รักไม่ได้

9.7

เขียนโดย Chapond

วันที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 02.39 น.

  66 ตอน
  1012 วิจารณ์
  160.30K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 23.50 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

53) คนที่อยู่ในหัวใจของชั้นคือใคร

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นอะไรน่ะแก้วเห็นนั่งคิ้วขมวดตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว”เฟย์ถามเมื่อเอาข้าวต้มมาให้แก้วในห้อง

 

 

 

“เมื่อคืนเฟย์ไปไหนมาหรอ”แก้วจ้องหน้าเฟย์เพื่อหาคำตอบ

 

 

 

 

 

“เอ่อ ไปแฮงค์เอาท์ตามปกติไง แล้ว เอ่อ เมาน่ะเลยนอนบ้านเพื่อนในเมือง”เฟย์รีบพูดเพราะแม้

เธอจะไว้แก้วมากแค่ไหน แต่เรื่องของเธอกับเขื่นเมื่อคืนนี้เธอไม่อยากให้ใครรับรู้เลย

 

 

 

 

 

“ไม่ยักจะรู้ว่ามีเพื่นเป็นมนุษย์ด้วย”แก้วเหล่มองหน้าเฟย์อย่างจับผิด

 

 

 

 

 

“อ๋อ มนุษย์ที่ไหน แวมไพร์น่ะ พวกนั้นเป็นเพื่อนพี่แบงค์ เลยยืมคอนโดนอน”เฟย์พยายามพูดแถ

ไปเรื่อยๆ

 

 

 

 

 

“อ่ะๆ แก้วไม่ติดใจอะไรมากหรอก แค่เฟย์ดูแลตัวเองได้ กลับมาไม่เป็นอันตรายอะไรเท่านี้ก็ดีแล้ว

ล่ะ เพียงแต่ว่าเมื่อคืนนี้ไม่ใช่เฟย์แล้วใครมานอนกอดแก้ว”แก้วพูดทำให้เฟย์ชะงักรู้ทันทีว่าคือโท

โมะที่แอบดันกระจกเข้ามาหาแก้วตามเคย

 

 

 

 

 

 

“โทโมะมั้ง เค้าคงคิดถึงแก้วนั่นล่ะ อย่าคิดมากๆกินๆ”เฟย์พูดแล้วดันชามข้าวต้มให้แก้ว

 

 

 

 

 

“คนบ้า มาๆไปๆ เวลาเจอกันก็ไม่ชอบให้เห็นหน้า ปล่อยให้คนอื่นเป็นห่วงจะแย่”แก้วบ่นไปกินข้าว

ไป โดยไม่รู้เลยว่าโทโมะที่แอบฟังอีกด้านของกระจกอมยิ้มอย่างมีความสุขแล้วค่อยๆห้อยหัวนอน

หลับพักผ่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ถามหน่อยสิ จะมีสักครั้งมั้ยตั้งแต่นายกลับมาเนี่ย นายจะไม่มีบาดแผลอะไรติดตัวเมื่อกลับ

ปราสาทมาเนี่ย”กวินบ่นเมื่อตื่นมาเห็นป๊อปปี้มีรอยตบแดง5นิ้วและปากแตก

 

 

 

 

 

“ลุงหมีโดนตบๆ”เกรซที่เล่นกับจินนี่เห็นป๊อปปี้ก็ชี้หน้าป๊อปปี้แล้วพูด

 

 

 

 

“ไม่เป็นไร เมียตบชั้นยอม”ป๊อปปี้พูดยิ้มๆแล้วเอาเลือดที่เตรียมให้มาดื่มอย่างมีความสุข

 

 

 

 

 

“นับวันยิ่งซาดิสนะนายน่ะ ยิ้มแบบนี้คิดแผนได้แล้วรึไงเรื่องชิงตัวฟางกลับมาน่ะ”กวินถาม

 

 

 

“ตอนนี้หรอ ยังคิดไม่ออกอ่ะ ไว้เจอฟางกับไอ้ไทม์ตัวเป็นนๆก่อน ถึงจะคิดออก”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

“เหอะ เจอตอนนั้นนายมีเวลาคิดรึไง ทางที่ดีนายคิดเผื่ก็ได้ แบบเช่นไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกล

แบบยาเสน่ห์น่ะชั้นหาให้นายได้นะ”กวินพูดแนะป๊อปปี้ ทำหิ้นนี่ได้ยินเรื่องยาเสน่ห์ก็คิดถึงครั้งหนึ่ง

กวินเคยใช้กับตัวเอง ก็โยนหมอนใส่กวินทันที

 

 

 

 

 

 

“อย่าเชียวนะป๊อป ถ้าป๊อปรักฟางจริง เราต้องจริงใจกับเค้าสิ ใช้ยาแบบนี้มันวิธีสกปรกชัดๆ”จินนี่

โวยวายแล้วอุ้มเกรซขึ้นไปชั้นบนทันที

 

 

 

 

“หึ สกปรกไม่สกปรกอย่างน้อยก็ได้ลูกมาคนละวะ”กวินพูดแล้วดื่มเลือดต่อป๊อปปี้นิ่งคิด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ ชั้นกับนายเรารู้จักกันมาก่อนหรอ หรือบังเอิญว่าชั้นหน้าเหมือนเมียของนายกันแน่”ฟางที่หนี

มานั่งที่หลังคาของคฤหาสน์ยามค่ำคืนแล้วจ้องมองรูปที่เธอขโมยมาจากบ้านป๊อปปี้เมื่อคืนก่อน

 

 

 

 

 

“เธอมานั่งทำอะไรตรงนี้ ไม่ออกไปหาเหยื่อรึไง”โทโมะบินมานั่งข้างฟางแล้วถาม

 

 

 

 

 

“ละนายล่ะไม่ออกไปหาเหยื่อรึไง รึว่าติดใจสาวมนุษย์ในห้องนั้น แหมดูประคบประหงมเชียว ทั้ง

แบงค์ทั้งยัยเฟย์ผู้ดูแลแวมไพร์อะไรนั่นดูปกป้องยัยนั่นเชียว ทั้งสร้างม่านพลังป้องกันเชียว สงสยจะ

เป็นคนสำคัญ”ฟางเบ้ปากพูดถึงห้องใกล้ๆกับห้องใต้ดินที่เป็นที่พักเธอกับโทโมะที่เฟย์และแบงค์

ช่วยกันสร้างม่านพลังบังไว้ กลัวพวกแวมไพร์จะเข้าไปในห้องของสาวมนุษย์ผู้นั้นแล้วทำร้ายเอา

 

 

 

 

 

“นี่เธอไม่เคยเปิดเข้าไปในห้องนั้นดูจริงๆเลยหรอ ว่าคนในห้องนั้นเป็นใคร”โทโมะเหล่มองหน้าฟาง

เพราะเขาเองก็อยากจะรู้เหมือนกันถ้าฟางเปิดห้องนั้นไปเจอแก้วจะเป็นยังไง ฟางที่ถูกล้างสมอง

ความจำจะกลับมามั้ยนะ “เรื่องอะไรชั้นต้องเปิด สร้างม่านพลังไปกันพวกแวมไพร์นิ”ฟางพูดแล้ว

เหล่มองโทโมะ

 

 

 

 

“ที่สร้างน่ะสร้างเอาไว้เพื่อป้องกันแวมไพร์ที่เข้ามาทำร้ายแก้วมั้ย แต่ถ้าไม่มีเจตนาทำร้ายแก้วก็

เข้าไปได้สิ”โทโมะพูดให้ฟางเข้าใจก่อนจะบินกลับลงไปข้างล่าง

 

 

 

 

 

 

 

“แก้ว ชื่อคุ้นๆจัง เหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน”ฟางครุ่นคิดกับสิ่งที่โทโมะบอกก่อนจะนั่งมองรูป

นั้นต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

“เนี่ยน่ะหรอ ศัตรูของเธอ นั่นน่ะเด็กไอ้ไทม์เชียวนะ”เสียงของชายคนหนึ่งพูดกบแจมเมื่อมองฟางที่

นั่งบนหลังคาคฤหาสน์ตามลำพัง

 

 

 

 

 

“หรอ ถ้าไทม์ไม่เปลี่ยนนังนี่ป็นแวมไพร์กระหายเลือดไทม์คงไม่หลงเสน่ห์มัน หึ”แจมพูดอย่างแค้น

เคือง

 

 

 

 

“เอาน่า เธอกล้าทำร้ายเด็กของไทม์ได้จริงหรอ เธอก็น่าจะรู้ไทม์มันน่ากลัวแค่ไหน”ชายคนนั้นพูด

 

 

 

 

“แต่เวลานายแปลงร่างเป็นหมาป่านายก็มีตั้ง4ขา ขย้ำแวมไพร์ได้สบายอยู่แล้วนิกั้ง”แจมหันไปพูด

 

 

 

 

 

“ได้มันก็ได้อยู่อ่านะ แต่งานนี้มันต้องมีข้อแลกเปลี่ยนหน่อยสิ”กั้งมองแจมอย่างกรุ้มกริ่ม

 

 

 

 

“ชอบครึ่งแวมไพร์ครึ่งพวกเล่นแร่แปรธาตุแบบชั้นหรอ ชั้นก็นึกว่านายสนใจสาวมนุษย์เหมือนกับไอ้

หมานอกคอกเควินน้องนายซะอีก”แจมพูดถึงเควินน้องต่างมารดาของกั้งที่คบกับแบม

 

 

 

 

 

“เหอะ ไอ้หมาอ่อนแอนั่นชั้นไม่นับเป็นน้อง ชิ ทำเป็นปกป้องคนรัก”กั้งพูดแล้วนึกถึง4เดือนก่อนที่

เควินยอมกลายร่างเป็นคนปกป้องสาวน้อยอย่างโบว์ นั่นสินะ ยัยแบมแฟนไอ้เควิน สวยใช่เล่นนิ

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะอย่าพูดถึงคนอื่นเลย เอางี้ ชั้นจะล่อนังฟางไปลับตาคนแล้วนายอยากจะทำอะไรก็เชิญ แต่ที่

สำคัญ นายต้องฆ่านังนั่นให้ตาย ชั้นจะได้หมดเสี้ยนหนามซักที”แจมยิ้มเยาะ กั้งแอบมองหน้าแจมที่

คิดแผนร้ายแล้วแอบหวั่นใจ ผู้หญิงเวลาหึงหวงนี่น่ากลัวกว่าสิ่งใดในโลกนี้เลยแฮะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณหมา วันนี้เราไปซื้อของกันเถอะนะๆๆ”แบมที่มาเที่ยวหาเควินที่ปราสาทก็รีบอ้อนแฟนหนุ่ม

 

 

 

 

“ซื้อของอีกล่ะ อยากให้ไปนี่จะให้ไปถือของล่ะสิ”เควินเหล่มองแฟนสาวที่อ้อนตัวเอง

 

 

 

 

 

“เอาน่าไปๆกับแบมสิ ชั้นว่าชั้นก็จะแวะไปด้วยนะ แถวนั้นมันใกล้โบสถ์พอดี”เขื่อนพูด

 

 

 

 

“ไปโบสถ์ทุกวันนี่แอบจีบแม่ชีที่นั่นหรอครับพี่”เควินแซวเขื่อนจึงตบหัวน้องรัก

 

 

 

 

 

“ไอ้บ้า ไปเยี่ยมแม่เพื่อนโว้ย แม่เพื่อนเค้าบวชเป็นแม่ชีที่นั่น”เขื่อนพูดสั้นๆแล้วเตรียมขนมที่เฟย์

เคยบอกว่าแม่ของเธอชอบ เควินและแบมมองหน้ากันนิดนึงก่อนจะขับรถไปส่งเขื่อนที่โบสถ์แต่ก็ไม่

วายแอบมาดู

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แอบดูแบบนี้ถ้าพี่เขื่อนรู้โบว์จะบอกเลยว่าเควินเป็นตัวต้นคิด”โบว์ที่มาเที่ยวข้างนอกด้วยพูดแล้ว

เหล่มองคู่รักสุดแสบที่แอบมาดูเขื่อนถึงโบสถ์แทนที่จะไปเที่ยวด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

“เห้ย นั่นมันยัยปีศาจแมวพวกไอ้แพนนิ”เควินมองอย่างตกใจเมื่อเขื่อนบอกลาแม่ชีแล้วเดินมา

หาเฟย์ที่สวมฮู้ตแอบอยู่หลังรถเขื่อน

 

 

 

 

 

“นี่พี่เขื่อนร้ายใช่เล่นเลยนะเนี่ย กิ๊กกับยัยนั่น”โบว์ที่เลิกจับผิดแล้วมาแอบดูเขื่อนก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“แอบดูคนอื่นแบบนี้ไม่ดีเลยนะจ้ะ”กั้งและพวกหมาป่าพูดด้านหลังเควิน แบมและโบว์

 

 

 

“อย่าทำอะไรแบมกับโบว์นะไอ้พี่กั้ง”เควินดึง2สาวไปหลบหลังตัวเองทันที

 

 

 

 

 

 

“ไอ้หมาลูกครึ่งอย่างแกจะทำอะไรชั้นได้ จะว่าไปแฟนแกก็สวยนี่หว่า”กั้งพูดแล้วมองโบว์ตาเป็นมัน

เควินกระชับมือแบมแน่น เช่นเดียวกบแบมที่จับมือโบว์ไว้

 

 

 

 

 

“อย่าทำอะไรแฟนผมเด็ดขาด”เควินพูด

 

 

 

 

 

“คิดว่าชั้นกลัวแกงั้นหรอไอ้ลูกหมา”กั้งพูดจบก็กลายร่างเป็นหมาเช่นเดียวกับเควินที่กลายร่างเป็น

หมาป่าซัดกันนัว โดยที่พวกหมาป่าพวกกั้งอีก2ตัวพุ่งมารุมทำร้ายเควิน

 

 

 

 

 

 

“อย่าทำอะไรกั้งนะ”โบว์เป็นห่วงเพื่อนรักและใช้พลังความสามารถของพวกแม่มดสายขาวของตัว

เองช่วย

 

 

 

 

 

“กั้งหยุดนะ อย่ามาหาเรื่องคนในที่สาธารณะสิ”เฟย์และเขื่อนเห็นว่าเกิดเรื่องก็รีบเข้ามาห้าม

 

 

 

 

 

 

“ไม่ก่อเรื่องแต่ขอจัดการหัวใจน้องรักละกัน”กั้งพูดจบก็งับร่างของโบว์กระโจนหายไปกับพรรคพวก

 

 

 

 

 

“กั้ง ตายล่ะ เขื่อนชั้นไปก่อนนะ”เฟย์ตกใจกับเรื่องที่เกิดรวดเร็วแบบนี้ก็รีบกระโจนไปในความมืด

 

 

 

 

 

 

 

“เควิน ตายล่ะแผลลึกมาก แบมช่วยกันพาเควินกลับปราสาทเร็ว”เขื่อนพูดก็นช่วยกันประคองร่างเค

วินที่คืนร่างแล้วเจ็บปางตายกลับขึ้นรถไปทำแผลที่ปราสาททันที

 

 

 

 

 

 

“เห้อ สงสัยหมอนั่นคงไม่มาแล้วล่ะมั้ง”ฟางที่แอบชะเง้อมองที่บ้านตัวเองอยู่นานเมื่อพบว่าป๊อปปี้ไม่

เข้ามาก็ไต่ขึ้นกำแพงก่อนจะเปิดหน้าต่างห้องนอนตัวเองเข้ามา

 

 

 

 

 

 

 

 

หมับ

 

 

 

 

แต่ไม่ทันไรที่ฟางจะล้มตัวนอนกับเตียงป๊อปปี้ที่คิดว่าฟางต้องกลับมาแน่ๆก็พุ่งเข้าไปกอดฟางทันที

ที่คนตัวเล็กปีนเข้ามาในห้อง

 

 

 

 

 

 

 

“อะ ไอ้โรคจิต ปล่อยชั้นนะ”ฟางดิ้นขลุกขลกในอ้อมกอดป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

“ใคร ใครกันแน่โรคจิต หรือว่านี่คือแผนการของไอ้ไทม์ที่ส่งเจ้าสาวสุดที่รักมาฆ่าชั้นถึงที่นี่”ป๊อปปี้

พูดประชดเน้นคำว่าเสาวใส่ฟาง เพราะลึกๆเขาไม่พอใจมากที่ฟางเป็นเจ้าสาวของไทม์

 

 

 

 

 

 

 

“เปล่านะ ไทม์ไม่ได้ส่งชั้นมา”ฟางพูดทันทีที่ป๊อปปี้พูดบ

 

 

 

 

 

“งั้นบอกชั้นได้มั้ย ว่าเธอมาทำอะไรที่นี่หรือว่าอยากมาสนุกกับชั้นเหมือนเมื่อคืน อารมณ์ค้างก็พูด

ตามตรงเถอะ”ป๊อปปี้แกล้วแซวฟางเหมือนเมื่อก่อนที่ชอบแกล้งฟางเมื่อครั้งยังเป็นมนุษย์

 

 

 

 

 

 

“ไอ้บ้า ใครจะไปติดใจรสชาติเห่ยๆแบบนั้น สิ่งที่นายทำน่ะมันไม่ได้กระตุ้นอารมณ์อะไรชั้นเลย สู้

ไทม์ก็ไม่ได้เลยสักนิด”ฟางพูดโกหกเพียงเพื่อให้ป๊อปปี้เลิกจับเธอแต่ทำให้ป๊อปปี้ได้ยินแล้วโมโห

กว่าเดิม

 

 

 

 

 

 

 

“สู้ไม่ได้งั้นหรอ งั้นชั้นจะรื้อฟื้นละกันว่ารสชาติของผัวคนแรกของเธอเป็นยังไง”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

ฉับบบบบบบบบบบบบบบ

 

 

 

ตัดเท่านั้นล่ะ  บอกเลยว่าเดี๋ยวก็สู้กันอีก เพราะชนวนมาแล้วไง โบว์ถูกพาตัวไปแบบนี้

 

 

อย่าลืมเม้นกับโหวตเยอะๆนะ เพราะเม้นน้อยจังง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา