กว่าจะรู้ว่าเรารักกัน

9.8

เขียนโดย Arisa

วันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.44 น.

  33 chapter
  187 วิจารณ์
  51.96K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2557 22.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

33) ความสุขของความรักของเราสองคน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 ‘‘พิม!!!!’’

 

 

 

 

 ‘‘พี่ป๊อปคะพิมนั้นพิมใช่หรือเปล่าค่ะ หน้าเธอเหมือนพิมมากต้องใช่พิมแน่ๆฟางจะตามเธอไป’’ หญิง

สาวว่าพลางจะวิ่งตามไปแต่ชายหนุ่มรั่งแขนไว้ หญิงสาวจึงได้แต่มองตามหลังเธอคนนั้นไป

 

 

 

 

 

 ‘‘พี่ป๊อปปล่อยฟางค่ะ ฟางจะตามเธอคนนั้นไปเธอต้องเป็นพิมแน่ๆ’’ ฟางพูดและพยายามเอามืออก

จากชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 ‘‘ฟางฟังพี่ก่อน พี่ว่าไม่ใช่พิมเพราะร่างที่อยู่ในโลงก็คือร่างพิมแล้วนั่นอาจจะเป็นคนหน้าเหมือนก็

ได้ ฟางจะซื้อไอติมไม่ช่หรอไวๆเลยพี่จะได้ไปทำงาน’’ ป๊อปปี้พูดแต่ในใจเขาก็สับสนเหมือนกันว่า

นั้นพิมแฟนเก่าเขาหรือเปล่า

 

 

 

 

 ‘‘แต่ฟางว่าเธอคนนั่นต้องใช่ ฟางจะตามเธอไป’’ ฟางพูดแล้วไม่รอช้าวิ่งออกจากร้านตามเธอคน

นั่นไปทันที ชายหนุ่มที่รวบตัวแฟนสาวไม่ทันก็รีบวิ่งตามไปด้วยความเป็นห่วง

 

 

 

 

 

 

 ‘‘พิม เธออยู่ไหน พิม อ๊าาา เจอแล้ววพิมรอฟางด้วย’’ ฟางว่าก่อนจะรีบข้ามถนนตามหญิงสาว

คนนั่นไปก่อนจะคว้าข้อมือของหญิงสาวคนนั้นไวชายหนุ่มที่วิ่งตามแฟนสาวมาก็หอบอย่างเหนือย

หอบนี้เขาต้องมาวิ่งก่อนไปทำงาน ก็เพราะแฟนเอาแต่ใจของเขาใช่มั้ยเนี้ย

 

 

 

 

 

 

 ‘‘พิม ไหนขอดูหน้าหน่อยสิ’’ ฟางว่าก่อนจะดึงมือหญิงสาวให้ันมาเมื่อหญิงสาวคนนั้นหันมาทั้งฟาง

และป๊อปปี้ต่างตกใจกันสุดขีด

 

 

 

 

 

 

 ‘‘พิม!!!! เธอจริงๆด้วย’’

 

 

 

 

 

 

 ‘‘เอ่ออ ขอโทษนะคะพวกคุณคงจำคนผิดแล้วละค่ะฉันชื่อโฟร์ ภีมไม่ใช่พิมคะส่วนพิมที่คุณหมาย

ถึงอาจจะเป็นพี่สาวฝาแฝดของฉันคนนี้หรือเปล่าคะ’’ หญิงสาวผู็ที่ชื่อถีมดังกล่าวหยิบรูปที่มีหญิงสาว

ที่หน้าคล้ายกันถ่ายคู่กันอยู่ นี้พิมมีฝาแฝดหรอทำไมพวกเขาไม่เคยรู้ละ

 

 

 

 

 

 

 ‘‘ภีม ปะ เป็นพี่น้องของพิมหรอ’’ ป๊อปปี้ถาม

 

 

 

 

 

 

 ‘‘ค่ะ เอ่อพวกเรานี้บังเอิญมากเลยนะคะที่ได้เจอกันเพราะภีมพึ่งกลับมาจากญี่ปุ่นยังไม่มีใครเป็น

เพื่อนสักคน’’ ภีมพูดพลางยิ้มหวาน ทำไมพิมมีฝาแฝดแล้วไม่ยอมบอกพวกเรากันนะ

 

 

 

 

 

 

 ‘‘เอ่ออ คือพวกเราอยากรู้ทำไมพวกเราสองคนเป็ฯเพื่อนสนิทพิมไปบ้านพิมบ่อยๆทำไมไม่เคยเจอภีม

เลยละรูปสักบานก็ไม่มี’’ ป๊อปี้ว่า

 

 

 

 

 

 

 ‘‘คงจะเป็นเพราะคนที่บ้านไม่ค่อยชอบภีมมั้งค่ะ’’ ภีมพูดแล้วหน้าเศร้า

 

 

 

 

 

 

 ‘‘พวกเราสองคนพูดอะไรผิดหรือเปล่าคะ? ’’ ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 ‘‘ไม่หรอกค่ะ เอ่อ งั้นภีมขอตัวนะคะไว้ถ้าโอกาศหน้าเราคงได้เจอกันอีกนะคะ’’ ภีมพูดก่อนจะรีบวิ่ง

ขึ้นรถของเธอที่จอดไว้ทันที

 

 

 

 

 

 

 ‘‘น้องภีมกับพิมนี้ดูแปลกๆนะคะพี่ป๊อป เหมือนกับพ่อแม่เขาแยกกันอยู่เลย’’ ฟางพูด ก่อนจะมองรถ

คันงามของภีมที่เคลื่อนออกจากหน้าไอติมไป

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่พี่ว่าเราไปเข้าบริศัทได้แล้วละสายมาเป็นชั่วโมงแล้ว แล้วอีกอย่างจะไม่

สนใจเรื่องนี้ทำไมกันในเมื่อพิม ไม่คิดที่จะบอกเรื่องของเธอเราเป็นเคยเป็นเพื่อนสนิทพิม พิมไม่คิด

บอกแสดงว่าเขาไม่อยากให้เราไม่ยุ่งนะ’’ ชายหนุ่มร่ายยาว

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘นี้พี่ป๊อป กำลังว่าฟางว่าฟางยุ้งเรื่องคนอื่นใช่มั้ยคะ’’ ฟางพูดเสียงงอนๆ

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘ไม่ใช่นะฟาง พี่แค่บอกฟางเฉยๆ ป่่ะๆ เราไปกันเถอะน้าา สายแล้ววันนี้พี่เข้าสายนะเนี้ยเดียว

พี่โดนลูกน้องว่าเอาได้นะว่าทำไมเจ้านายเข้าสายไปเถอะฟาง นะๆๆๆๆ ’’ ป๊อปปี้พูดอ้อนแฟนสาว

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘ก็ได้คะ’’ ฟางว่าก่อนทั้งสองจะเดินกลับไปขึ้นรถไปที่บริศัททันที

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘พี่ป๊อปค่ะ พาฟางไปไหนนี้มันไม่ใช่ทางไปบริศัทนี้คะไหนบอกว่ารีบไงแล้วนี่จะไปไหนกันอีกเนี้ย’’

เพราะเธอสังเกตุเห็นว่าชายหนุ่มขับรถมาคนละทางกับทางไปบริศัทแล้วนี้เขาจะพาเธอไปไหนละเนี้ย

 

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘พี่แค่อยากทำให้ฟางมีความสุขในวันนี้น่ะ’’ ป๊อปปี้พูดยิ้มๆ ก่อนจะขับรถไปที่จุกมุ่งหมายที่เขาจะ

พาเธอไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘ฟางก็มีความสุขทุกวันอยู่แล้วนี้คะ แค่มีพี่ป๊ออยู่ข้างฟางฟางก็มีคงามสุขที่สุดแล้ว พี่ป๊อปไม่ต้อง

ทำอะไรให้ฟางมากมายหรอกค๊า’’ ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘แต่พี่อยากให้ฟางเก็บวันนี้ เป็นวันที่ดีที่สุดในชีวิตของฟางกับพี่ไง’’ ชายหนุ่มว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘แหะๆ ฟางไม่ค่อยเข้าใจหรอกนะคะแต่พี่ป๊อปพาฟางมาที่สวนสนุกทำไมค่ะ ฟางไม่ได้อยากมา

เล่นสวนสนุกสักหน่อย’’ ฟางพูดแล้วทำหน้ามุ่ยเหมือนเด็ก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘เถอะนาา ลงมาเถอะฟางวันนี้พี่มีอะไรจะให้แต่ฟางต้องปิดตาก่อนนะ’’ ป๊อปปี้ว่าก่อนจะนำผ้ามาปิด

ตาหญิงสาวไว้ แล้วยิ้มวันนี้เขาจะทำให้เธอมีความสุขที่สุดในโลก ผู้หญิงที่ผมรักที่สุดวันนี้ผมจะ

ตอบแทนเธอ

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘ปิดตาแล้วไปไหนต่อละคะ’’ ฟางว่า ชายหนุ่มไม่ตอบแล้วรีบจับมือหญิงสาวให้ลงจากรถก่อนจะ

เดินเข้ามาในสวนสนุก แล้วพาหญิงสาวมาตรงกลางในที่ๆเขาและเพื่อนมาจัดเอาไว้ให้เธอเพื่อจะ

เซอไพร์ในวันนี้

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘ฟางพี่รักฟางนะ...’’ ชายหนุ่มกระซิบข้างหูหญิงสาวก่อนจะค่อยนำผ้าปิดตาออก ฟางที่เห็นก็ดีใจ

ปนเขินนี้เขาลงทุนทำให้เธอขนาดนี้เลยหรอ สวนสนุกตอนนี้มันเหมือนกับที่เธอเคยฝันไว้มากๆ

แล้ววันนี้เขาพาเธอมาเธอพอจะรู้ว่าเขาพาเอมาทำไม เธอรู้ความหมายก็ถึงกับน้ำตาแห่งความดีใจก็

ไหลออกมาทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘พี่ป๊อป พี่...พี่ไม่ต้องลงทุนขนาดกกับปิดสวนสนุกเพื่อฟางแบบนี้ ก็ได้นะคะ’’ ฟางพูดแล้วร้องไห้

ออกมาเหมือนเด็ก

 

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘เอาละครับทุกๆ คนที่อยู่ในสวนสนุกแห่งนี้ ช่วยเป็นพยานว่าผมจะรักและจะเคารพผู้หญิงคนนี้คน

ที่ผมรักมากที่สุดตลอดไป แม้จะต้องแลกด้วยชีวิตผมก็จะทำให้เธอผมรักเธอคนนี้’’ ป๊อปปี้ตะโกน

เสียงดังทุกคนที่อยู่ในสวนสนุกส่วนมากจะเป็นแค่เพื่อนๆของเขาเท่านั้นมีพนักงานแค่ไม่กี่คน ป๊ฮปปี้

พูดจบก่อนจะหันไปยักหน้ากับเพื่อนๆ แล้วหันมามองหญิงสาวผู้ที่เขารักเธอมากที่สุดแล้วขุกเข่าท่า

ขอแต่งงานต่อหน้าเธอแล้วล้วงมือเข้าไปหยอบแหวนในกระเป๋ากางเกงออกมาและเปิดออกก่อนจะพูด

คำที่สาวๆทุกคนรอค่อย

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘ฟาง แต่งงานกับพี่นะครับ’’ ป๊อปปี้พูดทำเอาหญิงสาวที่ฟังนั้นร้องไห้ด้วยความดีใจก่อนจะยิ้มรับ

แล้วปาดน้ำตาออก

 

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘ค่ะ พี่ป๊อปฟางจะแต่งงานกับพี่คะผู้ชายที่ฟางรัก’’ ฟางพูดก่อนจะมีกลีบกุหลาบโปรยลงมาสู้พื้น

อย่างสวยงาม ก่อนจะมีตุ๊กตากระต่ายกับหมีเดินจับมือกันมาแล้วยื้นดอกไม้ให้ชายหนุ่ม ก่อนชาย

หนุ่มจะยื้นให้ฟางแล้วสวมแหวนให้หญิงสาว แล้วโอบกอดกันจนตัวกลม

 

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘วันนี้เป็นวันที่ฟางมีความสุขที่สุดเลยค่ะพี่ป๊อป’’ ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘พี่ก็มีความสุขนะที่พี่กับฟางรักกัน’’ ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘เราสองคนจะรักกันตลอดไปนะคะ/นะครับ อื้มมมมมม ’’ ทั้งสองพูดแล้วจูบกันเนิ่นนานนี้สินะที่เขาเรียกว่าความรัก ความรักของคนสองคนที่มีให้กัน ความสุขในความรักของคนสองคนไม่ว่าจะนานแค่ไหนเราสองคนก็จะรักกันตลอดไป เมื่อความรักที่เราไม่เคยรู้มาก่อน ไม่เคยรู้ตัวมาก่อนเกิดเป็นความรักแล้วมีความสุขขนาดนี้ ‘กว่าจะรู้ว่าเรารักกัน’...

 

 

 


 

เย้ๆ ในที่สุด ในที่สุดเรื่องแรกของเราก็จบแล้วน้าเพื่อนๆทุกคนช่วงที่ไม่ได้อัพก็ต้องขอโทษทุกๆคน

ด้วยนะคะ แต่ตอนนี้เรื่องนี้จบแล้วน้า รอเค้าลงเรื่องใหม่นะคะ ^^ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามฟิค

เรื่องนี้นะจ้ะ ขอบคุณจริงๆ

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา