขาพาเธอออกไปจากกองไฟที่กำลังโหมกระหน่ำในร่างเธอ

 

นี่ซักที

 

“อึก เจ็บ...” ใบหน้าสวยเหยเกทันที ที่เข้าเพียงแค่สอดใส่เข้ามา เขื่อนต้องก้มลงมาปลอบโยน ก่อนจะสอดใส่

 

เข้ามาอีกครั้ง

 

“อือ...อืม”

 

“อ๊ะ...”

 

สองร่างเกี่ยวกระหวัด ทั้งจังหวะรักร้อนแรง ที่ไม่มีทีท่าจะจบลงได้ง่ายๆ

 

“ขะ...เขื่อน เฟย์ไม่ไหวแล้ว” เอ่ยหอบๆกับคนที่ยังกระหน่ำจังหวะรักใส่เธอไม่หยุด

 

“อือ...อีกนิดนะ เฟย์ เขื่อน....”

 

“อ่าส์”

 

“อือ...”

 

เขื่อนถอนตัวออกมาได้ทันก่อนที่จะเผลอปล่อยธารรักในร่างของเธอ เพราะถึงยังไงเขาและเธอก็ยังเรียนไม่จบ

 

หากปล่อยให้มีอะไนเกิดขึ้นจตอนนี้ เขาก็คงไม่ต่างจากวัยรุ่นสิ้นคิดทั่วๆไป

 

“แฮ่กๆ” เสียงหอบของคนบนที่นอน เขาแทบอยากจะขอต่ออีกรอบ แต่เพราะนี่เป็นครั้งแรกจึงยังไม่อยากให้เธอ

 

ต้องรับศึกหนักเกินไปนัก (ช่างต่างกับหมีหื่น จริงๆ:ฟาง)

 

“ไหวมั้ยเฟย์”

 

“ฮึ” ส่ายหน้าดิก ให้ชายหนุ่มทันที

 

“ฮ่าๆ เขื่อนไม่ได้จะขอต่อซะหน่อย ไม่ต้องส่ายหน้าขนาดนั้นก็ได้ ^^”

 

“อาบน้ำก่อนมั้ย”

 

“อยาก แต่ไม่ไหวแล้ว”

 

“เขื่อนช่วย” ช้อนอุ้มร่างบางตรงเข้าไปในห้องน้ำ จัดการเปิดสายน้ำช่วยชำระล้างคราบต่างๆให้อย่างใจดี แต่ไม่วาย

 

แอบตอดเล็กตอดน้อยจนได้ เกือบชั่วโมงนั้นแหละ เขาถึงได้อุ้มเอกลับมานอนที่เตียงได้

 

เฟย์หลับเป็นตาย เพราะเหนื่อยกับกิจกรรมอย่างว่า เขื่อนได้แต่มองคนนอนหลับยิ้มๆ

 

ยิ้มกับความรักที่ไม่ต้องหลบซ่อน

 

ยิ้มให้กับคนที่หัวใจบอกว่าเขาจะขาดเธอไม่ได้ ทุกอย่างก็เพราะคำว่า รัก คำเดียวเท่านั้น

 

^_____________________________________________________^

เจอกันนนนนนน ตอนหน้าครั้า คนอ่านที่รัก จ๊วฟฟฟฟ ^^

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา