รักเธอยัยตัวเล็ก

8.9

เขียนโดย SunSand_AB

วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.31 น.

  12 ตอน
  38 วิจารณ์
  22.33K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 17.41 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 รักเธอยัยตัวเล็ก ตอนที่ 1

 

      เวลาล่วงเลยมาถึงปัจจุบัน "แต๊งกิ้ว" เริ่มเข้าสู่ช่วงมัธยมชีวิตช่วงมัธยมทำให้เธอมีความสุข มีแต่มิตรภาพดีๆ ที่มอบให้กับเธอถึงแม้ว่าเธอจะตัวเล็กที่สุดในห้องก็ตามแต่ก็ไม่เคยโดนใครล้อเลยแม้แต่ครั้งเดียว วันนี้เธอกับเพื่อนๆพากันมานั่งโต๊ะหินอ่อนที่ใต้ต้นไม้ เปิดหนังสือดาราอ่านกันอย่างสนุกสนาน พวกเธอกำลังพูดถึง "Mr.Min" ศิลปินที่กำลังมาแรงในตอนนี้

     "นี่ดูสิแก Mr.Min นี่เขาหล่อจังเลยเนอะ ร้องเพลงก็เพราะได้ข่าวว่าเขากำลังจะมาเรียนที่เดียวกับพวกเราด้วยนะ"มูมู่แฟนคลับเบอร์หนึ่งพูดขึ้นพร้อมเอาหนังสือที่มีรูป Mr.min แหนบอกอย่างชื่นชม ยิ้มร่าเริงดีใจ

     "พูดเป็นเล่นไปศิลปินคนนี้น่ะหรอจะมาเรียนที่เดียวกับเรา เชอะก็แค่มาเรียน"แต๊งกิ้วยักไหล่

     "นี่แม่คุณหนูไฮโซค่ะ ช่วยฟินไปกับพวกฉันหน่อยสิ"มูมู่พูด

     "ก็ฉันไม่ค่อยชอบนายคนนี้นิ ดูเก๊กๆ หยิ่งๆ ยังไงก็ไม่รู้แถมชื่อก็ยังเหมือนกับเพื่อนสนิทสมัยอนุบาลของฉันอีกอ่ะ ทำไมนะ ทำไมต้องชื่อเหมือนกัน"แต๊งกิ้วพูด

     "เอ้า !! คนเราชื่อเหมือนกันได้ก็ไม่แปลกนิ แล้วก็เลิกพูดเรื่องเพื่อนสมัยอนุบาลของเธอได้ล่ะฉันนั่งฟังมาตั้งแต่ ม.1 จนถึง ม.2 ฟังจนหูเปื่อยล่ะนะ"เอมมี่พูดบ้าง

     "ก็เข้าเป็นเพื่อนสนิทคนแรกของฉันนิ !"แต๊งกิ้วพูด

     "ค่ะๆๆ เพื่อนสนิทนี่ถ้ายังเรียนที่เดียวกันมาจนถึงปัจจุบัน คงได้เป็นแฟนกันแน่"มูมู่เริ่มแซว

     "บ้า ! เพื่อนนะเว้ย พวกแกนี่เลิกเพ้อเจ้อเรื่องอีตาบ้าขี้เก๊กนี่ได้ล่ะ ได้เวลาขึ้นเรียนแล้ว"แต๊งกิ้วรีบเก็บของลุกออกจากโต๊ะหินอ่อนเป็นคนแรก โดยมีเพื่อนอีก 2 คนรีบตามมาติดๆ

     ระหว่างทางมูมู่กับเอมมี่ยังคงเปิดดูรูป Mr.Min ดูผ่านทาง Facebook ในมือถือ แต่แล้วทั้งคู่ก็ต้องหยุดเดินเมื่อเพื่อนตัวจิ๋วที่เดินนำนั้นหยุดนิ่งอย่างกะทันหัน

     "เฮ้ยแก หยุดเดินทำไมอ่ะ !!"มูมู่มองหน้าแต๊งกิ้วที่กำลังอ้าปากค้าง พร้อมกับหันไปมองต้นเหตุที่ทำให้เพื่อนตัวจิ๋วหยุดนิ่ง "เฮ้ย มะ มะ มะ มิณทร์ !!"

     "กรี๊ดดดดดดดด Mr.Min"กลุ่มสาวอีกกลุ่มรีบวิ่งกรู่เข้าไปรุมหนุ่มตี๋ทันทีรวมทั้งมูมู่เอมมี่ด้วยเช่นกันเหลือแต่แต๊งกิ้วที่ยืนอึ้งอยุ่คนเดียว

 

 

     เบื้องหน้ามีแต่ความวุ่นวาย แต๊งกิ้วเห็นกลุ่มนักเรียนหญิงรุม Mr.min อย่างบ้าคลั่ง รุ้ตัวอีกทีเธอก็เห็นเด็กหนุ่มคนนึงฝ่าฝูงกลุ่มนักเรียนหญิงออกมา แต๊งกิ้วยืนมองอยู่ก็รีบคว้าแขนเด็กหนุ่มแล้ววิ่งหนีไปทางอื่น โดยมีกลุ่มนักเรียนหญิงวิ่งตามมาติดๆ

     "กรี๊ดดดด มิณทร์ค่ะจะไปไหน อ๊ายยย วิ่งยังหล่อ รอด้วยค่ะ"เสียงเอะอะมากมาย รวมกับเสียงฝีเท้าวิ่งตาม 2 คนชายหญิงไปทันที

     "ทางนี้นาย !"แต๊งกิ้วรีบลากเด็กหนุ่มไปอีกทาง 

     ทั้งคู่หลบอยู่ในซอกแคบๆ จนกลุ่มนักเรียนหญิงทั้งหมดที่วิ่งตามหายกับกรีบเมฆ ทั้งสองแข่งกันหอบอย่างเหน็ดเหนื่อย เด็กหนุ่มรีบเอามือปาดเหงื่อที่ไหลลงมา

     "ขอบใจนะ"เสียงเท่ๆ ดังขึ้นในความเงียบในซอกเล็กๆ

     "ไม่เป็นไร แค่นี้สบายมาก"แต๊งกิ้วหันไปมอง ปรากฎให้เห็นสายตาของเด็กหนุ่ม

     ไม่ทันไรภาพของเด็กน้อยมิณทร์เพื่อนเก่าสมัยอนุบาลก็แว๊บเข้ามา ทำให้เธอเผลอคิดว่าเป็นคน คนเดียวกัน แต๊งกิ้วต้องสะดุ้งขึนเพราะมือของเด็กหนุ่มเขย่าตัว

     "เป็นไร !! ห๊ะ?"เขาถาม

     "เปล่า เปล่าไม่ได้เป็นไร นายคือ Mr.Min สินะ"แต๊งกิ้วพูด

     "ใช่ คนที่โดนรุมแทบตาย นี่ฉัน Hot ขนาดนี้เลยหรอเนี่ย แหม"มิณทร์พูด

     "อี๋ ถ้าฉันรู้ว่านายโตมาแล้วจะขี้เก๊ก หลงตัวเองแบบนี้นะ ฉันไม่คบเป็นเพื่อนหรอกยะ ชิ"แต๊งกิ้วรีบลุกหนีออกจากซอกแคบๆ ทันที แต่มิณทร์รีบจับแขน

     "เดี๋ยวสิ ! อะไรกันนี่ทำไมเธอพูดเหมือนรู้จักฉันมาก่อน หรือว่าเธอ..คือ..."มิณทร์เริ่มจ้องหน้า

     "ไม่ต้องยุ่งเลย ปล่อยฉัน !"แต๊งกิ้วสบัดแขนออก"กิ๊บนั้นน่ะจะช่วยไขปริศนาให้นายเอง นายจำฉันไม่ได้ใช่มั้ย ชิ "เธอรีบเดินหนี

     "นี่เธออย่ามาเดินหนี หันหลังใส่ฉันนะ เธอนี่แปลกนะผู้หญิงคนอื่นเขาอยากเข้าใกล้ฉันมีแต่เธอเดินหนีหน้าตาเฉย ยัยจิ๋วเอ๊ย"มิณทร์พูด

     แต๊งกิ้วรีบหันมา"ฉันไม่ใช่แฟนคลับนาย ไอ้ตี๋ตาถั่ว"แต๊งกิ้วรีบสบัดผมใส่ แล้วเดินต่อ

     "ยัยเตี้ย !!"มิณทร์พูด

     แต๊งกิ้วเดินกลับมาพร้อมดึงคอเสื้อมิณทร์ 

     "พูดงี้อยากมีเรื่องใช่มะ ไอ้ตี๋"แต๊งกิ้วพูด สายตาดูโมโหเอาเรื่อง

     "ทำไม จะทำไม !"มิณทร์ทำสายตากวนใส่

     "ฮึ่มมมม ไอ้ตี๋แกตาย"แต๊งกิ้วทำท่าจะชกแต่หมัดของเธอก็ต้องชะงักเมื่อเห็นกลุ่มนักเรียนหญิงวิ่งเข้าหาเธอกับมิณทร์อีกครั้ง

     "เผ่น !!"มิณทร์รีบวิ่งหนีเป็นคนแรก แต๊งกิ้ววิ่งตามทันที

     "นายรอฉันด้วย !!"แต๊งกิ้วตะโกนเรียก

 

 

     ตกดึกที่ห้องนอนของมิณทร์หรือ Mr.Min หนุ่มซุป'ตาร์ โยนตัวลงบนเตียง ถอนหายใจยาวพรางทำให้คิดถึงเรื่องสมัยอนุบาล เขาหยิบกิ๊บที่เพื่อนสนิทเขาเคยให้ไว้มาดู

     "หรือว่ายัยจิ๋ว จะเป็นคนเดียวกับเด็กคนนั้น !"มิณทร์มองกิ๊บอย่างสงสัย

     แต่เขากลับไม่เชื่อว่าเด็กผู้หญิงที่แสนอ่อนหวานคนนั้นกับยัยจิ๋วที่เขาเจอในวันนี้จะเป็นคนเดียวกันแค่นิสัย ก็ยังต่างกันโดยสิ้นเชิงเด็กผู้หญิงคนนั้นอ่อนหวาน แตกต่างกับยัยจิ๋วที่ขี้วีน แถมยังห้าว เกือบต่อยเขาเสียด้วย

     "ไม่หรอก ยัยจิ๋วกับเด็กคนนั้นต้องไม่ใช่คนเดียว ไม่มีทาง !!"มิณทร์พูดพร้อมเก็บกิ๊บนั่นไว้อย่างดีในกล่องสีชมพูแสนหวานลายกระต่าย เขาหวังว่าถ้าวันนึงเขาได้เจอเพื่อนสนิทคนนี้อีกครั้งเขาจะให้กิ๊นี่คืนเธอและขอเธอเป็นแฟน เพราะเด็กคนนั้นคือรักแรกของเขาเลย

     แต่ยัยจิ๋วหรือแต๊งกิ้วนั้นกลับนั่งอารมณ์เสียอยู่ในห้อง

     "นายมิณทร์ ทำไมนายต้องเป็นคนเดียวกันกับเพื่อนสนิทฉันด้วยนะ หน็อยยย ตอนเด็กดูใสซื่อ โตมากลับหลงตัวเอง ไอ้บ้าๆๆ"แต๊งกิ้วเอาปากกาขีดหน้ามิณทร์ในหนังสือนิตยสารวัยรุ่น

     "ชิ ฉันเกลียดนาย เกลียดๆๆๆๆๆ ที่สุดเลยเว้ยยย"แต๊งกิ้วตะโกนใส่รูปภาพ

     เสียงประตูเปิด เผยให้เห็นหนุ่มแว่นผิวคล้ำคนนึง "นิว" พี่ชายของเธอนั่นเอง

     "นี่จะเอะอะเสียงดังอะไรนักหนา ป๊า ม๊า กำลังนอนอยู่นะเกรงใจท่านบ้างสิ"นิวพูด

     "หนูขอโทษค่ะพี่นิว แต๊งก็แค่...อารมณ์ไม่ดี"แต๊งกิ้วพูด

     "อย่าเสียงดังล่ะ คนอื่นเขารำคาญ"นิวปิดประตู และเดินกลับห้องไป

     "เพราะนายคนเดียวเลยทำให้ฉันต้องถูกพี่ชายด่า เชอะ"แต๊งกิ้วเมินใส่รูปมิณทร์ที่ถูกขีดด้วยปากกาเละไปหมดทั้งหน้าและตัว

 

 

     "ขอโทษทีว่ะโซ่เมื่อกี้ถึงไหนแล้วนะ !"นิวยกหูโทรศัพท์มาพูดต่อหลังจากที่เข้าไปเตือนน้องสาวของเขามาเมื่อครู่

     "ฉันบอกว่าเราได้รับเลือกเป็นวงดนตรีประจำโรงเรียนแล้ว !"โซ่พูดในสาย

     "จริงหรอว่ะ ! ใครบอกเนี่ย"นิวนอนบนเตียงมือถือยังคงถือดทรศัพท์

     อีกด้านโซ่กำลังนั่งเล่น facebook และคุยโทรศํพท์ไปด้วย

     "ครูต้องเขาบอกมาเว้ยแล้วเขายังบอกอีกว่า นอกจากเราสองคนแ้ล้วยังมีอีกสองคนที่จะมาร่วม"โซ่พูดไปมือก็กดเม้าส์คลิ๊กดูรูปนิวใน facebook 

     "เราสองคนหรอ ใครบอกว่าฉันจะคู่กับแกว่ะ"นิวพูด ทำให้โซ่หยุดคลิ๊กรูปแล้วนิ่งเงียบ

     "ทำไมว่ะนิว ทำไมพูดงี้ว่ะ.."โซ่เสียงเศร้า

     "ฮ่าๆๆ ล้อเล่นน่าาา ตกใจหรอ ฮ่าๆๆๆ"นิวหัวเราะลั่น

     "โธ่ ไอ้นิวเล่นไรบ้าๆว่ะเนี่ย มึงก็รู้นิว่ากูขาดมึงไม่ได้"โซ่พูด "มึงสำคัญสำหรับกูมากนะรู้มั้ย"โซ่พูดต่อ ทำให้อีกฝ่ายถึงกัหน้าแดงออกมาอย่างไม่รู้ตัว

     "เออ รู้น่าาไอ้เพืื่อนรัก กูไม่แกล้งล่ะ"นิวพูด

     "นี่นิวรูปทำไมต้องเอารูปที่เราคู่กันตั้งเป็นรูปโปรด้วยล่ะ"โซ่ถาม

     "อ้อ ก็รูปนั้นโซ่น่ารักดีไงเลยเอาขึ้น น่ารักจริงๆนะปากนิด จมูกหน่อย ตาตี่ๆหล่อดี ชอบ"นิวพูดไปก็เขินไป

     "ชอบหรอ !"โซ่ถาม

     "อื้ม ชอบ!"นิวพูด

     "ถ้าชอบงั้นเป็นแฟนกันป่ะ !"โซ่ถามพร้อมหน้าแดงก่ำด้วยความเขิน

     "ไอ้บ้าพูดไร้บ้าๆ แค่นี้นะเว้ย ฝันดี"นิวรีบวางสาย ก่อนที่จะหันไปกอดหมอนข้าง เอาหน้าซูกเขินอายอย่างบอกไม่ถูก

     "ฮึ ! ฮ่าๆนิวเอ๊ยยย "โซ่ยิ้มและวางโทรศัพท์เปลี่ยนภาพใน facebook เป็นรูปคู่กับนิวทันที

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา