Fighting love เพื่อเธอ…ที่รัก
เขียนโดย 
Sunshiney_PF
วันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.19 น.
แก้ไขเมื่อ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2556 22.10 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
16) Special part
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
@Poppy's room
"พี่ป๊อปปปป! ตื่นเดี๋ยวนี้นะ"เสียงหวานที่ตะโกนใส่หูของร่างสูงที่นอนหลับใหลอยู่บนเตียง กระทบเข้ากับโสตประสาทหูของเจ้าตัวอย่างจัง ส่งผลให้ป๊อปปี้ต้องลืมตาขึ้นมา
"ฟางมีอะไรครับ"เมื่อสายตาเห็นร่างเล็กของแฟนสาวนั่งทับอยู่บนตัว จึงลุกขึ้นมากอดเธอไว้อย่างงัวเงีย ส่งผลให้ตอนนี้กลายเป็นว่าเธอนั่งอยู่บนตักแกร่ง แล้วยังโดนกักไว้ในอ้อมกอดอบอุ่นอีกด้วย
"ไม่ต้องมากอดเลย เมื่อคืนพี่ไปไหนมา"
"ถามแปลกๆ พี่ก็อยู่ที่ห้องนี่แหละ"
"อย่ามาโกหก! เมื่อคืนพี่หนีไปเที่ยวมาใช่มั้ย!"เสียงหวานเอ่ยอย่างโมโห
"พี่ไม่ได้ไป เราก็รู้ว่าถ้าพี่จะไป พี่ก็ต้องเอาเราไปด้วยอยู่แล้ว"
"จริงๆนะครับ"เอ่ยย้ำเมื่อเห็นร่างเล็กยังทำหน้าไม่เชื่อ พร้อมกับถูไถใบหน้าหล่อกับไหล่เนียนอย่างออดอ้อน
"แล้วทำไมยัยพิมอะไรนั่นถึงได้เมสเซจมาบอกฟางล่ะว่าเห็นพี่อยู่ที่ผับ"ฟางเอ่ยถึงพิม พนักงานฝึกหัดในบริษัทป๊อปปี้ที่ดูท่าแล้วจะปลื้มป๊อปปี้มาก(เกินไป)เลยทีเดียว
"พี่ไม่รู้ แต่พี่ไม่ได้ไปจริงๆน้า"ป๊อปปี้เอ่ยทั้งๆที่ยังไม่ลืมตาขึ้นด้วยซ้ำ
"แล้วไปทำอะไรมาคะเนี่ย ทำไมง่วงขนาดนี้"
"นู่นไงครับ"นิ้วเรียวชี้ไปที่โมเดลบ้านของลูกค้าที่เค้านั่งทำมันมาทั้งคืน ฟางเห็นดังนั้นจึงเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนลง
"ฟางขอโทษนะคะพี่ป๊อป ที่ไม่ฟังพี่ป๊อปก่อนอีกแล้ว"ใบหน้าหวานเศร้าลง
"ไม่หรอกน่า แค่เราปลุกพี่ขึ้นมาคุยด้วย ก็ดีกว่าเราแอบไปนั่งหึงร้องไห้คนเดียวนะ"ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะหอมแก้มเนียนไปฟอดใหญ่
"พี่ป๊อปจะนอนต่อมั้ยคะ ฟางจะได้ไม่กวน"
"นอนต่อสิครับ"ป๊อปปี้เอ่ยก่อนจะล้มตัวลงนอนโดยไม่ปล่อยมือจากเอวบาง ทำให้เธอลงไปนอนกับเค้าด้วยอย่างช่วยไม่ได้
"พี่ป๊อปจะนอนก็นอนดีๆสิคะ"
"ก็นอนไง นอนกับพี่นะ"ป๊อปปี้เอ่ยเสียงงัวเงียก่อนจะกระชับอ้อมกอดร่างเล็ก ฟางแอบยิ้มกับมุมเด็กงอแงของแฟนหนุ่มก่อนจะซุกหน้าลงกับแผงอกแกร่งหลับไปด้วยกัน
"แหมมมมมม คู่นี้เนี่ยหวานกันจริงน้าาาา"เขื่อนร้องแซวป๊อปปี้กับฟางที่ป้อนขนมกันอยู่บนโซฟา ร่างเล็กหน้าแดงซ่านด้วยความเขินหากแต่ร่างสูงกลับนั่งตีหน้าตายอย่างไม่สะทกสะท้าน
"ใครจะไปคิดว่าผู้ชายเย็นชาอย่างพี่จะมาตกหลุมที่ยัยเป็ดของเราได้เนอะ"แก้วเอ่ยขำๆ
"แกเนี่ยนะไม่คิด ฉันจำได้นะว่าแกยังนั่งจิ้นอยู่กับฉันอยู่เลย"เฟย์ดัก
"แหมก็มันน่าจิ้นจริงๆนี่"
"ว่าแต่แกเถอะ กอดน้องเค้าขนาดนั้นถ้าไม่แต่งนี่เสียของเลยนะ"เคนตะเอ่ย
"อย่างไอป๊อปเนี่ยนะจะขอใครแต่งงานเป็น"จงเบขัด ทุกคนโห่ถูกใจ
"อะไรของพวกแก ดูนี่"ป๊อปปี้จับมือบางของฟางขึ้นมา เผยให้เห็นแหวนเพชรวงสวยที่เค้าลงทุนนั่งออกแบบเอง ดูแลควบคุมการผลิตทุกอย่างแล้วยังมีสัญลักษณ์ตัวอักษร PF อีกด้วย
"โครตสวยอ่ะ"
"ไม่น่าเชื่อ"
"นี่แกไปขอกันเมื่อไหร่เนี่ย"
"ตอนไปเขาใหญ่"ป๊อปปี้ตอบอย่างสบายใจ
"แม่งไม่รอเพื่อนเลย"เขื่อนบ่น
"แล้วจะแต่งกันเมื่อไหร่อ่ะ"
"คงอีกนาน ตัวเล็กยังไม่ยอมซะที"ป๊อปปี้โอบไหล่ฟาง
"ทำไมคะ แค่นี้รอไม่ได้หรอ"
"ยังไม่ได้พูดซักคำว่ารอไม่ได้"
"ฟางพูดแบบนี้ไอป๊อปมันต้องรอไปอีกเท่าไหร่ล่ะคร้าบบบบ"
"คนรอได้ก็รอไป"ฟางลอยหน้าลอยตา
"ก็รอมาได้ตั้งนาน รออีกนิดเดียวจะเป็นไรไป"ป๊อปปี้เอ่ยเรียบๆ ฟางหน้าแดงด้วยความเขิน
"โอ้ยยย หวานจนมดขึ้นตัวฉันไปหมดแล้วเนี่ยยย"เขื่อนลงไปดิ้นกับพิ้นด้วยความอิจฉา
"ฟาง แล้วถ้าเกิดไอป๊อปมันรอไม่ได้ฟางจะทำยังไง"
"รอไม่ได้ก็ไม่ต้องรอ"ฟางแกล้งตอบ แต่ก็ต้องเงิบไปสนิทเมื่อป๊อปปี้ตอบกลับมา
"รอไม่ได้ก็ปล้ำเลย จะได้ยอมแต่งซะที"สิ้นคำพูดก็มีเสียงเชียร์จากเพื่อนทันที ฟางหน้าแดงแปร็ดทุบอกแกร่งของแฟนหนุ่มไปเบาๆ
"พูดอะไรของพี่เนี่ย"
"ก็ลองปล่อยให้รอนานดูสิ จะปล้ำจริงๆเลยคอยดู"
"พี่ป๊อปไม่คุยด้วยแล้ว"ฟางลุกหนีไปที่ระเบียง ป๊อปปี้มองตามยิ้มๆก่อนจะเดินตามไป
"ว้าย พี่ป๊อปปล่อยเลยนะ"ฟางร้องขึ้นเมื่อวงแขนกว้างของคนที่เดินตามมารัดรอบเอวบางแน่น ใบหน้าหล่อคมคลอเคลียกับใบหน้าหวานไปมา
"เป็นอะไรไปห๊ะตัวเล็กของพี่"
"ไม่ได้เป็นอะไร"
"เขินก็บอกสิครับ"ป๊อปปี้กดจมูกโด่งลงกับแก้มนุ่ม
"รู้ว่าเขินแล้วยังจะพูดอีก"ฟางยอมรับเสียงงอน
"ก็พูดความจริง"
"พี่ป๊อป"ฟางเปลี่ยนเสียงมาเป็นเสียงจริงจังพร้อหันหน้ากลับไปหาป๊อปปี้
"พี่รอไม่ได้จริงๆเหรอ"คำพูดที่แสดงถึงความกีงวลทำให้ป๊อปปี้อดยิ้มออกมาไม่ได้
"ทำไมจะรอไม่ได้ล่ะครับ"
"ก็พี่เคนเค้า"
"มันก็แซวเล่น เชื่อใจพี่สิครับคนดี"ป๊อปปี้ก้มหน้าลงมาจนติดกับใบหน้าสวย มองตาเธอเผยให้เห็นความจริงใจ
"มันไม่สำคัญหรอกนะ ว่าฟางจะแต่งกับพี่รึเปล่า แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือฟางยังอยู่กับพี่ อยู่ตรงนี้ เคียงข้างพี่แบบนี้ไปทุกๆวัน พี่ก็พอใจแล้ว"
"พี่ป๊อปก็ต้องอยู่กับฟางแบบนี้ตลอดไปนะ"เสียงหวานเอ่ย ก่อนจะกอดรัดเอวหนาของร่างสูงไว้
"ตลอดไปครับ"ป๊อปปี้รับคำ ใบหน้าของทั้งคู่เคลื่อนเข้าใกล้กันเรี่อยๆ ก่อนที่ทั้งสองจะมอบจูบแสนหวานให้กันและกันแทนความรู้สึก ว่ารักคนตรงหน้ามากมายแค่ไหน...
จากนี้จะมีป๊อปปี้และฟางตลอดไป
PF FOREVER <3
##########################
ขอโทษนะคะี่อัพช้สพอดีมีความผิดพลาดทางเทคนิคเล็กน้อย
ดีใจมากที่ทำให้เรื่องนี้ปิดลงอย่างสวยงามได้
ขอบคุณทุกคนมากกกกกกนะคะ
ที่ทำให้เรามีวันนี้
เรื่องต่อไปจะลงให้น่าไม่เสาร์ก็อาทิตย์นะคะ
รับรองว่าสนุกแน่ๆ
อย่าลืมติดตามกันด้วยนะคะ
รักทุกคนเลยค่ะ
ปล.เห็นรูปป๊อปฟางล่าสุดที่พี่หนึ่งเอาลงแล้วฟินมากกกกกก
มากถึงมากที่สุด
มือพี่ฟางที่โถอบพี่ป๊อปทำเอาใจเต้นเลย
ใครมีเรื่องราวจิ้นๆของป๊อปฟาง
และเนื้อหาของคอนเสริต์เคไฟต์ที่เพิ่งจบไปบอกเราหน่เยนะ
จะเอาไปแต่งเรื่องต่อไป
ขอบคุณมากค้าาาาาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
