Misguided Story โปรดฟังฉันก่อน!!

10.0

เขียนโดย TKRLov€lวoร์

วันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 12.48 น.

  11 session
  80 วิจารณ์
  20.86K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9) ร้ายอย่างนี้ต้องเจอ...♥

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

http://www.keedkean.com 

                 หลังจากที่นมทำผมให้ฉันเสร็จฉันก็ให้นมลงไปก่อน ฉันจึงรีบแต่งตัวแล้วตามนมไปทันที ระยะห่างประมาณ 20 นาที

สุมล // ช้ามากให้ไปตามตั้งนานแล้วนะ

มิกะ // ใจเย็นนะแกเด็กผู้หญิงนะ

สุมล // แต่ปกติไม่น่าจะนานขนาดนี้ ส้ม!!

ส้ม // ค่ะคุณผู้หญิง

สุมล // ไปตะ!!

แก้ว // อะไรกันค่ะคุณแม่!! (หลังจากที่ฉันเดินพ้นบันไดบ้านลงมาผู้หญิงวัยกลางคนก็ลุกขึ้นแล้วพูดว่า)

มิกะ // ผู้หญิงนิรนามในข่าวหน้าหนังสือพิมพ์นิ!!

สุมล // ห๊า? อะไรกันแก นี่ลูกสาวฉัน

มิกะ // จริงๆนะแก

แก้ว // เดี๋ยวนะค่ะข่าวอะไรเหรอ??

มิกะ // ก็นี่ไง!! (พร้อมกับหยิบหนังสือหยิบให้ฉันกับแม่ดู)

แก้ว // เห้ย! นี่มันฉันนี้

สุมล // ยัยแก้ว!! เมื่อคืนแกไปไหนมาห๊ะ??~

โทโมะ // แก้ว แก้วเหรอ (ผู้ชายที่นั่งก้มหน้าอยู่เงยหน้าขึ้นมองทันทีที่ได้ยินชื่อฉัน)

แก้ว // ฉันแก้วจะทำไม?? (เมื่อฉันมองหน้าอีตานั้นชัดๆ) เห้ย! นายไอ้ผีจีน!

สุมล // เดี๋ยวนะผู้ชายนี้มัน ใช่ลูกชายแกรึป่าว

มิกะ // ก็เรื่องนี้แหล่ะฉันถึงพาไอ้ตัวดีมาหาแกไงมล

แก้ว // เรื่องอะไรกันค่ะ!! แล้วลูกชายไอ้ผีจีนเป็นลูกของเพื่อนแม่เหรอ??~

สุมล // ไปเรียกพี่เขางั้นได้ไงเล่า!! (แม่พูดพร้อมหันมาหยิกแขนฉัน)

แก้ว // โอ้ยแม่มันเจ็บนะ!! แล้วที่ว่าพามามาทำไมเหรอ

สุมล // ยัยแก้วอีกแล้วนะ (แม่หยิกฉันอีกแล้ว นมมาพอดีเลย)

แก้ว // นมจ๋า

นม // ค่ะคุณหนูมีอะไรเหรอค่ะ

แก้ว // นมดูแม่สิหยิกแก้วอีกแล้วอ๊ะ

นม // โถ่คุณหนูดูสิเขียวหมดเลย

สุมล // นี่นมตามใจแก้วมากเกินไปดูสินิสัยเสียหมดแล้วนะเห็นไหม

มิกะ // แกชั่งเถอะน่าแล้วจะเอายังไงกับข่าวละ

สุมล // จะกลัวอะไรละยังไงเด็กสองคนนี้ก็ต้องหมั้นกันอยู่แล้ว

แก้ว // ห๊ะ!! อะไรนะ หมั้น!! O_O (ฉันแหกปากตะโกนเสียงดังลั่นเมื่อแม่พูดคำว่าหมั้น)

โทโมะ // ลูกสาวเพื่อนแม่คือแก้วเหรอครับ!!

มิกะ // รู้จักกันเหรอ??~

แก้ว // ใครรู้จักไม่รู้ ไม่เคยรู้จักเลยสักนิด!!

สุมล // ไม่รู้จักก็ไม่เป็นไรเดี๋ยวอีกหน่อยก็รู้จักเองและ

แก้ว // ไม่เห็นอยากรู้จักเลยค่ะ นมไปในครัวกันดีกว่าแก้วหิวแล้ว

สุมล // ยัยแก้ว!!

มิกะ // นี่มลแกไม่บอกลูกสาวแกไว้ก่อนบ้างเหรอเรื่องหมั้นนะ!!

สุมล // ฉันก็จะบอกอะนะ แต่แกมาก่อน!!

มิกะ // แต่คนผู้ชายคนเมื่อกี้

สุมล // ก็โซ่ได้ยินที่ฉันคุยกับคุณรังษีนะสิ เลยไม่พอใจ

มิกะ // สงสัยน้องรักพี่สินะนั้น

สุมล // ยังกับคนคนเดียวกันอ๊ะ!!

มิกะ // แล้วทำยังไงละที่เนี่ย

โทโมะ // คุณน้าครับเรื่องน้องแก้วผมจัดการเองครับ

มิกะ // ตาโมะสรุปอยากหมั้นขึ้นมาว่างั้น ทีนั้นละไม่อยาก

โทโมะ // งั้นๆและ เดี๋ยวผมมา

สุมล // ฝากด้วยน๊าจ๊ะ!!

            Tomo talk

            จากนั้นผมก็เดินตามแก้วเขาไปนั้นครัวทันที เห็นยัยนั้นกำลังทำอาหารอยู่กับยายแก่ๆคนนึงที่ยายนั้นเรียกว่านม

แก้ว // นาย!!

โทโมะ // ฉันเองตกใจอะไร??

แก้ว // ปะป่าว แล้วเข้ามาได้ไง??~

โทโมะ // นั้นไง!! (ผมชี้ไปที่ทางประตู)

แก้ว // กวนประสาท!!

โทโมะ // ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ!!

แก้ว // แต่ฉันไม่มีอะไรต้องคุยกับนาย

โทโมะ // แน่ใจนะว่าไม่คุยกับฉัน

แก้ว // นะ แน่ สิ ทะ ทำ ไม หล่ะ?? (ยัยนั้นทำท่าทางเปลี่ยนไปเหมือนกำลังรู้ว่าผมจะทำไร)

โทโมะ // เอ่อตอนนั้นเธอแกล้งใครนะ!!

แก้ว // เห้ย!! นาย (ยัยนั้นวิ่งเข้ามาปิดปากผมทันที)

นม // คุณหนูแกล้งใครเหรอค่ะ

โทโมะ // คือ แกะ!

แก้ว // ไม่มีอะไรหรอกค่ะนมอย่าไปสนใจเลย ^^” นายมีอะไรก็ว่ามา

โทโมะ // ไปคุยกับฉันข้างนอกเดี๋ยวนี้

แก้ว // แต่!

โทโมะ // หรือจะให้พูด

แก้ว // ก็ได้!! นมเดี๋ยวแก้วมานะค่ะขอคุยธุระกับเพื่อนก่อน

นม // ค่ะคุณหนู!!

            Kaew talk

            ฉันเดินตามไอ้ผีจีนมาที่สวนหน้าบ้าน แถมไอ้บ้าเนี่ยยังจำเรื่องที่ฉันแกล้งยัยเฟย์จนเป็นลมได้ด้วยถ้าเกิดยัยเฟย์รู้นะฉันต้องถูกโกรธแน่ๆเลย T^T

แก้ว // นายมีไรก็ว่ามาให้ฉันเดิมตามไปถึงไหนเนี่ย!!

โทโมะ // ฉันรู้นะว่าเธอเคยคบกับคนที่ชื่อฟางนะ และเธอก็รักเขาอยู่ใช่ไหม??

แก้ว // ฟ ฟางไหนฉันไม่รู้จัก

โทโมะ // ยัยทอมเธอเป็นเพื่อนสนิทฉันมาก็หลายปีนะทำไมฉันจะไม่รู้ว่าเธอคิดไรอยู่ละ (เหอะ!~คิดว่าตัวเองรู้ซะทุกเรื่องเลยรึไง ไหนบอกรู้ทุกเรื่องไง)

แก้ว // ก็ฉันบอกไม่รู้จักไง!!

โทโมะ // งั้นเธอหมั้นกับฉันสิ

แก้ว // แล้วทำไมฉันต้องหมั้นกับนายด้วยเล่า!!

โทโมะ // ก็เธอบอกไม่รู้จักคนชื่อฟางไม่ใช่เหรอก็หมั้นสิ

แก้ว // มันเกี่ยวไหม??

โทโมะ // เธอรักฟางใช่ไหม

แก้ว // ไม่ได้รัก บอกไม่รู้จัก

โทโมะ // งั้นก็หมั้นสิไหนๆเธอก็ไม่รู้จักเขานิ! ฉันให้เวลาเธอคิดนะ ไปและ

แก้ว // ยังไงก็ไม่มีทาง ฝันไปเถอะ!!

            Kaew talk

            เหอะ คนบ้าอะไรยังไงฉันก็ไม่มีทางหมันเด็ดขาดไปทำอะไรทานต่อดีกว่า เอ๊ะ! นั้นมันโซ่นิแล้วเด็กผู้หญิงคนนั้นอาจเป็นเพื่อนก็ได้ชั่งเถอะ!! ไปดีกว่า

            Tomo talk

            เมื่อผมพูดกับยัยนั้นจบก็เดินเข้าบ้านมาทันที คุณแม่ร่วมถึงคุณน้ารุมถามกันว่าเป็นยังไงมั้ง

สุมล // ตาโมะยัยแก้วยอมหมั้นรึป่าวลูก

มิกะ // หนูแก้วว่าไงมั้งละไหนเล่าสิ

โทโมะ // ตอนนี้ผมยังตอบอะไรไม่ได้นะครับ ไว้แน่ใจเมื่อไหร่จะตอบทั้งสองเลย

มิกะ // ทำไมละ??

โทโมะ // ผมให้เวลาแก้วตัดสินใจว่าจะหมั้นรึป่าว

สุมล // แต่น้ากับแม่หนูอยากให้หมั้นกันนิ

โทโมะ // ผมเข้าใจครับ แต่ก็ตั้งให้เวลาแก้วหน่อยนะครับ

มิกะ // นะแกให้เวลาหนูแก้วเถอะ

สุมล // อื้ม ก็ได้ ^^

มิกะ // ถ้าไงฉันกลับก่อนนะ ^^

สุมล // เดี๋ยวฉันไปส่งนะ

มิกะ // เอ๊ะ! ยัยฟ้าไปไหนเนี่ย หายไปเลยนะ

โทโมะ // คงอยู่หน้าบ้านละมั้งครับ ^^ (จากนั้นผมคุณแม่ และน้ามลก็เดินออกจากบ้านมาที่รถเห็นฟ้ากับลูกของน้ามลหนาคุยกันอยู่ท่าทางสนิทสนมเชียว) ยัยฟ้า!!

ฟ้า // ค่ะพี่โมะ

โทโมะ // กลับบ้าน!!

ฟ้า // ค่ะค่ะ ไปก่อนนะโซ่ ^^

โซ่ // อื้ม ^^ บาย

ณ บ้านไทยานนท์

 มิกะ // ตาโมะ

โทโมะ // ครับแม่

มิกะ // อย่าไปซนที่ไหนละ

โทโมะ // ผมไม่ใช่เด็กนะแม่อ่ะ

ยังจำฝันเหล่านั้นได้ไหม เรื่องที่เธอชอบเล่าให้ฟัง..Koen*

(ไอ้โมะรับช้ามากเลยนะ ทำไรอยู่อ่ะ)

โทโมะ // อยู่กับแม่อ่ะเอ็งมีไรเหรอ

(เที่ยวห้างกันม๊ะ ไปเป็นเพื่อนข้าหน่อยดินะนะมีผู้ชายไป 2 คนเองนะเอ็ง)

โทโมะ // เอ่อๆ เดี๋ยวไป แค่นี้นะ

(อื้มเร็วๆนะ ^^)

มิกะ // ไปไหน!!

โทโมะ // ไปหาเพื่อนครับแม่

มิกะ // ฟ้า!

ฟ้า // ค่ะแม่มีอะไรเหรอ

มิกะ // ไปกับพี่แกเฝ้าไว้ให้ดีๆด้วยอย่าให้ไปซนนะ

ฟ้า // ห๊ะ!! แต่ฟะ

มิกะ // ไม่มีแต่ไปกับพี่แก

ฟ้า // ก็ได้คร่า พี่โมะรีบไปรีบกลับนะฟ้าต้องอ่านหนังสือ

โทโมะ // อื้ม ป๊ะ!!

ณ บ้านศิริมงคลสกุล

แค่ต้นไม้ แค่รถไฟ แค่ถนน แค่พูกัน ก็แค่นั้นแต่มันเห็นเธออยู่ตรงนั้น...Jeff:)

โซ่ // ฮัลโหลเจฟว่าไง

(โซ่มาเดินเที่ยวห้างกันม๊ะ อยากคุยเรื่องเพลงด้วยนะ)

โซ่ // ต้องถามพี่แก้วก่อนอ๊ะ

แก้ว // มีอะไรเหรอโซ่

โซ่ // เจฟโทรมาชวนไปเดินเล่นที่ห้างครับ

แก้ว // ไปสิบอกเจฟเดี๋ยวเจอกันที่ห้างเลย

โซ่ // ครับ! เจฟเดี๋ยวเจอกันนะ

(เอ่อ! ได้ที่เดิมนะแล้วเจอกัน) ตู๊ดด!

            ณ ห้างXXX

เนย // นี่ค่ะ ^^ ชิมฟรีค่ะ

ชายกลางคน // ชิมหนูได้ไหมจ๊ะ ^^

เนย // คงไม่ได้หรอกค่ะ

ชายกลางคน // นะนิดนึงนะ

เนย // บอกไม่ได้ก็ไม่ได้ไง นี้แหน่ะ!! (สาดน้ำใส่หน้าชายกลางคน)

ชายกลางคน // นังเด็กบ้า!! ทำงานอย่างนี้ยังมาเรื่องมากอีกนะ เพี๊ยะ!

เนย // ฮึก!

เจฟ // เธอไม่เป็นไร คุณถึงเขาจะทำงานแบบนี้ก็ไม่มีสิทธิมาดูถูกคนนะ!!

ชายกลางคน // ไอ้เด็กบ้าแกเป็นใครห๊ะ!! อย่างนี้ต้องโดนแล้วมั้งยุ่งไม่เข้าเรื่อง

แจม // ช่วยด้วยคร่า ช่วยด้วยมีคนทำร้ายเด็ก รปภ. ทางนั้นค่ะ

ชายกลางคน // เห้ย! ฝากไว้ก่อนเถอะไอ้เด็กบ้า

เจฟ // อย่าลืมมาเอาคืนละ หึ้ย!

แจม // เนยแกไม่เป็นไรนะ

เนย // เนยไม่เป็นไร คุณ

เจฟ // เจฟครับ

เนย // ขอบคุณนะค่ะที่ช่วยฉัน^^

เจฟ // แค่นี้เองสบายมาก ^^ งั้นผมไปก่อนนะ บาย ^^

เนย // บาย ^^

แจม // เนยงั้นฉันไปทำงานก่อนนะ

เนย // อื้ม

แจม // ระหว่างตัวด้วยละดีนะฉันเดินผ่านมาและอิตานั้นก็มาช่วยไว้อ๊ะ งั้นฉันไปทำงานต่อและ 1 ทุ่มเจอกัน เอ่อแล้ว...

เนย // อื้ม รอกอล์ฟกับไมค์ด้วยรู้แล้วน๊า เพื่อนกันนิเนอะ ^_^ โชคดีแจม

            Jam talk

            สวัสดีค่ะ ฉันชื่อแจมนะเป็นพี่สาวฝาแฝดของเนย วันนี้ฉันมาทำงานพิเศษยืนต้อนรับลูกค้าอยู่หน้าร้านอาหารญี่ปุ่นคนเยอะดีจัง ^^ เมื่อกี้มีลูกค้ากลุ่มใหญ่ผ่านฉันเข้าไปในร้านแล้วผู้ชายใส่แว่นตัวขาวๆ ลูกครึ่งเหรอฉันว่าหน้าคุ้นๆเหมือนเคยเจอที่ไหนนะนึกไม่ออกอ๊ะชั่งเถอะ ขณะนั้นฉันก็ยืนอยู่เหมือนผ้ากันเปื้อนจะหลุดยังไงไม่รู้จึงรีบแต่งใหม่สายตาของฉันรู้สึกไม่ผิดหรอกว่ามีผู้ชายขาวๆหน้าตาฝรั่งๆหน่อยกำลังมองฉันอยู่ มองแบบโรคจิตด้วยอ๊ะทนไม่ไหวแล้วนะ หึ

แจม // ไอ้โรคจิต!!

... // ... ?_?

แจม // ยัง ยังมาทำหน้างงอีกไอ้บ้า!!

พนักงานร้าน // แจมเป็นไร

แจม // ก็ไอ้บ้ามันมองก้นหนูอ่ะ

... // เห้ย! เธอเราป่าวนะ

แจม // อย่ามาแก้ตัวนะไอ้บ้า!!

พนักงานร้าน // แจมใจเย็นนะ คุณขอโทษนะค่ะ

... // เควิน!!

เควิน // ครับพี่ โหหาตั้งนานนะ

... // เกิดอะไรขึ้น

เควิน // ก็ยัยเนี่ยหาว่าผมมองก้นเขาอ๊ะ

... // ตุ๊บ!! (ตีหัวน้องตัวเอง) ยังไงพี่ก็ขอโทษแทนน้องพี่ด้วยนะ ขอตัวนะค่ะ

แจม // ก็ได้ค่ะถือว่าเห็นแก่คุณละกัน

เควิน // พี่อ่ะ!!ไปขอโทษเขาทำไมอ๊ะผมไม่ได้มองจริงๆนะ

แจม // อย่ามาทำไขซึนะ ไอ้บ้า

... // แกนะมานี้เลย

แจม // อย่าให้เจออีกนะตายแน่!!

เควิน // แบร่!!

พนักงานร้าน // แจมแกพักก่อนไหม

แจม // ก็ดีค่ะ เดี๋ยวแจมไปเข้าห้องน้ำสักแปปนะค่ะ เดี๋ยวมาฝากพี่ด้วยนะ

พนักงานร้าน // อื้มเร็วๆนะ!!

            Kaew talk

            ฉันพาโซ่มาหาเพื่อนเขาที่ชื่อเจฟ และนัดกันไว้ที่ร้านอาหารญี่ปุ่นและเจฟก็ยังไม่มาแต่ทำไมโต๊ะนั้นคนมุงเยอะจังอ่ะต้องไปดูซะหน่อยแล้ว

แก้ว // โซ่ เดี๋ยวพี่มานะ

โซ่ // ไปไหนอ่ะ

แก้ว // ไปดูโต๊ะนั้นนะคนมุงเยอะจัง

โซ่ // อื้ม (จากนั้นฉันก็เดินไปที่โต๊ะที่ถัดไป3โต๊ะก็สวนกับเจฟตรงทางเข้า)

เจฟ // พี่แก้ว!

แก้ว // เจฟโซ่อยู่ตั้งนั้นนะเดี๋ยวพี่ไปดูโต๊ะนั้นแปป

เจฟ // ครับผม ^^

ลูกค้า1 // นั้นๆลูกชายตระกูลไทยานนท์นิหล่อมาก

ลูกค้า2 // กรี๊ดดด!!

แก้ว // กรี๊ดไรกันหนักหนาขอทางหน่อยค่ะ เห้ย!นั้นมัน - -* ขอทางหน่อยสิค่ะ!! (จากนั้นฉันก็ฝ่าฝูงลิงเก้งก้างกวางเข้ามาได้และนั่งลงข้างๆโทโมะทันทีทำเอาสายตาผู้หญิงทุกคนมองมาทางฉัน)

ลูกค้า2 // คุณเป็นใคร ฉันกำลังขอลายเซ็นคุณโทโมะอยู่นะ

แก้ว // ฉันนะเป็นใครไม่สำคัญหรอก แต่ตอนนี้ฉันนะเป็นว่าที่คู่หมั้นของโทโมะ เพล้ง! (สายตาทุกคู่หันไปทางต้นเสียงทันที)

ฟาง // ฟางขอตัวก่อนนะ

ป๊อป // ฟางรอพี่ด้วยครับ!

ลูกค้า1 // มั่วนิ่มหรือป่าว

ลูกค้า3 // จริงด้วยข่าวไม่เห็นมี

แก้ว // จริงไม่จริงค่ะโมะข๊า!! (พร้อมหยิกอีตานั้น)

โทโมะ // จะ จริงครับ ^^

เฟย์ // ขอโทษนะค่ะ พวกเราขอความสงบด้วยกรุณาออกไปก่อนนะ

ลูกค้า2 // ก็ได้ค่ะพวกเราไปเถอะ

เขื่อน // จริงเหรอว่ะที่พูดนะ

แก้ว // ม่ายจริงย๊ะ!! ฉันขอตัวไปและ (ฉันเดินเชิดหน้าออกมาทันที)

โทโมะ // ยัยตัวร้าย!!

ฟ้า // คนเมื่อกี้คู่หมั้นพี่เหรองั้นก็แสดงว่าพี่สาวโซ่ น่ารักจัง >.<

เฟย์ // พี่ฟางไปไหนมา

ฟาง // ห้องน้ำจะกลับยังไม่อยากเที่ยวแล้ว

เฟย์ // ทำไมละ??

ฟาง // พี่ปวดหัวนิดหน่อยนะ

ป๊อป // เดี๋ยวพี่ไปส่งนะครับ

ฟาง // ค่ะพี่ป๊อป

แก้ว // รีบกลับไปไหนเหรอ (ฉันตะโกนมาจากโต๊ะที่นั่งอยู่) ^^

โซ่ // พี่แก้ว!

แก้ว // เอ่อว่าแต่เจฟไปทำไรมาทำไมมาช้าอ่ะห๊ะ

เจฟ // เจฟไปสั่งเค้กมานะครับ

แก้ว // ของโปรดพี่เลยอ๊ะ ^^

            Mike talk

            สวัสดีครับผมไมค์นะครับ ^^ ผมทำงานอยู่ที่ร้านเบอเกอรี่ในห้างแห่งนึงกับพี่ชายชื่อกอล์ฟวันนี้มีลูกค้ามาสั่งสองรายต้องเอาไปส่งที่เดียวกันด้วยแหม๋บังเอิญจริงเราได้ไม่ต้องเหนื่อย

ไมค์ // กอล์ฟ!

กอล์ฟ // ห๊ะ ว่า??!!

ไมค์ // ไปส่งเค้กกันเสร็จแล้ว

กอล์ฟ // อื้มได้ร้านอาหารญี่ปุ่นที่แจมทำงานอยู่ได้แวะทักซะหน่อย ^^ (ผมกับกอล์ฟก็เดินมาหน้าร้านก็เจอแจมอย่างที่คาดไว้)

แจม // หนักมากเหรอ

กอล์ฟ // ห๊ะ??

แจม // ฉันถามว่าหนักมาเหรอมาตั้งสองคนเนี่ยะ!!

ไมค์ // ไม่ได้หนักหรอกแต่จะมาเป็นเพื่อนกันนะ ^^

แจม // เอ่อๆ เข้าไปแล้วก็ออกมาไวๆละ

ไมค์ // ครับผม ^^

เขื่อน // น้องโต๊ะนี้ครับ!!

กอล์ฟ // ฉันเอง! นี่ครับเค้กที่สั่งได้แล้วนะครับ

เขื่อน // แต๊งกิ้วว!! Oนี่ค่าเหนื่อยนะน้องนะ

กอล์ฟ // ขอบคุณครับพี่ชาย

            โต๊ะแก้ว

แก้ว // เจฟนั้นใช่คนส่งเค้กป่าว

เจฟ // ไหนครับ ใช่ครับ

แก้ว // น้องค่ะทางนี้ค่ะ!!

ไมค์ // ครับผม! นี่ครับพี่สาว ^_^

แก้ว // ขอบใจจ๊ะน้องชายนี่ค่าเหนื่อยนะ เอ๊ะ!!....


ฝากเม้น ฝากโหวต ฝากติดตามด้วยนะค่ะ ^^

มีตัวละครเพิ่มอีก 1 เควิน เดี๋ยวจะมาอัพข้อมูลให้ค่ะ

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา