รักสามเศร้า...
เขียนโดย 
ruktomokaew
วันที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 11.08 น.
แก้ไขเมื่อ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2556 22.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความรักสามเศร้า...
"ธาม...เรียกแก้วมาทำไมหรอ?" ในที่สุดฉันก็มาถึงยังสถานที่ที่ธามไทบอก...
"แก้วมาแล้วหรอ..."
"อื้ม^^" ฉันพยายามไม่ให้ทำสถานการณ์มันตึงจนเกินไป
ปกติธามไทไม่เคยแสดงท่าทีกับฉันแบบนี้ เค้าไม่เคยเย็นชาหรือละเลยฉันแม้แต่นิดเดียวกับตรกันข้ามทุกอย่าง! แต่มาวันนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่! ฉันชักจะทนไม่ไหวแล้วนะ!
"ธามมีอะไรก็พูดมาเถอะ..."
"แก้ว...ธามว่าเราไปด้วยกันไม่ได้หรอก..."
"มะ...หมายความว่าอย่างไงธาม!" ไม่นะ!หวังว่ามันคงจะไม่เป็นอย่างที่ฉันคิดหรอกนะ!
"ธามว่าเรา...'เลิกกันเถอะ'..."
"ไม่จริงใช่มั้ยธาม!ตอบแก้วมาสิว่าไม่จริงอ่ะ!!ธาม!!!" ฉันลุกขึ้นโวยวายลั่นแต่ตอนนี้
"..."
"อย่าเงียบสิธาม!!" ฉันปล่อยโฮออกมาอย่างเต็มที่เพราะไม่คิดว่าสิ่งที่ฉันได้ยินในวันนี้จะเป็นเรื่องจริง!
"..."
"มันเกิดอะไรขึ้น...'ระหว่างเรา'หรอธาม!"
"แก้ว...กลับไปหาเค้าเถอะ" เค้า?ใคร...โทโมะหรอ?
"ธามหมายถึงใคร..."
"โทโมะ..."
"นี่ธามกำลังคิดจะทำอะไรอยู่!...ธามไม่รักแก้วแล้วหรอ!"
คนหนึ่งเขาช่างดีกับฉัน จะทิ้งเขาลงยังไง
คนหนึ่งเคยทิ้งไป แต่รักไม่เคยจางหาย
ฉันไม่ใช่เจ้าหญิงจากไหน
ก็คงต้องเลือกสักทาง ทางที่รักสามเศร้าต้องจบ
"ธาม..."
"บอกแก้วมาสิธาม!ฮึกๆ"
"ธามคงดูแลแก้วได้แค่ร่างกาย...เพราะหัวใจของแก้ว..."
"ทำไมหัวใจของแก้วมันทำไม!มันก็อยู่ที่ธามไง!"
"ไม่จริงหรอก...มันไม่เคยอยู่ที่ธาม..."
"ถ้ามันไม่ได้อยู่ที่ธามแล้วมันจะไม่ไปอยู่ที่ใคร!?"
"โทโมะ..."
"ธามทำไมชอบพูดถึงคนอื่น!?"
"เค้าอาจจะเป็นคนอื่นสำหรับธามแต่สำหรับแก้วแล้ว...เค้าไม่ใช่คนอื่น..."
"ธามต้องการจะพูดอะไรกันแน่!"
"เอาเป็นว่าแก้วกลับไปหาเค้าก่อนเหอะไปตามทางที่หัวใจของแก้วเลือกซะก่อนที่มันจะสายเกินไป..."
"ถ้างั้นแก้ว...เลือกธาม"
"อย่าฝืนใจตัวเองอีกเลยแก้ว...แก้วอยากเห็นธามเจ็บไปมากกว่านี้หรอ..."
"แก้วสิต้องพูดดคำนั้น!จู่ๆก็ถูกบอกเลิกทั้งๆที่ยังไม่ทันทำอะไรผิด!...ธามแก้วรักธามนะ...แก้ว...แก้ว...แก้วไม่ได้...รักเค้านะธาม!"
"ธามฮึกๆ...ไม่ว่าแก้วจะพูดอย่างไงธามก็ยืนยันที่จะเลิกกับแก้วใช่มั้ย!"
"ก็แก้วไม่ได้รักธาม...แล้วแก้วจะรั้งธามไว้ทำไม!"
"..."
"เชื่อธามสิว่าแก้วรักเค้า!...แก้วจะหลอกตัวเองไปทำไม!หัวใมจแก้วมันยังมีแต่เค้า...เรื่องระหว่างแก้วกับเค้ามันเป็นแค่เรื่องเค้าใจผิด!...ธามทำร้ายเค้าไม่ลง..."
"แต่ธามทำร้ายแก้วลงเนี่ยนะ!"
"ธามทำร้ายแก้วตรงไหน!ธามอยากเห็นแก้วมีความสุขต่างหาก...กลับไปหาเค้าเถอะแก้วไม่ต้องห่วงธาม..."
"..."
"ถ้าแก้วตัดสินใจเลือกใครได้แล้วก็บอกธามด้วยแล้วกันนะ...เพื่อน"
"ได้...ถ้าธามเห็นว่ามันถูกต้อง...แก้วก็จะไปโชคดีแล้วกันนะธาม" ฉันตัดสินใจหันหลังให้ธามไท...และนี่คงจะเป็นการตัดสินที่ดีสุดระหว่างเรา...
+
+
+
ปังๆๆๆๆๆ!!
"โทโมะ!ออกมาคุยกับฉันเดี๋ยวนี้นะ!"
"มีอะไรกันแก้ว!" โทโมะเปิดประตูออกมาอย่างตกใจที่เห็นฉันมาที่นี่ได้!
"นายไปพูดอะไรกับธามไท!"
"มันเกิดอะไรขึ้นห๊ะแก้ว..."
"ฉันเลิกกับธามแล้ว!คงจะสะใจนายมากสินะที่เรื่องทั้งหมดเป็นแบบนี้ฮึกๆฉันเกลียด...เกลียดๆๆๆๆๆนายที่สุดเลยโทโมะ!" ฉันรัวกำปั้นของตัวเองใส่โทโมะไม่ยั้งแล้วค่อยๆหมดแรงลงไปกองกับพื้นพร้อมทั้งโทโมะที่ย่อตามลงมาด้วย
"เรื่องจริงหรอเนี่ย..." ฉันแอบได้ยินโทโมะบ่นพึมพำกับตัวเองเบาๆแต่ตอนนี้ฉันไม่สนอะไรอีกแล้ว...
"ฮึกๆๆๆเค้าทิ้งฉันไปแล้วอ่ะเพราะนาย!...นายจะกลับมาทำไมอีก!ฮึกๆ"
+
+
+
2เดือนต่อมา
นี่ก็ผ่านไปสองเดือนแล้วสินะที่ฉันกลับมาอยู่ไทยหลังจากที่เลิกกับธามไทได้สามวันฉันก็บินกลับไทยทันทีไม่รู้ว่าจะอยู่ที่นั่นต่อไปทำไม...และหลังจากที่ฉันถามตัวเองดูหลายๆครั้งฉันถึงได้รู้คำตอบว่าฉันเลือกใคร...
"แก้ว...คืนดีกับโมะนะ...ที่ธามไททำอย่างนั้นเพราะเค้าอยากให้เราคืนดีกัน"
"มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่โทโมะ!!นายรู้ได้อย่างไง!"
"เอาเป็นว่าโมะรู้ก็แล้วกัน...แก้วให้โอกาสโมะอีกสักครั้งนะ"
คนหนึ่งเขาช่างดีกับฉัน จะทิ้งเขาลงยังไง
คนหนึ่งเคยทิ้งไป แต่รักไม่เคยจางหาย
ฉันไม่ใช่เจ้าหญิงจากไหน
ก็คงต้องเลือกสักทาง ทางที่รักสามเศร้าต้องจบ
"มันเร็วเกินไป...ฉัน...ฉันยังทำใจเรื่องธามไทไม่ได้"
"โมะรอได้...^^"
"ฉัน...ฉันสับสน...ฮึกๆ"
"ไม่เป็นไรแก้วค่อยๆคิดก็ได้นะ"
"ขอบคุณนะที่ดูแลแก้วมาตลอด...แก้ว"
"แก้วยังไม่ต้องตอบอะไรโมะตอนนี้หรอก...แก้วรู้แค่ว่าโมะรักเสมอนะ"
"แก้ว...แก้วคิดว่าแก้วให้คำตอบโมะได้แล้วล่ะ" ได้เวลาแล้วสินะที่ฉันจะลองเปิดใจให้โทโมะอีกครั้งและเค้าก็พอที่จะพิสูจน์อะไรหลายๆอย่างว่าที่ผ่านมาเค้าดูแลฉันมาอย่างดี...และรักฉันมาตลอด...
"จริงหรอแก้ว0.0!!"
"อื้ม^^"
"บอกมาๆโมะรอฟังอยู่"
"แก้วเลือก...เลือก..."
"><"
"เลือก..."
"T^T"
"เลือกโมะนะ...ฟอด~" พูดจบฉันก็พุ่งตรงไปหอมแก้มโทโมะทันที><
"จริงนะแก้ว0.0!!เย้ๆโมะดีใจที่สุดเลยงั้น...เราไปบอกทุกคนเลยดีกว่า"
"แก้ว...ขอไปบอกธามไทก่อนได้มั้ย"
"ได้สิๆโทร.เลยโมะมีเบอร์" โทโมะยื่นโทรศัพท์มาให้ฉัน
"ฮัลโหลธาม..."
(แก้ว...)
"ธามเป็นอย่างไงบ้าง...แก้ว"
(แก้วเลือกโทโมะสินะ...)
"อื้ม..."
(ธามบอกแก้วแล้วไม่เชื่อ)
"อ้าวแก้วผิดงั้นสิ!"
(แต่งเมื่อไรก็บอกนะ...จะไปร่วมงาน)
"เร็วๆนี้แหละ...โอ๊ย!!แก้วจะตีโมะทำไมเนี่ย" หลังจากที่ธามไทวางสายไปแล้วฉันตีหัวไหล่โทโมะไปสองสามทีเพราะว่าเจ้าตัวน่ะสิมาแย่งโทรศัพท์ไปคุยซะเองแถมยังพูดเองเออเองหมดซะทุกอย่าง!
"สม!!พูดเองเออเองหมดนักนี่!"
"ฮ่ะๆก็มันจริงนี่เดี๋ยวอีกไม่นานแก้วก็ต้องเป็นนางจริญญาแล้วฮ่ะๆ"
"ใครจะแต่งงานกับโมะกัน><"
"ถามแปลกก็แก้วไง^^"
"ฮึย!แต่งก็แต่งว่ะ>///<"
...The end...
...ruktomokaew...
+++++++
ในที่สุดเรื่องนี้ก็จบแล้ววู้ๆๆๆๆๆ ไปแล้วเด้อฝันดีฝันหวานฝันนานๆนะคะทุกคน
#แล้วพบกันเรื่องต่อไป 
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
