Not credibly....ไม่สนิทใจ

8.8

เขียนโดย FangPoppy

วันที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.32 น.

  25 chapter
  95 วิจารณ์
  34.46K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2558 08.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

      Not credibly...... ไม่สนิทใจ chapter 11

 


 

    

       ร่างบางที่พึ่งกลับมาจากโรงพยาบาลมาที่คอนโด ก่อนที่จะแยกทางกลับขนมจีนที่หน้าห้อง 

ฟางได้เดินเข้ามาในห้องอย่างช้าๆ ก่อนจะล้มตัวนอนอย่างเหนื่อยใจ ก่อนจะมองเพดานที่พบแต่

ความว่างเปล่า ฟางได้นึกถึงป๊อปปี้ ผู้ชายที่เธอรักมาตลอด และไม่มีวันเปลี่ยนใจ ก่อนที่ฟาง

จะเอามือมาจับหัวใจ ฟางรู้สึกว่าฟางจะไม่ได้เจอป๊อปปี้อีก กลัวว่าเธอและเขาจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน

แต่คำนึงๆก้ปรากฏขึ้นมาทันที คือคำว่า " ลางสังหรณ์ "  จนฟางลุกขึ้นนั่งก่อนจะสะบัดหัวเบาๆๆ

พร้อมพูดว่า 

 

" มันคงไม่มีอะไรหรอกมั้ง " ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำไปทำธุระส่วนตัว 

 


 

คอนโดป๊อปปี้

 

     ป๊อปปี้ที่นอนอยู่ในห้องที่ยังนอนกะสับกะส่ายไปมากับที่นอนหรู้ของเขา จนป๊อปปี้ลุกขึ้นนั่ง

เป็นอยู่หลายๆครั้ง ก่อนจะพูดออกมาว่า

 

" ทำไมคิดถึงแต่ฟางน่ะ " จนป๊อปปี้ลุกขึ้นยืนอย่างหัวเสีย แล้วเดินไปที่ห้องอาหารก่อนจะเปิด

ตู้เย็น แล้วนึกถึงฟาง ครั้งแรกที่เขาได้ซื้อห้องนี้ ครั้งแรกที่เขากับฟางได้ทำอาหารรวมกัน 

ป๊อปปี้ได้เดินไปที่โซฟา ก่อนจะนึกภาพฟางและเขาได้อยู่รวมกันอย่างมีความสุข แต่ถ้าเขา

บอกฟางไปมันจะมีแบบนี้อีกไหมที่เราได้อยู่ด้วยกัน 

 

      จนป๊อปปี้ได้เดินเข้าไปในห้อง นั่งที่เก้าอี้ แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วมองรายชื่อที่เขาโทร

ตลอดๆ ที่เขาโทรหาทุกๆครั้ง คนๆนั้นก็คือ ฟาง ก่อนป๊อปปี้จะเปิดลิ้นชัก แล้วหยิบตารางเข้าเวรของ

ฟางมา ที่ฟางเคยมอบให้เขา ก่อนที่จะไปทำงานที่ต่างจังหวัด

 

      ป๊อปปี้เห็นดังนั้นว่าฟางเลิกเวรแล้วหยิบโทรศัพท์ แต่ป๊อปปี้ที่ได้แต่มองเบอร์ของฟาง

ก่อนจะคิดในใจว่า

          ' จะโทร ดีไหมน้ะ '

 

      แต่ก็ไม่ต่างจาากฟางที่พึ่งธุระเสร็จ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วได้แต่มองเบอร์ของป๊อปปี้

ก่อนจะคิดในใจว่า

          ' จะโทร ดีไหมน้ะ '

                            

           ก่อนที่ทั้งสองจะนั่งมองดู ชื่อเบอร์ ที่พวกเขาสองคนที่เคยโทรหากันตลอด แต่ทำไม

ครั้งนี้ พวกเขาทั้งสองถึงไม่กล้า ฟางและป๊อปปี้ได้พูดพร้อมกันว่า

                        

                                        ' คิดถึงน้ะ '       

 

           จนทั้งสองได้หลับไปเพราะความเหนื่อยล้าเต็มทน แต่ความกังวลในใจของทั้งสองไม่เคย

หลับไปพร้อมกับร่างกายทั้งสองเลย 

 


 

 รุ่งเช้า 4:00

          

          คอนโดป๊อปปี้

 

     ป๊อปปี้ตื่นมารุ่งเช้า ก่อนจะเงยมองนาฬิกาก่อนจะพบว่า 4:00  จนป๊อปปี้เห็นดังนั้น ก่อนจะคิดถึง

เรื่องมาคืน ทำไมเขาเป็นอะไรขึ้นมาน้ะ ทำไมไม่กล้าโทรหาฟาง ทั้งทีเมื่อก่อนฟางและเขาโทรหา

กันบ่อย แม้จะค่ำดึกดื่นแล้วก็ตาม แต่นี้ทำไมใจเขาถึงเป็นแบบนี้น่ะ จนป๊อปปี้ลุกขึ้นอย่างหัวเสีย

แล้วเดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ 

 

     จนป๊อปปี้อาบน้ำเสร็จเดินออกมาจากห้องน้ำ แล้วเดินไปหยิบเสื้อสูท ที่เขาใส่อยู่เป็นประจำ แล้ว

เดินไปที่ห้องแต่งตัว ก่อนจะคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยแต่เขาก็ได้แต่คิดเรื่องฟาง อยู่ดี ถ้าตอนนี้ฟางอยู่

กับเขาฟางจะใส่เสื้อให้ ผูกเนกไทน์ให้ ก่อนที่ป๊อปปี้ก็ได้แต่คิดเรื่องของฟางมากมาย 

ก่อนจะต้องหยุดความคิดลงเมื่อ

 

        ' เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ................. '

          

      เมื่อโทรศัพท์ของเขาดังขึ้นก่อนจะพูดว่าในใจว่า 

        

       ' ใครโทรมาน้ะ '

 

      


มารอลุ้นกันน้ะค้ะว่า ใครที่โทรมาหาพอหมีแต่เช้า

จะเป็นฟาง หรือ พิม หรือว่าใครมารอลุ้นกันน้ะค่ะ

   

 

 

 

 

 

 

       

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา