เรารักกันได้ไง !!
เขียนโดย 
Reeya_BR
วันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 14.34 น.
แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 16.41 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) ของหายอยากได้คืน 2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ ห้องของฟาง
หลังจากที่เฟย์ให้ทุกคนออกไปจากห้องเเล้ว ฟางก้อพักผ่อนยาวเลย เเล้วตอนนี้ก้อได้เลวลาอาหารเย็นเเล้ว
เฟย์จึงขึ้นมาตามพี่สาว เพราะกลัวว่าจะหิว เเล้วไม่สบายอีก
ก๊อก ก๊อก ก๊อก "พี่ฟางตื่นยังค้ะ ไปทานนข้าวได้เเล้วค่ะ"เมื่อน้องสาวไม่ได้ยินเสียงตอบรับ น้องสาวก้อเปิด
ประตูเข้าไปเลยเพราะคิดว่าพี่สาวยังไม่ตื่น เเล้วก้อเป็นอย่างที่คิด เทอเคยพลาดซะที่ำหน เมื่อเห็นว่าพี่สาวยังไม่
ตื่น เทอก้อเลยปลุก
"พี่ฟางค้ะ พี่ฟาง ตื่นได้เเล้วค่ะ ไปทานข้าวได้เเล้ว เดี๋ยวจะไม่สบายเอาน้ะ"น้องสาวบอกด้วยความเป็นห่วง
"อืมมม เฟย์ นี่กี่โมงเเล้วหรอ"เมื่อพี่สาวได้ยินก้อเลยตื่นมาด้วยความงัวเงีย
"หกโมงเย็นเเล้วค่ะ"น้องสาวบอก
"งั้นพี่อาบน้ำแปบนึงนะ เเล้วจะลงไป" พี่่สาวบอกน้องสาวเเล้วก้อไปอาบน้ำทันที
20 นาทีผ่านไป ฟางอาบน้ำเสร็จก้อรีบลงมาข้างล่าง
"อ้าวฟาง ลูกลงมาเเล้วหรอ มาทานข้าวกันลูก"ผู้เป็นพ่อบอกลูก พร้อมบอกสาวใช้
"เเจน ตักข้าวได้เลย" หลังจากนั้นทั้ง สามคนคนก้อทานข้านกันเสร็จ พ่อก้อเอ่ยขึ้นมาว่า
"ฟาง พรุ่งนี้อย่าลืมนะลูก นัดดูตัวว่าที่คู่หมั้นเราอ่า อย่าตื่นสายล่ะ " เเน่นอนว่าถึงหญิงสาวจะอยากลืมมาก เเต่ว่า
ลืมไม่ได้
"ค่ะพ่อ ฟางไม่ลืมหรอกค่ะ"บอกเสร็จก้อเดินขึ้นห้องทันที เมื่อเทอถึงบนห้อง เทอหลับไปทันที เนื่องจากความ
เหนื่อย
เช้าวันรุ่งขึ้น.... ฟางนั้นตื่นตั้งเเต่เช้าเพื่อมาอาบน้ำ พออาบน้ำเเละเเต่ตัวเสร็จก้อลงมาข้างล่าง ก้อพบว่าคุณ
พ่อนั้นรอเทออยู่เเล้ว
"เสร็จเเล้วหรอลูก ไปกันเลยดีกว่า"พ่อบอกลูก
"ไปค่ะพ่อ"พร้อมกับเดินไปเดินไปกับพ่อ
ณ ภัตตาคารหรูเเห่งหนึ่ง
พอถึงเเล้วคุณพ่อก้อพาไปนั่งที่โต๊ะๆหนึ่งซึ่งมี คุณลุง กับคุณป้า ซึ่งน่าจะเป็น พ่อ แม่ของป๊อปปี้
"สวัสดีค่ะ คุณลุง คุณป้า" เทอสวัสดี เเต่เทอก้อสงสัยอยู่ว่า ไหนล่ะ ว่าที่คู่หมั้นของเทอ เทอเห็นเเต่พ่อ เเม่ ของ
เขา
"สวัสดีจ่ะ หนูฟาง ทีหลังเรียกพ่อ กับ เเม่ก้อได้จ่ะ อ้อ ตาป๊อปติดธุระหน่ะ ก้อเลยตามมาทีหลังจ่ะ" ฟางได้ยิน
อย่างนั้นก้อโล่งใจไปนิดเพราะ เทอจะได้มีเวลาทำใจอีกสักนิด เเต่ตอนนี้เทอได้เเต่ภาวนา ให้คู่หมั้นของเทอ
ติดธุระจนมาไม่ได้ ... เเต่ก้อไม่เป็นผล เพราะ
"ขอโทษนะครับ ที่ผมมาช้าพอดีติดธุระที่บริษัทนิดหน่อยหน่ะครับ"ป๊อปปี้กล่าวขอโทษ เเละเดินไปนั่งตรงข้ามกับ
ฟาง ส่วนฟางนั้นยังไม่ได้เงยหน้าขึ้นไปก้อตกใจ
"นี่นาย/นี่เทอ" ทั้งสองคนพูดพร้อมกัน
"อ้าว นี่ลูกรู้จักกันเเล้วหรอเนี่ย" พ่อฟางถามขึ้น
"ปล่าวค่ะ/ปล่าวคับ" "เเค่บังเอิญหน่ะครับ"ป๊อปปี้เป็นคนพูด (นั่นมันพี่ชายแฟนใหม่โมะนี่นา)(นั่นมันแฟนเก่าไอ
โมะหนิ)
เเล้วทั้งสองครอบครัว ก้อตกลงกันเรียบร้อย เเต่วันหมั้นนั้นยังไม่ได้กำหนดเเน่นอน
"คุณพ่อ คุณเเม่คะ ฟางกับคุณพ่อขอตัวกลับก่อนนะคะ" เทอบอกลาพ่อเเม่ป๊อปปี้
"จ่ะ หนูฟางไว้เจอกันใหม่นะ" เเล้วฟางกับพ่อก้อเดินออกไปทันที เมื่อถึงบ้าน เทอก้อขอตัวขึ้นห้องนอนทันที
เมื่อเทอถึงห้องเทอก้อมานั่งคิด "ฟาง เทอจะไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนเเอคนเดิมอีกต่อไปเเล้วนะ"เทอพูดอยู่กับตัว
เอง เเล้วเทอจะทำยังไงต่อไปดีล่ะฟาง คิดสิคิด ปิ๊ง เเล้วเทอก้อคิดออก โทโมะ นายทำชั้นเจ็บมากน้ะ ฟางจะทำ
ให้โมะเจ็บกว่าฟางเป็นล้านๆเท่า คอยดูสิ ต่อไปนี้ฟางจะต้องเข้มเเข็ง!!
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
จบไปแล้วอีกตอนนะคะ สนุกไม่สนุกบอกกันได้นะค้ะ อยากรู้มั้ย?? ฟางจะทำอะไร ^ ^ ถ้าอยากรู้อย่าลืมเม้นต์+
โหวตให้ด้วยน้าาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
