รักเธอยัยตัวเล็ก

8.9

เขียนโดย SunSand_AB

วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.31 น.

  12 ตอน
  38 วิจารณ์
  22.32K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 17.41 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

รักเธอยัยตัวเล็ก ตอนที่ 8

 

     แต๊งกิ้วเดินเข้ามานั่งในสตูดิโอโดยมีคุณแม่ของเธอ พี่เอ และเฮียเจ้าของค่ายนั่งอยู่ด้วย การถ่ายทำรายการคืบหน้าไปมาก จนมาถึงคำถามสำคัญของพิธีที่ทำเอาเสียงกรี๊ดของแฟนคลับก่อนหน้านี้เงียบลงสายตาของแฟนคลับอยากรู้มากว่าศิลปินหนุ่มจะตอบยังไง

     "มาถึงคำถามข้อนี้แล้วครับ mr.min"พิธีกรหนุ่มพูด จ้องหน้ามิณทร์อย่างจริงจัง

     "ครับ..."มิณทร์ยิ้ม

     "ผู้หญิงที่มีภาพหลุดด้วย แล้วเป็นข่าวดังอยู่ในตอนนี้ เธอเป็นใครหรอครับ"พิธีกรถาม

     มิณทร์นิ่งเงียบไปไม่รู้จะอธิบายยังไงให้แต๊งกิ้วไร้ปัญหา

     "ผมตอบเองครับ"เฮียเจ้าของค่ายยกมือขึ้น ทุกสายตา รวมทั้งทีมงานตากล้องหันมาสนใจ

     "เด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นศิลปินใหม่ของค่ายผมเองครับ แล้วเขาก็สนิทกับมิณทร์การถ่ายรูปนั่นเป็นการฝึกการแสดงน่ะครับ"เฮียเจ้าของพูด

     "ใช่ครับ ใช่ ครูอิ๊ฟครูที่ฝึกสอนการแสดงของผม เขาทนไม่ไหวอ่ะครับ เคร่งคัดเรื่องการเรียนมากๆ วันนั้นเพื่อนผมคนนี้มาเยี่ยมผมพอดีครูอี๊ฟก็เลยทดสอบการแสดงเกี่ยวกับมุมกล้อง เพราะเธอจะเป็นนางเอก MV คนใหม่ของผมด้วยครับ"มิณทร์รีบเสริม

     "อ้อ แหมเล่นเอาวงการเพลงนี่สะนั่นเลยนะครับ ที่แท้ก็แค่เพื่อนร่วมค่ายนี่เอง"พิธีกรหนุ่มพูด

     แต๊งกิ้วแอบหันไปมองแฟนคลับ จากสีหน้าที่เคยมองเธอด้วยความไม่พอใจตอนนี้กลับเป็นสีหน้ายิ้มแย้ม เธอดูน่าสนใจขึ้นมาทันที

     ที่บ้านของปลื้ม ซันนี่และปลื้มนั่งดูรายการสดที่มิณทร์เพิ่งแก้ข่าวไปเมื่อครู่

     "โธ่เว้ย !!"ปลื้มปาแก้วน้ำทิ้ง หลังจากที่ได้ดูรายการสดเมื่อครู่ที่มิณทร์ให้สัมภาษณ์ 

     "ตายแล้วน้องปลื้ม ทำไมทำแบบนี้ล่ะค่ะ ตายๆนี่เดี๋ยวพี่มาเก็บเศษแก้วนะ"ซันนี่พูด

     "ทำไมเฮียจะต้องช่วยมัน แผนที่อุตส่าห์วางไว้พังหมด โธ่เว้ย"ปลื้มปัดข้าวของทิ้งด้วยความโมโห

     "กรี๊ดดดด ใจเย็นค่ะน้องปลื้มพี่กลัวนะ"ซันนี่นั่งอยู่ตรงโซฟาถึงกับตะลึง

     "พี่ซันนี่ พี่ทำยังไงก็ได้ให้ไอ้มิณทร์ไม่มีชื่อเสียงให้เร็วที่สุด ผมต้องการเด่นกว่า ดังกว่ามันพี่เข้าใจครับ!!"ปลื้มดึงคอเสื้อซันนี่

     "จ๊ะๆๆๆ พี่จะช่วยน้องปลื้มเอง"ซันนี่พูด

     "หึ ! ไอ้มิณทร์แกดวงแข็งนักใช่มั้ย...ฉันจะจัดการแกเอง"ปลื้มกำหมัดแน่นสีหน้าเต็มไปด้วยความโกรธและความเกลียดชังแบบสุดๆ

     

 

     เมื่อรายการถ่ายทำเสร็จสิ้น แต๊งกิ้วรวมทั้งคุณแม่ พี่เอและเฮียรีบเดินออกมาจากสตูดิโอกะจะหนีแฟนคลับแต่ไม่วายเจอกลุ่มนักข่าวยืนรุมล้อมไว้ก่อน ทันทีที่ทั้งหมดออกมา นักข่าวก็พากันกดรัวชัตเตอร์ไม่หยุดยั้ง ไมค์หลากหลายไซค์รุมกันจ่อปากแต๊งกิ้ว เธอทั้งแสบตาและตกใจ

     "ตกลงน้องคือศิลปินใหม่ ค่ายเดียวกับ Mr.min จริงๆใช่มั้ยค่ะ"นักข่าวสาวคนแรกถาม

     "แล้วเข้ามาในค่ายตั้งแต่เมื่อไรครับ"นักข่าวอีกคนถาม

     "แล้วตอนที่ข่าวออกมาแรกๆ ทำไมถึงต้องเก็บตัวเงียบ ไม่ออกมาแก้ข่าวล่ะครับ"นักอีกคนเสริม

     "เอ่อ..ถ้ามีอะไรสงสัยถามผมได้นะครับ น้องเพิ่งเข้ามาใหม่ยังไม่ชินกับการสัมภาษณ์"เฮียเจ้าของค่ายพูดจน พี่เอและคุณแม่ของแต๊งกิ้วก็รีบพาแต๊งกิ้วไปจากกลุ่มนักข่าวทันที

     อีกด้านของโซ่ นิว ทั้งคู่นั่งอยู่ที่ร้านอาหารตามสั่งนิวนั่งเซ็งสุดๆ ในขณะที่โซ่ยังอร่อยกับอาหารจานโปรดตนสั่งมาด้วยตัวเอง นิวดูนาฬิกาเป็นระยะทำให้โซ่เริ่มสงสัย

     "จะรีบไปไหนหรือเปล่า ? เห็นนั่งดูนาฬิกามาพักนึงล่ะ"โซ่ถาม

     "เปล่าหรอก นิวแค่ไม่อยากกลับบ้านสายอ่ะ เดี๋ยวไม่มีคนเฝ้าบ้าน"นิวตอบ สีหน้าไม่สบายใจ

     "นิว หมู่บ้านเราเป็นหมู่บ้านไฮโซระดับหนึ่งเลยนะ ระบบรักษาความปลอดภัยก็ดีเยี่ยมไม่มีไร น่าเป็นห่วงหรอกเชื่อโซ่สิ ที่รัก"โซ่จับมือนิว

     "บ้า...ที่ลงที่รักอะไร เพิ่งคบกันเอง"นิวก้มหน้า สีหน้าแดงก่ำ

     "งั้นโซ่จะไปเฝ้าบ้านเป็นเพื่อนนิวเอง โอเคมั้ย"โซ่พูด

     "ก็ได้ !"นิวยิ้มให้โซ่

     เมื่อทั้งสองคนกลับมาโซ่ก็จอดจักรยานไว้หน้าบ้านและเดินตามนิวเข้าบ้านไป แต่ขณะเดียวกันโซ่รู้สึกสังหรไม่ดีเมื่อสังเกตุเห็นเงาผู้ชายคนนึงหลบๆ ซ่อนๆ อยู่แถวปากซอยดูเหมือนเงานั่นกำลังตามเขาทั้งสองคนทุกฝีก้าว 

     "โซ่ !!"นิวตะโกนเรียก

     "เฮ้ย !! ห๊ะ อะไรหรอ"โซ่สะดุ้งตกใจ

     "ทำไมไม่เข้ามาอ่ะ เดี๋ยวยุงกัดตายพอดี"นิวเปิดประตูเข้าบ้านไป โซ่รีบเดินตาม

     "ทำไมวันนี้แม่กลับบ้านช้าจังนะ ยัยจิ๋วก็ยังไม่กลับ พ่อก็ไปทำงาน เฮ้ออ"นิวบ่น

     "นิว !! โ่ซ่รู้สึกเหมือนมีคนแอบตามเรามาเลยอ่ะ"โซ่นั่งข้างๆนิว

     "ไม่มีหรอกโซ่คิดมากน่ะ นั่งรอตรงนี้นะเดี๋ยวไปเอาน้ำมาให้"นิวเดินเข้าไปหยิบน้ำที่ตู้เย็น

     โซ่ยังรู้สึกเหมือนมีคนแอบตามมาอยู่ เงาผู้ชายคนนั้นยังหลบๆ ซ่อนๆ อยู่แถวๆหน้าบ้านนิว

     เงาปริศนาเดินห่างออกมาจากบ้านนิวเพราะจู่ๆ ก็มีสายโทรเข้า โชคดีที่เขาเปิดระบบสั่นทำให้เป้าหมายที่แอบตามมาตลอดทางไม่รู้ตัว

     "มีไรไอ้ปลื้ม กูกำลังอารมณ์ไม่ดี"เจฟพูดเมื่อรับสาย

     "กูก็อารมณ์ไม่ดีเว้ย มึงช่วยหาเพื่อนมาสักสิบกว่าได้มะ เอาแบบที่เตะต่อยเก่งด้วยนะ ถึงกับกระอักเลือดได้ยิ่งดีเลย"ปลื้มพูด

     "เอาไปทำไมว่ะ !?"เจฟถาม

     "จะเอามากระทืบซุป'ตาร์ไงล่ะ"ปลื้มพูด

     "ห๊ะ ! นี่มึงก็จัดการเรื่องภาพหลุดนั่นแล้วนิหว่า ยังกำจัดไอ้บ้านั่นไม่ได้อีกหรอ"เจฟถาม

     "เออสิว่ะ ช่วยกูด้วยล่ะกันกูจะตบรางวัลให้อย่างงามเลย"ปลื้มพูด

     "โอเคได้ กูจัดให้"เจฟวางสายปลื้ม"เจฟขอโทษนิวด้วยนะ ที่จะต้องทำร้ายคนที่น้องสาวรักด้วยวิธีนี้ แต่เจฟจำเป็น ไอ้โซ่...มึงมันมารหัวใจ"เจฟกดกริ่งหน้าบ้านนิว

     "ใครมาน่ะ"โซ่มองไปที่หน้า้บ้าน

     "สงสัยยัยจิ๋วกลับมาแล้ว"นิวเดินออกไปที่หน้าบ้าน

     นิวเปิดประตูก็เห็นเจฟยืนมองนิวอยู่ สีหน้ายิ้มดูมีเสน่ห์ทำให้นิวอดไม่ได้ที่จะมองดู

     "เจฟ !!"นิวมองเจฟด้วยความแปลกใจ

     "ไอ้เจฟหรอ"โซ่รีบลุกขึ้นจากโซฟา

     "รู้จักบ้านเราได้ไำงเนี่ย แล้วนี่...มาคนเดียวหรอ"นิวทำหน้าสงสัย

     "ใช่ เอ่อ...เจฟถามครูสุชาติน่ะครับเลยมาถูก เอ่อ งั้นเจฟขอเข้าไปนั่งเล่นในบ้านนิวได้มั้ย"เจฟพูด

     "ได้ ได้สิ เข้ามาเลย"นิวเปิดประตูให้เจฟเข้ามา

     เมื่อเจฟเดินเข้ามาในบ้านก็เห็นโซ่ยืนอยู่ สีหน้าของโซ่บึ้งตึงไม่พอใจสุดๆ ส่วนเจฟเองก็ส่งสายตามองโซ่ราวกับตัวร้ายในละคร รอยยิ้มมุมปากของเขาทำให้โซ่รู้ตัวทันทีว่าเจฟต้องการเปิดศึกเต็มตัวกับเขาแล้วจริงๆ

     

 

     แต๊งกิ้วนั่งอยู่ในร้านอาหารหรูกับคุณแม่ มิณทร์รีบมานั่งด้วยทันทีพร้อมยื่นรูปสมัยอนุบาลให้แม่ของแต๊งกิ้วดูเพื่อเป็นการยืนยันว่าตนคือเพื่อนสนิทสมัยอนุบาลของแต๊งกิ้วจริงๆ

     "ใช่จริงๆด้วยนะเนี่ย มิณทร์ หนูโตมากหล่อจนจำไม่ได้เลยนะเนี่ย แหม โตมาแล้วเป็นคนดังเลยนะจ๊ะเนี่ย"แม่ของแต๊งกิ้วยิ้ม

     "แต๊งเองก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกันนะค่ะแม่ว่าจะเป็นคนเดียวกัน อึ้งเหมือนกันนะค่ะที่รู้ว่า Mr.min กับน้องมิณทร์ขี้แงคือคน คนเดียวกัน"แต๊งกิ้วพูดมองหน้ามิณทร์

     "แหม เราหล่อตั้งแต่เด็กอยู่แล้วน่าาา แต่ว่าเรื่องขี้แงน่ะไม่ใช่นะยัยจิ๋ว"มิณทร์พูด

     "เรียกใครว่าจิ๋ว"แต๊งกิ้วถาม

     "เธอไง ยัยจิ๋ว จิ๋ว จิ๋ว จิ๋ว จิ๋ว"มิณทร์แกล้วยั่วโมโห

     "นายมิณทร์ !!"แต๊งกิ้วหมั่นไส้

     "ถึงเธอจะจิ๋ว แต่ก็โตมาแล้วสวยนะ น่ารักชะมัด"มิณทร์หยิกแก้มแต๊งกิ้วเบาๆ

     "หยุดเลย !"แต๊งกิ้วปัดมือมิณทร์ออก

     "แหม สองคนนี้น่ารักจังเลยนะ ถ้าโตกันแล้วจะแต่งงานกันดีมั้ย"แม่แต๊งกิ้วถาม

     "แม่ค่ะ !! พูดไรออกมาเนี่ยรู้ตัวมั้ยค่ะแม่"แต๊งกิ้วแอบเขิน

     มิณทร์ได้โอกาสรีบโอบแต๊งกิ้วเข้ามาใกล้ๆตัว

     "ถ้าคุณแม่ต้องการแบบนั้น ผมก็ไม่ขัดครับ"มิณทร์มองแต๊งกิ้วที่กำลังเขินสุดๆ

     "ปล่อยนะ"แต๊งกิ้วผลักมิณทร์

     "โอ๊ย !!"มิรทร์กระเด็นออกมาเล็กน้อย"ยัยจิ๋ว ทำไมถึงได้แรงเยอะแบบนี้เนี่ย"มิณทร์ถาม

     "ไม่รู้ ไม่ชี้"แต๊งกิ้วกอดอก

     "เอาล่ะเด็กๆ เลิกตีกันแล้วทานอาหารได้แล้วจ๊ะ"แม่ของแต๊งกิ้วพูด

     "จริงด้วย !! พรุ่งนี้พี่แจมพี่สาวผมเดินทางกลับมาจากต่างประเทศ แต๊ง..."มิณทร์โอบกอดแต๊งกิ้ว

     "เธอไปรับพี่สาวกับฉันมั้ย"มิณทร์ถามเสียงหล่อ

     "ก็ได้...แต่ทำไมต้องถึงเนื้อถึงตัวแบบนี้ย๊ะ ปล่อยนะ"แต๊งกิ้วดิ้น ทุบ ตี มิณทร์เต็มแรง

     "โอ๊ยๆๆ ปล่อยแล้วๆ"มิรทร์รีบปล่อยแต๊ง นี่รู้มั้ยยัยตัวเล็ก เธอทำร้ายร่างกายฉันแบบนี้มันไม่ดีนะเดี๋ยวก็เอาคืนซะเลยนิ"มิณทร์แกล้งขู่

     "อะไรๆๆ จะเอาคืนอะไร ยังไง ห๊ะ"แต๊งกิ้วมองหน้ามิณทร์

     "เอาคืนบนเตียงไง กิ้วๆ"มิณทร์พูด หยิกแก้มแต๊งกิ้ว

     "ไอ้บ้า ! บ้าที่สุดเลย นายออกไปห่างๆฉันเลยนะ"แต๊งกิ้วเขิน

 

 

     อีกด้านนึงของนิว ที่ตอนนี้กำลังจะตกอยู่ในเหตุการร์รักสามเศร้าขึ้น โซ่จอมหึงหวงประกบนั่งข้างนิวไม่ยอมห่าง เจฟเลยต้องนั่งห่างๆนิว 

     "นี่อย่าบอกนะว่า โซ่ นิว เป้นแฟนกันแล้ว"เจฟถามอย่างสงสัย

     "ใช่ เราเพิ่งตกลงเป็นแฟนกัน หลังจากที่เราดูใจกันมานาน ก่อนที่นายจะเข้ามา"โซ่พูด

     "หรอ !! แหมเหมาะสมกันดีนะครับ"เจฟแกล้งชม

     "แน่นอนสิ ไม่งั้นสาวๆในโรงเรียนจะเชียร์ให้เราสองคนเป็นแฟนกันทำไม"โซ่ทำอวกโอ้

     "แต่ว่าถึงจะเป็นแฟนกันแล้ว ก็หวังว่าโซ่คงไม่เปลี่ยนใจไปชอบผู้หญิงหรอก ใช่มั้ยครับ ผมเห็นมาหลายคู่ละที่เป็นคู่เกย์กันเนี่ย สุดท้ายเกย์คิง ก็เปลี่ยนใจชอบผู้หญิงอยู่่ดี ถึงจะเป็นเกย์แต่ก็ยังมีใจเป็นชายใช่มั้ยโซ่"เจฟมองหน้าโซ่

     "อย่ามาพูดแบบนี้ ฉันไม่ใช่คนหลายใจ ฉันรักเดียวใจเดียว"โซ่รีบแย้ง

     "หรอครับ ก็อย่าให้ผมเห็นล่ะกันว่าแอบไปจีบสาวคนอื่น"เจฟส่งสายตามารร้ายให้โซ่

     "เอ่อ..เจฟ จะเอาเพลงไรขึ้นร้องในงานประจำปีของโรงเรียนล่ะ"นิวถาม

     "ยังไม่รู้เลยอ่ะครับ นิวชอบเพลงไรล่ะ เดี๋ยวเจฟจะเอาไปร้องในงาน ให้นิวฟัง"เจฟพูดเสียงหวาน

     "ไม่ต้อง !!"โซ่พูด

     "ผมไม่ได้คุยกับคุณ อย่าสอด"เจฟพูดด้วยเสียงเย็นชา

     "ไอ้เจฟ !!"โซ่เริ่มโมโห

     "โซ่ ! ใจเย็นสิ อย่าใจร้อน"นิวรีบห้าม

     "งั้นเจฟขอตัวกลับก่อนนะ เดี๋ยวที่บ้านเป็นห่วง"เจฟรีบเดินออกจากบ้านไป

     "โซ่ไม่ชอบไอ้หมอนี้เลย ทำไมนิวต้องมาห้ามโซ่ด้วยเนี่ย"โซ่หงุดหงิด

     "ใจเ้ย็นดิโซ่ นิวห้ามเพราะนิวไม่อยากให้โซ่เจ็บตัวนะ"นิวพูด

     "ไม่อยากให้โซ่เจ็บตัว หรือไม่อยากให้ไอ้เจฟกันแน่ ดูสายตามันมองนิวสิหวานซะ"โซ่พูดด้วยความโกรธ

     "เอาน่าใจเย็นๆ เขาก็ได้แค่มองไม่ได้มีสิทธิ์เข้าใกล้นิวแบบโซ่นิครับ"นิวกอดโซ่

     "เขาหวงที่รักนิ ไม่อยากเสียที่รักให้ไปกับคนแบบนั้น"โซ่พูดลูบหัวนิว

     ระหว่างทางที่เจฟกำลังกลับคอนโด เขาก็ได้ต่อสายโทรนัดเพื่อนให้ไปรมกระทืบ ซุป'ตาร์ Mr.min ตามที่ปลื้มขอไว้

     "เออๆ ยังไงก็ฝากด้วยนะเว้ย แค่นี้นะ"เจฟวางแล้วเดินขึ้นคอนโด

     เมื่อเจฟกลับมาถึงห้องพัก ก็เห็นชายคนนึงนั่งอยู่บนเก้าอี้โยก

     "กลับมาแล้วหรอ...เจฟ"เสียงทุ่มๆ นั้นพูดขึ้น

     "พี่กั้ง !! มาทำไรที่นี่"เจฟตกใจสุดขีด

     "กำลังอยากเจออยู่พอดี เมียสุดที่รักของพี่..."กั้งพูดเสียงเรียบ แต่ทำให้เจฟถึงกับลืมหายใจ  

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา