Final Love รักสุดท้ายขอให้เป็นเธอ

10.0

เขียนโดย LollipopGirl

วันที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 22.24 น.

  7 chapter
  29 วิจารณ์
  13.32K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6) เรื่องมหัศจรรย์ ??

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

แหะๆ หายไปนานมากกกกก ~ >.,< ไม่รุ้ยังจะมีคนอ่านอยุ่มั้ยนะ

ขอโทษด้วยนะคะ ตอนนี้ก้จะเปิดเทอมพฤหัสฯนี้แล้ว 

หวา~ เวลาผ่านไปไวมากเลยเนอะ 

ยังไงก็ตั้งใจเรียนกันด้วยนะค้าา ~ >3

___________________________________________________________________   

 

“เรื่อง ที่ม๊าจะคุยก็คือ อีกสองวันก็จะถึงวันงานแล้วนะ ม๊าอยากให้ลูกอยู่บ้านเพื่อพักผ่อน รักษาแผลบนใบหน้าให้หายดี”

         “โหม๊า แก้วอยากมีปาร์ตี้สละโสดบ้างนี่คะ ให้แก้วไม่ได้หรอ”

         “ไม่ได้ ลูกเพิ่งจะหายดีเองนะ แล้วอีกอย่างม๊าก็จองคอร์สสปาทั้งหลายแหล่ไว้แล้วด้วย พรุ่งนี้ลูกต้องไปเข้าสปาตั้งแต่แปดโมงเช้านะ เดี๋ยวสองทุ่มม๊าให้คนไปรับ หรือจะให้พี่เขาอยู่เป็นเพื่อนก็ได้นะ ดีมั้ย  โมะล่ะไปอยู่เป็นเพื่อนยัยแก้วได้มั้ยลูก”

         “ไม่มีปัญหาครับคุณน้า เดี๋ยวผมจะไปอยู่เป็นเพื่อนแก้วเอง จะดูแลอย่างดีเลยครับ คุณน้าไม่ต้องให้คนไปรับไปส่งแก้วก็ได้นะครับ เดี๋ยวผมอาสาทำหน้าที่นี้ให้เองครับ”

         “อุ๊ย! งั้นฝากด้วยนะจ๊ะ ขอบใจมากจ้ะ น้านี่โชคดีจังเลยที่ได้ลูกเขยดีแบบโมะเนี่ย”

         “ยินดีครับคุณน้า”

         “ยัยแก้ว ขึ้นพักผ่อนข้างบนไป โมะไปส่งน้องหน่อยนะ”

         “ครับ”

 

         ………

         “นี่ นายโทโมะ จริงๆนายกลับไปเลยก็ได้นะ ไม่ต้องขึ้นมาส่งฉันหรอกย่ะ ฉันเดินเองได้”

         “ไม่ได้หรอก เธอเป็นถึงเจ้าสาวของฉันเชียวนะ เกิดตกบันไดหัวแตกขึ้นมาทำไงล่ะ”

         “นายแช่งฉันหรอ”

         “เปล่านะ เธอคิดเองเออเองต่างหาก ฉันก็แค่พูดลอยๆ ไม่คิดนะเนี่ยว่าเธอจะสนใจฉันขนาดนี้”

         “อีตาบ้าเอ๊ย! ฉันเข้าไปพักผ่อนละ ขับรถกลับบ้านดีๆล่ะ”

         “อืม รู้แล้วน่า พรุ่งนี้ฉันจะมารับเจ็ดโมงครึ่งนะ เตรียมตัวด้วย ฝันดีเช่นกันครับที่รัก”

         “ย่ะ โทรมาปลุกด้วยนะ”

 

         ปึง!!!

         อ๊ายยยยย นายนี่เล่นพูดอย่างนี้ฉันก็เขินสิยะ ที่รักๆๆๆๆๆ แอร๊ยยยยยย ฉันว่านะฉันต้องตกหลุมรักนายนี่แล้วแน่เลย แต่นี่พึ่งผ่านมาได้แค่เดือนเดียวเองนะเร็วจัง จะว่าไปแล้วช่วงนี้ฉันไม่ได้คิดถึงพี่เรย์เหมือนแต่ก่อนเลย ตอนนี้มีแต่หน้านายโทโมะลอยวนไปวนมาเต็มไปหมด มันเกิดอะไรขึ้นกับฉันเนี่ย ห๊า~

 

 

         เช้าวันต่อมา

         เวลาเจ็ดโมงตรง

         ~ผิดก็ตรงที่เผลอใจ ไปรักเธอ ผิดแค่คนที่รักเธอ เค้ารักเธอก่อนนะ ข่มใจไปแล้วทุกวัน จนใจเริ่มอ่อนล้า ไม่อยากเห็นเค้าดีกว่า ไม่ใช่อิจฉาแต่ว่ามันรักเธอ....~

         “อืมๆ ฮาลโหลวๆ ใครอ้ะ”

         “นี่ยัยขี้เซา เรานัดกันกี่โมง  แล้วนี่มันกี่โมงแล้ว”

         “เจ็ดโมงครึ่งงายยย นี่มันเพิ่งจะ...กะ..กรี๊ดดดดด ทำไมนายเพิ่งโทรมาปลุกฉันตอนนี้ย้า~~”

         ตู๊ด...ตู้ดๆๆๆ

         ง๊า~ สายแล้วๆๆๆ ทำไงดีเนี่ย ถ้าเข้าสปาสายโดนม๊าสวดแน่เลย ฮือออออๆ

 

         ณ สปาที่ดังที่สุดในประเทศไทย

         “สวัสดีค่ะคุณหนู” และแล้วฉันก็มาทัน แต่โดนนายโทโมะบ่นสวดมาตลอดทางเลย เซ็งชะมัด

         “สวัสดีค่ะ”

         “เชิญทางนี้เลยนะคะ เราจัดเตรียมไว้ให้หมดแล้วค่ะ ส่วนคุณชายกรุณานั่งรอด้านนอกนะคะ เดี๋ยวคุณหนูเสร็จเมื่อไหร่ ดิฉันจะมาเรียกค่ะ”

 

         เวลาผ่านไปหกชั่วโมง (เว่อร์ไว้ก่อน)

         “นี่ๆ นายโทโมะ”

         “…” เงียบนะงียบ

         “นี่! นายโทโมะ!!!!!”

         “…” โอ๊ย!!! ฉันชักจะทนไม่ไหวแล้วนะ

         “กรี๊ดดดดด!!!!!~”

         “ฮะ! เกิดอะไรขึ้น!!” ทีงี้ล่ะตกใจ

         “ไม่มีไรเกิดขึ้นหรอก”

         “แล้วเธอกรี๊ดเพื่อ?”

         “ก็...ฉันเห็นนายหลับไม่ตื่นซักที แล้วเรียกนายตั้งหลายครั้งก็ไม่ตื่น เลยลองวิธีนี้ดูเผื่อจะได้ผล แล้วก็ได้ผลซะด้วย ฮ่าฮ่า”

         “ยัยแสบเอ๊ย!”

         “หิวแล้ว พาไปหาไรกินหน่อยดิ”

         “นี่กี่โมงแล้วเนี่ย”

         “บ่ายสองอ่ะ ยังไม่ได้กินอะไรเลย ตั้งแต่เช้าแล้ว หิวชะมัดยาก”

         “ก็ไหนม๊าเธอบอกว่าสองทุ่มไงถึงจะเสร็จ”

         “ม๊าฉันพูดให้เว่อร์ไปงั้นแหละ อย่าไปเชื่อกับคำพูดม๊าฉันมากเลย ป่ะ ไปหาไรกินกันเถอะ ฉันหิวแล้วววววว”

         “ไปก็ไป”

         “เย้ๆๆๆ รักนายที่สุดเล...” เฮ้ย!! พูดออกไปได้ไงอ้ะ น่าอายชะมัด

         “เมื่อกี้เธอพูดว่าไรนะ”

         “อ๋อ! เปล่าๆๆ ไม่มีอะไรหรอก ป่ะ ไปกินข้าวดีกว่า”

         แล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้พูดอะไรกันอีกเลยในสองวันก่อนวันงาน

 

 

วันที่ 12 มิถุนายน พ.ศ. 25xx

พิธีมงคลสมรส

 จริญญา ♥ วิศว

 

      “สวัสดีค่ะ แขกผู้มีเกียรติทุกท่าน ดิฉันนะคะ รรรร(ระ – รัน – รอน) จะมาเป็นพิธีกรประจำงานมงคลสมรสในวันนี้ค่ะ เรามาถามความรู้สึกของคุณพ่อคุณแม่ของทั้งสองฝ่ายกันก่อนเลยนะคะ”

         “ค่ะ เดี๊ยนนะคะ รู้สึกดีใจมากเลยล่ะค่ะที่ได้ลูกสะใภ้เป็นหนูแก้วน่ะค่ะ ใช่มั้ยคะคุณน้อง”

         “อุ๊ย! ถูกต้องที่สุดเลยค่ะคุณพี่ขา เดี๊ยนก็ดีใจมากเลยล่ะค่ะที่ได้โทโมะมาเป็นลูกเขยเนี่ย มีหลานให้พวกเราไวๆนะจ๊ะเด็กๆ โฮะ โฮะ โฮะ”

         “ค่ะ ดิฉันดีใจด้วยนะคะ หลังจากถามความรู้สึกของม๊าทั้งสองฝ่ายแล้ว เรามาถามความรู้สึกของเจ้าบ่าวเจ้าสาวกันดีกว่าค่ะ เริ่มจากเจ้าบ่าวก่อนนะคะ”

         “ครับ สำหรับผมนะครับ ตอนแรกที่ได้รู้ว่าจะต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่ไหนไม่รู้ก็ตกใจมากครับ เพราะด้วยความที่ผมเป็นคนเจ้าชู้ด้วย เลยทำให้ไม่อยากที่จะผูกมัดกับใคร แต่พอผมได้รู้จักเธอมากขึ้นเรื่อยๆชีวิตผมก็เริ่มเปลี่ยนไป ผมไม่ได้เจ้าชู้แล้ว มีหลายต่อหลายครั้งมากที่ผมทำให้เธอต้องร้องไห้เพราะพวกผู้หญิงของผมที่มารุมรังแกเธอ เชื่อมั้ยครับว่าผมโง่มากที่เลือกไปเชื่อคำโกหกของผู้หญิงพวกนั้นมากกว่าที่เชื่อความจริงจากปากของเธอ จนมีครั้งหนึ่งที่เธอเกิดเป็นลมล้มลงไปจนถึงขั้นต้องนอนโรงพยาบาล ตอนนั้นผมมาลองนั่งคิดทบทวนดูว่า ที่ผ่านมาผมทำถูกหรือไม่ ผมรู้ว่ามันผิดมาก ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาผมก็เลิกกับผู้หญิงทุกคน เพื่อที่จะมาสนใจเธอคนเดียว เชื่อมั้ยครับว่าผมนั่งนับวันทุกวันว่าอีกไม่กี่วันแล้วนะ ที่เราจะได้แต่งงานกับเธอ ผมตื่นเต้นมาก และวันนี้วันที่ผมรอคอยก็มาถึงแล้ว ผมได้เห็นเธอในชุดเจ้าสาว เธอสวยมากสวยกว่าผู้หญิงทุกคนที่ผมเคยเจอ ทุกคนอาจจะคิดว่าผมบ้าก็ได้ แต่ผมคิดว่าเธอคือผู้หญิงสวยที่สุดในสายตาผมครับ และวันนี้ผมมีเพลงๆหนึ่งที่อยากจะร้องให้แก่เธอครับ

 

บนโลกนี้ มีคนเป็นล้านคน
ทุกคนมีเป็นล้านใจ ฉันก็ไม่ใช่ใคร ก็แค่คนหนึ่ง
โลกเราดูช่างกว้างใหญ่
ท้องฟ้าดูช่างกว้างไกล เธอแปลกใจบ้างไหม

มันเป็นเรื่องบังเอิญหรือตั้งใจ
มันเกิดขึ้นจริงๆ หรือฝันไป
การที่เรานั้นได้เจอกันที่บนโลกนี้
ก็ไม่รู้จะพูดมันอย่างไร แต่หมดทั้งหัวใจที่ฉันมี
ฉันเชื่อว่าสิ่งนี้...

คือเรื่องมหัศจรรย์ ที่เราได้พบกัน
คือเรื่องมหัศจรรย์ ที่ฉันได้รักเธอ
คือเรื่องมหัศจรรย์ที่สุด ที่ฉันเคยได้เจอ
ฉัน..ฮืมม...คือเรื่องมหัศจรรย์

วันที่ฉันนั้นได้บอกรักเธอ
เหมือนฉันนั้นได้เจอทุกสิ่ง เหมือนฉันได้พบความจริงในหัวใจ
ฉันจะยืนอยู่ข้างเธอ นับตั้งแต่บัดนี้ไป
และจะไม่ไปไหน

มันเป็นเรื่องบังเอิญหรือตั้งใจ
มันเกิดขึ้นจริงๆ หรือฝันไป
การที่เรานั้นได้เจอกันที่บนโลกนี้
ก็ไม่รู้จะพูดมันอย่างไร แต่หมดทั้งหัวใจที่ฉันมี
ฉันเชื่อว่าสิ่งนี้...

คือเรื่องมหัศจรรย์ ที่เราได้พบกัน
คือเรื่องมหัศจรรย์ ที่ฉันได้รักเธอ
คือเรื่องมหัศจรรย์ที่สุด ที่ฉันเคยได้เจอ
ฉัน..ฮืมม...คือเรื่องมหัศจรรย์
 

 

        แก้ว คำๆนี้   มันอาจจะดูเร็วไปหน่อยนะที่จะพูด แต่ฉันอยากบอกว่า ‘ฉันรักเธอ’ นะ แก้ว”

         “โอ้โห เจ้าบ่าวทำเจ้าสาวซึ้งเลยนะคะ ตอนนี้เรามาฟังความรู้สึกจากปากเจ้าสาวกันบ้างดีกว่านะคะ เชิญเลยค่ะ”

         “ค่ะ เมื่อกี้ฉันเขินมากเลยนะคะ เล่นเอาพูดไม่ออกเลยทีเดียว ฮ่าฮ่า  โทโมะฉันอยากบอกว่าคำๆนั้นมันไม่เร็วเกินไปหรอกที่นายจะพูดออกมาน่ะ เพราะ...เพราะฉันก็อยากจะบอกเหมือนกันว่า... ‘ฉันรักนาย’ นะโทโมะ ”

         “โห ทางเจ้าสาวก็ไม่แพ้กันนะคะ งั้นเรามาพิสูจน์กันเลยดีกว่าค่ะ เจ้าบ่าวช่วยจูบเจ้าสาวโชว์ได้มั้ยคะ”

         “ได้เลยครับ ไม่มีปัญหา”

         “โมะ นายอย่...อุ๊บส์”

         จุ๊บ~ OxO

         กรี๊ดดดดดด!!~ ฮิ้วววว

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา