เรารักกันได้ไง !!

8.4

เขียนโดย Reeya_BR

วันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 14.34 น.

  46 ตอน
  598 วิจารณ์
  77.83K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 16.41 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

37) ความรู้สึก...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

หลังจากที่แก้วกับฟางออกไปเดินห้างคลายเครียดไม่นานนั้น ป๊อปปี้ก้อตื่น แต่ตื่นมาแล้วมองหาคนที่นอน

 

อยู่ข้างๆเมื่อคืน ปรากฏว่าไม่มี

 

 

‘เอ๊ะ ฟางหายไปไหน’ชายหนุ่มได้แต่พึมพำคนเดียว แล้วเขาก้อมองหาทั่วห้อง แล้วก้อเจอโน้ตแผ่นหนึ่ง  ซึ่งเป็น

ของคนที่เขาตามหานั่นแหละ

 

 

‘อ๋อของฟาง เอไปทำงานหรอ ที่ไหนอ่ะ’ ไม่แปลกเลยที่เขาจะไม่รู้จักที่ทำงานของหญิงสาว เพราะตอนแรกเขาก้อ

ไม่เคยสนใจอะไรในตัวผู้หญิงคนนี้อยู่แล้ว ก้อแค่คู่หมั้นที่เขาโดนพ่อแม่บังคับให้มาหมั้นด้วยก้อเท่านั้น  แต่ตอนนี้

มันไม่เหมือนเดิมแล้ว ทำไมเค้าถึงสนใจ ห่วงใยในตัวผู้หญิงคนนี้นัก จริงๆแล้วเขาก้อไม่อยากจะยอมรับนักหรอก

แต่ว่าเหตุการณ์ในวันนั้น วันที่เทอถูกรถชน มันทำให้เขารู้ตัวเองแล้วว่าจริงๆแล้วเขารักและห่วงใยผู้หญิงคนนี้มาก 

มากกว่าผู้หญิงคนอื่นที่เขาเคยคบมา รวมถึงจินนี่ด้วย  ตอนแรกเขาก้อยังลืมจินนี่ไม่ได้หรอก แต่พอมีเทอเข้ามา

จินนี่ก้อค่อยๆหายไปจากจิตใจเขา จนตอนนี้ไม่เหลือแล้วความรู้สึกเก่าๆที่เขาเคยมีให้จินนี่   แต่กลายเป็นเขามี

ความรู้สึกดีๆให้เทอแทน  อย่างนี้มันถูกมั้ยนะ เขาเคยถามตัวเองอย่างนี้หลายครั้ง แต่ก้อไม่เคยได้คำตอบ จนเขารู้

แล้วว่า  เรื่องอย่างนี้ควรให้หัวใจตัดสินสินะ  ถ้ามัวแต่ใช้สมอง ชาตินี้เขาคงจะตอบตัวเองไม่ได้   ตอนนี้เขาหวัง

เพียงอย่างเดียวว่าเทอคงจะมีความรู้สึกดีๆต่อเขาเช่นกัน 

 

 

แต่ตอนนี้ เขาคงต้องไปตามหาเทอแล้วหล่ะ  เขาตัดสินใจไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วโทรไปถามแม่ของเขา 

และหวังว่าแม่คงจะรู้ ว่าเทอทำงานอยู่ที่ไหน

 

 

20 นาทีผ่านไป

 

 

“สวัสดีครับแม่  เอ่อคือป๊อปมีเรื่องจะถามแม่หน่อยหน่ะครับ”

 

 

“มีอะไรหรอลูก ถ้าแม่บอกได้ก้อจะบอก”

 

 

“คือว่า ฟางเค้าทำงานอยู่ที่ไหนหรอครับ”

 

 

“ทำไม เป็นห่วงน้องหรอ ก้อได้ แม่จะบอกให้ก้อได้ หนูฟางเป็นเจ้าของอยู่ที่ร้านดีไซน์บิวตี้จ่ะ ดูแลน้องดีนะ

ลูก”เป็นเจ้าของร้านเลยหรอ

 

 

“ขอบคุณครับแม่”

 

 

แล้วผมก้อรีบขับรถออกไปทันที

 

ตอนนี้ผมถึงที่หน้าร้านของฟางแล้ว ดีไซน์บิวตี้  ร้านหรูเหมือนกันนะเนี่ย  เห็นอย่างนั้นก้อเก่งหนิ ตอนแรก

เจอคิดว่าจะเก่งแต่ปาก เอ่อพอเถอะ แล้วผมก้อเดินเข้าไปในร้าน

 

 

“สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับค่ะ”

 

“ครับ ไม่ทราบว่าฟางอยู่มั้ยครับ”

 

 

“คุณเป็นใครคะ จะได้เรียนพี่ฟางถูก”

 

 

“ค่หมั้นครับ”

 

 

“อ๋อค่ะๆ พี่ป๊อปปี้”

 

 

“อ้าว น้องรู้จักพี่หรอ”

 

 

 “ใช่ค่ะ หนูชื่อคิตตี้ค่ะ เป็นเพื่อนเฟย์ แล้วเฟย์กับพี่เขื่อนก้อมาที่นี่บ่อยค่ะ คิตตี้ขอโทดนะคะ ถ้ายุ่งมาก

ไป”                                                                 

 

 

“ไม่เป้นไรหรอกครับ รู้ไปก้อไม่เสียหายหนิ”

 

 

“ขอบคุณค่ะ พีป๊อปปี้”

 

 

“คิตตี้ แล้วตกลงฟางไปไหนหล่ะ”

 

 

“อ๋อ พี่ฟางไม่อยู่ที่นี้หรอกค่ะ ออกไปช็อปปิ้งกับพี่แก้วตั้งนานแล้วค่ะ”        

 

"งั้นพี่ขอตัวก่อนนะ" 

 

"สวัสดีค่ะพี่ป๊อป" 'พี่ป๊อปนี่น่ารักอ่ะ น่ารักกว่าที่ฟังเฟย์บอกมาอีก ชักชอบเเล้วสิ:คิตตี้คิด'

 

หลังจากที่ผมออกมาจากร้านของฟาง ผมก้อขับรถไปห้างที่คิตตี้บอกทันที  เเต่คิตตี้เนี่ย ก้อน่ารักดีนะ ขนาด

ไม่เคยเห็นหน้าผม ยังรู้เลย ว่าเป็นผม อยากรู้จังไอเขื่อนกับเฟย์เล่าอะไรบ้างนะ  เเต่เอาเถอะ ตอนนี้ไปหาฟางก่อน

ดีกว่า

 

__________________________________________________________________

 

วันนี้อัพได้เเค่นี้จริงๆค่ะ T^T  ขอโทดด้วยน้าาาาา  รียาเปลี่ยนใจเเล้วค่ะ เนื่องจากว่า มีหลายคนบอกมาว่าเรื่องนี้

จบง่ายเกิ๊นน  รียาก้อเลย เลื่อนจบไปก่อน 5555   ฝากด้วยนะคะ   เเล้วจะมาอัพอีกนะคะ  ตอนนี้มีหลายหลาย

เรื่องมากเลย  เครียด T^T

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา