นิยายเรื่อง LOVE PLAN แผนรักร้าย มัดหัวใจนายตัวดี
tietang
11) VALENTIME PARTY
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเราแข่งกันจบแล้ว เขื่อน เฟญืชนะอ่ะได้ถ่ายรูปฟรีด้วย ส่วนป๊อปปี้ ฟางได้ที่สองรุสึกว่าจะได้แหวนนะๆ แล้วไม่น่าเชื่อฉันกับโมะได้ที่3อ่ะเนไปได้ ไม่น่าเชื่อ เลยได้สมุดที่ทำจากกลีบกุหลาบมา2เล่มโมะเล่มนึ่ง ฉันเล่มนึ่ง...
วันใหม่แล้ว
17.14น.
แอบมีเธออย่างนี้...ก็ดีล่ะ แอบทีเธอเอาไวแค่ในใจ~
"อือ...ใครอ่า"งัวเงีย
"โมะเองแก้วยังไม่ตื่นเลยหรอ"
"ตื่นแล้ว"ตื่นตอนที่นายโทรมานี่แหละ
"เตรียมตัวรึยังเดี๋ยว6โมงไปรับน๊ะ"
"อืม"ฉันตอบตกลงโดยไม่สนใจว่าโทโมะจะมารับไปไหน
ตู๊ด ตู๊ด~
นอนพลิกไปพลิกมาแล้วดูนาฬิกา อ่านี่มันเกือบ6โมงไปแล้วนิ๊ ว่าแต่โทโมะจะมารับทำไมงง คิดไปคิดมา
ก๊อก ก๊อก~
"ใครครา"ฉันตะโกนอย่างไร้มารยาทก็มันขี้เกียจนิ๊
"แม่เองลูก พาช่งมาแต่งหน้าให้ลูกไปงานโรงเรียนไงเดี๋ยวก็ไม่ทันหรอกเร็วเข้า"
"O_O!!"ใช่นิ๊งานโรงเรียนแย่แล้วลืมสนิทเลย ชุดฉันหล่ะมันอยู่ไหนเนี่ย คิดแล้วขยี้หัวตัวเองเดินไปเปิดประตูให้แม่
แม่ยืนชุดมาให้
"นี่อ่ะลูกสาวฝากด้วยน๊ะค๊ะ"
"ค๊ะเดี๋ยวลิลลี่จัดการเอง"โอ้...ช่างแต่งหน้าสวยกว่าฉันอีกเห็นแล้วอิจฉาไปเลย
"คุณหนูไปอาบน้ำก่อนดีกว่าน๊ะค๊ะเดี๋ยวเราค่อยเริ่มแต่ง"
"ค๊ะ"ฉันรีบเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว
ผ่านไป10นาที เร็วเวอร์
"เสร็จแล้วคะ คุณหนูนี้ไม่แต่งว่าน่ารักแล้ว แต่งหน้ายิ่งดูหน้ารักเข้าไปใหญ่เลยนะคะ"
"ขอบคุณคะ"
"แก้ว!!เสร็จรึยังลูกโทโมะมารับแล้วนะ"เสียงแม่ตะโกนขึ้นมา
"คะแม่"รีบเก็บของแล้วเดินลงไป เฮ้ยนายจะมาให้ฉันใจสั่นทำไมน้า
TOMO SAY
อ๋อตอนนี้ผมอยู่บ้านแก้ว มารับแก้วไปงานหน่ะ
ก๊อก แก๊ก~นั่นไงลงมาแล้ว
"O_O"
เฮ้ย อึงง เหวอออ
"...."
"โทโมะไปได้ยัง"
"อะ อะ เออไปซิแก้ว"สวยมาก สวยจนผมตะลึงไปเลย
ตอนนี้ผมก็เลยพามาอยูกับเฟย์ฟางจินนี่มันไปก่อนพวกผมต้องไปเตรียมการแสดงหลังเวทีหน่ะ
KAEW SAY
"O_O"
"ยัยแก้ว!!!"4คนนั่นประสานเสียง
"มีอะไร พูดวะพร้อมเพรียงเชียว"
"สวยมากอ่ะ ไม่คิดว่าแต่งหน้าแล้วจะสวยขนาดนี้"ยัยเฟย์พูดแล้วจับเนื้อตัวฉันไปมา เหมือนจะดูว่าใช่ฉันจริงๆรึป่ว
"ไอ้บ้าเขินนะ"
"ฟางว่าสวยมากทีเดียวจริงๆอ่ะ"
"จินนี่ก็ว่าถ้าเป็นผู้ชายจีบไปแล้ว อะ งานเริ่มแล้วฟางเฟย์ไม่ไปดูป๊อป เขื่อน โมะแสดงเหรอ"
"ไปดูกัน"โอ้เดินไปไม่สนฉันเลย แล้วตอนนี้คนเยอะมากเบียดก็ลำบากเชี่ยงจนยัยเฟย์เอือมมือมาลากฉันเข้าไปด้วย ที่แท้ก็เป็นการแสดงของพวกเดือนโรงเรียนนี้เองและ1ในนั้นก็คือโทโมะไงหล่ะ
"อ่า...ในที่สุดการแสดงก็จบลงแล้วถึงเวลาที่ทุกคนรอคอยกันแล้วหนุ่มๆทั้ง5จะลงไปมอบดอกไม้และเปิดฟอร์เต้นรำกับสาวๆที่พวกเค้าจะเป็นคนเลือกเอง"เสียงจากบนเวทีและเพลงเต้นรำก็ถูกบรรเลงขึ้น เป็นไปตามคาดหมายเคนตะ แลจองเบให้ดอกไม้กับทั้งจินนี่ มีน ก็เค้าเป็นแฟนกันไม่ให้กันก็แปลกแล้ว
FAY SAY
เมื่อเพลงเต้นรำบรรเลงขึ้น เขื่อนหยิบช่อดอกกุหลาบสีชมพูหวานเดิยลงจากเวที ฉันลุ้นมากว่าเค้าจะเดินมาทางฉันไหมน้า แต่ผิดคาดเค้าเดินไม่ได้เดินตรงมาที่ฉันแต่เดินไปทางซ้ายมือนั่น ว่าแล้วไงเค้าไม่ได้หยุดที่ฉันสักหน่อย เค้าก็แค่ล้อเล่น ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกปวดหนึบลงมาที่กลางใจ เหมือนใครเอาเข็มสักร้อยเล่มม่ารุมแทงใจฉัน หยาดน้ำตาใสๆเริ่มพลั่งพรูลงมาฉันรีบก้มหน้าพยายามไม่มองไปทางที่เขื่อนกำลังจะเดินไป
"เฟย์..."
"..."น้ำเสียงนี้คุ้นเป็นบ้าเลย
"เฟย์..."ฉันเลยตัดสินใจเงยหน้าขึ้น
"เฟย์เป็นอะไรร้องไห้ทำไมฉันไม่ได้ตอบ อ้าแล้วเขื่อนยังไม่ได้ให้ดอกกุหลาบใครหรอทำไมยังถืออยู่ในมือหล่ะ
"เขื่อนใช่ไหมที่ทำให้เฟย์ร้องไห้อีกแล้ว ขอโทดนะ"ยืนช่อดอกไม้ให้
"นายเอาไปให้คนที่นายรักเหอะ"หมุนตัวเดินออกไป
"เดี๋ยวเฟย์"กระตุ้แขนแยเบา เพียงเท่านี้ตัวฉันก็ปลิ้วไปอยู่ในอ้อมแขนเค้า
"เขื่อนก็รักเฟย์ไงแล้วจะให้เอาไปให้ใครหล่ะหืม..."
"ไม่จริงหรอก"
"แค่แกล้งเดินไปทางโน้นหน่อยเดียวมีคนร้องไห้ขี้มูกโป่งเลยเหรอเนี่ย"แกล้งกันเหรอเนี่ย
"บ้าเล่นอะไรไม่รู้เรื่อง"ฟาดผ่ามือลงไปที่มือเขื่อนเบาๆ
"บ้า...แล้วรักเปล่าหล่ะ"มองหน้าฉัน
"..."
"หืม...ว่ไงรับเปล่า"
"กะ ก็ ระ ระ รักซิ"ฉันพูดเบาๆแค่ให้ได้ยินกันสองคน
ม๊วฟฟ~
FANG SAY
เห็นยัยเฟย์แล้วเขินแทนจัง ระหว่าที่ฉันมองเฟย์อยู่ก็ไดนคนเบียดจนจะล้มอยู่แล้วแต่ว่า
ส๊วบ~
"ฟางนี่ไม่เคยระวังเลยนะครับ"
"ป๊อปปี้"
"ก็ป็อปปี้นะซิครับ"พูดแล้วยืนลิลลี่สีขามมาให้
"ห๊า"
"ให้ครับ...แทนใจไง"
"..."
"ป็อปรักฟางนะ"
"O_O"
"เป็นแฟนกันไหม"
"จะรักกันจริงๆใช่ไหม"
"เท่าชีวิตเลยครับ"
"อืม...แฟนก็แฟน"จากเราก็แต้นรำด้วยกัน
KAEW SAY
โอ้ย...กลับบ้านดีกว่าหน้าเวทีคนมากมายขนากนั้นใครจะไปมองอะไรเห็น เดินออกจากงาน
สวบ~
มีคนสวมกอดฉันจากด้านหลัง
"รีบไปไหนหล่ะแก้ว"เสียงที่ฉันคุ้นเคยใช่เจริงๆใช่ไหมโทโมะ
"จะกลับบ้านแล้ว"หันมาเผชิณหน้า
"ให้"ยืนกุหลาบสีแดงหนึ่งดอกมาให้ฉัน
"ให้ฦฉันทำไค้รบยัดกุหลาบใส่มือแน พร้อมกับฉกริมฝีปากลงมาอย่างรวดเร็ว
"โมะรักแก้ว...เข้าใจรึยัง"เค้าบอกว่ารัดฉัน ตอนนี้หน้าแนคงแดงมากแน่ๆ
"แก้วก็รักโมะ"ถ้าไม่ได้บอเค้าคงอึดอึดจนตายแน่เลย
"อะไรหว้าแก้วก็รักไอ้โมะด้วย"เอะเสียงเขื่อนนิ๊ แต่พูดอะไรแปลหไม่เข้าใจเลย
"ยังงี้ฉันก็จ่ายแกดิ๊ เสียดายชิบ"เคนตะพูดเรืองไรของเค้างงไปหมดแล้วน(
"อะไรกันอ่ะ"ฉันถามออกไปแทบจะทันทีที่เคนตะพูดจบ
...............................................................
เพื่อนๆต้องขอโทดด้วยมันหายไปตอนนึ่งอ่า เมื่อ1-2วันมานี้เนตบ้านกากกกมาก กำลังแกไขอยู่จร้า
ฝากอ่านด้วยนะจร้า อย่าพึ่งงอลกันหล่ะที่PAST TOMO&KAEWหายไป ขอโทดจริงๆโปรอภัยให้ด้วย พลีสสส!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
