รักฉันซะ นี่คือคำเตือน!!!

9.8

เขียนโดย keang_sujittra

วันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 15.24 น.

  18 session
  40 วิจารณ์
  28.53K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 13.49 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) จัดที่นั่งใหม่....เหรอ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“ ก็ทีเธอยังมาเรียกฉันว่าหน้าตุ๊ดได้เลย ทำไมฉันจะเรียกเธอว่ายัยทอมไม่ได้” โทโมะย้อนถามหน้าตาย

 

“ ก็หน้านายมันเหมือนตุ๊ดจริงๆนี่น่า ถ้าไม่อยากให้ฉันเรียกนายก็ไปเปลี่ยนหน้าใหม่ซะสิ 555555555+” พูดจบแก้วก็หัวเราะร่วนอย่างสะใจ

 

“ หึ เธอก็เหมือนกัน ถ้าไม่อยากให้ฉันเรียกทอม ก็หัดทำตัวให้เป็นผู้หญิงซะบ้างสิ ไม่เห็นมีตรงไหนที่บอกว่าเธอเป็นผู้หญิงเลยสักนิด แบนอย่างกับไม่กระดาน” พูดพร้อมกับใช้สายตามองหญิงสาวตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ทำให้แก้วถึงกับเดือดปุดๆขึ้นมาทันที หนอย นี่ถ้าไม่ติดว่ากำลังอารมณ์ดีๆอยู่นะ จะซัดหน้าหล่อๆนั่นให้หายแค้นเลยคอยดู

 

“ ไอ้บ้า นายอยากตายนักรึไง คอยดูนะ ฉันจะฆ่านาย” แก้วพูดด้วยน้ำเสียงโกรธๆ พร้อมที่จะกระโดดงับคออีกฝ่ายได้ทุกเมื่อ

 

“ โห น่ากลัวจังเลย รีบๆมานะ ฉันกลัวจะแย่อยู่แล้ว” แต่ก่อนที่ทั้งสองคนจะพุ่งเข้าใส่กัน ก็มีกรรมการมาห้ามมวยซะก่อน

 

“ พอแล้วไอ้โมะ ทำไมแกต้องไปหาเรื่องแก้วด้วยว่ะ” เคนตะพูดพร้อมกับดึงร่างเพื่อนไว้

 

“ ไม่ต้องมาพูดเลยไอ้เคนตะ ยัยนี่มากวนประสาทฉันก่อนนะ” โทโมะหันไปโวยใส่เพื่อนตนทันที ที่เข้าข้างฝ่ายตรงข้าม

 

“ เธอก็เหมือนกันนะแก้ว ใจเย็นบ้างสิ” เฟย์ห้ามขึ้นบ้าง

 

“ แต่ไอ้บ้านั่นมาหาเรื่องฉันก่อนนะเฟย์ ใครจะไปใจเย็นไหว” แก้วหันไปโวยใส่เพื่อนตนบ้าง ขณะที่โทโมะกับแก้วกำลังจะทะเลาะกันต่อ จินนี่ก็ขัดขึ้นมาว่า

 

“ พอได้แล้วทั้งสองคนนั่นแหละ ครูจะเข้าสอนแล้ว โทโมะกับแก้วเดี๋ยวค่อยไปทะเลาะกันต่อนะ ไปหาที่นั่งได้แล้ว” ได้ผล ทุกคนหยุดชะงักทันที ไม่ใช่อะไรหรอกจินนี่น่ะเป็นสาวเรียบร้อยก็จริง แต่ถ้าโกรธขึ้นมาแม้แต่ขนมจีนผู้เป็นพี่สาวก็ห้ามไม่อยู่

 

“ฝากไว้ก่อนนะยัยทอม” โทโมะเอ่ยอย่างอาฆาต ก่อนจะถูกเคนตะดึงไปนั่งที่โต๊ะ

 

“ รีบๆมาเอาคืนนะ ไอ้หน้าตุ๊ด” แก้วตะโกนตอบพร้อมกับแลบลิ้นใส่อย่างไม่นึกกลัว พอดีกับที่คุณครูเดินเข้ามา ทำให้การสนทนาต้องเงียบไป คุณครูเริ่มเช็คชื่อ

 

“ภาณุ” เงียบ ไม่มีเสียงตอบรับ “ภาณุ” คุณครูเรียกซ้ำอีกครั้ง แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับเช่นเดิม “วิศว ภาณุไปไหนเธอรู้รึเปล่า” เมื่อเห็นว่าเจ้าของชื่อไม่ได้อยู่ในห้อง คุณครูจึงหันมาถามโทโมะแทน

 

“ ไปประชุมสภานักเรียนครับ สักพักคงจะมา อ๋อ ภัทรดนัยกับเคนตะด้วยครับ” โทโมะเอ่ยตอบเมื่อได้ยินเสียงครูถามเขา

 

“ อ๋อ จ้ะ งั้นเดี๋ยวเรามาจัดที่นั่งกันใหม่นะจ้ะ เราจะนั่งกันเป็นคู่ชายหญิงโดยการจับฉลากนะ ใครมีปัญหาอะไรบ้างไหม” คุณครูเอ่ยถามพร้อมกับกวาดสายตาไปรอบๆห้อง

 

“ คือหนูสงสัยว่าทำไมต้องนั่งเป็นคู่ชายหญิงด้วยล่ะคะคุณครู” แก้วยกมือขึ้นทันทีพร้อมกับเอ่ยถามด้วยความสงสัย

 

“ อันนี้ครูก็ไม่ทราบเหมือนกันน่ะจ้ะ เพราะเป็นคำสั่งมาจากสภานักเรียน มีใครสงสัยอะไรอีกมั้ย” คุณครูเอ่ยถามอีกครั้งเมื่อไม่เห็นจึงพูดต่อว่า “ถ้าไม่มีเรามาเริ่มจับฉลากกันเลยแล้วกันนะ เพื่อความเป็นธรรม ครูจะให้นักเรียนผู้หญิงเป็นคนจับนะจ๊ะ”

 

พอคุณครูพูดจบ นักเรียนผู้หญิงในห้องทั้งหมดก็เริ่มทยอยออกไปจับฉลากที่คุณครู

 

“ พี่ฟาง พี่ฟางจับได้คู่ใครอ่ะ” เฟย์เอ่ยถามพี่สาวหลังจากจับฉลากเสร็จแล้ว

 

“เอ่อ คือว่า พี่จับได้คู่ป๊อปปี้อ่ะ” ฟางตอบน้องสาวเสียงอ่อย ไม่ใช่ไม่ดีใจหรอกนะ แต่ใครๆในโรงเรียนนี้ก็รู้ว่าชายหนุ่มทั้งเงียบและเย็นชากับคนรอบข้างแค่ไหน แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีสาวๆในโรงเรียนตามกรี๊ดเพราะความหล่อของเขาอยู่ดี

 

“ โห โชคดีจังเลยนะเนี่ยพี่ฟาง ได้นั่งคู่กับประธานนักเรียนที่ฮอตที่สุดในโรงเรียนซะด้วย” เฟย์เอ่ยแซว

 

“ ไม่ต้องมาแซวเลย แล้วเฟย์ล่ะ จับได้คู่ใคร” ย้อนถามน้องสาว

 

“ ของเฟย์อ่ะเหรอ ได้นั่งกับคุณรองประธานหน้ากบน่ะสิคะ” เฟย์พูดพร้อมกับทำหน้ามุ่ย

 

“ นั่นไง ของเราก็ใช่ย่อยนะนั่น เขาเป็นถึงรองประธานเชียวนะ” ฟางพูดยิ้มๆ

 

“ ก็คงไม่เท่าของพี่ฟางหรอกค่ะ ว่าแต่ แก้วได้คู่ใครอ่ะ ทำไมถึงทำหน้าอย่างนั้นล่ะ” เฟย์หันไปถามอย่างแปลกใจเมื่อเห็นเพื่อนหน้าบึ้งตั้งแต่จับฉลากเสร็จแล้ว

 

“ วันนี้มันเป็นวันโชคร้ายของฉันหรือไงเนี่ย ทำไมมันถึงได้โชคร้ายอย่างนี้นะ” แก้วพูดอย่างเซ็งๆ

 

“ ทำไมเหรอแก้ว อย่าบอกนะว่าเธอจับได้คู่โทโมะน่ะ” ฟางเอ่ยถามเมื่อเห็นสีหน้าเพื่อนสาว

 

“ ใช่ ฉันจับได้คู่ไอ้หน้าตุ๊ด ซวยที่สุดเลย คนอื่นๆมีตั้งเยอะทำไมต้องได้นายนี่ด้วยนะ” แก้วพูดพร้อมกับทำหน้าเบื่อโลก

 

“ ฉันคงจะเป็นเจ้ากรรมนายเวรเธอล่ะมั้ง 5555+” โทโมะเดินเข้ามาพร้อมกับหัวเราะเยาะหญิงสาว

 

“ หัวเราะอะไรของนายหา ฉันไปขอเปลี่ยนคู่กับคนอื่นดีกว่า” แก้วพูดพร้อมกับจะเดินออกไป แต่โทโมะขัดขึ้นซะก่อนว่า

 

“ ไม่มีทางหรอก ฉันจะบอกให้ เพราะครูจดชื่อไว้หมดแล้ว” โทโมะพูดอย่างคนถือไพ่เหนือกว่า

 

“ใช่แล้วล่ะ เธอไปเปลี่ยนไม่ได้หรอก” เสียงปริศนาที่ดังขึ้นเรียกให้ทุกคนหันไปมองทันที

 

“ อ้าว ไอ้ป๊อป มาแล้วเหรอ แล้วไอ้เขื่อนกับไอ้เบล่ะ” โทโมะเอ่ยทักเมื่อเห็นว่าเพื่อนเดินเข้ามาในห้องแล้ว

 

“ไอ้เบก็ไปอยู่กับขนมจีนสิ เค้าอุตส่าห์จับคู่ได้ตรงกัน” ป๊อปปี้ตอบคำถามเพื่อนอย่างกวนๆ

 

“ จริงเหรอ ขนมจีนได้คู่จงเบ แล้วนายเขื่อนไปไหนอ่ะ” ฟางส่งเสียงถามขึ้นทันที โดยไม่ได้สนใจสายตาคมกริบที่หันมาทางเธอแม้แต่น้อย

 

“ นั่นไง ไปขายขนมจีบให้น้องเธออยู่นั่นไง” ป๊อปปี้เอ่ยบอกฟางจึงหันไปมองและเห็นว่าเขื่อนกำลังเดินตามน้องสาวเธออยู่จริงๆ

 

“ แล้วนี่จินนี่ได้นั่งคู่ใครล่ะเนี่ย ไปดูดีกว่า” ฟางทำท่าจะเดินไปหาจินนี่ที่นั่งอยู่มุมห้อง แต่ถูกป๊อปปี้ดึงไว้ซะก่อน

 

“ นี่เธอจะไปไหนของเธอ” ป๊อปปี้พูดพร้อมกับจับแขนหญิงสาวไว้แน่น

 

“ ถามได้ ฉันก็จะไปหาเพื่อนฉันน่ะสิ นายมาดึงฉันไว้ทำไมเนี่ย” พูดพร้อมกับพยายามดิ้นแต่สู้แรงอีกฝ่ายไม่ได้

 

“ แต่เธอนั่งคู่ฉัน เธอต้องไปหาที่นั่งกับฉัน” เอ่ยบอกเสียงเรียบ แต่กวนใจหญิงสาวที่สุด

 

“ นายอยากนั่งตรงไหนก็ไปนั่งสิ เดี๋ยวฉันตามไป ฉันจะไปหาเพื่อนฉัน”

 

“ ไม่ได้ เธอต้องไปกับฉัน” พูดจบ ป๊อปปี้ก็ลากฟางออกไปทันที จึงเหลือแก้วกับโทโมะอยู่แค่สองคน เพราะเฟย์กับเขื่อนก็กำลังหาที่นั่งกันอยู่เหมือนกัน

 

“ แล้วเธอจะยืนบื้ออยู่ทำไมเนี่ย ไปหาที่นั่งสิ จะยืนเรียนรึไง” โทโมะหันมาแขวะแก้วที่ยังยืนนิ่ง

 

“ นายอยากจะนั่งตรงไหนก็ไปสิ ฉันนั่งได้ทั้งนั้นแหละ ไม่ได้เป็นลูกคุณหนูเหมือนนายซะหน่อย” แก้วแขวะกลับบ้าง

 

“ ไม่รู้ล่ะ ยังไงเธอก็ต้องไปหาที่นั่งกับฉัน” แล้วโทโมะก็กึ่งลากกึ่งดึงแก้วไปที่โต๊ะ

 

มาดูฟากเขื่อนกับเฟย์กันบ้างดีกว่า

“ นี่นายเขื่อน นายจะนั่งตรงไหนของนายกันแน่เนี่ย” เฟย์ถามอย่างรำคาญเพราะอีกฝ่ายมัวแต่เดินตามเธออยู่นั่นแหละ ไม่รู้ไปเป็นสภานักเรียนได้ยังไง

 

“ เฟย์จะนั่งตรงไหน เขื่อนก็นั่งตรงนั้นแหละ หรือจะมานั่งในใจเขื่อนก็ได้นะ ว่างอยู่” เขื่อนพูดพร้อมกับยิ้มให้ “ปากหวานแบบนี้นี่เอง มิน่าสาวๆถึงได้หลงกันทั้งโรงเรียน แต่เสียใจ คำพูดหวานๆแบบนั้นใช้กับฉันไม่ได้ผลหรอกย่ะ” เฟย์คิดในใจอย่างหมั่นไส้

 

“ ใครจะอยากไปนั่งในใจนายกันไม่ทราบ หลงตัวเองที่สุด”

 

“ อ้าว ใครๆก็อยากมานั่งในใจรองประธานสุดหล่ออย่างเขื่อนกันทั้งนั้นแหละ แต่เขื่อนเว้นไว้ให้เฟย์คนเดียวเลยนะ”

 

“ อยากจะอ้วกจริงๆเลย นายเนี่ยพูดได้เลี่ยนสุดๆ” เฟย์พูดพร้อมกับทำหน้าเบ้

 

“ เดี๋ยวสิเฟย์ เรายังไม่ได้แต่งงานกันเลย เฟย์ท้องแล้วเหรอ” เขื่อนขัดขึ้นพร้อมกับทำหน้าตกใจอย่างโอเว่อร์ เลยโดนหญิงสาวค้อนใส่ตากลับทันที

 

“ ไอ้เขื่อนบ้า ใครบอกนายว่าฉันท้อง ฉันแค่เลี่ยนคำพูดนายเท่านั้นเอง ปากมอมจริงๆเลยนะนายเนี่ย” เฟย์โวยวาย

 

“ ใครบอกว่าเขื่อนปากมอม เขื่อนปากหวานต่างหากล่ะ เฟย์อยากจะชิมก็ได้นะ ยินดีให้ชิม”

 

“ พอเลย ไปหาที่นั่งได้แล้ว ฉันเหนื่อยที่จะเถียงกับนายแล้วนะ”

 

“ ครับ ที่รักของเขื่อน เขื่อนจะไปเดี๋ยวนี้ละครับ” เขื่อนพูดพร้อมกับเดินนำไป

 

“ ได้บ้า ฉันไปเป็นที่รักของนายตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย” เฟย์โวยวายพร้อมกับเดินตามไปอย่างเซ็งๆ

 

ส่วนขนมจีนกับจงเบ ตอนนี้ทั้งคู่หาที่นั่งได้แล้วและกำลังนั่งคุยกันอยู่

“เบดีใจจังเลยที่ได้นั่งข้างจีน” จงเบเอ่ยบอกแฟนสาว

 

***************************************

โทษทีค่ะไม่ได้อัพหลายวัน ไรเตอร์ติดสอบค่ะ

แต่เดี๋ยวจะพยายามอัพให้เรื่อยๆนะคะ เม้นท์ด้วยน้าาาาา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา