ผู้หญิงของนายคือใคร?

9.1

เขียนโดย Namsaisai_loveu

วันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 09.10 น.

  21 chapter
  82 วิจารณ์
  43.04K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2556 13.04 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

15)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

“ ฟางไลน์มาบอกว่าป๊อปปี้มาง้อแล้ว แถมขอฟางแต่งงานอีกต่างหาก”   แก้วบอกโทโมะ

 

“โห ไอ้ป๊อปมันรักฟางจริงๆซะด้วยแฮะ”   โทโมะยิ้ม

 

“ฟางมันก็ดีใจนะที่ป๊อปปี้รักมันหน่ะ”   แก้วตอบ

 

“โมะก็ดีใจที่แก้วรักโมะ”   โทโมะจับมือแก้ว

 

“หึ้ย ไอ้ญี่ปุ่นนนน”   แก้วบิดตัวไปมาเพราะเขิน

 

“ฮ่ะๆๆ”  โทโมะหัวเราะกับท่าทีของแก้ว

 

 

 

 

 

“จินนี่!! คุณบอกผมมา!! เสี่ยที่คุณควงเมื่อคืนใคร”   กวินถามจินนี่

 

“ก็เสี่ยเกียรติไง เค้าใจป้ำมากเลยนะ จินนี่ไปนอนกับเค้าคืนเดียว ได้ตั้ง 5 หมื่น”

 

“คุณเลิกทำตัวแบบนี้ได้ไม๊ ยังกะคนขายตัว”

 

“อ๊าว คุณก็เหมือนกัน เลิกเข้าบ่อนสิ เงินที่ชั้นหามาจะได้ไม่เสียเยอะ”

 

“คุณ!!!”   กวินมองหน้าจินนี่

 

“นี่กวิน จินนี่ว่าป๊อปปี้รู้แผนเราแล้วแหละ คืนนี้เราหนีไปอยู่ต่างประเทศกันเถอะนะ”

 

“คุณมีเงินเหรอ”

 

“จินนี่เก็บเงินจากที่พวกเสี่ยๆให้มา แล้วก็ขายกระเป๋าแบรนด์เนมเก่าๆไปบ้าง ตอนนี้ยอดคงประมาณ

ล้านต้นๆแล้วแหละ แถมแถวๆโน้น จินนี่มีญาติด้วย”

 

“งั้นไปกันเถอะ ผมติดหนี้เจ้าของบ่อนไว้ 3 แสน หนีไปตั้งหลักใหม่กัน”   กวินกอดจินนี่แน่น

 

“เดี๋ยวๆๆ กวิน ทำไมต้องหนีหนี้หล่ะ ชำระให้เสร็จค่อยไปดีกว่า”

 

“เราไม่มีเงินหนิ”   กวินมองจินนี่อย่างเข้าใจ

 

“จินนี่มีวิธีหาเงินแบบใหม่แล้วหล่ะ”   จินนี่ยิ้มมุมปาก

 

 

 

 

 

                                วันต่อมา

 

“ฟาง วันนี้ฟางน่ารักที่สุดเลยนะ”   ป๊อปปี้โอบฟางที่ใส่ชุดครุย

 

“แต่มันพองๆนะ ฟางไม่อยากใส่”   ฟางงอแง

 

“เอาน่า วันเดียวเอง มาๆถ่ายรูปก่อน”   ป๊อปปี้ดึงฟางไปถ่ายรูป

 

“ดูคู่นั้นสิแก้ว น่าอิจฉาโน๊ะ”   โทโมะมองป๊อปปี้และฟาง

 

“ขอโทษละกันนะคะ ที่ไม่หวานพอ”    แก้วหยิกแก้มโทโมะ

 

“ไม่เป็นไร ชอบแบบเธอ”   โทโมะจับมือแก้ว

 

“ฟาง /พี่ฟาง”    เสียงเจื้อยแจ้วดังขึ้น

 

“แม่....ฟิญ”   ฟางโผเข้ากอดน้องสาวและแม่ของเธอ

 

“หนูๆสวยมากเลยนะลูก”  แม่ฟางพูด

 

“พี่ฟางน่ารักจัง  พี่แก้วด้วย”   ฟิญโอบพี่สาวทั้งสอง

 

“ยัยฟิญ สูงขึ้นนะเรา สูงจะเท่าฟางแล้วดูสิ”   แก้วแซว

 

“พี่แก้วอ่ะ แต่ฟิญสวยไม่เท่าพี่ฟางหรอก ฮ่ะๆๆๆ”   ฟิญหัวเราะ

 

“อะเอ่อ คุณแม่ นี่ป๊อปปี้แฟนฟาง แล้วนี่โทโมะ...แฟนแก้วค่ะ”    แก้วผายมือให้ป๊อปปี้และโทโมะ

 

“สวัสดีครับ”  2 หนุ่มพูดพร้อมกัน

 

“จ่ะ”   แม่ฟางยิ้ม

 

“โห! แฟนพี่ฟาง หล่อจังงงงง ฟิญนะคะ น้องพี่ฟาง”   ฟิญจับมือป๊อปปี้

 

“ครับ”   ป๊อปปี้ยิ้มให้ฟิญ

 

“ฟิญญญญญญ จับมือผู้ชายคนอื่นได้ยังงายยยย”   เสียงทุ้มพูดขึ้นอย่างง้ำงอน

 

“อ๊าว มิณทร์”   ฟิญยิ้มให้มิณทร์

 

“แม่ ไอ้มิณทร์”   แก้ววิ่งไปกอดแม่และน้องชาย

 

“ฟิญอ่ะ ทำแบบนี้ได้ไง พี่จะงอนละนะ”  มิณทร์ผละออกจากอ้อมกอดแก้วแล้วตรงเข้าหาฟิญทันที

 

“ก็ฟิญแค่จับมือพี่ป๊อปปี้เองนะ”   ฟิญงง ท่ามกลางเสียงหัวเราะของทุกคน

 

“ก็ฟิญเป็นแฟนมิณทร์ไง ทำไมจำไม่ได้อ๊า”   มิณทร์ทำเสียงอ้อน

 

“อะอ๋อ เราเป็นแฟนกัน นี่”   ฟิญพยักหน้างงๆ

 

“ใช่ ไปซื้อของกินเถอะ”   มิณทร์จับมือฟิญ เดินทั่ว

 

“น้องแกนี่ไม่ไหวเลยนะ”   ฟางสะกิดแก้ว

 

“เห้ย นิดหน่อยเอง หะเห้ยฟาง พ่อแกถือดอกไม้มาโน่น”   แก้วชี้ไปทางพ่อฟางที่ยื่นช่อดอกไม้ให้

ฟาง

 

“ยินดีด้วยนะลูก”

 

“ขอบคุณค่ะ”  ฟางรับโดยไม่มองหน้า

“ฟาง”  ป๊อปปี้เรียกฟาง

 

“ให้เสร็จแล้วก็ไปสิคะ ยืนอยู่เพื่อ??”   ฟางพูด

 

“ยัยฟาง”   แม่ฟางใช้เสียงต่ำ

 

“พ่อขออยู่กับลูกได้ไม๊”

 

“คุณมีสิทธิ์อะไรคะ ความเป็นคนรู้จักหรือว่าอดีตพ่อ คุณทำผิดอะไรไว้กับใครร้ายแรงแค่ไหนจะมา

ขอโทษๆๆๆๆโดยไม่สำนึกผิดนี่มันน่าเหรอคะ น่าให้อภัยเหรอคะ วันนี้วันดีของหนู โปรดอย่ามา

เบียดเบียนกันและกันเถอะค่ะ”  ฟางพูดแล้วเดินหนีไป

 

“ฟาง...”  พ่อฟางน้ำตาไหล

 

 

“ ผมไปตามฟางนะครับ”   ป๊อปปี้อาสาแล้ววิ่งตามฟางไป

 

“คุณคะ อย่าไปโกรธยัยฟางเลยนะคะ”   แม่ฟางบอกพ่อฟาง

 

“ผม...ผมอยากคืนดีกับคุณนะ”   พ่อฟางจับมือแม่ฟาง

 

“พ่อ..”   ฟิญเรียกชื่อพ่อของเธอ ก่อนจะมองหน้าพ่อของตนที่เคยสั่งให้แม่ฆ่าเธอตั้งแต่อยู่ใน

ท้อง   “สำหรับฟิญ ฟิญไม่เคยโกรธพ่อนะคะ พี่ฟางก็ไม่เคยโกรธพ่อ พ่อแค่ต้องแสดงความจริงใจ

ให้พี่ฟางเห็น ฟิญจะคอยให้กำลังใจนะคะ”  

 

 

“ยัยฟิญ..”   พ่อฟางกอดฟิญแน่น

 

 

 

“ฟาง วิ่งออกมาแบบนี้พ่อเธอเสียใจนะ”   ป๊อปปี้ตามฟางมาถึงสวนหย่อมของมหาลัย

 

“เค้าใจร้ายเกินไป..ชั้นเกลียดเค้า”   ฟางกอดป๊อปปี้

 

“ใครๆก็ต้องเคยหลงผิดกันทั้งนั้นนะฟาง พ่อเธอรักเธอมากนะ เธอลองเปิดใจกว้างๆบ้างสิ”   ป๊อปปี้

ลูบผมฟางเบาๆ

 

“นายว่าชั้นใจแคบงั้นสิ”

 

“คนที่เกลียดพ่อตัวเองมันบาปนะ”

 

“....”

 

“ชั้นไม่ขอคำตอบจากเธอหรอกนะ คิดยังไงก็ตามใจเธอ”

 

“กลับกันเหอะ มืดแล้ว”  ฟางตัดบทแล้วเดินควงป๊อปปี้

 

 

“พี่ฟาง ไปนานเลย พ่อกลับไปแล้ว”   ฟิญตรงเข้าบอกฟาง

 

“อื้ม เรากลับกันเถอะ แม่จะไปนอนที่ไหนคะคืนนี้”

 

“แม่ต้องกลับไปแล้วแหละลูก อีก 3 วันยัยฟิญสอบ แม่ไปแล้วนะ”   แม่ฟางหอมแก้มฟาง ตา

มด้วยฟิญที่กอดแม่และพี่สาว

 

“บายค่ะแม่ บาย ยัยฟิญนาเร่ ^^/”    ฟางยิ้มให้แม่และน้องที่นั่งอยู่ในรถแท็กซี่

 

........................................................

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา