เรื่อง แมวๆ ของไข่ตุ๋น

3.7

เขียนโดย ลาเซนตรา

วันที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 11.48 น.

  6 ตอน
  0 วิจารณ์
  8,705 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 กันยายน พ.ศ. 2556 14.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) (บทที่4 เรื่องเล่าจากเพื่อนใหม่)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

มาร์คถามชื่อของผม
''ชื่อมาก ไม่ต้องเรียกมาร์คก็ได้นะ''มันอินเตอร์ไป
แต่ว่านายจริงๆชื่ออะไรกันแน่//มากถาม
ผมชื่อ ไข่ตุ๋นนะ เมี้ยว -w-
โห๋!! ชื่อน่ากินแหะ//เสียงมากตอบ
แต่ว่าขอบคุณนะที่ช่วยผมมานะ...ผมพูดพร้อมกับขอบคุณแมวทั้ง2
ไม่เป็นไรหรอก - -''จริงๆไม่ได้อยากช่วยหรอก แต่ข้าดันนอนระเมอไปชนถังจนล่วงมาต่างหากเล่า''
เอาน่า ยังไงก็ถือว่าช่วยแล้วกันนะ//ผมพูดขึ้นพร้อมยิ้มหน้าเจื่อนๆ *[+++++]*
แล้วพวกนายเป็นแมวจรจัดหรอ?ผมถามด้วยความสงสัย
''แมวผู้รักสันโดษย่ะ!!เบลล่าเอ็ดขึ้นทันที
แต่เอาเป็นว่านายมาจากไหนหรอ ไข่ต้ม
(ไข่ตุ๋นคร๊าป)
อืมๆๆ ไข่ตุ๋นนายมาจากไหน//เบลล่าถาม
ก็มาจากกรุงเทพอ่ะ T.T แต่มีคนลักพาตัวมา และผมก็จะหาทางกลับอยู่ พวกเธอช่วยผมหน่อยได้ไหม ผมอยากกลับบ้านนะผมคิดถึงเจ้านายผมมากเลย...
ผมร้องไห้ระงมเพื่ออ้อนวอนให้แมวจรจัด2ตัวนั้นช่วยพาผมไปส่งบ้าน..
''โทษทีนะ ไข่ลวก(ไข่ตุ๋น - -+) พวกเราคงช่วยอะไรนายไม่ได้หรอกนะ เพราะแมวอย่างพวกเราเนี้ย แค่มีชีวิตอยู่ไปวันๆก็ดีแค่ไหนแล้ว การเข้ากรุงเทพเนี้ยมันเป็นเรื่องยากจริงๆสำหรับแมวรักสันโดษแบบพวกเราเนี้ย และข้าไม่อยากทิ้งบ้านเกิดหรอก ข้าจะเล่าชีวิตข้าให้นายฟังแล้วกันไข่ตุ่นเอ่ย จริงๆข้าเคยมีเมียอยู่มันเช่อนาคนะ แล้วมันก็ตั้งท้องขึ้นมา ในช่วงนั้นข้าไม่ได้เป็นพันธุ์หนังกลับที่นายว่าแบบนี้หรอก แต่ก่อนข้าเนี้ยหล่อมากและก็ไม่ได้เป็นแมวรักสันโดษด้วย ข้าเป็นแมวที่มีเสน่ห์มากของมากๆเลยล่ะ โดยข้านะติดแมวตัวเมียตัวนู้นทีตัวนี้ที และนาคเมียข้ามาเห็นแล้วก็ร้องไห้ และในที่สุดนาคก็ตรอมใจตายในทันที และหลังจากนั้นไม่นาน ก็เป็นโรคในหมู่แมวโดยตัวเมียทุกตัวที่ยุ่งกับข้ารวมถึงข้าต่างขนหลุดล่วงจนหมด จนอย่างที่เจ้าเห็นนู้นแหละ ข้ามีเห็บหมัดเยอะ!! T.Tและข้าก็โดนเอามาปล่อยในทีสุดเพราะแมวพันธุ์หนังกลับใครเขาจะไปอยากได้กัน และข้าก็ไม่อยากจะไปไหนอีกแล้วจึงขออยู่ที่นี้จนตายจะดีกว่า''//มากบรรยายยาวพร้อมร้องไห้ออกมา
''ผมขอโทษนะที่ทำให้นายต้องเล่าความเป็นมาของชีวิตนะ''ผมพูดพร้อมก้มหัวให้...
ส่วนฉันก็จะเล่าให้ฟังถึงชีวิตของฉันนะ//เบลล่าเอ่ยขึ้น..
อื้อ..ว่ามาสิ..ผมพูดพร้อมผยักหน้า...
''ในเหตุเมื่อไม่กี่เดือนมาก่อน ฉันนะเคยมีสัตว์2ชนิดมาติดพันธุ์อยู่ เข้ามีชื่อว่าเอ็ดเวิร์ดกับเจคอบ
(ฟังเล่าก่อนนะอย่าเพิ่งฮา)
โดยเอ็ดเวิร์ดเขาเป็นค้างคาวสุดหล่อในหมู่ของค้างคาวเลยเขาจะคอยมาเป็นเพื่อนฉันอยู่ตลอดเวลาฉันเหงา คอยปลอบโยนตลอดเวลา ส่วนอีกคนคือเจคอบเขาเป็นหมาเคยเป็นอดีตหัวหน้าฝูงหมาที่ไล่นายมาเมื่อกี้นะโดยเดี๋ยวนี้หมาที่ชื่อเบิ่มมาเป็นหัวหน้าแทน โดยเจคอบคอยปกป้องฉันจากพวกหมาตัวอื่นอยู่ตลอดเวลา หรือง่ายๆฉันเดินผ่านฝูงหมาหลายสิบตัวฉันยังไม่เป็นอะไรเลย และก็เกิดสงครามกันขึ้นระหว่างหมากับค้างคาว จนในที่สุดเอ็ดเวิร์ดกับเจคอบก็สู้กันที่ริมแม่น้ำใหญ่ แต่ด้วยแรงน้อยของค้างคาวก็ทำให้ค้างคาวจะแพ้เอา แต่ด้วยไหวพริบค้างคาว จึงหลอกล่อให้เจคอบตกน้ำ แต่เจคอบก่อนจะตกน้ำก็กัดกระชากเอ็ดเวิร์ด สรุปตกน้ำตายทั้งคู่ และฉันก็ไม่เหลือใครอีกเลย จึงฉันก็ไม่อยากทิ้งที่นี้อีกแล้ว//เบลล่าร้องไห้ระงมด้วยความเศร้า...
ส่วนผมก็ทำหน้าหง่อยๆเมื่อได้ยินเรื่องราวทั้งหมดของมากกับเบล่า

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา