ที่เดิมตรงนั้น

9.9

เขียนโดย mintmathuros

วันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 14.22 น.

  32 ที่เดิมตรงนั้น
  189 วิจารณ์
  64.18K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2559 16.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

24) เธอ เธอทั้งนั้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

บนเครื่อง

 

" พี่ฟางเฟย์ว่าอาจจะไม่ใช่อย่างที่พี่คิดก็ได้นะ " เฟยที่เห็นพี่สาวเอาแต่นั่งเหม่อลอยไม่ยอมพูดกับใครก็พูดขึ้น

 

 

 

" ใช่พี่ฟางพี่ป๊อปอาจจะไม่ได้คิดอะไรก็ได้อาจจะแบบ kissแบบพี่น้องก็ได้นะ เชื่อฟินสิคะ เนี่ยแบบพี่กับฟินไงเนี่ยเนี่ยเดี๋ยวฟินทำให้ดู จุ๊บ" ฟินพูดจบกก็ขยับตัวไปจุ๊บเฟย์ เฟย์เองก็ไม่ได้ขัดอะไรเพราะะวกเขาทำแบบนี้เป็นประจำอยู่แล้ว ฟางมอง น้องสาวตัวแสบที่พยายามให้เธอไม่คิดมากก็อมยิ้ม

 

 

 

" พี่เชื่อในสิ่งที่พี่เห็น ในสิ่งที่พี่สัมผัส ขอบคุณเรา2 คนมากน่ะ ที่อยู่ข้างพี่มาตลอด แต่ตอนนี้พี่ขอเวลาน่ะพี่สัญญาว่าจะไม่อ่อนแออีกน่ะ " เฟย์กับฟินพยักหน้า แล้วทั้ง3 คนก็ไม่ได้พูดอะไรกันอีกเลย จนถึงเกาหลี ทั้ง3คนเที่ยวกันอย่างสนุกสนาน ฟางที่ตอนแรกเศร้า กลับกลายเป็นคนร่าเริงสนุกสนาน จนน้องสาวอย่างเฟย์และฟินอดสงสัยไม่ได้ แต่ก็ไม่อยากไปกระตุกเรื่องที่เป็นแผลยาวในหัวใจของพี่สาวที่ตอนนี้เธอคิดว่ามันคงเริ่มจะสมานเข้าหากันจนเกือบจะสนิทแล้กระมัง

 

 

 

 

 

 

 

ประเทศไทย

 

" ไงเมิงวันนี้มากินข้าวกันหน่อยดิ " ทันทีที่ป๊อปปี้รับโทรศัพท์จากเพื่อนสาวคนสนิทอย่างเบลล์ก็คลี่ยิ้มออกมาทันที เพื่อนสาวของเขาคนนี้ถือได้ว่าเป็นเจ้าแ่แห่งการเที่ยวปาร์ตี้เลยก็ว่าได้

 

 

 

" เอาสิครัชชช ช่วงนี้กูก็เบื่อๆๆวะ เดี๋ยวอีกไม่กี่วันก็ต้องไปรายานตัวละ งั้นไหนไหนก็เลี้ยงละกันน่ะครับ 555" ป๊อปปี้พูดพลางหยิบแฟ้มงานเก็บเข้าทที่ แล้วเดินไปที่โต๊ะทำงานของตัวเอง

 

 

 

" โหไรว้ะ งานก็มีทำ เออก็ได้นี่เห็นว่าเป็นคนดีรับใช้ชาติน่ะครับ ไม่งั้นอย่าหวัง อ่าอ่าเจอกันน่ะ ที่เดิม " เบลล์พูดจบก็วางสายไปป๊อปปี้ยิ้มนิดหนึงก่อนที่จะลงมืออกแบบงานท่เค้าเหลือไว้ต่อ แต่ก็ต้องชะงักเมื่อมองไปเจอแหวนที่เาใส่ตลอดเวลาและไม่เคยคิดที่จะถอดออกเลย 

 

 

 

" ตอนนี้ทำอะไรอยู่น่ะ " ป๊อปปี้มองแหวนพลางนึกถึงอีกคนหนึงที่เหมือนเป็นเจ้าของแหวนวงนี้ ก่อนที่เขาจะค่อยๆๆ พิงไปกับเก้าอี้แล้วหลับตาอย่างอ่อนล้า พลางมอก็ยังลูบไปที่แหวนวงนั้นอย่างห่วงหา 

 

 

ก๊อก ก๊อก 

 

" เชิญครับ " ป๊อปปี้กล่าวโดยที่ยังไม่ยอมลืมตา เจนเดินเข้ามามองพี่ชายที่เธอเคยแอบรักอย่างสุดใจ ตอนนี้ไม่ต่างกับพนักงานในไร่สวน เพราะชายหนุ่มดูเปลี่ยนไปเยอะเลย จากเมื่อก่อนที่ไม่ค่อยดำตอนนี้กลับดำขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เมื่อก่อนไม่ค่อยมีกล้ามมากขึ้น ตอนนี้กลับมีมากก และเมื่อก่อนมีซิกแพ๊กเหลืออยู่บ้านแต่ตอนนี้น่าจะหายไปหมดเหลือแค่วันแพ๊กสะแล้ว

 

 

 

 

" หมดสภาพเลยหรอพี่ชาย " เสียงใสของเจนเอาป๊อปปี้ลืมตาขึ้นมองร่างบางสาวน้อยคนหนึ่งที่เดินเข้ามาพร้อมกับเอกสารในมือแล้วกำลังยิ้มให้เขา เขาก็ยิ้มตอบกลับเธอไป

 

 

 

 

" ป่าวสักหน่อยว่าแต่เราเถอะ ออกแบบเสร็จแล้วหรอ" ป๊อปปี้พูดพลางรับเอกสารจากเจนมาเปิดดู

 

 

 

 

" อาห้ะของเค้าอ่ะเสร็จแล้ว ลองดูแล้วกันน่ะ ว่าโอหรือเปล่าเจนจะได้ไปแก้ให้" เจนพูดจบก็นั่งลงเก้าอี้อีกฝั่งของป๊อปปี้

 

 

 

 

" อืมก็โอแล้วน่ะ " ป๊อปปี้พูดพลางปิดแฟ้มแล้วเสียงแจ้งเตือนของโทรศัพท์ของร่างสูงก็ดังขึ้น 

 

 

 

 

" อั่นแน่ตั้งสะขนาดนี้คนสำคัญหรอพี่ป๊อป " เจนที่อดแซวร่างสูงไม่ได้เพราะปกติเขาจะไม่ตัวเสียงแต่จะตั่งสั่นเอาไว้แทน เพื่อสะดวกต่อกานทำงาน แต่นี้กลับตั้งเสียง คงเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก ฟาง

 

 

 

" อะไรเราละ พี่ก็อยากลองเปลี่ยนดูบ้าง " ป๊อปปี้พูโพลางหลบสายตาล้อเลียนของเจนแล้วกดเลื่อนดูก็พบว่าโทรศัพท์แจ้งว่า ig ของร่างบางนั้นอัพขึ้นมา เป็นรูปร่างบางที่ยืนอยู่กับพนังห้องสีสันสดใส ป๊อปปี้คลี่ยิ้มออกมาอย่างเห็นได้ชัด แค่เขาได้เห็นว่าร่างบางยิ้มเขาก็มีความสุข มือเรียวไม่ได้ไตร่ตรองอะไรทั้งนั้น กดลงไปไลค์ให้โดยไม่ต้องคิดมากก 

 

 

 

 

" อั่นแน่ ไวน่ะพี่ป๊อป แต่เจนไวกว่า55 " เจนพูดพลางยื่นโทรศัพท์ให้ป๊อปปี้ดูว่าเธอนั้นไลค์รูปก่อนที่ป๊อปปี้จะไลค์ให้ร่างบาง เอาป๊อปปี้คลี่ยิ้มเมื่อเห็นว่าเจนนั้นล้อเลียนเขา 

 

 

 

" 55 เอาเถอะไปได้แล้วพี่จะทำงนนะ " ป๊อปปี้เขินเลยไล่เจนออกไป เจนก็หัวเราะแต่ก็เดินออกไปง่ายดาย 

 

 

 

 

 

ตอนเย็น 

 

 

" อ้าวมาแล้วหรอคร๊าบบบ พ่อว่าที่ทหารเรื่อ " แบงค์เพื่อนป๊อปปี้เอ่ยขึ้นเห็นเขาเดินเข้ามาในร้าน

 

 

 

" แล้วเห็นว่ามาหรือยังละครับเสี่ยแบงค์ " ป๊อปปี้ตอบด้วยน้ำเสียงกวน 

 

 

 

" แหม เมิงนี่นะไม่น่าจะไปเป็นทหารเรือวะ น่าไปเป็นเด็กวัดแถวบ้านกุมากกว่ากวนสะ " แบงค์พูดพลางมองหน้าป๊อปปี้ที่ล้อเลียนเขา

 

 

 

" 555 เฮ้ยกอลฟ์เล่นกีต้าร์เลย มามา "  เบลล์บอกเพื่อนชายอีกคนในวงให้เอากีตาร์มาเล่นเพราะร้านนี้เป็นร้นที่พวกเขาสนิทกับเจ้าของร้านมากเลย ทำอะไรก็ได้ตามใจ 

 

 

 

" คร๊าบบลูกพีแหม สั่งได้สั่งดีน่ะครัชชช  "เพื่อนชายคนนั้นพูดพลางเดินไปเอากีต้าร์มานั่งเล่นป๊อปปี้นั่งมองเพื่อของพวกเขาที่นั่งกันเป็นคู่ๆๆ  เขาเองก็เริ่มรู้สึกเหงาขึ้นมาเหมือนกันเพราะเมื่อก่อนเวลามาปาร์ตี้หรือกินข้าวกันแบบนี้เขามักจะพาร่างบางมาด้วยเสมอ จนเพื่อนของเขารู้จักและสนิทสนมกับร่างบางมากเลยทีเดียว แต่ตอนนีเธออยู่คนละซีกโลกกับเขาไปแล้ว 

 

 

 

 

" ไอ้ป๊อป เฮ้ยไอ้ป๊อป " เบลล์ตะโกนเรียกป๊อปปี้เอาร่างสูงสพดุ้มออกจากภวังค์ของตัวเองแล้วหันมาปั้นหน้ายักษ์ใส่เพื่อนสาวทันที

 

 

 

 

" อะไรของแกว้ะไอ้เบลล์ " ป๊อปปี้พูดพลางจิบแอลกอฮอล์ที่เพื่อนเขาสั่งมาให้ 

 

 

 

" ก็ดิฉันเรียกนายท่านนานแล้วนะ แกนั่นแหละเป็นอะไร คิดถึงใครอยู่หรอคร๊าบบบ555" เสียงหัวเราะของเพื่อนๆๆของป๊อปปี้ดังไปทั่วร้าน 

 

 

 

 

" พอพอเลยพวกเมิง จะร้องเพลงไม่ใช่หรอเอ้าร้องดิ " ป๊อปปี้เปลี่ยนเรื่องพลางเอาโทรศัพท์ขึ้นมากดเล่นแทนการนั่งอยู่เฉยๆๆ

 

 

 

 

" เออ ก็ได้แหม คิดถึงกระต่ายน้อยก็ไม่บอก555 " แบงค์พูดพลางหัวเราะป๊อปปี้เงยหน้ามามองเพื่อนชายอย่างดุ จนแบงค์เงียบแล้หันไปร้องเพลงกับเพื่อนต่อ สักพักป๊อปปี้ก็ไปร่วมวงด้วย

 

 

 

" เธอ เธอทั้งนั้นที่ทำให้ ช่วงชีวิตของฉันน่าจดจำ จนแต่ได้เจอเธอ  ขอบคุณสรวงสวรรค์ ให้เราได้เจอะกัน ขอบคุณคนบนนั้นที่ทำให้ฉันได้พบเธอ ขอบคุณทุกเรื่องราว ต้นเหตุในวันนี้ฉันนั้นได้เจอเธอ (สุดที่รัก) " เสียงร้องเพลงของป๊อปปี้และเพื่อนกลุ่มเดียวกันร้องเล่นกีต้าร์กันอย่างสนุกสนาน เบลล์ที่เห็นว่าเพื่อนของเขากำลังร้องเพลงกันอยู่เลย ไม่ลืมที่จะ อัดคลิบลงIG  

 

 

 

 

" อ๊ะ พี่ฟางนี่นี่ดูนี่เร็ว" เฟย์ที่กำลังเช็ค IG ของพี่สาวเธออยู่ก็ต้องรีบวิ่งมาหาพี่สาวแลยื่นคลิบวีดีโอให้พี่สาวดู 

 

 

 

" ก็ไม่เห็นมีไรหนิเหย์เขาก็มีความสุขดี " ฟางพูดพลางมองไปทางอื่น 

 

 

 

" หรอออ!! แต่เอที่นิ้วของป๊อปใส่แหวนไรอ่ะพี่ฟางเหมือนของพี่ฟางเลยน้าาา " เฟย์ที่สังเกตุเห็นที่นิ้วมือของป๊อปปี้มีแหวนใส่อยู่พอเดาออกได้ง่ายๆๆเลยว่าเป็นแหวนคู่ของชายหนุ่มกับพี่สาวเธอแน่แน่

 

 

 

" วงแหวนอะไร แหวนแฟชั่นตามธรรมดานั่นแหละไปได้แล้วจะเที่ยวต่อไหมฮ้ะหรือว่าอยากกลับโรงแรมคะแม่คุณ" ฟางูดพลางเดินนำออกไป พร้อมกับแอบอมยิ้ม เมื่อได้ดูคลิปวิดีโอที่เบลล์อัพลง แล้วก็ไม่ลืมที่่จะกดไลค์ให้ 

 

 

 

 

" ยัยฟางเขาก็แค่ใส่เพราะว่าเห็นมันสวยดีเท่านั้นแหละอย่าคิดเองไปเลย เขามีเจนอยู่ทั้งคน เขาคงไม่คิดถึงเราหลอก เลิกเข้าข้างตัวเองสักที  " ฟางพูดพลางเก็บโทรศัพท์ใส่ในกระเป๋าอย่างไม่ใยดี แล้วเดินออกไปเที่ยวต่อกับครอบครัว เพื่อพักผ่อนสมองก่อนที่เธอจะต้องกลับไปเจอเรื่องราวต่างๆๆอีกมากมาย ที่กำลังจะเกิดขึ้นตามมาอีก 

 

 

 

 

พอก่อนน่ะ มโนเยอะละช่วงนี้ ขอโทษทน่ะถ้าไม่หนุกอ่ะ.....

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา