you are my angel

 

 

 

 

 

“ขอโทษนะ ฮืออ”ฟางโผเข้ากอดป๊อปปี้ร้องไห้ทันที ป๊อปปี้นิ่งมองฟาง

 

 

“ขอโทษเหมือนกันนะ”ป๊อปปี้พูดฟางผละออกจากอ้อมกอดแล้วร้องไห้อีกครั้งป๊อปปี้เอื้อมมือไปปาด

น้ำตาให้ฟางอย่างเบามือแล้วลูบผมฟางช้าๆ

 

 

 

 

 “ขอโทษนะที่ไม่เชื่อใจกัน”ป๊อปปี้พูดหลังจากผละออกจากอ้อมกอด

 

“ขอโทษเหมือนกันนะที่ไม่เคยทำหน้าที่แฟนที่ดีให้ป๊อปเลย”ฟางพูด

 

“ขอโทษนะที่อารมณ์ร้อน”ป๊อปปี้พูด

 

“ขอโทษนะที่เอาแต่ใจ”ฟางพูด

 

“ขอโทษนะที่หึงไม่ฟังเหตุผล”ป๊อปปี้พูด

 

“ขอโทษนะที่ทำตัวเป็นเด็กให้ป๊อปต้องปวดหัว”ฟางพูด

 

 

 

“ขอโทษนะ แล้วพวกแกจะขอโทษกันอีกนานมั้ยครับ”เขื่อนพูด ทำเอาป๊อปปี้และฟางหันกลับไป

มองเขื่อน โทโมะ เฟย์ แก้วและกวินยืนกอดอกมองพวกเขาสองคนก็หัวเราะออกมา

 

 

“หมั่นไส้ ฟื้นมานี่ปากหวานเลยนะ”โทโมะพูด

 

 

 

“ต่อไปนี้ฟางจะไม่ทำให้ป๊อปต้องเสียใจอีกแล้ว จริงๆ”ฟางปาดน้ำตาแล้วพูดขึ้น

 

“ป๊อปก็เหมือนกันนะ ต่อไปนี้เราจะเย็นกันให้มากกว่านี้เนาะฟาง”ป๊อปปี้พูดฟางจึงกุมมือป๊อปปี้แน่น

เพื่อนๆในห้องก็โห่แซว

 

 

“ดีละ ที่รักกันแบบนี้ ป๊อปปี้ กวินฝากป๊อปปี้ดูแลยัยตัววร้ายด้วยนะ”กวินพูด

 

“แหม กวิน เลิกแล้วเรียกฟางว่ายัยตัวร้ายเลยนะๆ”เฟย์พูด

 

 

“ช่างเถอะเฟย์ กวินเรียกฟางแบบนี้นานละล่ะ”ฟางพูดแล้วยักคิ้วกวนๆให้กวิน ก่อนเพื่อนๆจะขอตัว

ไปเคลียงานและทำธุระของตัวเอง

 

 

ปัง

 

 

ทันทีที่ห้องปิดลงฟางหันไปมองป๊อปปี้ที่ทำหน้างอที่เมื่อกี้ฟางพูดแซวเล่นกับกวิน

 

 

ฟอด

 

 

“อย่าทำหน้างอสิ สัญญาเมื่อกี้ไปหยกๆ”ฟางหอมแก้มป๊อปปี้ก่อนจะพูดขึ้น

 

“จ้ะ ยัยตัวร้าย”ป๊อปปี้พูด ฟางแอบย่นจมูก

 

 

“เบื่อเป็นยัยตัวร้ายแล้ว ขอเป็นฟางนางฟ้าของป๊อปได้มั้ย”ฟางหันไปพูด ป๊อปปี้ชะงัก

 

 

“ต้องเปลี่ยนเยอะเลยนะ”ป๊อปปี้แกล้งแหย่ฟางจึงโดนตีไปทีนึง

 

“ไม่อยากให้เป็นรึไง”ฟางหน้างอ

 

 

“เมื่อก่อนนะอยาก แต่ตอนนี้อ่ะ ไม่ว่าฟางจะเป็นยังไงนะ ฟางก็ได้ชื่อว่าเป็นแฟนป๊อปไม่มี

เปลี่ยนแปลง”ป๊อปปี้พูด

 

 

“แล้วรักมั้ยอ่ะ”ฟางถาม

 

 

“รักสิ ไม่รักจะหึงจะหวงแบบนั้นหรอ”ป๊อปปี้พูดจบก็ถูกฟางหอมแก้มอีกข้างจนป๊อปปี้หน้าแดง

 

 

“สัญญาด้วยหัวใจเลยนะ ว่าจะเป็นแฟนที่น่ารักให้ป๊อปภูมิใจให้ได้เลย”ฟางพูด ป๊อปปี้จึวลูบผมฟาง

อย่างอ่อนโยน

 

 

“ครับ”ป๊อปปี้ตอบสั้นๆก่อนจะโน้มหน้าฟางมาจูบอย่างอ่อนโยน

 

 

 

“แค่กๆ โอย หวานโว่ยยย”โทโมะแกล้งไอแซวฟางและป๊อปปี้

 

“เห้ย ไหนว่ากลับไปแล้วไงวะ”ป๊อปปี้ตกใจหน้าแดงรีบผละจากฟาง

 

 

“ก็จะกลับพอดีอ่านะ แต่แก้วเค้าไปถามเรื่องมึงเนี่ยล่ะ เห็นว่าไม่ชอบโรงพยาบาลนิ เลยไปถามว่า

ต้องอยู่อีกนานแค่ไหนให้ไง”โทโมะพูด

 

 

“อ่าๆ ทุกคนแก้วไปถามมาให้ละนะว่าป๊อปปี้จะอยู่ที่โรงพยาบาลได้หลังจากพักฟื้นให้แผลที่เย็บน่ะ

ค่อยยังชั่ว เพราะหมอเอาผลเอ็กเซรย์ไปเช็คไม่มีกระดูกตรงไหนหัก ส่วนแขนน่ะ กระดูกร้าวต้องใส่

เฝือกอ่อนประมาณ3อาทิตย์”แก้วอธิบายรายระเอียดที่ไปถามหมอมาเมื่อกี้

 

 

“ดังนั้นเพื่อให้มึงพักฟื้นอย่างสบายใจนะ 3อาทิตย์ของการใส่เฝือกอ่อน กูให้มึงลาเต็มที่เลย”โท

โมะพูด

 

“เห้ย เกรงใจว่ะ อาทิตย์เดียวก็ได้”ป๊อปปี้พูด

 

“หมอเค้าพึ่งสั่งหยกๆว่าห้ามใช้แขนทำงานหนัก ละงานของมึงนี่หนักๆทั้งนั้นนะ’โทโมะพูด

 

“เอาน่ากูไหวน่า”ป๊อปปี้ยังดื้อ

 

“อ่ะๆ แล้วแต่คนไข้นะ เปลี่ยนเป็น2อาทิตย์ห้ามเปลี่ยนละนะ”โทโมะพูด ป๊อปปี้จึงยอม

 

 

 

 

2-3วันต่อจากป๊อปปี้พักฟื้นที่โรงพยาบาล

 

 

ฟางจัดกระเป๋าให้ป๊อปปี้แล้วช่วยใส่เสื้อผ้าให้ ตอนนั้นเองหวายก็เดินมากับกวินเพื่อมาหาพี่สาว

 

 

 

 

“เอ่อ เห็นพี่กวินบอกว่าพี่ฟางมีธุระจะคุยกับหวาย”หวายพูด

 

“หวายพี่บอกกวินแล้วนะเรื่องเรา”ฟางพูดหวายชะงัก

 

 

“อย่าทำอะไรโง่ๆอย่างไปทำแท้งได้มั้ย พี่พร้อมรักผิดชอบหวายทุกอย่าง”กวินพูดหวายหันขวับ

 

“แค่รับผิดชอบ แต่พี่ไม่ได้รักหวายจะทำทำไม”หวายว่า

 

“ถ้าพี่จะบอกว่าพี่รักล่ะ”กวินพูดหวายอึ้ง

 

“พี่ว่าไงนะ”หวายตกใจ

 

 

“เมื่อก่อนพี่ยอมรับว่าพี่รักฟางและเห็นหวายอย่างที่หวายกับพี่ตกลงกันว่าเซ็กส์คือเรื่องสนุกไม่

จำเป็นต้องผูกมัด แต่พอพี่เห็นหวายไปกับคนอื่นพี่ร้อนใจทุกครั้ง รู้สึกดีที่หวายดูและพี่ทุกอย่าง

เหงาเมื่อไม่ได้เห็นหน้า เสียใจเมื่อหวายเย็นชาใส่ เป็นห่วงเมื่อรู้ว่าหวายไปไหนไกลๆคนเดียว

ทั้งหมดนี่ถ้ามันคืออาการของความรักพี่ว่าพี่เป็นอยู่นะ เป็นกับหวายไง”กวินพูด

 

 

“อย่าปิดตัวเองเพราะรู้สึกผิดเพราะพี่อีกเลยนะหวาย แกทำให้พี่มามากแล้ว แกน่ะควรจะมีความสุข

กัยคนที่แกรักซักที”ฟางพูดเพราะแค่ดูแววตาก็รู้ว่าหวายเองก็รู้สึกดีกับกวิน เพราะไม่มีผู้หญิงคน

ไหนหรอกจะยอมผู้ชายได้ขนาดนี้ เหมือนกับเธอที่ยอมป๊อปปี้โดยไม่มีเงื่อนไข

 

 

“พี่ฟาง”หวายกอดฟางแน่นแล้วร้องไห้ ฟางกอดตอบก่อนจะผละออกจากหวายแล้วจับมือกวินและ

หวายมาจับมือกัน

 

 

“กวิน ฟางฝากกวินดูแลน้องสาวที่ฟางรักที่สุดคนนี้ด้วยนะ”ฟางพูด

 

 

“กวินสัญญาว่าจะดูแลหวายกับลูกให้ดีที่สุดเท่าที่ผู้ชายคนนี้จะดีได้”กวินพูดหวายจึงโผกอดกวิน

ทันทีแล้วร้องไห้ ทั้งคู่กอดกันเนิ่นนาน ก่อนที่ทั้งหมดะเดินออกมาจากโรงพยาบาลแล้วแยกกันกลับ

 

 

 

“พี่ฟางยังไม่กลับกับหวายจริงๆนะ”หวายพูด

 

 

“อือ พี่อยากดูแลป๊อปปี้น่ะ หวายกลับไปก่อนเลย”ฟางพูดแล้วยิ้มก่อนที่หวายและกวินจะขับรถออก

ไป ฟางพยุงป๊อปปี้ขึ้นรถตัวเองแล้วขับรถมาจอดที่คอนโดป๊อปปี้ก่อนจะพยุงป๊อปปี้ขึ้นห้องมาแล้วพา

ป๊อปปี้มานั่ง ก่อนตัวเองจะจัดการเอาเสื้อผ้าป๊อปปี้ไปเก็บและเอาเสื้อผ้าใช้แล้วของป๊อปปี้ไปซักผ้า

แล้วตากให้เรียบร้อย ป๊อปปี้มองการกระทำของฟางมาโดบตลอดจนเผลอหลับไป

 

 

 

 

จึกๆ

 

 

ฟางจิ้มป๊อปปี้เบาๆให้ตื่น ชายหนุ่มตื่นมามองฟางที่นั่งข้างๆตัวเองแล้วยิ้มก่อนจะพยุงป๊อปปี้ไปนั่งที่

ดต๊ะอาหารแล้วตัวเองก็เสิร์ฟสปาเก็ตตี้ปลาหมึกให้ป๊อปปี้และของตัวเอง

 

 

“อ่านสูตรในเน็ตมาน่ะเห็นว่าป๊อปชอบทานสปาเก็ตตี้เลยลองทำดู มา ฟางป้อนนะ เพราะกินเอง

คงจะไม่ถนัดแน่ๆ”ฟางพูดก่อนจะเลื่อนเก้าอี้มานั่งข้างๆแล้วป้อนสปาเก็ตตี้ให้ป๊อปปี้

 

 

“ไปทานของตัวเองก่อนก็ได้”ป๊อปปี้พูด

 

 

“ไม่ได้ แม่ฟางสอนฟางเสมอว่า เราต้องดูแลและปรนนิบัติคนที่จะมาเป็น เอ่อ สามี ในอนาคตของ

เราไม่ให้ขาดตกบกพร่อง”ฟางพูดก่อนจะหลบตาป๊อปปี้ด้วยความอายแล้วพูดประโยคสุดท้ายเสีย

งอ่อยๆ ทำเอาป๊อปปี้แอบยิ้มด้วยความเขินเช่นกัน

 

 

“พูดเองนะ ถึงเวลาถ้าป๊อปไปขออย่าเบี้ยวล่ะ”ป๊อปปี้พุดยิ้มๆ ฟางยิ้มดีใจก่อนจะป้อนสปาเก็ตตี้ให้

ป๊อปปี้จนหมดแล้วเอายาให้ป๊อปปี้ทานแล้วดูแลป๊อปปี้อย่างดีจนถึงเวลาอาบน้ำฟางก็อาบน้ำให้

ป๊อปปี้และพามาที่ห้องเพื่อนอน

 

 

 

“คืนนี้นอนด้วยกันที่ห้องนี่ล่ะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

“แต่ฟางนอนดิ้น มีหวังนอนทับแขนป๊อปแน่ๆ”ฟางพูด

 

 

“แต่ป๊อปป่วยอยู่อยากได้พยาบาลมาดูแลนะ”ป๊อปปี้พูดฟางจึงยอมนั่งข้างๆแขนที่เป็นปกติของ

ป๊อปปี้ ป๊อปปี้เอาแขนที่ปกติตัวเองนวดที่ไหล่ฟางเบาๆ

 

 

“เหนื่อยมั้ยครับวันนี้”ป๊อปปี้ถามฟางแล้วนวดไหล่ให้ฟางเบาๆ

 

 

“เหนื่อยกว่านี้ฟางก็ยอมนะ เพื่อทำหน้าที่แฟนที่ดีให้กับป๊อป จากที่ทำอะไรไม่นึกถึงใจป๊อปมาเลย

ตลอด”ฟางพูด

 

 

 

“ฟางไม่จำเป็นต้องเป็นแฟนที่ดีที่สุดหรอก ขอแค่ฟางอยู่กับป๊อปตลอดไป ไม่จากป๊อปไปไหนอีก

เท่านี้ก็เพียงพอแล้วกับชีวิตของป๊อป”ป๊อปปี้พูดออกมาจากใก่อนจะล้มตัวนอนลง ฟางจึงนอนตาม

แล้วสวมกอดป๊อปปี้แน่น

 

 

 

“อดีตฟางอาจะแย่กับป๊อปแต่ปัจจุบันและอนาคตต่อจากนี้ฟางจะดีกับป๊อปแล้วไม่ทิ้งป๊อปไปไหนอีก

แล้วนะ”ฟางพูดก่อนจะชันตัวเองขึ้นมาโน้มลงไปจูบป๊อปปี้อย่างอ่อนโยนก่อนจะล้มตัวนอนอีกครั้ง

 

 

“อย่าจากป๊อปไปไหนอีกนะฟาง”ป๊อปปี้เอามือที่เป็นปกติของตัวเองกอดฟางแน่นพลางน้ำตาชาย

หนุ่มไหลออกมาเพราะเขากลัวเหลือเกินกลัวว่าฟางจะจากเขาไปอีก

 

 

“ไม่แล้ว ต่อจากนี้เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไปนะ”ฟางพูดก่อนจะปาดน้ำตาป๊อปปี้ออกแล้วกอดชาย

หนุ่มตอบ

 

 

ขอโทษน้าาาา ขอโทษจริงๆ พอดีวันนี้เชียงใหม่ฝนตกหนักอ่ะแล้วที่หอเราไฟดับกว่าไฟจะ

มาเน็ตจะดีก็ป่านนี้แล้ว อย่าโกรธอย่างอนอย่าหายกันไปน้าาาา มาอัพแล้วๆๆๆๆๆๆ