รักฉันซะ นี่คือคำเตือน!!!

“ ครับ ห้องของเราก็จะไปเข้าค่ายอาสากันที่ป่าแห่งหนึ่ง เป็นเวลา 3 วันกับอีก 2 คืน เพื่อเป็นการฝึกการใช้ชีวิตในป่า ซึ่งเราก็จะมีกิจกรรมให้เพื่อนได้สนุกกันด้วย” ป๊อปปี้พูดเป็นคนแรก

“ ใช่แล้วล่ะครับ ซึ่งในการไปครั้งนี้ เพื่อนๆจะต้องเตรียมอุปกรณ์ทุกอย่างให้พร้อม ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้าหรือของใช้ส่วนตัว และที่ลืมไม่ได้อีกอย่างหนึ่งคือเต้นท์นะครับ เพราะว่าเราจะนอนเต้นท์กัน จะนอนเป็นกลุ่มหรือนอนคนเดียวก็แล้วแต่สะดวกได้เลยครับ” เขื่อนเอ่ยเสริม

“ส่วนกำหนดการเดินทางคือสัปดาห์หน้านะครับเพื่อนๆ แล้วก็จะมีการแสดงของแต่ละกลุ่มด้วย ซึ่งการแบ่งกลุ่มจะใช้การจับสลากนะครับ ขอเชิญเพื่อนๆทุกคนไปจับสลากที่คุณครูได้เลย ซึ่งกลุ่มจะมีทั้งหมด 4 กลุ่มนะครับ เวลาเราจะทำกิจกรรมอะไรเราก็จะไปเป็นกลุ่ม” จงเบอธิบายพร้อมกับยื่นกล่องฉลากให้คุณครู นักเรียนทั้งหมดจึงเริ่มทยอยกันไปจับฉลากแล้วกลับมานั่งที่

“ เอาล่ะจ้ะ จับกันหมดทุกคนแล้วใช่ไหม ถ้างั้นครูจะเรียกออกมาเป็นสีนะจ๊ะ สีแรกสีน้ำเงินจ้ะ ออกมาข้างหน้าได้เลย” คุณครูเอ่ยเรียกแล้วนักเรียนที่จับฉลากได้สีน้ำเงินก็ออกมายืนด้านหน้าเพื่อลงชื่อโดยมีหวายเป็นหัวหน้าสี

“ จงเบ จงเบได้สีอะไรเหรอ” ขนมจีนเอ่ยถามจงเบ

“ ไม่บอก เดี๋ยวก็รู้เองแหละ” จงเบพูดยิ้มๆ

“อ้าว ซะงั้น”

…………………………………………………………………………………………………………..

“ สีต่อมาสีเขียวจ้ะ ออกมาด้านหน้าเลย” คุณครูเอ่ยเรียกสีที่สอง พิมเดินออกมาเป็นคนแรก ตามด้วยเพื่อนๆอีกประมาณ 8 คน

“นายเขื่อน นายได้สีอะไรน่ะ” เฟย์เอ่ยถามร่างสูงข้างๆด้วยความสงสัย

“ อยากรู้เหรอเฟย์”

“ ก็นิดหน่อย” หญิงสาวตอบอย่างไว้ท่า ชิ ไม่ได้หรอก เดี๋ยวไอ้กบนี่ได้ใจหมด

“ งั้นไม่บอก เดี๋ยวก็รู้”

“ เชอะ ไม่บอกก็ไม่บอก ไม่เห็นอยากจะรู้เลย”

...................................................................................................................................................................

“ เคนตะ นายได้สีอะไรเหรอ” จินนี่หันมาถามเคนตะที่นั่งยิ้มอยู่ข้างๆ

“ เดี๋ยวค่อยบอกก็แล้วกันนะ”

“ จ้ะๆ ไม่เป็นไร”

…………………………………………………………………………………………………………..

“ เอาล่ะ กลุ่มที่สามจ้ะสีชมพู ออกมาได้เลย” แล้วนักเรียนที่อยู่สีชมพูก็ทยอยกันเดินออกมาด้านหน้า

“ นายไม่ได้อยู่สีชมพูเหรอ ทำไมไม่ออกไปล่ะ” ฟางหันมาถามชายหนุ่มข้างตัวด้วยความสงสัย

“ มันเรื่องของฉันน่า”

“ ถามหน่อยก็ไม่ได้ ขี้เก๊กชะมัด หล่อตายล่ะ”

“ ขอบใจที่ชม”

“ ฉันประชดย่ะ”

.......................................................................................................................................................................

“นี่นายทำไมไม่ออกไปล่ะ”

“ออกไปทำไม”

“แล้วนายไม่ได้อยู่กลุ่มนี้เหรอ นี้มันกลุ่มที่สามแล้วนะ”

“แล้วไงล่ะ มันมีสี่กลุ่มไม่ใช่เหรอ”

“อย่าบอกนะว่านายอยู่กลุ่มสุดท้ายน่ะ” แก้วถามอย่างอึ้งๆ

“ก็แล้วแต่จะคิด”

“มาถึงกลุ่มสุดท้ายแล้วนะจ๊ะ ขอเชิญกลุ่มสีฟ้าออกมาด้านหน้าได้เลยจ้ะ” คนที่ได้อยู่สีฟ้าก็ลุกขึ้น แต่แล้วก็ต้องอึ้งเมื่อเห็นว่ามีแต่ K-otic และสาวๆของเราทั้งนั้น

“ซวยแล้วไง ฉันจะไม่มีทางหนีนายพ้นรึไงนะ” ฟางบ่นออกมาเบาๆ เมื่อเห็นว่าสมาชิกในกลุ่มสีฟ้ามีใครบ้าง

“บ่นอะไร ออกไปได้แล้วครูเรียกไม่ได้ยินรึไง”

“ได้ยินแล้ว นายไม่ได้ยินรึไงทำไมไม่ออกไปล่ะ”

“ก็ฉันนั่งใน เธอนั่งนอก ถ้าเธอไม่ออกแล้วฉันจะออกได้ไงล่ะ”

“จริงด้วย แล้วก็ไม่บอก”

“เฮ้อ ซวยจริงๆเลย ต้องนั่งข้างกันแล้วยังต้องมาอยู่กลุ่มเดียวกันอีก มันเป็นเวรกรรมอะไรของฉันนะเนี่ย” แก้วบ่นอย่างเซ็งๆ

“ก็บอกแล้วไงว่าฉันเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเธอ”

“ถ้านายเป็นเจ้ากรรมนายเวรของฉันจริงๆนะ ฉันจะทำบุญเก้าวัด แถมด้วยอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้ทุกวันเลย นายจะได้ไปผุดไปเกิดไม่ต้องมาตามจองเวรจองกรรมกับฉันอีก”

“เฮ้ย ฉันแค่บอกว่าเป็นเจ้ากรรมนายเวร ไม่ใช่สัมภเวสี”

“เหรอ นึกว่าใช่”

“วิศว จริญญา พวกเธออยู่สีฟ้ารึเปล่า ทำไมไม่ออกมาเพื่อนรออยู่เห็นมั้ย”

“ขอโทษค่ะครู ไปสิครูเรียกแล้วไม่ได้ยินรึไง”

“ได้ยินแล้วหูไม่ได้หนวกเหมือนเธอหนิ”

“นายนี่มันปากมากจริงๆเลย”

แล้วทั้งหมดก็เดินออกไปเขียนรายชื่อจนเสร็จแล้วกลับมานั่งที่ จากนั้นครูก็อธิบายถึงกิจกรรมที่จะทำกันต่อ