ไม่ใช่อิจฉา

"คนดีๆไม่มีใครจองตั้งเยอะไป มันทำไม ทำไม ทำไมไม่สนใจ ชอบให้ใจมันทรมานนักรึไง"

"ยิ่งได้รู้ว่ามีเจ้าของยิ่งต้องการ ยิ่งได้รู้ว่าไม่มีทางยิ่งสำคัญ ทั้งที่มันก็เป็นไปได้ก็แค่ฝัน"

หลังโรงเรียน

แก้ว-ไอ้บ้าเอ๊ย!!!!!!!!!!!! /น่าโมโหจริงๆเล๊ย... ไอ้บ้านั่นมันไม่สนชั้นซักนิด เชอะ!!!

ฟาง-เป็นอะไรจ้ะแก้ว /จะเป็นอะไรล่ะฟาง ก็น้อยใจน่ะสิ

แก้ว-เปล่าๆ แก้วแค่.../จะบอกยังไงดีว่า... เราโมโหเค้า

เฟย์-โกรธโทโมะรึเปล่า/เฟย์ถามด้วยน้ำเสียงกวนๆ 

ฟาง-ใช่ๆ แก้วชอบโทโมะใช่มั๊ย/ฟางถามแบบเป็นห่วง

แก้ว-ก็...ไม่รู้เหมือนกันอ่ะ แต่แก้วไม่ชอบเวลาเห็นโทโมะอยู่กับผู้หญิงคนอื่น/ชั้นพยายามอธิบาย

โทโมะ-แก้ว!!!/เสียงเค้าตะโกนเรียกชั้น 

เฟย์+ฟาง-โทโมะมา เอาไงดีแก้ว/ถามไม่คิดเล๊ย...

แก้ว-ก็หนีสิ จะอยู่ทำไมเล่า.../แล้วชั้นก็จูงมือเฟย์ ส่วนเฟย์จูงมือฟาง แล้ววิ่งหนีโทโมะมาด้วยกัน

เราสามคนวิ่งหนีกันมาเรื่อยๆจนถึงโรงอาหาร แต่เราสามคนต้องสะดุดกับสิ่งที่เห็น

แก้ว-เฮ๊ย! วิ่งเร็วกันหน่อยดิ เดี๋ยวโทโมะตามมาทัน/ชั้นพูดพร้อมกับวิ่งไปด้วย แล้วก็...

ตุ๊บ!!!!! 

เฟย์+ฟาง-โอ๊ย!!! ยัยแก้วจะหยุดหาอะไรเล่า/เค้าสองคนพูดเเบบโมโห

แก้ว-ดูนั่นสิ/ชั้นพูด พร้อมชี้ไปที่โรงอาหาร

เฟย์+ฟาง-มีอะไรหรอ/เค้าสองคนพูดพร้อมหันไปมองที่โรงอาหาร

เฟย์-นั่นมัน/เฟย์พูดแบบอึ้งๆ

ฟาง-ยัยหวายนี่นา.../ฟางอึ้งกับสิ่งที่เห็น

สิ่งที่เราสามคนเห็นคือยัยหวาย นัวเนียอยู่กับโทโมะ เอ๊ะ!ไม่ใช่นี่นา แล้วใครกันนะ

แก้ว-ช่างเค้าเถอะ/พอพูดจบชั้นก็วิ่งหนีกันต่อ ชั้นจูงมือเฟย์ ส่วนเฟย์จูงมือฟาง แล้ววิ่งหนีโทโมะมาด้วยกัน

ห้องสมุด

FFK-เฮ้อ..... เหนื่อยจัง/เราสามคนถอนหายใจเนื่องจากวิ่งหนีเค้าจนเหนื่อย

เฟย์-หนีพ้นรึยังเนี่ยะ เหนื่อยแล้วนะ/เฟย์พูดแบบหอบๆ

ฟาง-ใช่ๆ ฟางวิ่งไม่ไหวแล้วนะ/ฟางก็เหนื่อยไม่แพ้เฟย์

แก้ว-แก้วก็เหนื่อยเหมือนกันแหละ/สรุปเหนื่อยพอๆกัน

โทโมะ-แล้วพวกเธอจะลากเรามาเหนื่อยด้วยทำไมเนี่ยะ/นายโทโมะพูด แต่เดี๋ยวนะ...

FFK-เฮ๊ย!!! มาไงเนี่ยะ/พวกเราตกใจพร้อมกัน

โทโมะ-ก็ตอนนั้น....

สิ่งที่เราสามคนเห็นคือยัยหวาย นัวเนียอยู่กับโทโมะ เอ๊ะ!ไม่ใช่นี่นา แล้วใครกันนะ

แก้ว-ช่างเค้าเถอะ/พอพูดจบชั้นก็วิ่งหนีกันต่อ ชั้นจูงมือเฟย์ ส่วนเฟย์จูงมือฟาง แล้ววิ่งหนีโทโมะมาด้วยกัน

โทโมะ-แล้วฟางก็จับเราวิ่งมาด้วย/โทโมะอธิบาย

เฟย์+แก้ว-ฟาง..../เราสองคนพูดพร้อมมองหน้าฟาง

ฟาง-อิอิ ขอโทษ.../ฟางพูดแบบสำนึกผิด

โทโมะ-ทำไมต้องวิ่งหนีโทโมะด้วยอ่ะ/เค้าถาม

แก้ว-รู้ไปก็เท่านั้น/ชั้นพูด แล้วก็เดินหนีมา

ฟาง-แก้ว รอฟางด้วย/แล้วก็วิ่งตามชั้นมา

โทโมะ-แก้ว เดี๋ยวดิ/จะวิ่งตามมาด้วย

เฟย์-ไม่ต้องไป เรื่องทั้งหมดก็เกิดมาจากนาย ถ้านายมีคนรักแล้วนายก็เลิกยุ่งกับแก้วซะ/เฟย์ห้ามเดินแล้วตามมา

หลังเลิกเรียน

แก้ว-โทโมะ แก้วมีอะไรจะบอก/ชั้นจะบอกเค้าดีมั๊ยเนี่ยะว่า....

โทโมะ-อะไรหรอ...

หวาย-เราเลิกกันนะ/หวายพูดแทรกขึ้นมา

โทโมะ-หมายความว่าไง/โทโมะพูดแบบงง งง

หวาย-ก็หมายความตามนั่นไง แกล้งโง่รึเปล่าเนี่ยะ/มากไปแล้วนะยัยนี่

โทโมะ-ทำไม/โทโมะพูดพร้อมเดินไปจับมือหวาย

หวาย-เบื่อ โทโมะมันน่าเบื่อนี่/หวายพูด แล้วสะบัดมือโทโมะทิ้ง

โทโมะ-เบื่อ เราน่าเบื่อตรงไหนอ่ะ เรารักหวายคนเดียวนะ/โทโมะพูดเหมือนจะร้องไห้

หวาย-ก็เบื่อตรงรักชั้นเกินไปนี่แหละ เราไปกันเถอะค่ะพายุ/พูดจบก็เดินไปกับไอ้พายับนั่น

แก้ว-ไปเป็นไรนะ/ชั้นเดินไปปลอบใจเค้า

โทโมะ-ไม่ต้องมายุ่งกับชั้น!!!!!!/โทโมะตะคอกชั้น

ฟาง-แก้ว อย่าเพิ่งเค้าไปยุ่งกับโทโมะตอนนี้เลยนะ กลับบ้านกันเถอะ

ฟางพูดแล้วดึงชั้นกลับบ้านทิ้งเค้าให้อยู่คนเดียว น่าสงสารจังยัยนั่นโรคจิตรึเปล่า เค้ารักเธอมันก็ดีไม่ใช่หรอ

จบไปแล้วหนึ่งภาคนะเออ....

เรามีภาคต่ออีกประมาณ2-3ภาคนะ 

เพลงต่อไปที่เราจะทำคือ.....โจทย์รัก ศิลปิน เล้าโลม

รออ่านนะ เม้นกันด้วย บั๊บบาย