Chance ขอเพียงโอกาส

ตอนที่12

     วันรุ่งขึ้น

“อือ พี่โทโมะคะ ตื่นได้แล้ววันนี้ต้องพาน้องกรานต์ไปโรงพยาบาลนะ”        แก้วแกะมือโทโมะออกจากเอว เมื่อคืนเขาและเธอได้หลับเต็มตื่นก็ปาเข้าไปตื่นสองแล้ว ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเมื่อคืนน้องกรานต์ไปไหน? ก็โทโมะให้น้องกรานต์ไปนอนกับคุณปู่คุณย่า เมือคืนเลยไม่มีใครมารบกวนเวลาของเขา

“พี่ยังไม่หายง่วงเลย นอนต่ออีกหน่อยนะครับ”  

“งั้นก็ปล่อย เดี๋ยวแก้วพาน้องกรานต์ไม่เอง!”

“ตื่นก็ได้ครับ พี่แค่ล้อเล่นเอง”     โทโมะรีบลุกขึ้นมาเมื่อเห็นว่าแก้วเริ่มโกรธ

“ถ้าตื่นแล้วก็ปล่อยมือพี่ออกไปจากตัวแก้วได้แล้วแก้วจะไปอาบน้ำ”

“ป่ะพี่พาไป”      ไม่รอช้าโทโมะรีบอุ้มหญิงสาวไปวางไว้ที่อ่างน้ำและตัวเองก็ลงไปอาบด้วยแต่ก็ไม่วายแอบลวนลามแก้วเล็กน้อยกว่าจะอาบน้ำเสร็จก็ปาไปชั่วโมงกว่า แล้วแถมยังต้องไปปลุกน้องกรานต์อาบน้ำแต่งตัวให้ลูกอีกเล่นเอาแก้วเหนื่อย ส่วนคนเป็นพ่อก็เอาแต่เล่นกับลูกชายทำให้จับน้องกรานต์แต่งตัวยากหน่อย เมื่อแต่งตัวเสร็จแล้ว แก้วก็พาลูกไปทานข้าวแล้วไปโรงพยาบาล

    ตอนนี้แก้วกับโทโมะนั่งหน้าห้องผ่าตัดเพื่อรอลูก แต่ก็ไม่มีวี่แววว่าหมอจะออกมา

“คนไข้ปลอดภัยแล้วครับ เดี๋ยวหมอจะพาคนไข้ไปพักนะครับแล้วเดี๋ยวหมอจะส่งผลตรวจไปให้ดูที”     หมอออกมาห้องผ่าตัดแล้วบอกแก้ว ก่อนที่แก้วและโทโมะตามน้องกรานต์ไปห้องพักผู้ป่วย

“แก้วพี่ว่าแก้วทานข้าวก่อนนะ”

“ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวแก้วรอทานพร้อมน้องกรานต์”   แก้วพูด

“ตามใจล่ะกัน”      โทโมะเดินไปนั่งที่โซฟา แล้วหยิบหนังสือมาอ่านเหลือบมองหญิงสาวกับลูกบ้าง ผ่านไปสักพักก็เห็นแก้วหลับหน้าฟุบกับเตียงเฝ้าผู้ป่วย

ตอนนี้สั้นจัง ไรเตอร์แต่งมั่วด้วย 555 เม้น โหวตเยอะๆนะคร่าบ รักลีดเดอร์ จุ๊บๆ