ปมอดีตก่อรัก

 

 

“จะไปไหนแต่เช้าน่ะ”แก้วทักขึ้นเมื่อเห็นฟางแต่งตัวลงมาจากบนบ้าน

 

“ไปช่วยพี่โทโมะทำงานค่ะ”ฟางตอบ ทันทีที่พูดชื่อของโทโมะทำเอาแก้วที่นั่งตรงโซฟาหูผึ่งรีบลุก

ขึ้นมาทันที

 

“งาน งานอะไร ที่ไหน แล้วไปกันกี่คน”แก้วถามยาวเหยียด

 

“เอ่อ ทีละคำถามสิคะ ทำไมแก้วถามเยอะจัง”ฟางไม่เข้าใจ

 

“เอ่อ ก็ เอาไว้ตอบคำถามแทนคุณป๊อปปี้ไง เวลาเธอหายไปไหนน่ะ อย่าลืมสิ ชั้นเป็นคนดูแลเธอ

นะฟาง”แก้วรีบพูด

 

“เออ จริงด้วย นั่นสิคะ ถ้าแก้วกับพี่โทโมะรู้จักกันซะอย่างฟางค่อยคิดว่าแก้วหึงพี่ฟางนะเนี่ย

แหะๆ”ฟางเดินหัวเราะไปทิ้งให้แก้วใจเต้นอยู่ตรงนั้น

 

“พี่ป๊อปคะ อยู่ไหนเนี่ย”แครอลเดินเข้ามาในบ้านมองหาป๊อปปี้

 

“อ้าว เธอ”ฟางทักก่อนจะพยายามนึกชื่อแครอล “ชั้นชื่อแครอล เป็นรุ่นน้องพี่ป๊อปปี้กับพี่โรสน่ะ พี่

ป๊อปอยู่มั้ย”แครอลถามทำเอาฟางแอบหงุดหงิด

 

“อ้าวแครอล ไปเที่ยวกลับมาแล้วหรอ”ป๊อปปี้เดินลงบ้านมาก็ยิ้มให้กับแครอลที่ยิ้มหวานให้ตัวเอง

ทำเอาฟางหงุดหงิด

 

“ค่ะ แครอลซื้อน้ำหอมมาฝากคุณน้าด้วย แต่เอะ ทำไมแครอลไม่เห็นคุณน้าเลย”แครอลมองหาแม่

ป๊อปปี้

 

“คุณแม่ไปดูงานที่ฝรั่งเศสน่ะจ้ะ เอ่อ ละนี่เธอแต่งตัวจะไปไหนเนี่ย”ป๊อปปี้ถามฟาง

 

“เรื่องของชั้น เชิญนายคุยกับแครอลไปสิ”ฟางเชิดใส่

 

 

“ฟาง เสร็จรึยัง เราไปกันเลยมั้ย”โทโมะเดินเข้ามาในบ้านทักฟาง

 

“ก็ดีค่ะฟางก็เบื่อจะแย่อยู่ละ”ฟางเดินออกไป

 

“เดี๋ยว จะออกไปไหนกันน่ะ ไปกัน2ต่อ2หรอ ผู้ชายผู้หญิงด้วยเนี่ยนะ”ป๊อปปี้บ่นยาว

 

“พวกชั้นไปทำงานกันนะ ไม่มีเวลามาทำเรื่องไร้สาระอย่างที่นายคิดหรอก บ้า”ฟางว่า

 

“ละทำงานอะไรล่ะ แต่งตัวสวยเชียวทีอยู่กับบ้านละโทรมหยั่งยัยเพิ้ง”ป๊อปปี้แอบจิกกัดว่าฟาง ฟาง

ชักสีหน้าใส่ป๊อปปี้ คนบ้าจะชมกันซักหน่อยไม่ได้เลยรึไง

 

“เออ จะว่าไปแล้วเดี๋ยวนี้นี่ฟางแต่งตัวสวยขึ้นนะ น่ารักดี”โทโมะชมตามที่เห็น ฟางหน้าแดง

 

“ขอบคุณค่ะพี่โทโมะ”ฟางยิ้มดีใจ

 

“อย่ามาหวานกันมากแถวนี้ อย่าลืมเธอเป็นเมียชั้น”ป๊อปปี้ดุ ทำเอาแครอลหน้าเจื่อนลงไปทันที

 

“อ้าวคุณโทโมะ”แก้วเดินออกมาทักทายโทโมะสร้างความงุนงงให้ฟางมาก

 

“อ้าวคุณแก้ว อยู่บ้านพอดีเลย วันนี้ว่างมั้ยครับ”โทโมะถาม

 

“ว่างค่ะ ว่าง”แก้วรีบตอบ

 

“งั้นวันนี้คุณแก้วสนใจไปทำกิจกรรมที่บ้านเด็กกำพร้ากับพวกเรามั้ยครับ”โทโมะชวนแก้วหันไปมอง

ฟางที่ยิ้มให้

 

“ตะ ตกลงค่ะแต่ไปกันหลายคน ไปรถแก้วก็ได้ค่ะ”แก้วอาสา

 

“ไม่ต้อง ไปรถชั้นทั้งหมดนี่ล่ะ”ป๊อปปี้พูดจบก็เดินไปสตาร์ทรถ ทิ้งให้ทุกคนงุนงงอย่างมากก่อนจะ

รีบขึ้นรถเพราะถูกโทโมะบีบแตรเสียงดัง

 

 

 

 

บ้านเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งหนึ่ง

 

 

“พี่โทโมะมาแล้ว”น้องๆบ้านเด็กกำพร้าวิ่งมาหาโทโมะที่ถือขนมเข้ามา แก้วมองแล้วยิ้มที่เห็นโท

โมะในมุมอ่อนโยนแบบนี้

 

“ยิ้มอะไรคะแก้ว”ฟางแซว

 

“โทโมะน่ารักดีนะคะเวลาอยู่กับเด็กๆ”แก้วพูด

 

“พี่โทโมะแกก็เป็นแบบนี้ล่ะค่ะ ใจดีกับทุกคน”ฟางพูดยิ้มๆก่อนจะเดินไป แก้วคิด ใจดีกับทุกคนเลย

หรอ แล้วงี้สาวๆก็มาติดพันเยอะล่ะสิ

 

“พี่ฟางขาวาดรูปนกให้หนูหน่อย”เด็กตัวเล็กๆคนหนึ่งเดินเข้ามาให้ฟางช่วยวาดรูป

 

“เสร็จแล้วค่า น่ารักมั้ย พี่ผูกโบว์สีชมพูให้ด้วยนะ”ฟางยิ้ม “พี่ฟางน่ารักจังมีแฟนรึยังคับ”เด็กผู้ชาย

คนหนึ่งถามขึ้น

 

“มีแล้วครับ”ป๊อปปี้ที่เลี่ยงมาจากแครอลที่กำลังเล่นกีต้าร์ร้องเพลงให้น้องๆฟังก็เดินเข้ามาหาฟาง

 

“พี่หรอฮะ วู้ว เสียดายถ้าพี่ฟางไม่มีแฟนนี่ผมจีบละนะ”เด็กผู้ชายคนนั้นพูดจบก็วิ่งไป

 

“เสน่ห์จริงนะแม่คุณ โดนเด็กจีบ”ป๊อปปี้พูดฟางยิ้มก่อนจะเดินเชิดไป ทั้งที่ตัวเองก็เดินอมยิ้มออกไป

กับที่ป๊อปปี้บอกว่าเด็กๆไปว่าเธอมีแฟนแล้ว

 

 

“พี่ฟาง มากับเฮียโทโมะที่นี่ทำไมไม่บอกผม”ธามไทวิ่งเข้ามาหาฟาง

 

“ก็พี่คิดว่าเรายุ่งพี่เลยไม่ได้บอก”ฟางตอบ

 

“ธามมาละ มีอะไรให้ผมช่วยบ้างอ่ะ ผมพร้อมจะช่วยพี่ฟางเลยนะ”ธามไทพูดจบก็คว้าของที่ฟางถือ

ช่วยจัดโน่นจัดนี่จนชนกับแครอลที่มากินน้ำ

 

“นี่นาย เดินยังไงเนี่ยมาชนคนอื่นเค้า”แครอลโวยวาย

 

“ยกของอยู่ใครจะไปเห็นห้ะยัยไฮโซปากจัด”ธามไทว่า

 

“กรี๊ดด นี่นายว่าชั้นหรอไอ้นักเลงปากเสีย”แครอลสวนกลับแต่ก่อนที่ทั้งคู่จะทะเลาะกันป๊อปปี้และ

ฟางต้องเข้ามาห้าม

 

“พอๆ แยกๆ เจอกันทีไรทะเลาะกันทุกที ไปๆไปกันคนละทาง”ฟางบอกก่อนจะลากธามไทไปแจก

ขนมให้เด็กๆตอนนั้นเองฟางหันไปเห็นป๊อปปี้ที่เล่นกีต้าร์ร้องเพลงให้เด็กๆฟังอยู่ ทำเอาฟางแอบ

อมยิ้มกับการกระทำที่อ่อนโยนของป๊อปปี้ได้

 

"ยิ้มไรยัยเตี้ย ว่างล่ะสิ มาช่วยชั้นร้องเพลงเร็ว เด็กๆครับ อยากฟังพี่คนสวยร้องเพลงมั้ยครับ"ป๊อปปี้

เรียกฟางก่อนจะหันไปถามเด็กๆที่นั่งฟังตัวเองอยู่

 

"อยากครับ/ค่ะ"เด็กๆพูดพร้อมกัน ป๊อปปี้หันไปยักคิ้วแบบกวนๆให้กับฟาง

 

"หลบไปน้อง อย่าหลงเวลาพี่ร้องเพลงละกัน"ฟางเดินมานั่งข้างป๊อปปี้แล้วพูดก่อนจะยักคิ้วแบบก

วนๆกลับใส่ป๊อปปี้

 

"บ้า ร้องเพลงกันเถอะ"ป๊อปปี้บอกก่อนจะดีดกีต้าร์แล้วมีฟางร้องเพลงให้เด็กๆฟังอย่างมีความสุข

 

 

 

“อ๊ะ”แก้วกำลังเดินไปแต่เพราะส้นสูงทำให้แก้วเซเสียหลัก โทโมะรีบคว้าตัวเข้ามาทำให้แก้วล้มทับ

โทโมะอยู่

 

“ขอบคุณค่ะ ว้าย แว่น”แก้วลุกขึ้นมาต้องตกใจเพราะตัวเองนอนทับแว่นตาโทโมะแตกยับ

 

“แก้วขอโทษนะคะ”แก้วรีบขอโทษโทโมะ

 

“ไม่เป็นไรครับแค่คุณแก้วไม่เป็นไรก็ดีแล้ว ไปกันเถอะครับ”โทโมะพูดจบก็เดินพาแก้วไปรวมกับ

ป๊อปปี้และฟาง แครอลและธามไทที่รออยู่

 

 

“ฮัลโหลครับ จะไปเดี๋ยวนี้ล่ะครับ”โทโมะรับโทรศัพท์ก่อนจะเดินไปหาธามไท

 

“ธามเดี๋ยวไปส่งพี่ที่ผับ@#!ทีนะ เดี๋ยวพี่ต้องไปทำธุระ ฟางเดี๋ยวกลับกับคุณป๊อปนะ ละเจอกัน”โท

โมะบอกก่อนจะเดินออกไปกับธามไท

 

“ไปกันเถอะพี่ป๊อปปี้ เย็นแล้ว”แครอลอ้อนป๊อปปี้ ชายหนุ่มยิ้มรับก่อนจะเดินไปที่รถ ฟางที่ยืนกับแก้

วก้แอบน้อยใจ

 

“หึงหรอ”แก้วพูดขณะเดินไปกับฟาง

 

“ใคร ใครหึง”ฟางพูดเฉไฉไปมา

 

“จ้า ไม่มีก็ไม่มี”แก้วหัวเราะ

 

“แหม ละทีแก้วล่ะ กับพี่โทโมะละจ้ะ เอ๊ะยังไงๆ”ฟางแซวกลับบ้างแก้วจึงยิ้มด้วยความเขิน

 

“ละจะคุยกันอีกนานมั้ย จะกลับบ้านป่ะเนี่ย”ป๊อปปี้ดุก่อนที่ฟางและแก้วจะขึ้นนั่งรถไปจนถึงบ้าน

 

 

 

“ขอบคุณนะคะวันนี้ที่ชวนแครอลไป ถือว่าเป็นการทำอะไรที่สนุกไปอีกแบบนึง ไปละนะพี่ป๊อปปี้

บาย”แครอลพูดก่อนจะขับรถออกไป

 

“เอ้า นี่พวกเธอจะไปไหนกันอีกกลับมาถึงบ้านยังจะออกไปอีกหรอ”ป๊อปปี้ถามขึ้นเมื่อเห็นฟางและ

แก้วกำลังจะขึ้นรถไป “ไปแปปเดียวเองนายไม่ต้องห่วง ไม่กลับค่ำแน่นอน”ฟางรีบพูดก่อนจะ

กระโดดขึ้นรถแก้วไป ป๊อปปี้กำลังจะห้ามแต่ห้ามไม่ทัน

 

 

“ขอบคุณมากนะที่ตามมาเป็นเพื่อนช่วยเลือกซื้อแว่นคือคุณโทโมะน่ะ”แก้วพูดขณะเดินออกมาจาก

ห้างกับฟาง

 

“อือ ไม่เป็นไรหรอก เอาไปให้เลยมั้ย แถวนี้ก็ใกล้ผับที่พี่โทโมะไปทำธุระพอดีเลย”ฟางพูดก่อน

ที่2สาวจะขับรถไปจอดหน้าผับ

 

 

 

“พี่โทโมะอยู่ไหนเนี่ย”ฟางชะเง้อหาโทโมะให้แก้ว

 

“ฟาง ไม่ต้องหาละล่ะ ชั้นว่าชั้นเจอแล้ว”แก้วพูดก็ชี้ไปบนชั้น2ของผับ ฟางตัวชาเพราะภาพที่เห็น

คือโทโมะกำลังนัวเนียกับผู้หญิง2คนที่โต๊ะ ซึ่งผิดกับโทโมะในตอนกลางวันที่อ่อนโยนและสุภาพ

โดยสิ้นเชิง!

 

ขอเม้นเรื่องนี้เยอะๆหน่อยสิน้าาาาาา