เรารักกันได้ไง !!

8.4

เขียนโดย Reeya_BR

วันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 14.34 น.

  46 ตอน
  598 วิจารณ์
  77.80K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 16.41 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

42) การสูญเสีย~

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ชิ้ง ! 

 

ตายหล่ะยัยปีศาจนี่ดึงมีดออกมาแล้ว

 

FanG ModE

 

“จินนี่ เทอใจเย็นนะ เทอไม่กลัวโดนจับหรอ” ชั้นพยายามกล่อมจินนี่ เพราะถ้าเทอทำอะไรลงไปแล้วก้อ อนาคต

มันก้อจะแย่ยิ่งกว่าเดิม

 

“ณ จุดนี้ เวลานี้ชั้นไม่กลัวอะไรแล้ว ถ้าชั้นไม่ทำอะไรพวกแกสองคน ยังไงชั้นก้อต้องโดนจับอยู่ดี จริงมั้ยหล่ะ!”

ยัยนี่ไม่เคยสำนึกเลยจริงๆ

 

“แล้ว เท….”

 

“นี่นังฟาง !!! แกคิดจะถ่วงเวลาหรอ ถามมากจริง ตายซะเถอะ !”

 

“อย่า !!!! ” เสียงพิมตะโกนขึ้นมาแต่ชั้นคิดว่าน่าจะไม่ทันแล้ว  ตอนนี้ชั้นหลับตาปี๋ ไม่กล้าดูเลยด้วซ้ำ

 

ฉึก!!!! ”กรี๊ดดดดดดดดดดด” ~ ยัยปีศาจร้ายแทงแล้ววว  แต่เอ๊ะ ทำไมชั้นไม่รู้สึกอะไรเลยหล่ะ หรือว่าเราจะ

ตายแล้ว ทำไมมันเกิดขึ้นเร็วมาก 

            ขั้นค่อยๆเปิดตาข้นมาดู   >,O เห้ยยย !!!!! 

 

“ป๊อปปี้ !!!!! นายมารับมีดแทนชั้นทำไม นายมันบ้า ป๊อปปี้ อย่างเพิ่งเป็นอะไรนะ” ชั้นไม่คิดมาก่อนเลย ว่าป๊อปปี้

จะมาช่วยชั้น เค้ายอมโดนแทงแทนชั้น

 

“พะ พะ พี่ ป๊อป จะจินนี่ ไม่ได้ตั้งใจ จินนี่ไม่รู้เรื่องนะ จินนี่ไม่ได้จะฆ่าพี่ป๊อป ไม่ ไม่ ม่ายยยยย”

 

“ฮือออ พี่ป๊อป อย่าเพิ่งเป็นอะไรนะคะ เดี๋ยวพิมโทรเรียกรถพยาบาลก่อนคะ พี่ป๊อปรอแป๊บนึงนะคะ อย่าเพิ่งเป็น

อะไรนะ”

          ตอนนี้ยัยจินนี่ก้อสติแตกไปแล้ว  ตะโกนโหวกเหวกโวยวายแล้วก้อวิ่งออกไปเลย

 

ส่วนพิมก้อพยายามช่วยพี่ชายของตัวเองอยู่   และชั้น  ป๊อปปี้นอนอยู่ในอ้อมกอดของชั้น เขาเลือดไหลท่วมตัว

เลย  เขาโดนแทงที่หน้าท้อง บ้าจริง ทำไมนายนี่ต้องมารับแทนชั้นด้วยเนี่ย

 

 

“ป๊อปปี้ ฮึก นายอย่าเพิ่งเป็นอะไรไปเลยนะ นายต้องรอดนะป๊อปปี้”

 

“ฟะ ฟาง ชะ ชั้น ระ…”

 

“ไม่เอาหน่าป๊อปปี้ นายอย่าเพิ่งพูดอะไรตอนนี้เลย นะ”

 

“เห้ย !!! ไอป๊อป !!!!”

 

“ไอเขื่อน แกวิ่งตามไปจับจินนี่ดิ๊”

 

“เออ รู้แล้วน่า แกไปช่วยไอป๊อปเหอะ”

 

“โมะ โมะช่วยป๊อปด้วย”

 

“ฟางใจเย็นๆนะ ไอป๊อปต้องรอด”

 

"ฮือ ป๊อปปี้ T^T"

 

~วี้หว่อ วี้หว่อ~ (ไซเรนรถพยาบาล)

 

       รถพยาบาลมาเเล้ว ร่างของป๊อปปี้ถูกลำเลียงขึ้นรถพยาบาลอย่างรวดเร็ว  ชั้นพยายามจะขึ้นตามไปด้วย

เเต่โมะดึงเเขนชั้นเอาไว้ก่อน ตอนนี้ชั้นรู้สึกเวียนหัวมากเลย ปวดไปหมด

 

"ฟาง โมะว่าฟางอย่าไปก่อนเลยนะ ฟางกลับไปพักที่บ้านก่อนเถอะ "

 

"ไม่โมะ ฟางจะไป โมะจะปล่อยให้ป๊อปอยู่อย่างนี้หรอ ไม่มีทางหรอก ปล่อยฟางนะ ปล่อย ~"

 

"เห้ย!ฟาง โถ่โมะบอกเเล้วไงว่าให้ไปพักก่อนก้อไม่เชื่อ เลยเป็นไปด้วยอีกคน เฮ้อ " โทโมะบ่นกับร่างของฟางที่

ตอนนี้สลบไปเเล้ว "คุณพยาบาลครับ ช่วยพาเธอไปด้วยอีกคนนะครับ เอ่อ เธอเพิ่งเป็นลม "

 

"อ๋อ ได้ค่ะ รบกวนคุณอุ้มมาทางนี้หน่อยค่ะ"  เเล้วโทโมะก้ออุ้มฟางไปนอนบนเตียงในรถพยาบาลข้างๆกับป๊อปปี้

 

'ได้มาเเล้วจนได้นะฟาง' โทโมะคิด เเล้วรีบขับรถไปบอกข่าวกับเเฟนสาวสุดที่รักของเขาทันที

 

ทางด้านเขื่อน (หลังจากโทโมะใช้ให้มาจับจินนี่)

 

"คุณตำรวจครับ คนนี้เเหละครับ ที่เป็นคนวางเเผนทั้งหมด"

เขื่อนบอกกับตำรวจในขณะที่เขาส่งตัวจินนี่ให้ตำรวจไปดำเนินการต่อตามกฏหมาย

 

"ขอบคุณมากนะครับ ที่ช่วยจำตัวมาให้ เต่ผมว่าอย่างนี้คงต้องพาตัวเธอไปรักษาที่ ร.พ.จิตเวชก่อนเเล้วหล่ะครับ"

 

"ตามสบายเลยครับคุณตำรวจ สำหรับเรื่องพยาน..."

 

"ผมว่าคงไม่ต้องเเล้วหล่ะครับ พยานบุคคลเรามีมากพอเเล้ว"

 

"งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ สวัสดีครับ"

 

"ครับ โชคดีครับ"

 

       หลังจากนั้นเขื่อนก้อรีบกลับไปหาเเฟนสาวสุดที่รักของเขาเช่นกัน

.

.

.

.

ณ โรงพยาบาล

 

หน้าห้องฉุกเฉินที่ป๊อปปี้กำลังให้หมอช่วยชีวิต  มีหญิงสาวผู้ทั้งเป็นกังวล เเละเป็นห่วงพี่ชายกำลังเดินวนไปวนมา

อยู่หน้าห้อง เพราะกลัวว่าพี่ชายจะเป็นอะไรไป  เธอรอพี่ชายตั้งเเต่อยู่บนรถพยาบาล ยิ่งคิดเเล้วเทอยิ่งรู้สึกผิด

เทอไม่หน้าทำเเบบนี้เลย  ตอนเเรกเทอไม่น่าไปร่วมมือวางเเผนกับจินนี่เลย  ตอนนี้ถ้าเป็นเทอที่จะตายเเทนพี่

ป๊อปได้ เทอก้อจะทำ   !

 

"ขอโทดครับ คุณเป็นอะไรกับคนไข้ครับ" เอ๊ะ คุณหมออกมาตั้งเเต่เมื่อไหร่

 

"เป็นน้องสาวค่ะ คุณหมอคะ พี่ชายหนูเป็นไงบ้างคะ"

 

"ทำใจดีๆเอาไว้นะครับ พี่ชายของคุณ โดนเเทงตรงที่เส้นเลือดใหญ่ ซึ่งเป็นเส้นที่สำคัญมาก ตอนนี้เขาเสียเลือด

มากครับ ทางเราต้องการเลือดด่วน เพื่อรักษาชีวิตของพี่ชายคุณเอาไว้ คุณกรุ๊ปเลือดอะไรครับ"

 

"กรุ๊ปปบีค่ะ"

 

เรากับพี่ป๊อปกรุ๊ปเดียวกันนี่นา

 

"ดีเลยครับ งั้นขอเชิญคุณมาให้เลือดทางนี้หน่อยครับ "

 

"เอ่อ เดี๋ยวค่ะ คุณหมอคะ ถ้าให้เลือดไปเเล้วพี่ชายชั้นจะกลับมาเป็นปกติมั้ยคะ"

 

"50:50ครับ รีบไปเถอะครับ เดี๋ยวจะไปทัน"

 

----------------------------------------------------------------------------------------------

 

มาเเล้วนะคะ เป็นไงกันบ้างคะสำหรับตอนนี้  ผิดคาดรึป่าว 5555  ขอบอกว่าตอนหน้าเจ้าตัวจิ๋วจะกลับมาอีกครั้ง

นะคะ ไม่รู่จะมาทำไม มาเอาใครไป เอ๊ะ หรือมาทำอย่างอื่น  เเล้วเจอกันค่ะ ><

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา