Love it!!! รัก-สลับ-ร่าง

10.0

เขียนโดย เลิฟเลิฟ_tk

วันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 22.23 น.

8 ตอน

11 วิจารณ์

12.27K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 22.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

4) อุบัติเหตุและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น (จบ)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

วิ๊หวอ วิ๊หวอ วิ๊หวอ...

อื้อ... ฉันเบิกตาช้าๆก่อนจะมองไปรอบๆ วึ่งตอนนี้มันเต็มไปด้วย เลือด!!!ที่กระจายเต็มกองพื้น โอ๊ย!!!ทำไมรู้สึก

มึนหัวจัง เหมือนโลกกำลังหมุน เร็วขึ้น และ...เร็วขึ้น.......

ณ โรงพยาบาล...

"หมอ หมอ...ยัยแก้วเป็นอะไรมากไหม!? ฮือ ฮึก"สาวฟางรีบวิ่งเข้าหาหมอแล้วไถ่ถามอากรของเพื่อนสาวทันทีทันใด

เมื่อหมอออกมาจากห้อง

"คือ...เนื่องจากแรงกระแทกจากอุบัติเหตุ จึงทำให้หัวสมองของทั้งคู่กระทบกระเทือนเป็นอย่างมากครับ ส่วนอาการการรอด

ร้อยละ35ครับ หมอขอแสดงความเสียใจด้วย..." พลันจบคำพูดของหมอสาวฟางก็หมดสติเสียบพลันทำให้เธอล้มตัวลงไปนอนกับพื้น

แต่โชคดีที่มีร่างปริศนาเข้ามารับได้ทันก่อนจึงทำให้ร่างฟางไม่ได้รับบาดเจ็บใดใดทั้งสิ้น

"ขอห้องพัก VIP ของทางโรงพยาบาลหน่อยนะครับ"

"คะ..ครับ คุญภาณุ"

ภายในห้อง ICU...

"เฮ้ยๆ หมอครับๆ คนไข้เกิดอาการหัวใจหยุดเต้น ใช้เครื่องกระตุกหัวใจเลยไหมครับ"

"รีบๆใช้เลย .....เราจะให้เด็ก2คนนี้ตายไม่ได้เด็ดขาด เข้าใจไหม!!!"

"ครับ"

"ตายแล้วค่ะคุณหมอ คนไข้ไม่ฟื้นเลย โอกาสรอดมีน้อยมากเลยค่ะ"

"จะปล่อยให้คนไข้ตายไม่ได้นะ รู้ไหมว่าตระกลูไทยานนทร์ใหญ่แค่ไหน หากเขาไม่รอดพวกเราได้ถวายหัวแน่"

"ค่ะๆ (แล้วจะให้ตูทำยังไงต่อว่ะไอหมอโรคจิต เฮ้อ!คนสวยเซ็ง)"

ทางด้านฟาง...

แก้ว...ตอนนี้เธอเป็นอย่างไรบ้างนะ รู้ไหมว่าคนตรงนี้เป็นห่วงเธอมากแค่ไหน

ขอเถอะ...ขอร้อง ขอให้เธอฟื้นซักทีเถอะนะ คนดีของฉัน...

"คุณฟางครับ...คุณฟางตื่นสิครับ"

"ห๊ะ!!! ฝันเหรอเมื่อกี้ เฮ้อ!...เฮ้ย!คุณภาณุ"

"ไม่ต้องกลัวหรอกครับ กระต่ายน้อย ป๊อบมีีข่าวดีมาฝากคือเพื่อนรักของฟางฟื้นแล้วนะ"

จริงเหรอ...ขอบคุณพระช่วย ในที่สุด ในที่สุดยัยแก้วก็ฟื้นสินะ มันช่างเป็นข่าวดีเหลือเกิน ตอนนี้ฉันก็ได้แต่ยิ้มก่อนจะลากมือคน

ตรงหน้าไป "พาไปหาเพื่อนของฟางหน่อยนะค่ะ"...

ณ ห้องพัก ด้านโทโมะ...

อือ... ผมลืมตาอย่างช้าๆก่อนจะเหลือบมองไปทั่วห้องนี้ แล้วลุกขึ้นจากเตียงช้าๆ โอ๊ยย!!!โชคดีนะที่ผมไม่เป็นอะไรมาก เพียงแค่ปวดหัว และหนักบริเวณหน้าอก เอ๊ะ!หน้าอกเหรอ...ทำไมมันรู้สึกหนักๆจังว่ะ เออ...ลองล้มไปดูหน่อยคงไม่เป็นไรหรอกก็มันร่างกายของผมนี้ แต่แล้วเมื่อผมล้มลงไปดูมันแบบ...ใหญ!!! หรือว่าเราจะตาฝาด--* ลองจับๆดูละกันแต่...มันก็ยังรู้สึกใหญ่ๆเหมือนเดิมเอาล่ะไหนๆก็ ไหนๆเข้าห้องน้ำดีกว่าไปเช็ดร่างกายหน่อยเผื่อจะมีอะไรผิดปรกติไปกว่านี้ และพอผมเข้าไปสิ่งแรกที่ผมเห็นในกระจกคือ.... อ๊ากกกกทำไม หน้าผมถึงเหมือนยัยทอมว่ะ อย่าว่าแต่หน้าเลยร่างกายทุกสัดส่วนมันเหมือนหมดเลย...

"มันเกิดอะไรขึ้นว่ะ!!!"

และทางด้านแก้ว...(ไม่แพ้กับด้านโทโมะ--*)

"มันเกิดอะไรขึ้นว่ะ!!!"

................................................................................................

เอาล่ะในที่สุดก็จบไปอีก1ตอนแล้วเย้!!! ช่วยกันอ่านเม้นกันหน่อยนะคะ

ตอน 3

สารบัญ

ตอน 5