Misguided Story โปรดฟังฉันก่อน!!

            ณ มหาวิทยาลัยKamikaze ฉันแก้วซึ่งก็มาเรียนตามปกติเดินมาในห้องเรียนด้วยอาการเซ็งๆ เรื่องเมื่อวานที่แม่ของฉันบอกแล้วฉันจะบอกเรื่องนี้กับฟางดีไหม ใครก็ได้ช่วยบอกฉันหน่อยยยยย!!

มีน // ยัยแก้ววววววววววว!!

            เสียงน่าปวดหัวดังมาจากไหนเนี่ยะ คงจะคิดไปเอง

พิม // ยัยแก้วววววววววววววววว!!

แก้ว // ห๊ะ!! อะไรของพวกเธอเนี่ยะ (ฉันไม่ได้คิดไปเองหรอก ฮื้อออ!! เสียงนั้นมันคือเสียงของยัยมีนกับยัยพิมนี่เอง) มาตะโกนข้างหูฉันทำไมห๊ะ!!

            ทั้งสองไม่รอช้าลากแก้วให้ตามตัวเองไปทันที โดยทีแก้วยื้อยุทธชุดกระชากแต่ไม่เป็นผลเพราะแรงดึงของสองคน

แก้ว // จะพาฉันไปไหนห๊ะ!! ปล่อยสิ ปล่อยยยย!!

พิม // ไม่จนกว่าเธอจะเห็น

แก้ว // เห็น พวกเธอพูดว่าเห็น เห็นอะไรกัน

มีน // ก็เห็นว่ายัยฟางหลอกเธอไง!!

แก้ว // ไม่ ไม่จริงฟางไม่ได้หลอกฉัน ปล่อยเดี๋ยวนี้นะปล่อยยยยยยยย!! (แก้วดิ้นสุดชีวิตจนมีนกับพิมหยุดทำให้แก้วลืมตามองว่านึกจะหยุดก็หยุด) ไหนอ๊ะไรละ

พิม // เงียบๆสิยัยทอมบอย

มีน // นั้นไง!!

แก้ว // กึก!! ...

พิม // ถึงกับอึ้งเลยเหรอ?? (แก้วหันหลังพร้อมจะเดินไปทันที)

มีน // จะไปไหนละแก้ว!! (จับแขนแก้วไว้) ฉันบอกแกแล้วไม่ใช่เหรอ

แก้ว // ปล่อยยยยยยยยยย!!~ เพล้งง!!~ (ผลักพิมกับมีนล้มลงทำให้ของที่อยู่บริเวณนั้นตกหล่นจนฟางกับป๊อปได้ยินเข้า)

อาจารย์ // เสียงอะไรนะ!! (ฟางจึงวิ่งไปดู)

ฟาง // พวกเธอ!! แล้วนั้นแก้วนิ แก้วววววว!!

ป๊อป // พวกเธอมาทำอะไรกันที่นี้

มีน // ก็มาแกล้งใครบางคนนิสิ หึหึ คราวนี้เธอก็เตรียมดูแลตัวเองดีๆละกันเพราะยัยแก้ว หุหุ!! ไปกันเถอะยัยพิม

พิม // อื้มไปหายัยแก้วกัน ฉันชอบยัยแก้วมานานแล้ว

มีน // ฉันก็เหมือนกันป๊ะ ^_^ (หัวเราะอย่างคนมีชัย)

ฟาง // ฮึก ฮื้อออ!!~ T T

ป๊อป // น้องฟางไม่เป็นไรนะ ยังไงแก้วก็ต้องเข้าใจ

ฟาง // ฮึก ถะ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงก็ดีนะสิ ฮื้อออออ!! T^T

            ด้านแก้ว

แก้ว // ทำไม ทำไม ทามม่ายยยยยยยยยยยยย!! ฮึก ฮื้ออออออ!! ได้ต่อแต่นี้ไปฉันกับเธอจะไม่มีอะไรต้องผูกผันกันอีกต่อปายยยยยยยยยย!! ฮื้ออออ!!

            คนไม่เข้าใจความรัก รักก็เลยหล่นหายไป  ใจก็หาย ฉันก็เหลือแค่หายใจวันนี้ไม่มีเธอ แล้วทำไงทำได้เพียงทำใจถ้าหากเข้าใจความรัก เราก็คงยังรักกัน  ในวันนี้ เธอคงยังอยู่ข้างกายอยากขอ ให้เธอรู้ แม้ว่าสายฉันนั้นแทบขาดใจ เมื่อไม่มีเธอ ... Soo’split

แก้ว // ฮึก ฮื้อออ (กดรับสายทั้งๆทียังร้องไห้อยู่)

(ฮัลโหลพี่แก้ว พี่แก้วร้องไห้อยู่นิใครทำอะไรบอกมานะ)

แก้ว // มะ ไม่มี คะใคร ทะทำไมอะไร ทะทั้งนั้น ฮึก T^T

(ไม่มีจริงผมไม่เชื่อ!!)

แก้ว // ว่าแต่ ทะโทร.มาทำไม

(แม่โทร.มาหาผมบอกโทรหาพี่ไม่ติดแม่ให้พี่รีบกลับบ้านไปเตรียมตัวเลยวันนี้ไม่ต้องเรียน)

แก้ว // ได้พี่จะรีบกลับ T^T แค่นี่นะ

(เดี๋ยวพี่ให้ลุงหารไปรับไหม)

แก้ว // ไม่ต้องพี่กลับเองได้ ฮึก T^T

(เอางั้นก็ได้ครับกลับบ้านดีๆนะ)

แก้ว // อื้มม!! T T

            หลังจากที่ฉันกดว่างสายโซ่ไป ฉันรีบเช็ดน้ำตาลุกขึ้นเดินเพื่อตรงไปยังที่จอดจักรยาน แต่ระหว่างเดินไปฟางซึ่งกำลังตามหาฉันก็เห็นเข้า ฟางจึงรีบมาดึงจักรยานไม่ให้ฉันปั่นได้

แก้ว // ปล่อย!!

ฟาง // ไม่ฟางไม่ปล่อย แก้วต้องคุยกับฟางให้รู้เรื่องก่อน!!

แก้ว // เราไม่มีอะไรต้องคุยกันอีกปล่อย!!

ฟาง // แต่เราต้องคุยกันนะแก้ว

แก้ว // ไม่ปล่อยใช่ไหม ได้!! (ผลักจักรยานตัวตัวเองนั้นจูงอยู่เข้าใส่ฟางทันที ทำให้จักรยานนั้นล้มทับฟาง)

ฟาง // ฮึก ฮื้ออออ ทำไมแก้วทำแบบนี้

ป๊อป // น้องฟางง!! (แก้วเมื่อได้ยินเสียงของป๊อปจึงก้มไปจับจักรยานและจูงต่อไป)

พิม มีน // หึหึ สมน้ำหน้า!!

ฟาง // พวกเธอทำไมแบบนี้ทำไม พวกเธอก็รู้ว่ามันเป็นแค่การแสดง

พิม // พวกฉันไม่สน หุหุ

มีน // ไปกันเถอะปะ

ป๊อป // ยัยพวกนี้นี่เหลือเกินจริงๆ

ฟาง // ฟางไม่สนใจยัยพวกนั้นหรอก ฟางสนใจก็แต่แก้ว แก้ววววววววววววววววว!! ฮึก ฮื้อออออ!! (แก้วเดินจูงจักรยานไปโดยไม่สนใจเสียงฟางที่กำลังเรียกตัวเองแม้แต่น้อย)

แก้ว // ลาก่อนฟาง ลาก่อน T-T (เมื่อพูดจบก็น้ำตาไหลออกมาทันที)

ฝากติดตามด้วยนะค่ะ ^^