พรหมรักลวงใจ

"คุณภาณุคะ"ฟางเดินมาปลุกเมื่อเตรียมอาหารเช้าไว้ที่โต๊ะเรียบร้อย

"หืม...."

"ลุกมาล้างหน้าแปรงฟัน แล้วไปทานข้าวค่ะ"

"ง่วง...."ป๊อปปี้บอก

"ง่วงอะไรล่ะคะ ลุกมาเลยค่ะ เราจะไปตามคุณจินนี่ไม่ใช่เหรอคะ"ฟางว่า

"อืมๆรู้แล้วๆ"ชายหนุ่มลุกขึ้นไป ฟางมองอย่างเหนื่อยใจก่อนจะไปรอเขาอยู่

ที่โต๊ะทานข้าว พอป๊อปปี้อาบน้ำเสร็จก็เดินออกมากินข้าวกับฟาง

"หิวเลย"ป๊อปปี้บอก

"โจ๊กใส่ไข่ใส่หมูสับของคุณภาณุ"

"ขอบคุณครับ"ป๊อปปี้ยิ้มหวานจนฟางหน้าแดง

"ไม่เป็นไรค่ะ"เธอก้มหน้าก้มตากินโจ๊กในชามตัวเอง

"อร่อยไหม"ป๊อปปี้มองโจ๊กในชามของฟางที่ใส่ทุกอย่างใส่พริกป่นเยอะๆ

จนสีโจ๊กมันออกแดงๆ

"ก็อร่อยค่ะ แต่เผ็ด"ฟางบอก

"ขอชิมของเธอหน่อยสิ"

"แต่คุณภาณุไม่ชอบทานเผ็ดไม่ใช่เหรอคะ"เธอว่า

"เธอนี่รู้ข้อมูลฉันไปซะหมดจริงๆนะ"ป๊อปปี้พูด

"ฟางเป็นว่าที่ภรรยาคุณนะคะ"

"อยากเป็นจริงๆเหรอ"ชายหนุ่มสบตากับหญิงสาวนิ่ง

"อยากสิคะ ก็ฟาง......."

"ฉันเห็นเธอจริงจังกับฉันขนาดนี้ ฉันก็รู้สึกผิดกับเธอขึ้นมา"

"คุณภาณุไม่ได้รักฟางเหรอคะ"ฟางชะงัก

"ไม่มีอะไรหรอก ฟาง เธออย่าคิดมากไปเลยนะ ฉันก็พูดไปเรื่อย"

"ฟางอิ่มแล้วล่ะค่ะ ขอตัวไปเก็บข้าวของก่อนล่ะกันนะคะ"ฟางเดินลุก

ออกไปจากโต๊ะอาหาร

"เฮ้อ...ไม่น่าปากพล่อยเลยเรา งอนอีกแล้วสิเนี่ย"ป๊อปปี้บ่นกับตัวเองเบาๆ

ก่อนจะกินโจ๊กจนหมดชาม

ต่อมา

"มาค่ะ เดี๋ยวฟางช่วยถือนะคะ"ฟางเข้าไปช่วยยกกระเป๋าเดินทางของป๊อปปี้

"ฟางหายงอนฉันรึยัง"ป๊อปปี้เอ่ยถาม

"รีบไปเถอะค่ะ"ฟางบอกก่อนจะเดินนำไปที่รถ

"ฟาง เดี๋ยวสิ รอฉันด้วย"ป๊อปปี้รีบตามไป

"บ้านแม่ของคุณจินอยู่ไกลไหมคะ"ฟางถาม เมื่อเขาและเธอขึ้นมานั่ง

บนรถแล้ว

"ขับไปจากนี่ก็ไม่ไกลเท่าไหร่หรอก ฟางคือเรื่องเมื่อเช้าน่ะ เธอไม่ได้

คิดอะไรใช่ไหม"

"ไม่หรอกค่ะ"ฟางบอกไปแบบนั้นแต่แววตากลับไม่ใช่เลย

"ก็ดีแล้ว ฉันคิดว่าเธอจะเก็บเอามาคิดมากซะอีก"

"ค่ะ คุณภาณุไม่ต้องกังวลหรอก ฟางไม่ได้คิดอะไรแล้ว"ฟางยิ้มเพื่อให้เขา

สบายใจ ป๊อปปี้เห็นแบบนี้ก็ไม่ได้ซักถามอะไรหญิงสาวข้างกายอีกเลย

"อัพแล้ว  ๆๆๆๆๆ คร้า