รักไม่ได้

9.7

เขียนโดย Chapond

วันที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 02.39 น.

  66 ตอน
  1012 วิจารณ์
  160.24K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 23.50 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

29) Tomo&Kaew Part 1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เย็นป่านนี้แล้ว ยัยนั่นจะตายคาห้องรึยังเนี่ย นานชะมัด”โทโมะที่ตื่นแล้วนั่งรอแก้วในห้องเป็นเวลา

นานก่อนเขาจะทนไม่ไหว เดินลงมาที่ห้องชั้นล่างของหอคอย

 

 

 

 

 

 

โครม

 

 

 

 

 

เสียงดังในห้องทำให้โทโมะกำลังจะผลักประตูเข้าไปตกใจก่อนจะรีบดันเข้าไปในห้อง

 

 

 

 

 

“นี่ลงไปนั่งทำอะไรตรงนั้นเนี่ย”โทโมะมองแก้วที่ล้มลงกับพื้นก็ถามขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ชั้นเห็นส้นสูงในห้องนี้ ชั้นเลยลองเอามาใส่ดู ห้ามหัวเราะชั้นนะ ชั้นไม่เคยใส่นี่นา”แก้วพูดพลาง

ถอดส้นสูงสีขาวออก โทโมะกลั้นขำก่อนจะฟอร์มทำหน้าขรึมๆ

 

 

 

 

 

 

“เอ้า ลุกสิ”โทโมะจับมือแก้วให้ลุกขึ้น แล้วเอาส้นสูงไปเก็บก่อนจะเปิดตู้รองเท้า เอาคัทชูสีขาวออก

มา แล้วคุกเข่าสวมให้แก้ว แก้วถึงกับอึ้งไม่คิดว่าโทโมะจะสวมรองเท้าให้เธอ

 

 

 

 

 

 

“สูงอยู่แล้วจะไปใส่ทำไมล่ะ ใส่คัทชูน่ะดีแล้ว”โทโมะพูดแล้วนั่งข้างๆแก้ว เพื่อเช็คความเรียบร้อย

ให้เธอ

 

 

 

 

 

“นี่นาย ชั้นถามหน่อย ทำไมถึงให้ชั้นแต่งตัวดีๆ สวยๆด้วยล่ะวันนี้”แก้วถามไม่เข้าใจ

 

 

 

 

“เถอะน่า เดี๋ยวเธอไปกับชั้นละกัน”โทโมะพูดแล้วเห็นหน้าแก้วโล่งๆ

 

 

 

 

 

 

“หลับตาสิ”โทโมะพูดก่อนจะเอาเครื่งสำอางของเฟย์ที่วางตรงนั้น นั่งแต่งหน้าให้แก้ว แก้วเมื่อรู้สึก

ว่าโทโมะเคลื่อนหน้ามาใกล้ๆเพื่อกรีดอายไลน์เนอร์ให้ก็ใจเต้นรัวเมื่อถูกลมหายใจอุ่นๆรดที่หน้า

 

 

 

 

 

 

“เฮ้ หลับรึไง ลืมตาได้แล้ว”โทโมะเห็นแก้วที่เคลิ้มหลับก็รีบเรียก แก้วจึงลืมตา โทโมะจึงเอาลิ

ปกลอสสีชมพูหวานมาทาให้แก้ว

 

 

 

 

 

“ปากแบบนี้นี่ลิปติกยัยเฟย์จะหมดหลอดรึเปล่าเนี่ย”โทโมะบ่น แก้วจึงฟาดลงไปทีนึง

 

 

 

 

 

“นี่อย่าบอกนะว่านี่คือห้องแต่งตัวของเฟย์น่ะ”แก้วที่แต่งตัวเสร็จแล้วก็มองไปรอบๆห้องขนามใหญ่ที่

มีเสื้อผ้าหลากหลายแนว เครื่องประดับขนาด1ตู้ และพวกเครื่องสำอางกองโต

 

 

 

 

 

“ถูก ไม่เข้าใจทำไมผู้หญิงถึงชอบซื้ออะไรแบบนี้มาเยอะแยะ มีแต่คนเดียวใส่เองยังไม่หมดไหนจะ

เครื่องสำอางอีก นี่เธอเป็นแบบยัยนี่รึเปล่าน่ะ”โทโมะบ่นถึงเฟย์ที่บ้าช้อปปิ้งและบ้าซื้อเครื่องสำอาง

มาเก็บไว้และใช้ไม่หมดก่อนะถามแก้ว แก้วรีบส่ายหน้า โทโมะไม่พูดอะไรก่อนจะพาแก้วเดินลงมา

ที่โรงเก็บรถข้างๆหอคอยตัวเองแล้วให้แก้วนั่งกับตัวเอง แก้วมองโทโมะอย่างแปลกใจที่คราวนี้โท

โมะเลือกจะขับรถไปแทนที่จะกระโดดหรือแปลงร่างเหมือนทุกครั้ง

 

 

 

 

 

 

“นี่นายพาชั้นมาที่นี่ทำไมกัน”แก้วถูกโทโมะพามาที่ห้องอาหารชั้นบนสุดของโรงแรมหรูก็รีบถาม โท

โมะไม่พูดอะไรก่อนจะเดินไปบอกบริกรให้พาเขาและแก้วไปที่ที่เขาจองไว้ซึ่งติดระเวียงสามารถ

มองเห็นวิวในเมืองตอนกลางคืนอย่างสวยงาม แก้วตาโตตื่นเต้นและเกาะกระจกมองดูวิวเหมือน

เด็กๆ โทโมะถึงกับนั่งเท้าคางมองแก้วที่มองดูโน่นนี่อย่างตื่นเต้นแล้วแอบเผลอยิ้มออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวก่อนนะ นายกินอาหารมนุษย์แบบนี้ไม่ได้ แล้วนายพาชั้นมาทำไมกัน”เมื่ออาหารถูกเสิร์ฟตา

มออเดอร์ที่จองไว้ แก้วก็รีบถามทันที เพราะแวไพร์ส่วนมากเค้ากินแต่เลือดไม่ใช่รึไง

 

 

 

 

 

 

“พอดีชั้นเห็นในโบวชัวร์ของทนุษย์เค้าบอกว่าไวน์ที่นี่รสดีมาก ชั้นเลยอยากมาดื่ม แต่เห็นเธอเบื่อๆ

เลยพาออกมาด้วยไง”โทโมะพูดพลางดื่มไวน์ แก้วร้องอ๋อทันที เพราะแม้เธอไม่เคยเห็นโทโมะกิน

อะไรนอกจากเลือดของเธอ แต่โทโมะก็ชอบดื่มไวน์มาก มีครั้งหนึ่งที่เธอแอบเห็นตู้เก็บไวน์ของโท

โมะชั้นล่าง

 

 

 

 

 

“มันอร่อยมากรึไง ไอ้ก้อนเนื้อแล้วมีน้ำราดแบบนั้นอ่ะ”โทโมะมองแก้วที่หั่นสเต็กเนื้อราดซอสแล้ว

กินอย่างเอร็ดอร่อยไม่สนโทโมะที่ดื่มไวน์ก็พูด

 

 

 

 

 

 

 

“อร่อยสิ นี่ชั้นเคยอ่านในเน็ตนะว่าที่นี่นอกจากไวน์แล้ว สเต็กที่นี่อร่อยมากเลยนะ ดีแล้วล่ะที่นาย

พาชั้นมา”แก้วยิ้มแล้วกินสเต็กต่อบ้าง ตักซุปครีมทานบ้างอย่างเอร็ดอร่อย จนโทโมะแอบกลืน

น้ำลายลงคอ

 

 

 

 

 

 

 

“อยากกินบ้างอ่ะ”โทโมะพูด แก้วชะงักแล้วมองหน้าโทโมะ

 

 

 

 

“นายกินอย่างอื่นไม่ได้นอกจากเลือกไม่ใช่หรอ”แก้วถามขึ้น

 

 

 

 

 

“กินน่ะกินได้ แต่มันไม่ให้พลังงานเท่ากับเลือด ก็เหมือนมนุษย์ล่ะที่กินของจุบจิบไม่ได้ให้พลังงาน

ไม่มีประโยชน์ ของมนุษย์น่ะกินอาหารหลักเป็นจาน แต่พวกชั้นต้องดื่มเลือด ถึงจะทำให้ชั้นมี

พลัง”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นชั้นให้นายกินของจุบจิบดูละกัน ให้ชิม”แก้วหั่นสเต็กเนื้อแล้วเอาส้อมจิ้มยื่นไปทางโทโมะ ชาย

หนุ่มชะงัก มองสเต็กเนื้ออย่างแปลกประหลาดก่อนจะอ้าปากกินมันไป

 

 

 

 

 

“เป็นไง อร่อยใช่มั้ยล่ะ”แก้วพูดยิ้มๆ

 

 

 

 

 

 

“ก็ดี แต่ถ้าจะดี เลือดอร่อยกว่าเยอะ”โทโมะพูดแล้วดื่มไวน์ต่อ แก้วส่ายหน้าก่อนจะนั่งทานอาหาร

จนหมดและตามด้วยของหวาน พลางฟังเสียงสีไวโอลีนของนักดนตรี

 

 

 

 

 

 

“กินแบบนี้ไม่กลัวอ้วนหรอ”โทโมะมองแก้วที่ตักเค้กเข้าปากแล้วถาม

 

 

 

“ชั้นอ้วนยากน่า”แก้วตอบแล้วกินต่อ

 

 

 

 

 

 

 “ป่ะ ย่อยกันเถอะ”โทโมะพูดแล้วดึงมือแก้วที่ทานของว่างเสร็จแล้วไปเต้นรำด้วยกัน

 

 

 

 

“นี่นายชั้นเต้นไม่เป็นนะ”แก้วบอก

 

 

 

 

 

“เอาน่า เต้นตามชั้นละกัน ง่ายจะตาย”โทโมะพูดแล้วโอบเอวแก้วเต้นรำตามเพลงไป แก้วที่อยู่ใน

อ้อมกอดโทโมะและโยกตัวไปตามจังหวะเพลงก็แก้มแดงใจเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ ความรู้สึกแปลกๆ

เกาะกินในหัวใจเหมือนอยากหยุดเวลาตรงนี้ไปนานๆ

 

 

 

 

 

“ง่วงล่ะสิกลับกันมั้ย”โทโมะแอบเห็นแก้วหาวก็ถาม แก้วพยักหน้าก่อนโทโมะจะเดินจับมือแก้วลง

มา

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวนาย ชั้นอยากไปดูน้ำพุ”แก้วหันไปเห็นน้ำพุเต้นระบำด้านหน้าโรงแรมก็รีมดึงมือโทโมะไป

ทันที แล้วเดินมาหยุดที่ลานกว้าง แปลกใจที่น้ำพุหยุดไป

 

 

 

 

 

“อ้าวหยุดแล้วหรอ อะไรกัน”แก้วย่นหน้าลงเซ็งๆที่ตัวเองมาถึงเค้าก็ปิดน้ำพุแล้ว

 

 

 

 

 

“เธอนี่แปลกคนจริงๆทีเมื่อกี้เต้นรำเพลงช้าๆล่ะง่วงเชียว พอมาเจออะไรแบบนี้ล่ะคึกเลย”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

“เอ้า ก็พวกของสวยๆงามชั้นไม่ค่อยถนดและไม่ชินนี่น่า แต่เนี่ยลองเราถอดรองเท้านะแล้วเต้นเท้า

เปล่าไป ไม่ต้องมีจังหวะแล้วก็ดนตรีมันก็สนุกไปอีกแบบนะ”แก้วพูดก่นจะถอดรองเท้าแล้วเต้นไปมา

โดยไม่มีดนตรีทำให้โทโมะหลุดขำออกมา ก่อนจะดีดนิ้วแล้วน้ำพุที่ปิดไว้ก็เปิดมาอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

“อ๊า เปิดแล้วๆ”แก้วยิ้มดีใจเหมือนเด็กแล้วเล่นกับน้ำพุ ทำให้โทโมะอดมองแก้วไม่ได้ เป็นผู้หญิงที่

แปลกจริงๆไม่ชอบอะไรสวยๆงามๆ มีความเป็นธรรมชาติแบบไม่ต้องไปแต่งเติมอะไรมาก

 

 

 

 

 

 

 

หมับ

 

 

 

 

โทโมะที่มองแก้วเพลินๆก็ถูกแก้วดึงมือมาในน้ำพุ

 

 

 

 

 

 

“เฮ้ ชั้นเปียกหมดแล้วนะ อะไรของเธอเนี่ย”โทโมะรีบพูดแล้วมองชุดตัวเอง

 

 

 

 

 

“เอ้า ก็เล่นให้เปียกไง สนุกดีออกนี่ถ้าในเมืองตอนนี้นะถือว่าเป็นช่วงเทศกาลสงกรานต์พอดีเลย นี่

แนะ”แก้วพูดแล้วเอามือกรองน้ำพุที่พุ่งมารดโทโมะทันที

 

 

 

 

“อ๋อ เล่นแบบนี้ใช่มั้ยได้ นี่แนะๆ”โทโมะที่ตัวเปียกแล้วก็วักน้ำพุแล้วรดแก้วบ้าง ก่อนทั้งคู่จะเล่น

น้ำพุด้วยกัน2คนอย่างสนุกสนาน โดยที่โทโมะยิ้มออกมาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

 

 

 

 

 

 

special partของโทโมะจ้าา ทำขึ้นเพราะอยากให้เห็นมุมความรักแต่ละคู่

 

 

ถ้าชอบคู่นี้ก็เม้นโหวตเยอะๆน้าาาาา

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา